lan həm in yazılar Yenisey çayı boyunca və M onqolustanda,
O rxon çaymın yuxarı axarlarm da aşkar olunm uşdur. O nla
rm D anim arka alimi V.Tom son tərəfmdən şifraçımı edilmiş,
rus alimi Y.V .Radlov tərəfmdən isə m ətni oxunm uşdur.
Мйэууэп dövrdə bu yazılar geniş yayılmışdı. Bizim dövrümü-
zə ith af stelalarm da, qəbir daşlarm da, qayalarda, məişət
əşyalarm m üzərində belə yazılar gəlib çatm ışdır, Görünür,
onlardan ağac üzərində də mövcud olm uşdur. Bu, sait və sa~
m it səsli əlifba yazısı idi və sağdan sola yazılırdı, sözlər iki
nöqtə ilə bir-birbrindən ayrılırdi. Bu yazı pəhləvi və soqd ya~
zılarınm vasitəsilə aram i yazısı əsasm da yaradılıb. Sonuncu
O rxon yazısmm tarixi 784-cü ilə aid edilir. Türk xaqanlığm da
əhalinin özünəməxsus dini baxışları və dünyagörüşləri vardı,
lakin onu n süqutundan sonra şimalda xristianlıq, qərbdə is
lam, şərqdə isə buddizm in yayılması başlanır, bəziləri isə yə-
hudi dinini qəbul edir.
Türklərlə bağlı m üxtəlif ixtiralar və yeniliklər tarixi
m eydana çıxmışdır və bunlar çox tezlikb dünyada yayılaraq
bütün xalqlar tərəfmdən əxz edilmişdir. Türklər m ahir atçılar
kimi tanım rdılar. A t üzərində olarkən rahatlığm və hərəkət
sərbəstliyinin təmin olunması məqsədilə onlar şalvardan isti-
fadə etməyə başlam ışlar; a t əsləhəsi ağac özül əsasm da
süm ükb bəzədilmiş yəhər, metal (bəzən qızıl) i b zəngin bə-
zəkli dəri yüyən, dəm irdən düzəldilmiş ikideşikli psali ib bir-
halqalı gəm dartı və başlıq qayışmı birləşdiricidən ibarət idi.
II-IY əsrlər arasında tü rk b r ilk dəfə olaraq üzəngi ixtira et-
mişlər. O nlar sonluğu və ortası sümük i b bərkidilmiş iri qu-
ram a yay və iri iki-üçpərli, 700 m etrədək uça b ib n oxlardan
istifadə edirm işbr, at üzərində gedərkən m aneçilik törədən
düz qılmcı əvəz edəcək əyri qılmc ixtira etmişlər, köç arabala-
rmı və s. təkm ilbşdirm işbr.
VII
əsrdə Qərbi Türk xaqanlığınm süqutundan sonra
h ə b xaqanlığm içərilərində form alaşm aqda olan d ö v b tb r
yaranır. Azovsahili çöllərdə və T am an yarım adasında Bulqar
dövbti yaram r. Lakin о uzun m üddət m övcud ola bilmədi və
yaradıcısı K ubratm ölümündən sonra dağıldı.
Bir-birlərini sıxışdıran köçəri tayfalar şərqdə İranm ,
qərbdə isə Bizansm tabeliyində olan ərazibri tuturdular. L a
kin Bizans avarlarm köməkliyi i b birinci hun dalğası tayfala-
rını dağıda bildi. Bu dövrdən etibarən həmin ərazilərə sahib
olm aq uğrunda aparıcı rol xəzərbrin əlinə keçir.
Xəzər xaqanlığı Xəzərsahili çölbrdə formalaşır. Xəzər-
b r özlərini T ürk xaqanlığınm varisbri sayırdılar və onların
xanları d a A şina sülaləsindən olan türkütlərdən idi. O nlar öz
fəthbrinə Azovsahili torpaqlarm birbşdirilm əsindən başla-
mışdılar. O rad a yaşayan bulqarlarm bir qismi tabe olmaq is-
təm ədikbrindən A sparux xanm başçıhğı ib VII əsrin 70-ci
ilbrində D unay üzərinə köçərək yeni D unay Bulqar dövbtini
yaratdılar. S onralar onlar slavyan tayfaları ib qarışdılar və
bu ərazilərdə onlarm yalnız adı qalmışdır. Bulqarlarm digər
hissəsi O rta V olqaboyunda əybnərək, savirbrin iri birlikbri
kimi sərhədlərini tədricən genişləndirən Xəzər xaqanlığma
daxil oldu. D övlətin paytaxtı m üasir D ağıstanm şim alındakı
ВэЬпсэг və Səməndər, sonra isə Aşağı Volqa sahilindəki İtil
olur. B unlar böyük və yaxşı möhkəmləndirilmiş şəhərlər idi.
Xəzərlər K rım ın tabe etdirilməsi uğrunda Bizansla, h a b eb
Cənubi Q afqaz torpaqları üstündə İranla inadlı m üharibəbr
aparırdı. K ö çərib rin m üdaxibsindən öz sərhədbrini qoru
m aq məqsədilə sasan ib r Qafqaz dağlarının aşırımları boyu
müdafiə divarları tikməyə başlayırlar. I Xosrov Ənuşirəvanm
(531-579-cu ilb r) hakimiyyəti illərində yeni m üdafb divarları
- m öhtəşəm D ərbənd divarları inşa edilir. Ərəb mənbələrinin
m əlum atlarm a görə I şah Q ubadın hakimiyyəti ilbrində (V
əsrin sonları - VI əsrin əvvəlbri) xəzərbr Albaniya, Gürcü-
stan və Erm ənistan ərazibrinə yürüşbr edirbr. Şah çox çətin-
lik b bu torp aq ları saxlaya bilirdi. 730-731-ci illərdə xəzərbr
müvəffəqiyyətlə yürüş keçirərək, Albaniyaya ağır zərbə vu-
rub, Ə rdəbil şəhərinə kimi çatır və onu dağıdırlar. Bir
m üddət A lbaniya xəzərlərə хэгас verirdi.
Xəzərlər yaratdıqları dövbti qoruyub saxlam aq və
m öhkəm bndirm ək üçün ümumdövlət dinini tətbiq etməyə
başladılar. İlk vaxtlar bu, üm um türk səma allahı T anqrı kul-
tu idi. A m m a qərbdən - Bizansdan və cənubdan - Irandan və
Cənubi Q afqazdan zərdüştlik və xristianlıq daxil olurdu. Sa-
virlər, bulqarlar və xəzərlərin özlərinin bir hissəsi bu d in b ri
qəbul edirdilər. V III əsrdən etibarən buraya iudaizm də daxil
olmağa başlayır. Belə etnik və dini rəngarənglik şəraitində
Xəzər xaqanı başa düşürdü ki, xristianlaşm a yaxın, lakin
düşmən olan qonşu Bizansa ideoloji cəhətdən tabe olmaq
demək idi. IX əsrdə xəzərlərin hakim təbəqəsi, başda xaqan
O badi olm aqla rəsmi qaydada yəhudi dinini qəbul etdilər.
Xəzər xaqanı İo sif (X əsrin ortaları) Qərdiniyyə xilafətinin
saray m əm uru yəhudi X asday ibn Şafrutun sorğusuna qədim
yəhudi dilində göndərdiyi cavabda o, yəhudiliyin qəbul
olunm ası vaxtım və öz dövləti haqqm da m əlum atları bildirir.
Xəzərlər müəyyən m üddət bir tərəfdən şimaldan
slavyanların m üdaxibsinin qarşısm ı alır, özb ri onlarm ərazi-
lərinə basqılar edir və tabeliklərindəki slavyan tayfalarm m
üzərinə xərac təyin edirdibr, digər tərəfdən isə cənubdan Iran
və ərəb təsirinin müdaxiləsinə qarşı sipərə çevrilm işdibr. Xə-
zərlərin ərəblərlə apardıqları uzunm üddətli savaşları dövbtin
iqtisadi qüdrətini xeyli zəiflətdi və nəticədə onların şimala -
D o n və V olqaboyu çöllərinə kü tb v i köçləri başlandı. Aşağı
V olqada yeni paytaxt - Itil şəhəri inşa olundu. 735-ci ildə
эгэЬ sərkərdəsi M ərvan Xəzər xaqanınm qoşunlarım darm a-
dağm etdi, am m a xaqanlığm ərəb dövlətinə tabe olunması
baş tutm adı. Bütün bunlar Xəzər dövbtini zəifbdirdi, çoxal-
mış daxili çəkişmələr isə yeni köçəri tayfalarm - m acarlarm ,
peçeneqlərin və quzların - onların ərazilərinə soxulm asma
şərait yaratdı. M acarlar daha da qərbə doğru g etd ib r və Av-
ropanm m ərkəzində əy b n d ib r; peçeneqbr isə Xəzərətrafı və
Q ara dənizin şimal sahilbrindəki geniş çölləri ələ keçirdilər.
Xəzər dövlətinə sonuncu zərbəni quzlarla sazişə girmiş
ruslar vurdular. Volqa çayı ib Xəzər dənizinədək olan azad
ticarətə m araq göstərən ruslar Xəzər qoşunlarını və onlarm
paytaxtlan Səməndəri və Itili darm adağm etdilər. M übarizəbr
və müharibələr nəticəsində gücdən düşmüş xəzərlər kömək
üçün xarəzm librə müraciət etdibr. Köməyə razılıq verən xa-
rəzm libr onlarm islamı qəbul etm əbrini şərt kimi irəli sürdü-
lər.
X
əsrin sonlarm da Xəzər döv b ti süqut edir. B undan
sonra xəzərb r ətrafa yayılır və müxtəlif qonşu xalqlarla qay-
nayıb-qarışırlar.
X əzərbrin adı sonuncu dəfə mənbələrdə X I əsr rus sal-
naməsində çəkilir.
Türkdilli tayfalarm müdaxiləsi genişbnir və d ah a da
gücbnir. Q rüplardan biri indiki Ə fqam stanm şərqindəki əra-
zibrdə əybnm işdi. O nlar O rta Asiyanm və İranm geniş ərazi-
b rin i fəth edərək, Sultan M ahm udun hakimiyyəti ilbrində
(998-1030-cu) paytaxtı Qəznə olan eyniadlı qüdrətli dövlət
yaratdılar. M əşhur Firdovsi onun dövründə yaşayıb-yarat-
mış və o n u n Sultan M ahm udun sifarişi ilə yazdığı poemasm-
da İran -T u ran savaşlarm m tarixi əfsanəvi başlanğıcdan II
X osrovun hakimiyyətinədək ətraflı təsvir olunur. Qəznəvilər
dövbti qısam üddətli çiçəklənmədən sonra süqut etdi və səlc-
uqlar tərəfındən fəth olundu.
Türkdilli tayfalarm Yaxm Şərqin qədim d ö v b tb rin in
ərazilərinə növbəti böyük köçü oğuzlarla bağlıdır. Tarixi ənə-
nə o n la n 24 tayfaya bölür və bu «Dədə Qorqud» dastanında
öz əksini tapm ışdır. Onlarm adları dəyişmiş form ada müasir
türk dilində danışan xalqlarm adm da qalmışdır. N isbətən er-
kən vaxtlarda oğuzlar Sır-Dərya və A ralətrafı düzənbrdə,
müasir T ürkm ənistan və M ərkəzi Qazaxıstan ərazibrində
məskunlaşmışdılar. O nlar bu ərazibrdə həm köçəri, həm də
otu raq həyat sürürdülər - ekstensiv maldarlığı əkinçilik, ov-
çuluq və balıqçılıqla uzlaşdırmışdılar.
Ə rəb m ənbəbrinin m əlum atlarm a görə oğuz tayfaları-
nm IX əsrin əvvəllərində fəallaşması ilə bağlı olaraq, onlar
öncə X o rasan a və Sistana, h a b e b Xəzər dənizinin şimal sa-
hilbrinə və V olqaboyu sahillərə doğru irəlibmiş, burada
Volqa bulqarları və xəzərlərb təmasa girərək, müxtəlif qeyri-
türkdilli əhali ilə (İran, Qafqaz, uqro-fm, sami və s.) qarış-
mışlar.
X əsrdə oğuzların arasında baş verən çəkişm əbr nəticə-