144
144
iran aşıqlarının dastanları
Sözlər başa çatıb . gecə düşdü – qaş Qaraldı gülgəzpəri
başında gözəllərinən qayıtdılar çadıra . ama abbas çəkilib
bir az karvanda kanara gözü Gülgəzin çədırında nə yemək
var nə içmək nədə yatmağ. Sübh açıldı. Karvan qafləntıdan
aralandı bir xeyli yol gələndən sonra bular bir üç yol
ayrısına çat dılar sarban dedı sarıxoca hansı yolunan
gedim.
Sarıxocadıdi hansı yolu tanırsan? Sarban dedi qurban
üçündə tanıram. Bax bu yolunan getsək bir az uzaxdı ama
tamam gül-çiçədi. Bu yolunan gedsək bir az onan yaxındı
ama batlağı var. Bu yolunan gedsək çox yaxındı ama su
yoxdu bir neçə su quyusundan başqa. Sarı xoca dedi yaxın
yolunan gedək allah kərimdi su lazım olanda quyulara
çatarıx quyulardan su götürrük. Bular yaxın yolunan
yolandılar.
Ama Abbas baxdı gördü heç gülgəz heç dönüb arxaya
baxmadı burda Abbas görək nə deyir.
Dedim könül hər gələnnən qonuşma
Sirrin bada gedər yad olar olar.
Çət olsa hesabun qalmaz ehtibar
Üstunda bir böyük ad olar olar.
Düz olsa ilqarun düzdü qanında
Artırar hörmətin insan yanında
Baş əymə namərdə getsə canında
Seryəğub eşidər şad olar olar.
145
145
iran aşıqlarının dastanları
Bu sözlərdə sonra abbasada düşdü kecavənin dalıycan
getməgə. Karvanda camat susuzmuşdular bir quyunun
başına gəldilər baxdılar bir şey başa düşmədilər daş saldılar
gördülər su var amma çox dərindı hər kimə dedılər ənsin su
versin kimdə enmədı.
Bu karvanda bir mirzə varıdı ki sarı xocanan muşduluq
almışdı və abbası kecavənın dalıyca gəldigini ona demışdı
gənə bir göz gəzdirdı ətrafa gördü abbas dərədən boylanır.
Dedı ağa bir muşdulux daha ver mən bir yol göstərim bi işə
bir yol tapım. Sarı Xocadedı gəl bu bir kisə qızıl allah sənə
yox eləsin tez de görüm nə yol bilisən camaat susuzdan
qırılır.
Dedı qurban bax Aşıq abbas o dərədən boylanır adam
göndər gətirsinlər onu salun quyudan su çıxartsın sonrada
üstə çəkəndə ipinı qılıncınan kəsin getsin quyunun dibində
ölsün. Adam göndərdilər abbası gətirdilər. Ağa dedı abbas
sənə mən nənedım bizdə əl çək sənun başuva getmədi
indidə gənə gəldin ama budafədə sənı öldürmərəm ama
ənəsən bu quyuda su verəsən bu camat içə abası qəbul elədı
istədilər abbası ipinən sallasınlar quyuya gülgəz kecavədən
hay saldı kı ay abbas quyuya ənmə bular sənə qəst
edəcəklər. Bu səsə abbas döndü gülgəzə yaxından gözü
sataşdı dedı ağalar icazə verin mənim ürəyimə bir neçə
bənd söz gəldı oları deyim sonra burda abbas belədeyir.
Bir maral baxışlım xoş tamaşalım
Bu gün könlüm ilticayə düşubdü.
Sən cəddi mələksən xələqəl insan
Taq əbrulərun ayə düşübdü.
146
146
iran aşıqlarının dastanları
Tamaşana durub xələqəl insan
Həzrət Yəhyelə sultan Süleymn
Xızrı peyğəmbərdı quranda bəyan
Incil tövrat tamaşana düşübdü.
Yeddi biz, yeddidi o şah pərvər
Yeddi dür , beş salam o ab kovsər
Bir camal görsətti oldum münəvvər
Gün onun şovqundan tara düşübdü.
Nuh nəbiullahsan səxavət zat
Gül üzünü gördüm çəkdim qəbahət
Camalın şöyləsi xumsilə zəkat
Fəqir abbas beynəvayə düşübdü.
Sözlər qutaran kimi dedılər yaxşı indı an quyudan su ver.
Bu zaman gülgəz işarə elədi ki ay evi yıxılmış quyuya
gersən ölübsan. Burda abbas gül camalına heyrən olub dedı
icazə verin birində deyim sonra abbas belə ddedı.
Hanı gözəllikdə gülgəz tay sənə
Misir isfahanı şamı gəzmişəm.
Hər yerdə bir adı bəlli gözəl var
Dolanıban məəmanı görmüşəm.
Ğeybi məlahətdə sevmişəm sənı
Dişin inci dilin yaqut yəməni
Cənnət camalından ayırma mənı
147
147
iran aşıqlarının dastanları
Səndən ayrılandan damı görmüşəm.
əzzəlindən yar demişəm mən sənə
ayna götür gül camalın görsən ə
gözəllikdə kimsə olmaz tay sənə
mən Bəhramı Gül əndamı görmüşəm.
Abbas bir qubardı sansən aftab
Gül üzün görməgə qıldım istirab
Sənə qismət olsun məscidı mehrab
Mən özüm öz müsəllamı görmüşəm.
Dedılər sözün qurtardısa düş quyudan su ver .
abbas baxdı gördü bunu SarıXocuya şeytanığ edən mirza
rahat qalmır bu muxənəsi tanıdı və işindən xəbərdardı.
Abbas dedı icazə verin o xainə bir sözum qalıb onuda
deyim sonra burda belə deyir.
Bişuuru mən tanıram yerindən
Odun yığar öz ocağın söndürü.
El içində ar namısı nə bilır
Bir su səpər öz ocağın söndürü.
Yulğun köpük verər amma yağ olmaz
Söyüd əkmə yüz il qalsa bağ olmaz.
Zibil təpə olsa küldən dağ olmaz
Bir yel əsər alçaxlara yendiri.
Abbas bu sözlərı diyər sərindən
Bağla bəndı suyu gəlsin dərindən
Dostları ilə paylaş: |