haqq-hesabm ın aparılm ası zərurəti yaranır. Qədim şumerlər
əsasən gildən hazırlanmış lövhəciklər üzərində qamış çubuq-
la yazırdılar. Çubuq maili kəsilirdi və on u yum şaq gil üzərinə
basdıqda, işarənin yuxarı hissəsi mix şəklini alırdı. Lövhəcik-
lərin bərk olması və üzərindəki yazınm pozulm am ası üçün
onları qurudur və ya bişirirdilər. D aş və tax ta üzərindəki ya-
zılar da çiv işarələrinin formasını təkrarlayırdı.
Mixi yazı sisteminin oxunm asm a, antik mənbələrin mə-
lum atm a görə M akedoniyalı İsgəndər tərəfindən haxamanişi-
lərin (əhəmənilərin) dağıdılmış qədim paytaxtı Persepolda
tapılmış yazıların oxunması ilə başlanılm ışdır. Bu mixi yazı-
lar е.э. I minilliyin ortalarm dan bəllidir, qismən heca, qismən
də əlifba üslubundadır. M esopotam iya mixi yazıları ilə onun
əlaqəsi yalnız zahirən, çivə bənzərliyi ilə bağlıdır.
A vropada mixi form alı işarələr barəsində ilk məlumatı
1618-ci ildə ispan kralı III Filippin şah A bbasa göndərdiyi'
səfirlər gətirmişdi. Sonra italyan taciri Pyetro della Valle Per-
sepol xarabalıqlarm da gördüyü yazılarm bəzisinin işarələri-
nin rəsmini çəkmişdir. Bunlarm yazı, yaxud sehrbazlıq cadu-
luğu və ya rəsm olması barədə mövcud olan hər cür fərziyyə
Persepolda tapılmış kitabələrin 1765-ci ildə danim arkalı alim
K arsten N ibur tərəfmdən nəşri ilə rədd edildi. O, təsvir
olunmuş çar ehtimal oluna bilən fiqurun yanm dakı yazmı
seçmişdir. N ibur işarələrin surətinin çıxarılması üzərində iş
apararkən müəyyən etmişdir ki, onlarm bəziləri təkrarlanır,
amm a yazınm ayrı-ayrı sətirbrində m övcud olan işarələr isə
bir-birindən fərqbnir. O, ayn-ayrı sətirlərdə mövcud olan
işarələrin sayma əsasən müəyyən etm işdir ki, bu, hərf, heca
və ya ideoqrafik yazıdır, yəni üç m üxtəlif yazı sistemidir. Be-
b lik b , N ibur həmin kitabənin üç müxtəlif dildə yazılması ba-
rədə mühüm kəşf etmişdir.
K .N iburun mixiyazılı kitabəbri nəşr ediləndən sonra
bir çox alim həmin m ətnlərin şifrini açm ağa və onları oxu-
m ağa cəhd etdi. Biri yazıda tez-tez rast gəlinən çəp işarəni sö-
zayırıcı kimi, eləcə də bir qrup təkrarlanan işarəni isə çar
sözü kimi müəyyənləşdirdi, hərçənd o, bu sözün песэ təbffüz
edildiyini bilm irdi, am m a sonda fıkrinin doğruluğu məlum
oldu. Digəri qədim avesta dilində gəlib çatmış «Avesta» dini
kitabm ı təd q iq ata cəlb etdi. Şifraçım mda əsl çevriliş H ettin-
gen U niversitetinin yunan və latm d ilb ri müəllimi G eorq
Q rotefend tərəfm dən edilmişdir. A rtıq bu dövrədək b ir çox
mixiyazılı kitabə nəşr olunm uşdu. O, yunan və erkən orta
əsrlər m ənbələrindən m əlum olan İran tirixini öyrənmiş, şif-
raçım m a edilmiş əvvəlki cəhdlərdəki ixtiraları пэгэгэ almış və
bununla razılaşmışdı ki, kitabələrin m ətni çarlarm titulları-
nm sadalanm asm dan başlanır.
İki kitabəni seçən Q rotefend e b güm an edirdi ki, sətrin
əvvəlində gələn söz çarm adm dan ibarətdir, ardm ca gələn ox-
şar işarələr qru p u isə «çar» sözünü bildirir və bu kitabələr
Persepolun çiçəkləndiyi haxam anişilər dövrünə aid olmalıdır.
H axam anişilər sülabsindən olan çarlarm adları yunan
təbffüzündə bəlli idi. Çarlarm erkən o rta əsrlərdən bəlli olan
və öz dövründə də istifadə olunan titullarm ı əsas götürərək,
Q rotefend belə bir düstur əldə etmişdir: x - çar, x - çar oğlu,
H axam anişi. O nun zənnincə h arad ak ı çarlarm adları olmalı
idi, orada bəzi işarəb r qrupu təkrar olunm urdu, deməli, bun-
lar müxtəlif hərflərlə başlayan adlar olmalı idi. B undan əlavə,
e b variant lazım idi ki, orada çarm atasınm özü çar olmasm.
O, bildiyi adlarm müxtəlif kom binasiyalarm ı tutuşdurduq-
dan sonra K serks və D a ra adları üzərində dayandı. Bebliklə,
kitabələrdən bırinin tərcüməsi m əlum oldu: «Kserks, böyük
çar, çarlar çarı, çar D ara H axam anişinin oğlu», ikinci kitabə
isə belə idi: «D ara, böyük çar, çarlar çarı, G istasp H axam a-
nişinin oğlu».
G. Q rotefend bu k itab əb rin m əzm ununu düz tapm ış və
doqquz hərfi müəyyənləşdirmişdir, am m a onlarm qədim İran
dilində песэ tələffüz olunduğunu və hansı səsin hər bir işa-
rəyə uyğun gəldiyini bilmək üçün o, yenidən Avestaya
müraciət etməli olm uşdur. O, A vestaya əsaslanaraq müəyyən
etmişdir ki, yunan tradisiyasm dan bəlli olan D ara, Kserks,
G istasp adları Darxeyş, X şarşa, Q ostasp kimi tələffüz olu-
nurmuş.
Beləliklə, 1802-ci ib kimi işarələrin bir qisminin tə-
ləffüzü dəqiq müəyyənləşdirilmişdir, lakin qədim İran yazıla-
rım n bütünlüklə oxunm asm a yalnız 35 il sonra müyəssər
olundu. H əm ədandan tapılmış yazılar E .B üm uf tərəfindən
nəşr edildi, Xr.Lassen isə əldə olan bütün yazıları oxudu və
«Qədim Iran dili» termini elmə daxil oldu.
Mixi yazı sisteminin digər növlərinin öyrənilməsinə
K irm anşah-Bağdad yolunda, H əm ədandan 100 km qərbdə
yerləşən Bisütun qayasm dakı 20 m enində və 7 m
hündürlüyündə olan üçdilli qayaüstü yazısı olan barelyefin
aşkar edilməsindən sonra
başlanılmışdır. Y azıdan əlavə
qaya üzərində çarın və ona qarşı qiyam etmiş Q aum atanm ,
eləcə də onun məğlub edilmiş tərəfdarlarm m təsvirləri də
nəqş olunmuşdu.
İran ordusunda xidmət edən ingilis qulluqçusu H enri
R aulinson ilk dəfə olaraq buna diqqət yetirmişdir. Kifayət
qədər savadlı adam olan R aulinson qədim yazılarm öyrənil-
məsi sahəsindəki araşdırm alarla və əldə olunan nailiyyətlərlə
tanış idi. O, çox çətinliklə mixi yazı işarələrinin üzünü köç-
ürməyə başladı və tezlikb həm də aşkar etdi ki, qaya üzərin-
dəki mətn üç müxtəlif yazı sistemi ib tərtib edilib. 1847-ci ildə
yazınm üzü tam köçürülmüş və nəşr olunm uşdu. O nun öyrə-
nilməsi göstərdi ki, sistemlərdən biri artıq məlum olan qədim
İran yazısıdır, ikinci sistem xeyli sonra müəyyənləşdirildi və
məlum oldu ki, elam dilindədir, üçüncü sistem isə M esopo-
tam iyanm müxtəlif abidələrində arxeoloji qazm tılar zam anı
külli m iqdarda aşkar olunm uş gil lövhəciklər üzərindəki yazı-
larla üst-üstə düşürdü. Mixi yazmm bu növünün oxunması
nisbətən asan olm uşdur, b e b ki, о dövrdə həm in ərazidə ya-
şayan babillərin və assurlarm elmdə akkad adlanan dili sami
dil qrupuna aid idi. Mixi yazı özgə dildən, sonralar məlum
olduğu kimi şumer dilindən əxz edildiyindən, çətinlik yalnız
işarəbrin özbrinin oxunması ilə bağlı idi. Bu sistemdə durğu
işarəbri, ya sözayrıcıları yox idi; eyni işarə m üxtəlif m ənalar-
da həm heca, həm də ideoqram kimi istifadə olunurdu, bəzən
isə bir səs müxtəlif işarələrlə bildirilirdi. B undan əlavə, sözün
müəyyən anlayış q ru pu n a mənsubiyyətini səciyyəbndirən iy-
irmiyə yaxm determ inativ - təyinedici mövcuddur. Bu zam an
onlar adətən yalnız ideoqrafik halda istifadə olunur.
U zun ilb r so n ra alim b r m ətni əlaqəli oxum ağa və
oxunmuş m ətnə inamsızlığı arad an qaldırm ağa nail oldular.
1857-ci ildə L on d o n d a eksperim ent keçirildi və m üxtəlif ölkə-
b rd ən gəlmiş alim lər I T iqlatpalasara (е.э. 1115-1077-ci illər)
mənsub olan eynim ətnli geniş kitabənin özbri tərəfm dən
edilmiş tərcüməsini təqdim etd ib r. Bu tərcümələr tutuşdurul-
duqdan sonra bəlli oldu ki, məna uyğunsuzluğu yalnız xırım-
xırda ş e y b rb bağlıdır. E b bu dövrdən də müstəqil assurolog-
iya elminin m övcudluğu başlandı.
XX
əsrin
20-30-cu
ilbrində
F.T üro-D anjen
və
A.Pöbelin tədqiqatları sayəsində şum erologiya assurologiya-
dan
ayrılıb
müstəqil
elmə
çevrildi.
A .D aym el
və
A .Falkenşteyn şum er dilinin qram m atikasınm tədqiqinə
böyük töhfə Vermişbr. Arxeoloji qazm tılar sayəsində tapılmış
təsərrüfat və ədəbi m ətnli müxtəlif lövhəciklər oxunm uş və
nəşr
olunm uşdu.
Sonralar
M .-L.Tom sen,
D .E dsard,
S.Kram er, İ.D yakonov, V.Afanasyeva, İ.K aneva və b. d a öz
böyük töhfələrini vermişlər.
Şumer mixi yazısınm oxunuşuna ikidilli əhalinin yaşa-
dığı dövrdə m övcud m ətnlərin anlaşılm asm ı asanlaşdırm aq
və mirzələr üçün vəsait kimi tərtib olunm uş akkad-şum er sil-
labari (heca mənası) və lüğətbrinin aşkar edilməsindən sonra
başlanılmışdır. M əhz onlarm sayəsində həm şumer, həm də
assur dilbrində istifadə olunan şəxs adları, şəhər, ölkə, çay
adları və ya hər hansı əşyanm adım n önündə yazılan deter-
m inativbrm anlaşılm ası müm kün olm uşdur. Şumer yazısı
söz-heca şəklində idi, yəni söz piktoqrafiyadan törənm iş
ideoqram la yazılırdı və müxtəlif hecalar və ya sait səs fonetik
form antlar onlara birbşdirilirdi. Şumer abidəbrinin oxun-
ması h ə b indiyədək çətinlik törədir və bəzən ayrı-ayrı sözb-
rin ümumi anlam ı və m ənasınm başa düşülməsi m əlum olsa
da, tələffüz olunm aları sual altm dadır.