Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
55 «Yolu təkbaĢına gəldin?» – babam dedi. «Səni böyük qardaĢın gətirməlidi». Sonra Qaraya dedi ki: «Həftədə iki kərə Quran məktəbindən sonra getdikləri cildçi dostum var, Ģəyirdlik eləyir, cildçilik öyrənirlər». «Baban kimi naxıĢ çəkməyi də sevirsənmi?» – Qara dedi. Susdum. «YaxĢı, – babam dedi, – di get indi». Manqaldan yayılan istilik o qədər ləzzətliydi ki, yanlarından heç ayrılmaq istəmədim. Boya və yapıĢqan qoxusunu iyləyə-iyləyə bir anlığa dayandım. Qəhvə də qoxuyurdu. «BaĢqa cür nəqĢ eləmək baĢqa cür görməkdimi?» – babam dedi. «Yazıq müzəhhibi buna görə öldürdülər. Üstəlik o, qədim üsul təzhibi eləyərdi. Öldürüldüyünü belə bilmirəm, eləcə yoxa çıxıb. PadĢahımız üçün ustad baĢ nəqqaĢ Osmanın əmriylə bunlar bir surnamə rəsm eləyirlər. Hamısı evlərində iĢləyir. Ustad Osman nəqqaĢxanadadı. Ġstəyirəm əvvəlcə oraya gedib hər Ģeyi öz gözlərinlə görəsən. O birilərin öz aralarında çəkiĢib bir-birini öldürmələrindən qorxuram. Neçə illər qabaq ustaları baĢ nəqqaĢ Osmanın verdiyi qondarma adlarla – Kəpənək, Zeytun, Leylək... – onları gedib evlərində görərsən...»
56 Pillələrdən enəndə dalı-dalı geri qayıtdım. Xeyriyyənin gecələr yatdığı divarın içində dolablı otaqdan taqqıltı gəlirdi, ora girdim. Ġçəridə Xeyriyyə yox, anam varıydı. Məni görəndə utandı. Bədəninin yarısı dolabın içindəydi. «Haradaydın sən?» – dedi. Amma harada olduğumu bilirdi. Dolabın içində deĢik var, oradan babamın naxıĢ otağı, onun qapısı açıqdırsa, dəhliz, sonra dəhlizin o biri tərəfində babamın yatdığı otağın içi görünür: təbii ki, həmin otağın da qapısı bağlı deyilsə. «Babamın yanındaydım», – dedim. «Ana, sən neyləyirsən burada?» «Sənə demədimmi qonaq var, yanına girmək olmaz?» – qıĢqırırdı. Amma çox uca səslə qıĢqırmırdı, istəyirdi ki, qonaq eĢitməsin. «Neyləyirdilər?» – sonra Ģirin səsiylə soruĢdu. «Oturublar. Amma boyalarla yox. Babam baĢa salır, o biri qulaq asır». «Necə oturmuĢdu?» Birdən hop yerə oturdum, qonağı təqlid elədim: mən indi çox ciddi bir adamam, bax, ana; mən indi qaĢlarımı çatıb, babama qulaq asıram, mövlud dinləyən kimi – baĢımı o qonaq kimi avaza uyğun ciddi tərzdə tərpədirəm. «Get aĢağı, – anam dedi, – Xeyriyyəni bura çağır. Tez».
57 Oturdu, qucağına aldığı yazı taxtasının üzərindəki kiçik bir kağızda yazmağa baĢladı. «Ana, nə yazırsan sən?» «Tez aĢağı get, Xeyriyyəni çağır, demədimmi sənə?»
Mətbəxə getdim. Böyük qardaĢım gəlmiĢdi. Xeyriyyə qabağına qonağa biĢirdiyi plovdan bir sini qoymuĢdu. «Fırıldaqçı», – böyük qardaĢım dedi. «Məni ustayla tək qoyub getdin. Bütün döyməni mən elədim. Barmaqlarım döyənək oldu». «Xeyriyyə, anam çağırır». «Yeməyimi qurtaran kimi səni döyəcəyəm», – böyük qardaĢım dedi. «Tənbəlliyinin, bicliyinin cəzasını çəkəcəksən». Xeyriyyə çıxan kimi böyük qardaĢım plovunu belə qurtarmadan qalxıb üstümə gəldi. Qaçmadım. Qolumdan yapıĢdı, biləyimi burmağa baĢladı. «Eləmə, ġövkət, eləmə, çox ağrıdır». «Bir də iĢi atıb qaçacaqsanmı?» «Qaçmayacağam». «And iç». «And içirəm». «Qurana and iç». «Qurana and içirəm».
58 Amma buraxmadı. Məni sininin yanına çəkib çökdürdü. Bir yandan plovunu qaĢıqlayır, bir yandan – məndən çox qüvvətlidi – qolumu daha da burur. «Yenə qardaĢına iĢgəncə vermə, zalım», – Xeyriyyə dedi. Geyinib küçəyə çıxırdı. «Burax onu».
«Sən qarıĢma, əsir qızı», – böyük qardaĢım dilləndi. Qolumu hələ də bururdu. «Hara gedirsən sən?» «Limon alacağam», – Xeyriyyə dedi. «Yalançı», – böyük qardaĢım dedi. «Dolab limonla doludu». Qolumu boĢaltdığından birdən özümü onun əlindən qurtardım. Yumruq atdım, Ģamdanın sapından tutdum, amma üstümə atılıb məni altına aldı. ġamdanı aĢırdı, sini çevrildi. «Allahın bəlaları!» – anam dilləndi. Qonaq eĢitməsin deyə qıĢqırmırdı. Qaranın gözünə görünmədən dəhlizi keçib pilləkəndən necə enmiĢdi? Bizi ayırdı. «Siz adamı rəzil eləyərsiniz, yaramazlar». «Bu gün Orxan yalan danıĢdı», – ġövkət dedi. «Məni ustanın yanında bütün iĢlə qoyub qaçdı».
«Sus», – anam dedi, ona Ģillə vurdu.
59 YavaĢca vurmuĢdu, böyük qardaĢım da ağlamadı. «Mən atamı istəyirəm», – dedi. «Atam qayıdanda Həsən əminin qırmızı qılıncını çəkəcək, biz bu evdən Həsən əminin yanına qayıdacağıq». «Sus», – anam dilləndi. Birdən elə hirsləndi ki, ġövkətin qolundan tutub çəkdi, sürüyüb daĢlığın qurtaracağındakı qaranlığa apardı. Mən də arxalarınca getdim. Anam qapını açdı, məni də görəndə: «Girin ikiniz də içəri», – dedi. «Ana, axı mən heç bir Ģey eləməmiĢəm», – dedim, ancaq içəri girdim. Anam qapını üzümüzə örtdü. Ġçəri zil qaranlıq deyildi, nar ağacına baxan nəfəsliklərin aralarından solğun iĢıq süzülürdü, amma qorxdum. «Ana, qapını aç, – dedim, – üĢüyürəm». «Ağlama, qorxaq», – ġövkət dedi. «Açar indi». Anam qapını açdı. «Qonaq gedənə qədər dinməz duracaqsınızmı?» – dedi. «YaxĢı, onda Qara gedənə qədər mətbəxdə ocağın yanında duracaqsınız, yuxarı çıxmayacaqsınız». «Orada darıxırıq», – ġövkət dedi. «Xeyriyyə hara getdi?» «Hər Ģeyə qarıĢırsan, çox nadincsən sən», – anam dedi.
Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|