alimliyi ilə yanaşı xoşrəftar, abid, zahid, saleh və xeyriyyəçi insan kimi tanınmışdı.
Alim h. 13 zilqədə 618-ci ildə (29 dekabr 1221) Misirdə vəfat etmişdi
1597
.
Qazi Hüseyn ibn Muhəmməd ibn Bəyan Tiflisi
Mühəddis və Tiflis şəhərinin qazisi idi. Babası Bəyan Tiflisidən hədis dinləmiş və nəql
etmişdi
1598
. Ölüm tarixi məlum deyil. Təqribən IX əsrdə yaşamışdı.
Şeyx Bədrəddin Muhəmməd ibn Səbih ibn Abdullah Tiflisi
Mühəddis, qari və müəzzin idi. Dəməşqdə rəisü’l-müəzzinin, yəni müəzzinləin başçısı
adı ilə tanınmışdı. O, Dəməşqdəki əl-Əməvi camesinin müəzzini idi. Təvəllüdü h. 650-
ci (1252-1262) illərə təsadüf edir. Aşağıda haqqında məlumat verdiyimiz qazi
Kəmaləddin Ömər Tiflisi onun ana tərəfdən babası idi. Əmir İzzəddin Aybək əl-Cəmali,
Əhməd ibn Ne’mət əl-Məqdisi, Əli ibn Əbdüddaim, Ömər əl-Kirmani, Əbu Bəkr
ibnü’n-Nəşəbi kimi alimlərdən hədis dinləmişdi. Şeyx Yəhya əl-Mənbicinin tələbəsi
olmuş, ondan Qur’an təcvid və tilavətinin incəliklərini öyrənmişdi. Muhəmməd Tiflisi
özünün gözəl və məftunedici səsi ilə məşhur olmuşdu. Bir müddət səltənət naibliyi,
daha sonra isə Salehiyyə şəhərinin möhtəsibi vəzifəsinə təyin edilmişdi. H. 725-ci ilin
zilhiccə ayında (noyabr 1325) vəfat etmişdi
1599
.
Şeyx Əbu Abdullah Muhəmməd ibn Muhəmməd ibn Əbü’l-Vird Tiflisi
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih idi. H. 626-cı ilin rəcəb ayında (iyun 1229) Dəməşqdə
anadan olmuşdu. Şam diyarının mədrəsələrində təhsil almış, fiqh və hədis elmlərini
öyrənmişdi. Bir müddət Hələbin əl-Kəlasə
1600
məhəlləsinin imam-cüməsi olmuş, daha
1597
MƏQRİZİ,
Kitabü’l-Müqəffa, C. I, s. 146-147.
1598
İBN ƏSAKİR,
Tarixu-Mədinəti-Diməşq, C. XLII, s.242. İbn Əsakir qazi Hüseyn ibn Muhəmməd ibn Bəyan Tiflisinin
babasının adını ‚Əbu Şərif ibn Saiq Tiflisi‛ kimi qeyd edir. Ehtimal ki, bu Bəyan Tiflisinin künyəsi ‚Əbu Şərif‛
olmuşdu. Lakin Səm’ani, İbn Əsakirdən fərqli olaraq Bəyan Tiflisinin atasının adını ‚Saiq‛ deyil ‚Həmran‛
olduğunu qeyd etmişdir.
1599
İBN HƏCƏR, Dürərü’l-Kaminə, C. I, s. 305; SƏFƏDİ, Ə’yanü’l-Əsr, C. IV, s. 474-475.
1600
[حٌلاٌُا] – əl-Kəlasə və ya Kiçik Kəlasə XIX əsrdə Hələb şəhərindəki 107 böyük məhəllədən biri idi. Bax: EROĞLU,
Cengiz-Murat BABUÇOĞLU-KÖÇER, Mehmet, Osmanlı Vilayet Selnamelerinde Halep s. 151, Anrara 2007.
sonra Misirə getmiş və burada hədis dərsləri vermişdi. Fəzilət sahibi, saleh insan kimi
tanınmışdı. H. 14 şaban 691-ci ildə (30 iyul 1292) vəfat etmişdi
1601
.
Mübarək ibn Muhəmməd ibn Əli əl-Məvsusi Tiflisi
Fəqih idi. Yəhya ibnü’r-Rəbi’nin tələbəsi olmuş, ondan şafi’i fiqhini öyrənmişdi. Fiqhə
dair bir əsər qələmə almışdı. Ölüm tarixi 644-cü ildən (1246) sonraya təsadüf edir
1602
.
Əminəddin İbrahim ibn Əbu Bəkr ibn İbrahim əl-Bəkri Tiflisi
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih və mühəddis idi. Raşid xəlifələrdən Əbu Bəkrin (ا)
nəslindən olduğu üçün əl-Bəkri nisbəsi ilə də tanınırdı. Atası Tiflisdən Misirə
köçmüşdü. Əminəddin İbrahim Tiflisi h. 625-ci ilin məhərrəm ayında (dekabr 1227)
Qahirədə dünaya gəlmişdi. Şeyx Əbü’l-Qasım Sibt əs-Sələfinin tələbəsi olmuş, ondan
hədis elmlərini öyrənmişdi. Əminəddin İbrahim Tiflisi dərin elmi biliyi ilə yanaşı
fəzilətli şəxsiyyəti ilə də tanınmışdı. Məmlüklü sultanı Rüknəddin Zahir Bəybarsın
hakimiyyəti illərində (1260-1277) Misir ordusunda möhtəsiblik
1603
vəzifəsinə təyin
olunmuşdu. Alim h. 680-ci ildə (1281) vəfat etmiş və Qahirədə imam Muhəmməd ibn
İdris əş-Şafi’inin (//öl. 819) məqbərəsinin yanında dəfn edilmişdi
1604
.
Nəcməddin İsmayıl ibn İbrahim ibn Əbu Bəkr Tiflisi
Mühəddis idi. İsmayıl ibn Əzvən, Osman ibn Ruşeyq kimi mühəddislərdən hədis
dinləmişdi. İsmayıl ibn İbrahim ibn Musa əl-Qazi onun tələbəsi olmuş və ondan hədis
dərsləri almışdı. Nəcməddin İsmayıl Tiflisi h. 746-cı ilin zilhiccə ayında (aprel 1346) 89
yaşında ikən vəfat etmişdi
1605
.
Qazi Kəmaləddin Əbü’l-Fəth Ömər ibn Bəndar ibn Ömər ibn Əli Tiflisi
1601
MƏQRİZİ,
Kitabü’l-Müqəffa, C. VII, s. 100.
1602
SÜBKİ,
Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə əl-Kübra, C. VIII, s.196; KƏHHALƏ,
Mu’cəmü’l-Müəllifin, C. III, s. 11.
1603
Möhtəsib-maliyyə müfəttişi.
1604
MƏQRİZİ,
Kitabü’l-Müqəffa, C. I, s. 117.
1605
İBN HƏCƏR,
Dürərü’l-Kaminə, C. I, s. 175.
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih idi. Fiqh, fiqh üsulu, hədis, hədis üsulu, kəlam kimi elm
sahələrində dərin biliyə malik alim idi. H. 601-ci ildə (1205) Tiflisdə anadan olmuşdu
1606
.
Şeyx Təqiyəddin ibnü’s-Səlah və şeyx Muhyəddin ən-Nəvəvidən hədis və hədis üsulu
dərsləri almışdı. Qazi Kəmaləddin Tiflisi Dəməşqdə fətva mərcii idi və bu şəhərin
Adiliyyətü’l-Kəbir və Dimağiyyə kimi
1607
mədrəsələrində müdərrislik edirdi.
Kəmaləddin Tiflisi 11 il Dəməşq qazisi Sədrəddin Əhməd ibn Yəhya ibn
Səniyyüddövlənin müavini olmuşdu
1608
. Məlum olduğu kimi Hülagü xan 1258-ci ildə
Bağdadı zəbt edərək Abbasi xilafətinin varlığına son qoymuşdu. Onun növbəti hədəfi
İslam coğrafiyasında moğol təhlükəsi qarşısında öz varlığını qoruyub saxlaya bilmiş
yeganə dövlət olan Misir Məmlüklüləri idi. Hülagü xan xristian tatar olan komandanı
Kətbuğa Noyana Suriyanın işğalı əmrini verəndən sonra bu ölkə 31 yanvar 1260-cı ildə
zəbt olunmuşdu
1609
. İşğaldan sonra Hülagü xan şeyx Kəmaləddin Tiflisini Şam, Cəzirə,
Mosul, Mardin, Məyyafariqin və Hısn-Kəyfə
1610
baş qaziliyinə və vəqflər nazirliyinə
təyin etdi. Hülagü xanın fərmanı 26 rəbiələvvəl 558-ci (10 mart 1260) ildə Dəməşqdə,
yaşıl meydan adlanan yerdə xalqa oxunmuşdu. Kəmaləddin Tiflisinin Hülagü xanın və
ümumiyyətlə moğol hərbi məmurlarının nəzdində sözü keçirdi. Bu səbəblə də
Kəmaləddin Tiflisi əlindən gəldiyi qədər müsəlman xalqı moğolların zülmündən, qətl
və qarətdən qorumağa çalışmışdı
1611
. Dəməşqin sabiq qaziləri Muhyəddin ibn Zəki və
Sədrəddin ibn Səniyyuddövlə Hələbə, Hülagü xanın hüzuruna gedərək əvvəlki
vəzifələrinə qaytarılmalarını xahiş etmişdilər. Muhyəddin ibn Zəki yoldaşı Sədrəddin
ibn Səniyuddövləyə kələk gələrək moğol dövlət məmurlarına böyük miqdarda rüşvət
vermiş və Dəməşq qaziliyinə təyin olunmasına nail olmuşdu. Sədrəddin ibn
Səniyyuddövlə isə Bəəlbək qaziliyinə təyin olunmuşdu. Lakin bu vəzifə də ona qismət
olmamış, yolda xəstələnmiş və Bəəlbəkə çatandan qısa müddət sonra ölmüşdü.
Muhəddin ibn Zəki Hülagü xanın fərmanı ilə Dəməşqə gəlib vəzifəsinin icrasına
1606
ƏYNİ,
İqdü’l-Cüman, s. 139.
1607
NUEYMİ,
Daris fi Tarixi’l-Mədaris, C. I, s. 178, 274.
1608
ƏSNƏVİ,
Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 152-153; İBN KƏSİR,
Bidayə və’n-Nihayə, C. XIII, s. 457; İBNü’l-İMAD,
Şəzəratü’z-Zəhəb, C. V, s. 625.
1609
FƏHMİ,
həmin əsər, s. 148-150.
1610
Mardin, Məyyafariqin və Hısn-Kəyfə şəhərləri Türkiyənin cənubi-şərqində yerləşirlər.
1611
İBN TAĞRIBİRDİ,
Nücumu’z-Zahirə, C. II, s. 518; İBN TOLON,
Səğru’l-Bəssam, s. 94-95; İBN QAZİ ŞUHBƏ,
Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə, C. II, s. 123; SÜBKİ,
Təbəqatü’ş-Şafi’iyyə əl-Kübra, C. VIII, s. 173-174; İBNü’l-İMAD,
Şəzəratü’z-Zəhəb,
C. V, s. 625, İBN KƏSİR, Bidayə və’n-Nihayə, C. XIII, s. 387-388.