similyasiyaya uğrayır, bəzən isə yeni gələn qəbiblər yerli əha-
li arasm da əriyib itirdi. Assimilyasiya olunm uş etnoslar, bir
qayda olaraq, yeni gələn etnoslara həm tarixi-mədəni, həm
də bioloji irslərini verirdilər. Yeni q ə b ib b r yerli əhalinin
m addi mədəniyyət və təsərrüfat nailiyyətləri ib bərabər onla-
rm, müəyyən dərəcədə, antropoloji xüsusiyyətlərini də mə-
nim səyirdibr. Digər tərəfdən, gəlm əbr öz yenilikbrini və nai-
liyyətlərini gətirirdilər. Son nəticədə yeni mədəni, dini və so-
sial-siyasi institutlar m eydana gəlirdi.
M üxtəlif ərazilərin ekoloji və tarixi xüsusiyyətlərindən
asılı olaraq, sonrakı m ərh əb b rd ə istehsal iqtisadiyyatm m
özünəxas formalarmm yaranm ası və izafı m əhsulun çoxal-
ması əhalinin kəskin surətdə artm asm a səbəb olmuş və hərb
yolu ilə onlarm yeni əraziləri zəbt etmə im kanlarm ı artırm ış-
dı.
M iqrasiya prosesbri tarixin bütün inkişaf mərhələ-
lərində - ilk dövrlərdə arxeoloji m ateriallar, sonralar isə daha
aydm və konkret olan yazılı mənbələr əsasm da müşahidə edi-
lir. Bu mənbələr bəzi dövrlərdə bir-birini tam am layaraq, baş
verən proseslərin dəqiq araşdırılm asm a im kan verir. Onlarm
müqayisəsi və analizi əldə olan subyektiv m əlum atlarm
müm kün qədər dəqiqləşdirilməsinə və ayrı-ayrı hadisələrin
tarixinin düzgün müəyyənbşdirilməsinə im kan yaradır.
«Şərq» termini ib erkən vaxtlar R om a imperiyasma
daxil olan ölkəbr - əyalətlər adlandırılırdı. S onralar bu ter-
min elmdə də qəbul olundu. Bu, nəinki coğrafi, həm də əsas
etib arib sosial-iqtisadi anlayış ıdi və onun ayrı-ayrı ərazib-
rində inkişaf qeyri-bərabər getsə də, özünəməxsus əlam ətbri
və xüsusiyyətbri ilə səciyyələnsə də, inkişaf üm um i tarixi qa-
nunlara uyğun gedirdi.
Elmdə Şərq ərazisi əlahiddə U zaq Şərq və Y axm Şərq,
eləcə də onları qovuşduran O rta Şərq rayonlarm a bölünür.
Tarixdə istifadə olunan “Qədim Şərq” term ini Iran körfəzi,
Xəzər, Q ara və Aralıq dənizləri arasm da yerləşən ərazilərə və
Şimali Afrikanm həm hüdud ərazilərinə aid edilir. D ah a geniş
məfhum kimi bu ərazilər Ön Asiya adlanır (m üasir dövrdə
Yaxm Şərq term ini A ralıq dənizinin şərq sahili boyu yerləşən
m əhdud ərazilərə aid edilir).
Əhalinin m iqrasiyası (m iqro - latm sözü olub, köçmək
deməkdir), yəni insanlarm yaşayış yerinin dəyişməsi aşağıda-
kı şəkildə olur:
1) qayıdışsız - b u zam an müəyyən bir etnos köçərək
həmişəlik öz tarixi ərazisini tərk edir;
2) m üvəqqəti köçmə;
3) mövsümi hərəkət.
Qayıdışsız m iqrasiya zam anı, özündən asılı olm ayaraq,
m iqrantlarm yolu üstündə məskunlaşmış müxtəlif etnoslar
(etnos - yunanca sülalə, xalq; tarixən əmələ gəlmiş insanlarm
sosial qruplaşm ası; etnogöstəricibr - dil, şüur, mədəni-məişət
quruluşu, təsərrüfat durum u və s.) d a köç burulğanm a düşə
b ib r. M iqrasiya zam anı yeni gəlmiş tayfalar hər hansı bir
ərazidə çoxdan məskunlaşmış və ehtim al ki, vax tıb özləri də
tarixən yaşadıqları başqa ərazibrdən köçüb gəlmiş xalqlarla
qarışır.
Müqayisəli arxeoloji və linqvistik m əlum atlar dilin və
mədəni təbəqələrm aşk ar edilməsinə və m üxtəlif xalqlarm er-
кэп m əskunlaşm a ərazilərinin təyin edilməsinə im kan verir.
Arxeologiya elmi (yunanca arxe - qədim, loqos - söz)
bəşəriyyətin tarixi inkişafmm, onun mənəvi mədəniyyətinin,
incəsənətinin və texniki uğurlarm m bərpa edilməsinə im kan
verir.
Hələ antik dövrdən, Y unanıstanm və R om anm yüksəli-
şi zam anm dan başlayaraq bütün tarixi dövrlərdə qədim abi-
dəb rə m araq m övcud idi. Lakin X IX əsrdən etibarən arxeo
logiya müasir anlam da bir elm kimi inkişaf etməyə başladı.
A rxeoloqlar təsadüfı tapm tılardan və soyğunçu qazm tılardan
sistemli və dəqiq qazm tılara və tədqiqatlara keçdilər.
Çoxlaylı a b id ə b r araşdırılan mövzu üçün mühüm əhə-
miyyət kəsb edir. Bir-birinin üzərini ardıcıllıqla örtən m ədəni
təbəqələr uzun d ö v rb r ərzində stratiqrafiyanı - mədəniyyət-
b rin xronoloji şəkildə dəyişməsini izləməyə im kan verir. Çox-
təbəqəli abidələr sayəsində birtəbəqəli m əskənbrin və nekro-
polların m aterialları müqayisə edilə və onlarm tarixi
müəyyən edilə bilər.
İlk yazılı mənbələr m eydana gəlməzdən əw əl m addi
mədəniyyət abidələrində tapılmış ayrı-ayrı əşyalarm səciyyəvi
əlamətlərini, onlarm əmələgəlmə xronologiyasmı, dəfn məra-
sim brinin oxşar və ya fərqli cəhətlərini və s. əsas götürərək,
miqrasiya prosesləri haqqm da fikir söyləmək olar.
İstifadə funksiyasmdan asılı olaraq, qablar və alətlərin
forması genetik cəhətdən ünsiyyətdə olm ayan cəmiyyətlərdə
ehtiyac çərçivəsində müstəqil istehsal edilə bilər. Əşyanm
funksional xüsusiyyətləri geneoloji əlamət hesab edilə bilməz.
Əksinə, müqayisə olunan əşyaların ornam ental və digər
ikinci dərəcəli əlamətlərinin oxşarlığı (təsadüfbri və mənim-
səm əbri istisna etməklə), bu, əşyaları yaradan mədəniyyətlə-
rin genetik və yaxud digər üzvi əlaqələrinin mövcud olmasım
sübut edir. Нэг bir xalqm incəsənəti ancaq onun özünə məx-
susdur. K eram ik qabların forması müxtəlif üslublarla hazır-
lanmış və onların üzərinə vurulan geom etrik naxışlar və təs-
vir olunan səhnələr (məsələn, ov, məişət və dini səhnələr, in-
san və heyvanlarm təsviri) ə tra f m ühiti nəzərə alm aqla
müxtəlif qayda və üsullarla çəkilmişdir.
Yerli əşyalar arasında mübadilə, hədiyyə, qarşılıqlı tə-
sir, bənzətmə və s. nəticəsində əldə edilmiş yabançı incəsənət
əşyalarma rast gəlinə bilər - arxeoloqlar bu əşyaları öyrənib,
bir-birindən fərqbndirib, tarixini düzgün təyin ediblər. Müa-
sir elmin nailiyyətləri əsasında onlarm tarixi kimyəvi analiz-
b rin aparılm ası üsulu ib təsdiqlənir. D igər tərəfdən, bəzi yer
li və gətirilmə əşyalar (m əsəbn, bəzək əşyaları) uzun m üddət
istifadə olunduqlarm a görə, onlarm tarixi digər əşyalar və
yaxud üzərbrində aşkar olunan yeniliklər və təkmilləşdirmə
izlərinə əsasən təyin e d ib bilir. Müəyyən ərazidə dəyişiklərin
baş verməsini dəfn mərasim ində olan yenilikbr, m əsəbn,
dəfn kamerasmm quruluşu, meyidin qoyuluşu, avadanlıq və
s. sübut edir. Yeni silah tip b rin i isə onlarm m eydana çıxma-
smın yalnız birinci m ərhəbsində nəzərə alm aq olar, çünki si-
lahı əks tərəfin əhalisi çox tez mənimsəyir.
M iqrasiya p ro sesb ri az, ya çox intensivliklə qədim za-
m anlardan baş verir. Əldə edilən m addi mədəniyyət abidələ-
rində bu prosesləri m üm kün qədər izləmək m ümkündür.
Yaxın Şərq, ebcə də Q afqaz insanm , cəmiyyətin form a-
laşması və təkam ülünün qədim ocaqlarm dan biridir. M üxtəlif
dövrlərdə baş verən q əb ib və siyasi b irb şm ə b ri prosesbrində
gah bütün, qah d a parçalanm ış şəkildə inkişaf edən Cənubi
Qafqaz vilayətbri, ilk əmək a b ti kəşf olunandan dövlətçiliyin
yaranm asm a qədər, m ədəniyyətin bütün inkişaf mərhələlərini
keçmişdir.
Əlverişli iqlim şəraiti, zəngin təbii ehtiyatlar, xüsusib
ilkin əmək a b t b r i və silahm hazırlandığı dəvəgozü və çaxm aq
daşlarm m m övcudluğu burada insanm inkişafm a tək an ver-
mişdir. Cənubi Q afqaz çölbrindəki to rp aq qatınm isti sub-
tropik iqlim şəraitində ot, kol və ağaclarla örtülməsi b u rad a
müxtəlif heyvanlarm yaşam asm a şərait yaradırdı ki, onlarm
arasm da insanabənzər meymun d a ola bilərdi. Q ərbi Azər-
baycanla G ürcüstanm sərhədində, K axetiya ərazisindəki
U dabno adlanan yerdə əldə olunan tapm tılar bu barədə mə-
lum at verir. B urada tapılm ış mükəmməl insana bənzər mey-
m una məxsus alt çənə sümüyünün bir hissəsinin və iki dişin
morfoloji əlam ətləri göstərir ki, onlar insanm əcdadı da ola
bilərdibr. 7-8 m ilyon il əvvəl yaşam ış bu antropoid U dabno-
pitek adlandırılm ışdır.
Tiflis şəhərindən 80 km cənub-qərbdə, gürcübrin D m a-
nisi adlandırdıqları Q arayazıda 1,8 milyon il əvvəl yaşamış
H om o erektus - yəni düz gəzən adam aşk ar edilmişdir.
Qədim insanlar çay sahillərində, bulaqlara yaxm, əlve-
rişli təbii müdafiəsi olan sığm acaqlarda m əskən salırdılar.
Arxeoloji qazm tılar nəticəsində A zərbaycanm Fizuli
rayonu ərazisində yerləşən çoxtəbəqəli Azıx m ağarasında ib-
tidai insan m əskəni aşkar edilmişdir. Azıx m ağarası dünya
arxeologiyasında xüsusi yer tutur. Q uruçaym sol sahilində,
dağ yam acında, dəniz səviyyəsindən 900 m hündürlükdə yer-
ləşən bu m ağara 1,2 m ilyon il əvvəl b u rad a yaşayan insanlar
tərəfindən m əskunlaşdırılm ış və sonralar həmin m ağ ara ya-