Tayanch iboralar.
To`lg`ama, pistirma, asosiy jang qurollari, harbiy mansablar,
yollanma qo`shin, jang taktikalari, muntazam qo`shin, to`fang, o`tachar
qurollar, sarboz, qoracherik, artileriya, Nasrulloxon harbiy islohotlari,
Abdusamad va Muhammad Tabriziy, shanbegi, stshanbegi, dahanapur,
dumbalapur.
Nazorat savollari.
1.
Shayboniylar va ashtarxoniylar davrida harbiy harakatlar va
qo`shin tarkibida qanday o`zgarishlar bo`ldi?
2.
Shayboniylar va ashtarxoniylar davrida harbiy mansablar tarkibida
qanday o`zgarishlar bo`ldi?
3.
Nasrulloxon qanday asoslarda va kimning yordamida harbiy
islohotlar o`tkazgan?
4.
Xonlik qo`shin tarkibining ijtimoiy tabaqalar bo`yicha
shakllantirish holatlarida asosiy e`tabor nimaga qaratilgan?
BUXORO XONLIGI DIPLOMATIYASI VA TASHQI
IQTISODIY ALOQALARI
Reja:
1.
Rossiya bilan diplomatik munosabatlar va savdo aloqalari.
2.
Buxoro-Hindiston munosabatlari (XVI-XVII-XVIII asrlar)
3.
Usmonli turklar va Buxoro diplomatik munosabatlari
4.
Buxoro xonligining tashqi iqtisodiy aloqalari, tashqi savdo va
savdo soliqlari
Rossiya bilan diplomatik munosabatlar va savdo aloqalari.
Abdullaxon II tomonidan 1585- yilda Muhammad Ali boshchiligida, 1589-
yilda Do`stum boshchiligida Moskvaga yuborilgan. Elchilar Moskva
hukmdori tomonidan iliq kutib olingan. Bu ikki elchilik oldiga o`rtadagi
savdo-sotiq munosabatlarini tartibga solish vazifasi yuklatilgan edi.
Elchilar Rossiya podshosi Fyodor Ivanovichga Abdullaxon II ning
76
buxorolik savdogarlar uchun Moskva davlatidagi barcha shaharlarda erkin
savdo qilish imkoniyatini yaratish, Qozon va Astraxanda doimiy bozorlar
ajratish iltimos qilingan xatini keltirgan. Rus podshosi bu iltimoslarni
to`liq bajarganligi o`sha davr hujjatlarida o`z aksini topgan.
Buxoro va Rossiya o`rtasidagi do`stona aloqalar XVI asr oxirida,
xususan Sibir xonligining ruslar tomonidan bosib olinishi tufayli biroz
buzilgan bo`lsada, amalda butunlay to`xtab qolmadi. 1589- yili Moskvada
bo`lgan Buxoro elchisi Do`stum orqali Abdullaxon II ruslarning Sibir
xonligidagi tajovuzini qoralagan va o`z noroziligini bildirgan edi. 1589-
yildayoq Buxoroga tatar
millatiga
mansub Boybo`ri Toychiev
boshchiligidagi Moskva elchilari keladi va buxorolik savdogarlarga Sibir
shaharlarida katta imtiyozlar yaratishga rus hukumati tayyor ekanini
bildirib, ikki o`rtadagi siyosiy kelishmovchiliklarni biroz yumshatishga
erishdi.
XVII asrda Buxoro va Moskva davlati o`rtasidagi elchilik aloqalari
yanada rivojlandi. Mazkur davrda Buxoro va Xiva elchilari 26 marta
Moskvaga tashrif buyurgan bo`lsalar, rus elchilari 9 marta Buxoro va
Xivaga kelganlar. Masalan, 1619- yilda Imomqulixonning Odambiy
boshchiligidagi elchilari Moskvada, Rossiya podshosi, Romanovlar
sulolasining birinchi vakili Mixail Fyodorovich huzurida bo`ldi. Bu
elchilik missiyasiga javoban podsho Mixail Fyodorovich tomonidan Ivan
Danilovich Xoxlov boshchiligida elchilar Buxoroga jo`natiladi. Lekin bu
elchi Buxoroda ushlanib qolganligi va quruq qo`l bilan qaytarilganligi
uchun Sibir (Tyumen shahri) orqali 1622- yilda Tobolskka kelgan va
Moskvaga borishni mo`ljallagan Buxoro elchisi Balik Chobakov sovuq
kutib olinib, rus podshosining Imomqulixonga yozgan xati bilan Buxoroga
qaytarib yuborilgan. Bu xatda rus podshosi o`rtadagi aloqalarni davom
ettirish taklif etib, elchilarni Moskvaga uzoq Sibir orqali emas, Astraxan
orqali yuborishni taklif qilgan.
1716- yil fevralda Buxoro xonligi elchisi Xonquli to`pchiboshi
Astraxanga keldi. U bilan birga savdogar Asan bobo, ikki yasovul, xotini
va bolalari ham kelgan edi. Buxoro xoni Abulfayzxon Rossiya podshosi
Pyotr I (1672-1725)ga 36 nafar rus asirlarini ham ozod qilib yuborgan edi.
Buxoro xoni Astraxan ober-komendanti Chirikov nomiga yozilgan
yorliqda o`zaro yaxshi qo`shnichilik aloqalari va savdo-sotiq aloqalarini
davom ettirish maqsadida elchi yuborayotgani bildiradi. Shuningdek,
ushbu elchilik orqali Rossiyaning Kaspiy dengizi sharqiy qirg’oqlarida
shahar-qal`alar qurish rejasini qo`llab-quvvatlashini ham bildiradi. Demak,
77
Buxoroda Pyotr I tomonidan Kaspiy dengizi qirg’oqlarida qal`a-
istehkomlar qurilayotgani haqida xabardor bo`lganlar.
1716- yil 16- martda Pyotr I tomonidan Abulfayzxon nomiga
yozilgan yorliqda A.Bekovich-Chyerkasskiy ekspeditsiyasi “Rossiya
davlati va Buxoro xonligi uchun umumiy manfaatlarga asoslangan zarurat”
tufayli yuborilganligi va shuning uchun ham A.Bekovich-Chyerkasskiy
hurmatini joyiga qo`yishni so`ragan. Ushbu yorliqni A.Bekovich-
Chyerkasskiy Xiva missiyasini yakunlagach, Buxoro xoniga yetkazishi
ko`zda tutilgan edi.
1716-
yil
aprelda
A.Bekovich-Chyerkasskiy
ekspeditsiya
tayyorgarligini ko`rish jarayonida Astraxanda Buxoro elchisi Xonquli
to`pchiboshi bilan uchrashgan va bu to`g’rida Pyotr I ga xat yozgan. Unda
Xonquli to`pchiboshining iltimosiga ko`ra, Rossiyaga dushmanlikda,
Turkiya bilan aloqada deya gumon qilinayotgan buxorolik va xivalik
asirlarni ozod qilishni so`ragan. Bu paytda Pyotr I Sharqiy Prussiyada edi.
Xatni olgan Pyotr I uning iltimosini qondirmagan. Biroq A.Bekovich-
Chyerkasskiy Xonquli to`pchiboshiga buxorolik va xivalik asirlarni
ekspeditsiya yakunlangandan so`ng ozod qilishga va`da bergan.
Buxoro elchisini Rossiya poytaxtida kutib olish va qabul marosimlari
ham o`ziga xos tarzda amalga oshirilgan. Buxoro elchisi Peterburgga oz
masofa qolganda tashrif bo`yicha ruxsat berilishini kutib to`xtashi lozim
edi. Belgilangan kunda elchi va uning hamrohlari uchun uchta kareta
yuborilgan. Rossiya devonxonasi vakili elchi va uning hamrohlarini sog’-
salomat etib kelganlari bilan qutlagandan keyin o`zini senatorlar
tomonidan kutib olishga yuborilganini hamda mehmonlarni ajratilgan
joyga qadar kuzatib qo`yishini bildirgan. Qabul qilingan tartibga ko`ra,
kelgan elchi va uning hamrohlari Rossiya devonxonasi vakilini tik turgan
holda eshitishlari, unga minnatdorchilik bildirishlari, shoh va vazirlar
salomatligini so`rashlari kerak edi. Bir ozdan keyin elchi Rossiya
devonxonasi vakili bilan birinchi karetaga, Buxoro savdogari va rus
amaldori ikkinchi karetaga, oxun va tilmoch uchinchi karetaga o`tirishgan.
Elchilik sekinlik bilan yura boshlagan, chunki birinchi kareta yonida
tilmoch ham yurib, elchi Rossiya devonxonasi vakili bilan suhbatlashib
ketgan. Elchini poytaxtga kirib kelishi bilan uni yo`lning ikki tomonida
juda ko`p miqdordagi olamon, piyoda askarlar polki to`plar yonida saf
tortib kutib olganlar.
Buxoro elchisi Xonquli to`pchiboshi 1717- yil 26- iyunda
Peterburgga yetib kelgan bo`lsa-da, uni qabul qilish 3- iyulga belgilangan.
78
Senatorlar tomonidan qabul qilingan Xonquli to`pchiboshiga Buxoro
xonining maktubini topshirishi so`ralganida u qat`iylik bilan “Yorliqni
xonning xohish-irodasiga ko`ra, shaxsan podshoh Pyotr I ga topshiriladi”,
degan. Shu boisdan ham Xonquli to`pchiboshini Pyotr I poytaxtga
qaytganidan so`ng 1717- yil 20- oktabrda qabul qilgan. Pyotr I bilan
uchrashuv uchun elchiga Rossiya devonxonasi o`rinbosari Shafirov
karetasi, savdogar Asan boboga esa senat kotibi karetasini yuborilgan.
Buxoro elchisi sovg’a-salomlarini 12 nafar askarlar ko`tarib borgan. Bu
tantanali jarayonni kuzatishga chiqqan aholi ko`chalarni to`dirib yuborgan.
Abulfayzxonning sovg’asidan tashqari qabul tartib-qoidasiga ko`ra elchi
va savdogarning ham alohida sovg’alari topshirilgan. Sovg’alar ichida eng
qimmatbahosi sifatida Buxorodan ozod qilib yuborilgan rus qullari e`tirof
etilgan. Qabul Senatning yuqori palatasida bo`lib, eshik ro`parasidagi
baland joyda Pyotr I tik turgan holda elchini qabul qilgan. Elchi eshikdan
kirib, tiz cho`kkan va xon nomidan egilib salom bergan. Xonquli
to`pchiboshi Pyotr I ni shvedlar ustidan qozongan g’alabasi bilan qutlagan
hamda sovg’alarni topshirgan. Shundan so`ng Xonquli to`pchiboshi
“Ishonch yorlig’i”ni topshirgan. “Ishonch yorlig’i”ni Pyotr I ning ishorasi
bilan devonxona o`rinbosari Shafirov qabul qilgan. “Ishonch yorlig’i”da
Abulfayzxon Xonquli to`pchiboshi elchi sifatida yuborilgani, u Rossiya
urf-odatlarini yaxshi bilishi, Buxoro hukumati o`zaro yaxshi qo`shnichilik
munosabatlari hamda savdo-sotiqni rivojlantirishdan manfaatdor ekanligi
ta`kidlangan. Yorliqdan tashqari podsho nomiga yozilgan xat ham bitilgan
bo`lib, unda Astraxanda buxoroliklar asirda ekanligi, Buxorodan ozod
qilib yuborilgan 36 nafar rus qullari evaziga ularni ozod qilish so`ralgan
edi.
Bu paytda Rossiya poytaxtida Xivaga yuborilgan A.Bekovich-
Chyerkasskiy ekspeditsiyasining halokatidan xabardor edilar. Shu boisdan
ham Xonquli to`pchiboshi graf Gavril Ivanovichga xat yozib, mazkur
qirg’inbarotga Buxoro davlatining hech qanday aloqasi yo`qligini,
aksincha Abulfayzxondan maktub olgan bo`lib, unda xon Xivaga rus
asirlarini ozod qilish bo`yicha sa`y-harakatlar qilayotgani, Agarda Xiva
xoni asirlarni ozod qilmasa, Buxoro davlati urush qilishga ham tayyor
ekanligi yozilganini qayd etgan.
Xonquli to`pchiboshi elchiligi Buxoro xonligi va Rossiya davlati
o`rtasida savdo-sotiqni rivojlantirish borasida ham yutuqqa erishgan.
Jumladan, Pyotr I shu yili Buxoro xonligi tovarlaridan rus shaharlarida boj
olmaslik haqida farmon bergan.
79
Xonquli to`pchiboshi elchiligi 1718- yil martga qadar Peterburgda
bo`lgan. Elchilik ortga qaytishida Astraxanda ma`lum muddat ushlab
turilgan. Chunki Pyotr I asli kelib chiqishi italiyalik bo`lgan Florio
Benevenini elchi qilib tayinlab, Buxoroga birgalikda borishiga qaror
qilgan edi.
Rus elchiligini Buxoro xonligiga yuborishga sabablardan biri
Abulfayzxonning ushbu masalada o`z elchisi Xonquli to`pchiboshi orqali
murojaati edi.
Pyotr I dastlab o`z javob xati-yorlig’ida, 1718- yil 18- martida
Buxoroga elchini “Astraxandan Buxoroga bemalol borish” imkoniyati
bo`lganda yuborishini qayd etgan edi. Ammo Xonquli to`pchiboshi
elchiligini Astraxanga qaytishiga qadar, ya`ni 1718- yil 5- iyuliga qadar
Rossiya hukumati rejalari o`zgarib, Rossiya elchisini Buxoroga Xonquli
to`pchiboshi bilan birga yuborishga qaror qilgan. Shu maqsadda fors va
turk tillarini biladigan F.Benevenini Buxoroga elchi qilib jo`natishga qaror
qilingan. Ushbu elchilik bilan shaxsan Pyotr I va uning yaqin
yordamchilarini shug’ullangani podsho hukumatining bu elchilikka
alohida e`tibordan dalolat beradi. 1718- yil 9- iyulda Pyotr I imzosi bilan
tasdiqlangan
“Ishonch yorlig’i”da F.Beneveni elchi tariqasida
yuborilayotgani, do`stlik va umumiy manfaatlar yo`lidagi sa`y-harakat
ekanligi tasdiqlangan. F.Beneveni elchiligining asosiy tarkibi 8 nafar
bo`lib, shuningdek xizmatkorlar hamda ko`pgina harbiy qo`riqchilar
kuzatuvida edi. Mazkur elchilikdan ko`zlangan maqsad va vazifalar 1718-
yil 13- iyulda G.Golovkin va P.Shafirovlar tomonidan imzolangan, 7
banddan iborat quyidagi maxfiy yo`riqnomada o`z aksini topgan edi:
1. Elchi etib tayinlandi. Astraxanda Buxoro elchisiga qo`shilib,
tayinlangan mamlakatga birgalikda jo`nash.
2. Yo`lda, ayniqsa Buxoro xonligi hududida, hamma iqtisodiy va
geografik o`ziga xosliklarni eslab qolish. Buxoroliklarga sezdirmagan
holda Kaspiy dengizi ulardan qaysi tomonda joylashgani, qanaqa
kemalarga egaligi, shaharlar va ularning mudofaa qobiliyatini aniqlash.
3. Diplomatik qoidalarga rioya etilishini qat`iy ta`minlash. Pyotr I
shon-sharafiga ziyon yetkazmaslik. Elchini qabul qilish odatlarini so`rab-
surishtirish va Buxoro xonligi Eron elchiligiga qanday izzat-ikrom
ko`rsatsa, Rossiya elchiligiga ham undan kam bo`lmagan hurmat
ko`rsatilishi talab qilish hamda unga erishish.
80
4. Buxoro xonligi harbiy-siyosiy strategiyasiga jiddiy e`tibor
qaratish. Qal`alar, undagi qo`shinlar miqdori, harbiy qo`shinlar tarkibi va
ularning holatini aniqlash.
5. Buxoro xonligining ichki va tashqi holatini aniqlash. Xonning
kuch-qudratini, xalq ustidan nazorati qay darajada ekanligi, aholisi
qo`zg’olon va isyonlarga moyil yoki moyil emasligi, boshqaruv shakli,
Eron, Xiva va Turkiya bilan o`zaro munosabatlarini hamda qaysi
tomondan harbiy tahdid borligi, qaysi davlat bilan do`stona munosabatda
ekanligini aniqlash. Elchi mumkin qadar ko`proq Buxoro xonligi tashqi
siyosatiga ta`sir o`tkazishi zarur.
6. Rus – Buxoro savdo munosabatlarini rivojlantirish imkoniyatlarini
o`rganish zarur. Buning uchun buxoroliklar qanaqa tovarga ega va ularni
qayerga sotishini, Buxoro bozorlarida Rossiyaning qaysi mahsulotlariga
ehtiyoj borligini aniqlash, ko`chmanchilar hujumi xavfi bor-yo`qligini
o`rganish.
7. O`rta Osiyoda oltin qazib olish haqidagi ma`lumot to`g’ri yoki
noto`g’riligini aniqlash. Qaysi daryolarda oltin borligi, qancha miqdorda
oltin olish imkoniyati borligi, kon yoniga borish mumkinligini aniqlash.
Shuningdek, maxfiy tarzda Buxoro xoniga qo`riqlash uchun bir necha yuz
yoki undan-da ko`proq miqdordagi rus kishilaridan iborat gvardiya taklif
qilish. Maqsadlarni amalga oshirish yo`lida Xonquli to`pchiboshi va uning
odamlari bilan do`stona aloqada bo`lish.
Umuman olganda, F.Beneveni elchiligiga yuklatilgan vazifa
Rossiyaning
O`rta
Osiyodagi
siyosatini,
xususan
A.Bekovich-
Chyerkasskiy ekspeditsiyasi zimmasidagi vazifani davomi edi.
Elchilik Buxoroga 1721- yili etib keldi. F.Beneveni zimmasiga
Turkistonga oid harbiy va diplomatik ma`lumotlar yig’ish, ayniqsa Xivaga
qarshi Rossiya – Buxoro ittifoqini tashkil etish, bu xonliklar bilan urush
bo`lgan taqdirda qancha askar va to`plarni ishga solish mumkinligi,
ularning joylashgan yerlarini aniqlash vazifasi yuklatilgan edi.
Shuningdek, u Buxoro xoni Abulfayzxonga maxsus rus otryadini taklif
etishi hamda Turkiston o`lkasida oltin zahiralari mavjud joylarni
o`rganishi lozim edi. F.Beneveni Buxoroda 1721-1724- yillari faoliyat
ko`rsatib, Buxoro xonini Xiva xonligini qo`llab-quvvatlamaslikka
ko`ndiradi. F.Beneveni elchiligi xodimi N.Miner savdogar niqobi ostida
bir necha bor Hirot, Balx va Badaxshonga borib keladi. U amalda elchi
F.Benevenining
topshirig’ini
bajarib,
to`plagan
ma`lumotlarini
Peterburgga yetkazish ishlari bilan ham shug’ullangan.
81
Mazkur davrda Buxoro xonligi va Rossiya o`rtasidagi elchilik
aloqalarida buxorolik Ernazar Maqsudov alohida o`rin tutadi. 1761- yilda
savdo karvoni orqali kelgan E.Maqsudovga elchilik talablariga rioya
qilinmagani bois Orenburgdan Peterburgga borishga ruxsat berilmagan.
1774- yilda yana u elchi sifatida kelganida Peterburgga qadar borishga
muvaffaq bo`lgan va Rossiya imperatritsasi Ekaterina II qabulida bo`lgan.
Manbalarda qayd etilishicha, E.Maqsudovning mohir diplomatligi tufayli
Rossiya imperatritsasining hurmat-e`tiboriga sazavor bo`lgan. Uning
1780- yilgi elchi sifatidagi tashrifi chog’ida Peterburgda yuqori darajadagi
e`tibor bilan qabul qilingan. 1780- yil 18- avgustida Rossiya imperatori
Buxoro amiriga yozgan xatida Rossiya ilgarigidek Buxoro bilan o`zaro
munosabatlarni tinch-totuvlikka asoslangan hollarda olib borish hamda
savdo aloqalaridan har ikki tomon foydalanishi hamda so`ralgan metall
bilan ta`minlanish qayd etilgan edi. Ammo yana Buxoro savdogarlariga
nafaqat Orenburgda, balki Rossiyaning boshqa shaharlarida ham savdo
qilish bo`yicha so`rovi qondirilmaydi. Chunki Buxoro savdogarlarining
Rossiyaning markaziy shaharlarida erkin savdo qilishlari rus savdosi
uchun zarar keltirishi qayd etilardi.
1780- yili rus savdogarlari istak va talablariga muvofiq Buxoroda
savdo vakolatxonasini ochish maqsadga muvofiq deb topildi. Shu
munosabat bilan Orenburgdan Buxoroga 1780- yili Rossiya davlati va
umumiy manfaatlaridan kelib chiqib, Buxoroda savdo vakolatxonasini
ochish
uchun
M.
Bikchurin
boshchiligidagi
maxsus
elchilikni
Orenburgdan Buxoroga yubordi. M.Bikchuringa yuklatilgan vazifalar
qatorida Orenburg va Buxoro oralig’idagi yo`lni har tomonlama o`rganish
ham bor edi. M.Bikchurin ko`zda tutilgan hamma vazifalarni bajargani
holda, Buxoro amirining Rossiya savdo vakolatxonasini ochishga
roziligini ololmay qaytdi.
Rossiya imperiyasi va Xiva xonligi o`rtasidagi diplomatik aloqalar
Buxoro xonligiga nisbatan sustroq ahvolda edi. Xiva xonligi Rus davlatiga
o`z elchiligini kamroq jo`natgan. 1750- yili Xiva xoni nomidan elchi
bo`lib kelgan Ashurbek Orenburgda o`zini Peterburgga yuborishlarini
so`ragan. Ammo tashqi ishlar davlat kollegiyasi 1750- yil 13- avgustida
bergan topshirig’ida elchini Orenburgdan Xivaga qaytarish, yorlig’i va
sovg’alarini tashqi ishlar davlat kollegiyasi ixtiyoriga topshirish
buyurilgan edi. Chunki rus hukumati Orenburg general-gubernatorlarining
Turkiston xonliklari va Rossiya o`rtasidagi o`zaro munosabatlardan
xabardorligini hisobga olib, ularga turkistonlik elchilarni Peterburgga
82
yuborish yoki yubormaslik masalasini mustaqil hal qilish huquqini
berilgan bo`lib, ular ayrim elchilar masalasini Orenburgning o`zidayoq hal
qilar edilar.
1761- yili Temirg’ozi Is’hoq Tangriberdiyev Xivadan Orenburgga
elchi sifatida etib keladi. U bilan birga elchilik tarkibida yana 5 kishi bor
edi. Elchi Tangriberdiyev boshchiligidagi elchilar bilan savdo karvonida
40 ta tuya yuk bo`lib, bu Orenburgdagi yarmarkaga mo`ljallangan edi.
Xiva elchisi 1761- yil sentabrda Orenburgga kelib, Peterburgda imperator
bilan uchrashish xohishi borligini bildiradi. Uchrashuvdan maqsad tegishli
yorliqni topshirish va o`zaro karvon savdosini rivojlantirish edi. Ammo
elchiga Peterburgga yuborish bo`yicha ruxsat berilmaydi. Shu bilan birga
Xiva savdogarlarini hech qanday to`siqlarsiz Orenburgga kelishlariga
ruxsat berilgan.
XIX asr boshlaridan Rossiya hukumati O`rta Osiyo xonliklariga
nafaqat diplomatik, balki maxsus ilmiy ekspeditsiyalarni ham yubora
boshladi. Rossiya elchiliklari tarkibida, endilikda arxeologlar, tarixchilar,
vrachlar va boshqa mutaxassislar ham bor edi. Ularga nafaqat ilmiy
vazifalarni bajarish, balki O`rta Osiyo to`g’risida u yoki bu ma`lumotlarni
to`plash ham yuklatilgan edi.
Ammo ayni paytda Buxoro, Xiva, Qo`qondan Rossiyaga nisbatan
e`tibor faqatgina savdo munosabatlariga qaratilishi davom etardi. Ayni
paytda Rossiya hukumati savdo qatori O`rta Osiyoni tubdan o`rganishga
kirishgan edi. O`zaro munosabatlar tahlili shuni ko`rsatadiki, Buxoro va
Rossiya, Xiva va Rossiya, Qo`qon va Rossiya o`rtasidagi munosabatlarda
tenglik, sherikchilik alomatlari to`laqonli ishga tushmagan edi. Masalan,
1793- yili Orenburgga Buxoro xonligidan elchi bo`lib kelgan Shohmurod
Fayzullabek Maqsudovni Peterburgga borib, imperator qabuliga yorlig’ini
topshirishga ruxsat berilmadi. Bunga sabab qilib, elchiga berilgan yorliq
diplomatik yozishmalar qoidasiga rioya qilinmaganligida deb ko`rsatildi.
Ammo
aslida
gap
boshqa
yoqda
edi...
Buxorolik
savdogar
Do`stmuhammad Boykishev elchi Shohmurod Fayzullabek Maqsudovni
Buxoro amirining josusi deb ma`lumot yetkazgan edi. 1795- yili
Shohmurod Fayzullabek Maqsudovni Orenburgdan chiqarib yubordilar,
chunki Buxorodan Eshmuhammad Boykishev elchi bo`lib kelgan edi. U
imperatorga fil va yorliq keltirib, Buxoro amirining 600 pud mis sotib
olish haqidagi iltimosini ham yetkazdi. Oradan bir yil o`tib, Orenburgga
Buxorodan yangi elchi ya`ni Maxsum Doniyolov yorliq bilan kelgan.
Ushbu elchi Buxoro amirining imperatordan harbiy yordam berish
83
bo`yicha iltimosini keltirib, xususan Buxoroga 10 ming qo`shin va 50 ta
to`p berishlarini so`ragan. Ammo bu elchilik ham Orenburgdan
Peterburgga o`tkazilmagan va Buxoroga qaytib ketishiga to`g’ri kelgan.
Ammo shuni qayd etish lozimki, M. Doniyolovdan avvalgi elchi
Eshmuhammad Boykishev Xo`ja Nazarboyev bilan Peterburgga borishga,
imperator huzurida bo`lishga muvaffaq bo`lgan. Rossiya imperatori
Buxoro amiri so`ragan 600 pud misni berishga qaror qilgan va shuningdek,
amirga bir sandiq kumushdan yasalgan oshxona anjomlari, otaliq va
elchiga bir sandiqda kumushdan yasalgan choy idishlari hadya etilgan.
Eshmuhammad Boykishev Orenburgda nafaqat elchilik, balki savdo ishlari
bilan ham shug’ullangan. Bu yo`nalishdagi xizmatlari uchun Orenburg
general-gubernatori G.S. Volkonskiy tomonidan oltin medalga tavsiya
etilgan edi.
Rossiya hukumati O`rta Osiyo xonliklari bilan diplomatik aloqalarda
o`z elchilarini musulmonlardan tayinlashga e`tibor qaratgan. Bunday holat
o`zaro munosabatlarda muhim ahamiyat kasb etgan.
1799- yili Orenburgga birdaniga Buxorodan ikkita elchi -
Ma`sumxon Mirza Abdurasul va mulla Miraloviddinlar kelishgan. Ularga
Peterburgga
borishga
ruxsat
berilgan.
Elchilar
Buxoro
amiri
Shohmurodning yorlig’ini impertorga topshirganlar. Unda Buxoro
savdogarlariga taqiqlar ko`payib ketgani, xususan savdo karvonlarini
Rossiyaning markaziy shaharlariga borishiga ruxsat berilmayotgani qayd
etilgan. Ammo bu shikoyat imperator tomonidan yana qoniqtirilmagan.
1801- yili Buxoro amiri Haydar E. Boykishevni Orenburgga yuborib,
elchi tariqasida Peterburgda imperator qabuliga jo`natgan. Unga
Peterburgga borishga ruxsat berilgan. Elchi tomonidan amirning Aleksandr
I ni taxtga o`tirishi munosabati bilan yuborgan sovg’asi – beshta tulpor va
tabrik maktubi keltirilgan. Amir Haydar yana Rossiya imperatoridan
harbiy yordam berishlarini so`rab, ko`chmanchilardan himoya qilishga
hamda Xivaga hujum qilish uchun kerakligi ta`kidlangan. Amir Haydar
o`z maktubida Orenburgda savdo qiluvchi buxorolik savdogarlar uchun
hayvon boqishga yer ajratishni, buxorolik fuqarolarga Makkaga hajga
borishda imkoniyat berishni, buxoroliklarning Orenburgdagi uylarini
harbiy qo`riqchilardan ozod qilishni so`ragan. Imperator huzurida bo`lgan
elchi E. Boykishev ham o`z shaxsiy iltimosini izhor etib, o`g’li Xo`ja
Nazarboyga
maslahatchi
mansabini
berishini,
qarindoshi
Ashur
Muhammadga kollej ro`yxatga oluvchisi mansabini berishlarini so`ragan.
Aleksandr I amir Haydar iltimosini qondirish bo`yicha 1803- yil 3- martida
84
Orenburg general-gubernatoriga buxoroliklarni Makkaga borishlariga
monelik qilmaslik, ularga pasport berish, buxoroliklar hayvon boqishi
uchun Ural bo`ylaridan qulay yaylov ajratish, savdogarlarni qo`llab-
quvvatlash bo`yicha ko`rsatma bergan. Shuningdek, Buxoro amiriga
qimmatbaho toshlar bilan bezatilgan oltin soat va ikki to`p, uning
vazirlariga chinni choy idishlari, 20 arshin parcha, 10 arshin movut va 5
arshin atlas bergan. Berilgan yorliqda Buxoro amiri Haydarga o`zaro
do`stlikni rivojlantirishni taklif qilgan holda, harbiy yordam masalasini
javobsiz qoldirgan.
1803- yili Rossiyaga Buxorodan navbatdagi Mirgalauddin Mirmu-
hammad Aminov boshchiligida 25 kishidan iborat elchilik kelgan. Buxoro
elchisiga Peterburgga borishga ruxsat berilgan. Orenburg general-
gubernatori G.S.Volkonskiy Buxoro elchisini Peterburgga kuzatib borish
uchun 16 kishini ajratgan. Imperatorga tortiq qilingan arg’umoqlar uchun
ham 10 kishi jalb qilingan. Peterburgda elchi vitse kansler A.Chartoriyskiy
tomonidan qabul qilingan. M. Aminov Orenburgdan 15 pud po`latni xarid
qilishga hamda Buxoroga o`zi va boshqa amaldorlar Astraxanda uylangan
tatar xotinlarini olib ketishga ruxsat so`ragan. Elchining bu iltimoslari qon-
dirilgan. Buxoroga qaytgan elchi M.Aminovni amir buyrug’iga asosan
hibsga olingan va uni sotqinlikda ayblangan. Ma`lum tekshiruvlardan
so`ng M.Aminov aybdor emasligi aniqlanib, ozod qilingan.
Buxoro
amirining
bunday
harakatidan
M.Aminov
o`zini
haqoratlangan hisoblab, ishonchli odamlari orqali rus imperatoriga Rossiya
fuqaroligini qabul qilishini so`ragan va Rossiya uchun foydali ma`lumotlar
berishini qayd etgan. 1810- yil 14- mayida Rossiya hukumati farmoniga
binoan M.Aminov Simferapolda otliq tatar polkiga xizmatga qabul
qilingan. Bunday holatlar ko`p marta sodir bo`lgan. Masalan, mansabdor
maslahatchi Do`stmuhammad Boykishevning o`g’li Yoqub chegara
komissiyasida tilmoch bo`lib, ruslarga xizmat qilgan.
O`zaro munosabatlarda o`ziga xos nozikliklar ham bor edi. Masalan,
Orenburg general-gubernatori G.S.Volkonskiy 1807- yili Buxoroga yangi
savdo, diplomatik ekspeditsiya yuborgan. Ushbu ekspeditsiyaga savdogar
tatarlar - Ahmad Munasipov va Abdulnosir Subxonqulovlar boshchilik
qilganlar. Ushbu elchilik ekspeditsiyasi bilan Buxoro amiriga sovg’alar
qatori maktub ham bor edi. Orenburg general-gubernatori Buxoro
amiridan qaysi tartibdagi yozishmalar orqali elchilarni qabul qilish
bo`yicha o`zaro shartnoma tuzish zarurligini taklif qilgan. Bundan maqsad
o`zaro elchilar almashuviga, vakolatiga ishonch bo`lishi ko`zda tutilgan
85
edi. Elchi tatarlar zimmasida yana Buxoro qo`shinlari ahvolini ham
aniqlash ham yuklatilgan edi. Orenburgdan yuborilgan elchilar keltirgan
maktub bilan tanishgan amir, elchilarni qabul qilishdan bosh tortgan.
Chunki general-gubernatorni davlat boshlig’iga murojaati tenglikka
asoslanmagan edi. Buxoro amirining fikricha, “qadim zamondan hukmdor
hukmdorga xat yozadi, vazir esa vazirga” aqidasiga amal qilinishi lozim
edi.
Shunday hollar ham uchrardiki, Rossiyaga Buxorodan keladigan
elchilar amirning vakolatisiz, soxta yorliqlar bilan ham kelganlar. Masalan,
G.Navro`zjonov va M. Muhammad Shariflar 1807- yili Orenburgga
Buxoro
amiri
yorlig’i bilan elchi sifatida kelganlar. Ammo
G.Navro`zjonov va M.Allayorovlarning yorliqlari soxta bo`lib chiqqan.
Shundan
keyin
M.Allayorov
tezda
Buxoroga
qaytgan.
Ammo
G.Navro`zjonov Buxorodagi qarindoshlariga xat yozib, unga haqiqatan
ham Buxoro elchisi degan yorliq yuborishlarini so`raydi. 1807-1809- yillar
davomida G. Navro`zjonov savdo ishlari bilan shug’ullanib turgan. 1809-
yil boshlarida Orenburgga buxorolik savdogar S. O`zbekxo`jayev
G.Navro`zjonovga yorliq olib kelgan. Ammo baribir G.Navro`zjonov elchi
sifatida tan olinmay, 1811- yili Buxoroga qaytgan.
1809- yil 17- oktabrda Orenburgdan A.Subxonqulov va uning
yordamchisi B. Rahmonqulov boshchiligida Rossiya elchiligi Buxoroga
yo`l olgan. Ushbu elchilik zimmasiga kimlar va qaysi muddatga savdo
uchun Buxoroga kelayotganini, amaldorlardan Amudaryo va Sirdaryoda
kema qatnovini yo`lga qo`yishga xohish bor-yo`qligini aniqlash hamda
Buxoro amiriga Rossiya imperatorining elchilar nomiga bergan yorlig’ini,
tashqi ishlar vaziri N.P.Rumyansev va G.S.Volkonskiyning ikkita
maktubini
topshirishlari
kerak
edi.
Shuningdek,
A.Subxonqulov
zimmasiga Buxoroga boradigan yo`l masofasi, dam olish joylari, turli
xalqlar, xususan qoraqalpoqlarning Rossiyaga munosabatini aniqlash
vazifasi ham topshirilgan edi. 1810- yil 28- yanvarda A.Subxonqulov
Buxoro amiri Haydar tomonidan qabul qilingan. Amir Haydar Rossiya
imperatori tashqi ishlar vaziri N.P.Rumyansevni, Orenburg general-
gubernatori G.S.Volkonskiylarning tegishli tarzdagi yorliq va xatlari bilan
tanishib chiqib, faqat imperatorga javob xati yozgan hamda qolgan
xatlarga ham javob ushbu maktubda ekanligini ta`kidlagan. Buxorodan
qaytgan A.Subxonqulov tomonidan yig’ilgan materiallar Davlat kengashi
a`zolarida qiziqish uyg’otib, uni Peterburgga hisobot uchun chaqirilgan.
|