33
şəraitdə düşmənlərin əlinə keçən Hüseyn və onun ailəsinə məhəbbət və rəğbət əlaməti
olaraq, əsl dindar avam ünsürlər bu və ya digər yolla bu hadisələrə öz münasibətlərini
bildirirlər. Bu, öz gücsüzlüyünü bilərək, Məhəmmədin qanunlarını pozan, hamını və hər
şeyi qızılla ələ almaq istəyən Yezidə qarşı mərdi-mərdanə çıxış etmiş adamın həyatından
bütöv bir faciədir.
Yeri gəlmişkən, burada qeyd etmək lazımdır ki, fars fəhlələrinin iclaslarının
birində Azərbaycan Respublikasının başçısı Ağamalıoğlu Hüseyni qorxaq kimi
xarakterizə etmişdi ki, buna görə fəhlələr onu məzəmmət etmişdilər.
Qorxaq o deyil ki, yetmiş nəfər pis silahlanmış adamla on dəfə artıq qüvvətli olan
düşmənlə döyüşür, odur ki, sol qrupdan qorxub işin əsl mahiyyətini bildirmir və bununla
da partiya üzvlərini aldadır, onları fəhlə-kəndli respublikasında qırmızı əsgər güllərindən
qanı tökülən fəhlələrə qarşı silahlandırır.
Qorxaq odur ki, vəzifəsindən ötrü alçaqcasına yalan danışır, lakin imam Hüseyn
tabe olsun və öz vicdanını qızıla satsın deyə, Yezid bütöv bir vilayəti idarə etməyi ona
təklif edirdi. O bunu etmədi: həlak oldu.
Ağamalıoğlu və Musabəyov yoldaşların tarixi başa düşməsi nə kimi nəticələr
verdi?
Kirov və Mirzoyan onlara heç kimə qəti surətdə heç bir narahatçılıq gətirməyən
matəm yürüşünü bu il qadağan etmək olarmı sorğusu ilə müraciət etdikdə, onlar dedilər:
“Olar.
Nəticədə əsgərlər və Balaxanıdan olan fars fəhlələri arasında silahlı toqquşma.
Musabəyov həlak olmuş fəhlələrin ailələrində olmuş və son dərəcə əsəbi fəhlə
kütləsinin əhatəsində bildirmişdi: “Buna kim icazə vermişdir, mən təhqiqat təyin
edəcəyəm və müqəssirlər cəzalarına çatacaqlar...”
Bəli, yalnız vəzifələrindən ötrü kommunizm ideyasını yaymaq istəyənləri
cəzalandırmaq lazım idi. Lakin MK-nın birinci qərarının əvəzinə yeni qərar çıxarmaq
nəyə lazım idi, yəni toqquşmadan sonra yürüşə mane olmamaq.
Ən biabırçı isə bu idi:
Fəhlə-kəndli respublikasında fəhlələri İran şahının nümayəndəsi, konsul
sakitləşdirməyə başlayıb istehza ilə fəhlələrə deyirdi:
“Nə etmək olar? Siz, İran təbəələri, başqa dövlətdə yaşayırsınız, burada sizin dini
mərasimlərinizin icrası qanunla qadağan edilmişdir. Mən sizdən xahiş edirəm, dağılışın”.
Və fəhlələr dağılışdılar.
Nərimanovun Azərbaycandan getməsi “sol” qrup üçün çox böyük sevincdir.
Nərimanovun qışqırmış olduğu və qışqırdığı xüsusi şəraitdən biri də budur, lakin solluq
oyunu oynayanlar əvvəllər də, indi də bunu başa düşürlər.
Burada Mərkəzin nümayəndəsi Kirov da başını itirdi. Dinə qarşı materialist kimi
çıxış etmək bir şeydir. Bu mərasimləri icra etməyi qadağan etmək məqsədilə silahlı qüvvə
tətbiq etmək başqa şey.
Və o, məsul katib, Mərkəzin nümayəndəsi kimi cavab verməli olacaqdır.
34
Çox güman ki, onun ilhamvericisi olan yol. Serqo da cavab verməli olacaqdır, belə
ki, Kirov axırıncısız heç bir şey etmir.
Bütün bu işlər onların, yəni Kirov və Serqonun Mərkəzə bu barədə necə məlumat
verməsindən asılıdır.
Bu, aydın şəkildə onu göstərir ki, Serqo və Myasnikovun
64
başçılığı ilə
Zaqafqaziya Diyar Komitəsində fraksiya geniş fəaliyyət göstərir: yol. Kirovu baş vermiş
hadisəyə görə pis vəziyyətdə qoymaq istəmirlər. Yeri gəlmişkən, onlar Sovet
respublikalarının birləşməyi haqqında Mərkəzə doğrumu məlumat vermişlər.
Maraqlıdır ki, bununla əlaqədar olaraq mənim Zaqafqaziya Diyar Komitəsinə
verdiyim məlumat indiyədək nəzərdən keçirilməmiş qalır...
Burdan Gürcüstan Mərkəzi Komitəsi əhvalatı ortaya çıxır.
Axı sözün həqiqi mənasında Gürcüstan EMKA-nın köhnə tərkibini millətçilikdə
günahlandırmaq gülüncdür. Köhnə tərkibin bütün günahı onda idi ki, o düz və tamamilə
aydın şəkildə Serqo, Kirov və Myasnikova demişdi ki, onlar özlərinin yanlış məlumatları
ilə Mərkəzi aldadırlar. Bu kompaniya birləşdirmə məsələsinin Mərkəz tərəfindən qəti
həllinə qədər həmişə Zaqafqaziya respublikalarının RSFSR-ə tam birləşməsi haqqında
danışırdı və bu layihə ilə də o, Moskvaya getmişdi.
Lakin o, tamam başqa qərarla qayıtmışdı. Lakin Serqo birləşdirmə haqqında yol.
Leninin layihəsini öz layihəsi kimi qələmə verdikdə, EMKA-nın tərkibindən olan gürcü
yoldaşlar ona dedilər: “Siz yalan danışırsınız. Bu sizin layihə deyil. Siz Mərkəzə səhv
məlumat verirsiniz”. Və savaşma başladı. Serqo, Kirov və Myasnikov cəsarətli olsaydılar
deyərdilər: biz belə fikirləşirdik, lakin sillə yedik. Və heç bir şey də olmazdı. Belə ki, yol.
Leninin Sovet respublikalarının bərabər hüquqlarla birləşməsi gürcü yoldaşlar tərəfindən
sözsüz qəbul edilmişdi.
Genuyaya getməmişdən qabaq, bir gün yol. Stalin mənə dedi: “Serqo korlanıb”.
Yox, o korlanmayıb, onun dövlət ağlını həddən artıq qiymətləndirərək onu korlayıblar. O,
inqilabın bütün xilasını vuruşmada görür. O öz düşmənlərini məhv etmək üçün
Zaqafqaziya Kommunist təşkilatlarının sonuncu qurultayında nə kimi üsullara əl
atmamışdı. Bütün bunlar haqqında danışmaq ayıbdır.
18-ci ildən başlayaraq mənim məsləkdaşlarımla birgə səyim, bütün inqilabi Şərqi
Sovet Rusiyası ətrafında və yanında toplamağa və bu günədək yer kürəsinin o biri
yarısında milyonlarla insanların başlarına gətirilən müsibətə bir zərbə ilə son qoymağa
yönəldilmişdi. Yer kürəsinin yarıdan çoxunda əhalinin köləliyi, yer kürəsinin kiçik
hissəsində yaşayan əhalinin rifahı üçün şüurlu surətdə müdafiə edilir və bizim beşillik
çağırışımıza baxmayaraq burda çoxmilyonlu fəhlə sinfi daha azsaylı istismarçıların zülmü
altında inləyirdi və inildəməkdə davam edir.
Mən təkrar edirəm.
Mən məsələyə materialist kimi yanaşırdım. Qərbin Şərqdən iqtisadi asılılığı məni
belə bir şüar irəli sürməyə məcbur edirdi:
Şərqdən keçərək Qərbə.