102
Bu qurtuluĢ düĢüncəsi gecədən xeyli
keçəndən sonra yadıma yenə özümü rahatlatmağı
saldı. Təmizlənmək istəyi ilə ağlıma gələni tez
beynimdən çıxarmaq üçün həmiĢəki vərdiĢlə
otağımın bir guĢəsinə çəkildim, amma bir müddət
sonra özümü rahatlada bilmədiyimi baĢa düĢdüm.
On iki ildən sonra mən yenə aşiq olmuşdum!
Bu qəti sübut qəlbimə elə həyəcan və qorxu
saldı ki, otaqda Ģamın iĢığı kimi az qala titrəyə-
titrəyə gəzdim. ġəkurə pəncərənin qabağında özünü
göstərəcəkdisə, bir də düz tərsinə məntiqi hərəkət
olan o məktuba nə ehtiyac vardı ki? Qızı məni o
qədər istəmirsə, atası niyə çağırır, bunlar – ata-qız
mənimlə oyunmu oynayırlar? Otaqda var-gəl eləyir,
qapının, divarın, cırıldayan döĢəmənin hər sorğuma
qarmaqarıĢıq
cavab
verməyə
çalıĢa-çalıĢa
kəkələdiyini duyurdum.
Neçə illər qabaq çəkdiyim o rəsmə – ġirinin
bir ağac budağından Xosrovun asılmıĢ Ģəklini
görüb ona vurulduğunu təsvir eləyən rəsmə baxdım.
Onu Təbrizdən gəlib əniĢtəmin əlinə yeni keçmiĢ
ortabab bir kitabdakı eyni rəsmdən aldığım ilhamla
çəkmiĢdim. Rəsmə baxmaq nə sonrakı illərdə hər
xatırlayanda olduğu kimi məni utandırdı (rəsmin və
eĢq elanının bəsitliyi üzündən), nə də xoĢbəxt
gənclik xatirələrinə geri apardı. Səhərə yaxın ağlım
vəziyyətə hakim oldu, rəsmi yollamasını da
downloaded from KitabYurdu.org
103
ġəkurənin mənim üçün ustalıqla qurmağa baĢladığı
eĢq Ģətrəncinin həmləsi saydım. Oturdum, Ģamın
iĢığında ġəkurəyə cavab məktubu yazdım.
Bir az yatandan sonra səhər məktubu
ürəyimin baĢına qoyub küçələrə çıxdım, uzun-uzadı
gəzdim.
Qar
Ġstanbulun
dar
küçələrini
geniĢləndirmiĢ,
Ģəhəri
də
tünlüyündən
təmizləmiĢdi. Hər Ģey uĢaqlıq çağlarımda olduğu
kimi daha səssiz və hərəkətsiz idi. UĢaqlıq
çağlarımın qarlı qıĢ günlərində zənn elədiyim təki
mənə elə gəldi ki, Ġstanbulun damlarını,
qübbələrini, bağçalarını qarğalar basıb. Qarın
üstündəki ayaq səslərimi dinləyə-dinləyə, ağzımdan
çıxan buğa baxa-baxa cəld yeriyir, əniĢtəmin istəyi
ilə getdiyim saray nəqqaĢxanasının da küçələr kimi
sükut içində olduğunu düĢünüb həyəcanlanırdım.
Yəhudi
məhəlləsinə
girmədən
məktubumu
ġəkurəyə çatdıracaq Esterə bir uĢaqla xəbər
göndərdim, günorta namazından sonra harada
görüĢəcəyimizi dedim.
Ayasofyanın
arxasındakı
nəqqaĢxana
binasına erkəndən getdim. UĢaqlıq çağlarımda bir
ara Ģəyirdlik eləyirdim, əniĢtəmin vasitəçiliyilə
girib-çıxdığım nəqqaĢxana binasının görünüĢündə
taxtapuĢlardan sallanan buzlardan baĢqa, heç bir
dəyiĢiklik yox idi.
downloaded from KitabYurdu.org
104
Gənc və yaraĢıqlı bir Ģəyird qabaqda, mən
arxada yapıĢqan və ciriĢ qoxusu içində, baĢları
ağarmıĢ ahıl cild ustalarının, erkən yaĢda beli
əyilmiĢ usta nəqqaĢların, gözləri ocağın alovuna
kədərlə zilləndiyinə görə dizlərinin üstündəki
kasalara baxmadan boya qarıĢdıran gənclərin
arasından keçdik. Bir hücrədə qucağındakı
dəvəquĢu yumurtasını diqqətlə boyayan qoca,
siyirməni nəĢəylə nəqĢ eləyən əmi, onlara hörmətlə
göz qoyan gənc Ģəyird gördüm. Açıq qapıdan
ustalarının danladığı gənc Ģəyirdlərin buraxdığı
səhvi baĢa düĢmək üçün qıpqırmızı sifətlərini
qabaqlarındakı
kağızlara
dəydirənəcən
yaxınlaĢdırdıqlarını gördüm. Bir baĢqa hücrədə
kədərli və hüznlü bir Ģəyird rəngləri, kağızları,
nəqĢi unutmuĢdu, mənim bayaq həyəcanla
yeridiyim küçəyə baxırdı. Açıq hücrə qapılarının
qarĢısında naxıĢ üzü köçürən, qəlib və boya
hazırlayan, qələmlərini itiləyən nəqqaĢlar mənə –
yad adama gözaltı, düĢməncəsinə baxdılar.
Buzlu pilləkənləri çıxdıq. NəqqaĢxana
binasının ikinci mərtəbəsinin dörd yanına dolanan
eyvanın altından keçdik. AĢağıda, qarla örtülü
daxili həyətdə uĢaq yaĢında iki Ģəyird qalın aba
qumaĢdan cübbələrinə baxmayaraq, soyuqdan tir-tir
titrəyə-titrəyə nəyisə, bəlkə də veriləcək cəzanı
gözləyirdilər. Yeniyetməlik illərimizdə tənbəl olan,
downloaded from KitabYurdu.org
105
ya da bahalı boyaları xarab eləyən Ģəyirdlərə
vurulan Ģillələri, ayaqlarının altı qanayanacan
dabanlarına çırpılan çubuqları xatırladım.
Ġsti bir otağa girdik. Dizlərinin üstündə
rahatca oturmuĢ nəqqaĢlar gördüm, amma bunlar
xəyallarımın ustaları yox, Ģəyirdlikdən yenicə
çıxmıĢ gənclər idilər. Bir vaxtlar məndə həddən
artıq hörmət və həyəcan doğuran otaq indi Ustad
Osmanın qondarma adlar verdiyi ustalar artıq
evlərində çalıĢdıqlarına görə böyük, varlı padĢahın
nəqqaĢxanası deyildi, Doğuda tutqun dağlar
arasında itib-batmıĢ karvansarayın böyük bir
otağına oxĢayırdı.
Mənə elə gəldi ki, azca uzaqda, bir
piĢtaxtanın arxasındakı, on beĢ ildən sonra ilk dəfə
gördüyüm baĢ nəqqaĢ Ustad Osman kölgədən çox
xortdandır. Səfərlərim zamanı nə vaxt nəqĢ eləmək,
rəsm çəkmək fikrinə düĢsəm, Behzad kimi
xəyallarımın arasından heyranlıqla boy verən böyük
usta – Ayasofya tərəfə baxan pəncərədən qar kimi
ağ iĢıq içində ağ paltarıyla sanki lap çoxdan o biri
dünyanın xəyallarına qarıĢmıĢdı. Üstü qırıĢlarla
örtülmüĢ əlini öpdüm, özümü xatırlatdım.
ƏniĢtəmin
məni
bura
uĢaqlıq
çağlarımda
gətirdiyini, amma qələmi atıb çıxdığımı, illərimi
yollarda, Doğu Ģəhərlərində paĢalara katiblik,
dəftərdar katibliyi eləyə-eləyə keçirdiyimi, Sərhat
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |