ÖZÜ VƏ ustadi haqda məlumat



Yüklə 5,35 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə190/204
tarix25.06.2018
ölçüsü5,35 Mb.
#51160
1   ...   186   187   188   189   190   191   192   193   ...   204

839

 

 



839

 

iran aşıqlarının dastanları    



 

 

 



 çayları duldurram qanlar selinh, 

 züarilə get ınallı elinə , 

 mənim bağrım sökmə məlk mənzərim !  

 

 ata minnm, qilincimi suvlaram, 



 namrdlərı sağa - sula tuvlaram, 

 rəqibləri duvşan kimi ovlaram,  

əth¬ıyəmdən çəkmə məlk mənzərim ! 

 

 əgr pənahəlı meydanın qura, 



 kuravğlu gərəkdir qanşarda dura,  

düşməni gündrrəm Qaranlıq gura, 

 əl - qolumu bükmə məlk mənzərim !  

 

oxlarım kəflhsm meydanda yaya,  



düşməni tökrəm dərıaya, çaya, 

 qurxma mən əbaş əqatsam belə sevdaya, 

 belə sınma, çökmə məlk mənzərim !  

 

bu sözləri eşidən məlk mənzər pənahəəliiə oz tutaraq, deyir: - pənahəlı ! 



olmuya  bu  tezlikdə  bizdən  düydün  və  bu  bəhanəaylə  bizi  atıb  qaçmaq 

fikirindəsn  ?  pənahəlı  onu  o  qədr  ocuz  almamışdı  ki,  belə  ocuz  satsın, 

bünagörə ona belə cavab verməyə başlayır: 

 

 çoxlu qəmlərə dulmuşam, 



 gül tək saralıb sulmuşam, 

 həsrətində yurulmuşam, 

 səni alam məlk mənzər !  

 

allahı salmışam yada, 



 demişəm yetişə dada, 

 qismt ola bu dünyada,  




840

 

 



840

 

iran aşıqlarının dastanları    



 

 

 



səni alam məlk mənzər !  

 

karvanım salmışam yola, 



 demişəm nülür, qüy ola, 

 bu dünya qan ilə dula  

səni alam məlk mənzər !  

 

habelə sözünün davamında belə söylhiyr:  



 

səni sevdim yengi başdan,  

ayrıldım qəvْhüm - qardaşdan, 

 gözlərin duldurma yaşdan,  

yaxma canım məlk mənzər !  

 

atmaram səvْudanı sərdən,  



ayağım çəkmhm bu dərdən,  

dəvْldür ver ab küsərdən ıçım, 

 qanım məlk mənzər ! 

 

 ağır ellərin qızısan,  



süframın dadı, duzusan,  

ömrümün dan ulduzusan

 niyə danım, məlk mənzər ?  

 

pənahəlı məlk mənzərin razi olmadığını görndh, ona belə söylhiyr:  



 

sənsiz bu dünyanı neyliyəciyəm ? 

 ə sənin həsrətini göydə maə çəkr,  

yar sözüm ınanmır, bilmirm niyh, 

 gözləri yaşarar, tez - tez aə çəkr !  

 

eşqin rəxnə salıb dinə - ımana 




841

 

 



841

 

iran aşıqlarının dastanları    



 

 

 



 hüsnünü dananmaz yad və bıgana, 

 ış çəkilsə ədalətli dıvana,  

sənin məntivi vəzir, şaə çəkr ! 

 

habelə diyr:  



güllü bəhar gedib, payız gələndə 

 qiş havası hər kövşnə ağ çəkr 

 leyliiylə şirin özün öyməsin

 sənin həvٍsnün hər ınsana dağ çəkr. 

 

 qurban ollam gözdən axan yaşına,  



şəhla gözlərinh, qələm qaşına, 

 pəruanh¬ım sənin şəmin başına, 

 yanan çıraqlardan piltə yağ çəkr.  

 

gözün yaşı yüyür gözün sürmhsin,  



sal nıqabı rəqib əvٍzun görməsin, 

 gözlə, açma sinən gümüş ədüyməsin, 

 bustançı şəmamə üstə tağ çəkr.  

 

 



nəhayətdə  pənahəlı  məlk  mənzəri  razi  edəbilmir.  züaraylə  birgə 

məşəhdə  gedirlər.  bir  sürə  orada  qalırlar  və  pənahəlı  ımamın  astanına 

qolluqcu olur ; amma sonra başa düşürlərki, ev odlayanlar orada da dinc 

quymuyacaqlar. oradan da « rey» şəhrinə köçməiə məcbür olurlar. gəlha 

-  gəl  şaə  əbdalzimə  çatır,  bir  müdətdə  bu  şəhərdə  şaə  əbdalzımın 

hərəmində qolluqcu olur. ancaq məşhəddə düydüğü xətəri buradada həs 

edir və buradan da köçür, amma elinin və oğlu ilə məlkmnzrin canının 

qurxusundan  ınallı  elinhədə  gəlmhiyr,  bəlkə  «  savh»  şəhrinə  sarı  və 

oradan  yenhədə  təvٍrkmanlar  bölgəsinə  gedir.  orada  məlkmnzrin  ata  - 

baba kəndindən bir qədər uzaq olan « meymh» və ya « kərdr» kəndində 

köç  salır.  orada  yaşayır,  orada  ışlh¬ıyr,  orada  ömrünü  başa  verir. 



842

 

 



842

 

iran aşıqlarının dastanları    



 

 

 



pənahəlı  o  kənəddə  ömrü  başa  çatınca,  bir  daha  ata  -  baba  yurduna 

gedəbilmədi  ;  çəvٍnki  ,  məşəhdə  gedən  ınallılardan  eşitmişdiki,  onun 

kimliyi və ınallı elindən olduğunu sunralar rəqiblər və düşmənləri bilib, 

hər aradan bir ınallı elinə baş çəkir, onu ələ keçirməinə görə bəlkə bəzi 

onu  istəməinlər  ilə  də  danışıb,  hər  kim  onu  satarsa,  ona  çoxlu  pül 

vədəsidə  veribdilər.  belə  bir  vəzitdə  o  öz  el  -  obasına  getsh,  onu 

istəmiyənlər  və  ya  arayıb  satmaq  istəminlər,  onu  görmklə  harda 

yaşadığını öyrnib, düşmənlərinə xəbr verəbilərlər. nətichədə ınallı elinin 

eşqi  və  həsrətilə  yaşamalı  olur  ;  hərdən  vətən  ata  -  ana  və  el  obasını 

xatirlayır , sazını bağrına basır, həzin səsilə bu sözləri oxuyurdu:  

 

ınallı elləri çüxdür, 



 halım xəbr alan yüxdür  

tənhəli söz mənə oxdur 

 sinəm dəlib keçr neylim ? 

 

 ınallı obası mərddir, 



 sinhələri dələn dərddir, 

 orıym ellərə bənddir, 

 yaxşı - pisi seçr neylim ? 

 

 bir ovçu vursa maralı,  



kəsilər səbri, qərarı, 

 bir ceyran getsə yaralı,  

ovçu görsə qaçar neylim ? 

 

 quçaqlar meydanı qürsün ! 



 mərdlər meydanlarda dürsün ! 

 bir sunanı laçın vürsün  

sülü göldən uçar neylim ?  

 

qiş öz qişliğini etdi, 




Yüklə 5,35 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   186   187   188   189   190   191   192   193   ...   204




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə