P. O. Box 126, Richmond, Surrey tw9 2UD, uk
Yüklə 9,74 Kb. Pdf görüntüsü
|
131 mişdir ki, İlyas Səbti başqalarının yeddi araşdırmasını mə- nimsəmiş, müxtəlif elmi nəşrlərdə öz adına çap etdirmişdir! Professor Səbti 1977-ci ildə İordaniyadan ABŞ-a köçmüş bir həkimdir. Virciniya universitetində doktorluq dissertasi- yasını müdafiə etmişdir. Təkcə 1979-cu ildə 60 elmi araşdır- ması nəşr olunmuşdur. Yeddi araşdırmasının saxta olduğu üzə çıxdıqdan sonra Virciniya universitetindən qovulmuş, Boston universiteti Tibb fakültəsində proqram layihəsi rəh- bərliyindən istefa etməsi tələb olunmuşdur. Amerikanın iki məşhur tibb kolleci (bizdəki kollec nəzər- də tutulmur – mütərcim): Con Hopkinz və Harvard kollec- ləri rəhbərliyi etiraf etmişdir ki, bir elmi işçinin tibbi təd- qiqatlarının bir sıra nəticələri saxtadır. Hətta bir professor öz həmkarlarının 40 araşdırmasını öz adına nəşr etdirmişdir. İş o yerə çatmışdır ki, bu saxtakar in- san bir müəllifin məqaləsini ondan qabaq öz adına çıxıb çap etdirmək qədər zirək tərpənmişdir”. Hələ qədimdən mütəfəkkirlər demişlər ki, biliklə fəzilət (tərifəlayiq keyfiyyətlər, davranışlar) arasında heç bir əlaqə yoxdur. Əgər olsaydı, bilikli şəxslər onlara yaraşmayan xəta- ları əsla işləməzdilər. Müsəlmanlar Məkkədən Mədinəyə köçdüklərində israiloğul- larından səmimiyyət və comərdlik gözlədilər. Necə də olsa Kitab əhli idilər! Yəhudilər adi sevgini müsəlmanlardan əsir- gəsələr də, müsəlmanlar onlarla dinc yaşamaqda xəsislik et- mədilər! Yəhudilər bədgümanlıq girdabında idilər. Onlar mü- səlmanlara müşriklərdən daha çox nifrət edirdilər. Quran ayə- si endi, müsəlmanların sadəlövh duyğularına düzəliş verdi: 132 “(Ey möminlər!) İndi onların (yəhudilərin) sizə inanacaq- larına ümidmi edirsiniz? Halbuki (Musa dövründə) onların içərisində elələri vardır ki, Allahın kəlamını (Tövratı) dinlə- yib anladıqdan sonra, onu bilə-bilə təhrif edirlər” (əl-Bəqərə, 75). İnsan nəfsi kin-küdurətlə gəzib-dolaşırsa, onun istəklərinə boyun əyirsə, bu nəfsin qarşısını heç nə kəsə bilməz... İblis çox şeyi bilirdi. Düşünürdü ki, yer üzünə varis çıx- mağa (“xəlifə” təyin olunmağa) Adəmdən daha layiqdir. Hesab edirdi ki, “metal”ı bərk (iradəsi möhkəm), enerjisi tükənməzdir. Güman edirdi ki, Adəmlə, zürriyyəti ilə baş verəcək istənilən qarşılaşmadan dühası və hiyləgərliyi sayə- sində qalib ayrılacaqdır... Bu səbəbdən Allah təalaya demişdi: “...Bir de görək (məni oddan, bu Adəmi torpaqdan ya- ratdığın halda) nə üçün onu məndən üstün tutdun? Əgər (məni öldürməyib) qiyamət gününə qədər mənə möhlət versən, az bir qismi istisna olmaqla, onun nəslini öz hök- müm altına alaram (və ya yoldan çıxarıb kökünü kəsərəm)” (əl-İsra, 62). İblis Adəmə gülmüş, onu cənnətdən çıxarmağı bacarmış- dı! O, hələ də Adəmin övladlarının çoxunu qəflətə salmaqda, xilas qapısını üzlərinə bağlamaqdadır... Amma iblis bütün məxluqatın Allahla əlaqəsindəki Baş- lıca Həqiqəti nəzərdən qaçırmışdı! Unutmuşdu ki, sınıb məğ- lub olsa da, rəbbinə olan ümidini itirməyən qulu Allah təala özünəvurğunluq xəstəliyinə tutulmuş təkəbbürlü quldan üs- tün tutur! 133 Unutmuşdu ki, tövbə edən asi qul təkəbbürlü itaətkar- dan Allahın nəzərində daha sevimlidir! Adəm və zövcəsinin dedikləri 1 onlara Allahın razılığını qazandırdığı halda, İblisin söylədiyi 2 onu rəzillərin rəzili et- mişdi. Allaha qulluqla müşayiət olunmayan geniş biliyin, əngin elmin heç bir dəyəri, qiyməti yoxdur... Özünəvurğunluq, deməli, nəfsə ibadət şirkin ən pis forma- sıdır. Bu səbəbdən alimlərimiz yekdilliklə təsdiqləmişlər ki, qəlbin asiliyi əzaların asiliyindən daha pisdir. İblisin məntiqi başdan ayağadək böhtan və səfehlikdən ibarətdir. Onun “təbiət”i Adəmin “təbiət”indən daha şərəf- li deyildi. Adəmə mələkləri aciz buraxan elm öyrədilmişdi. Həmçinin, Adəm qurub-yaratmış, iblis isə uçurub-dağıtmış- dır. Qurub-yaradan hara, vurub-yıxan hara! Kəndli tarlasında bir-neçə ay çalışır ki, sünbüllər yetişsin. Bir ziyankar gəlib tarlaya od vurur, bir-neçə dəqiqə içərisin- də bütün məhsulu məhv edir. Elə isə onlardan hansı daha şərəflidir? Qeyd olunası başqa bir məqam da var. Zəkalıya zəkanı, istedadlıya istedadı verən kimdir? Allah! Elə isə nemət bəxş edilmiş kəsin həmin nemətin sahibinə nankorluq etməsi, baş 1 “...Ey Rəbbimiz! Biz özümüzə zülm etdik. Əgər bizi bağışlamasan, rəhm etməsən, biz, şübhəsiz ki, ziyana uğrayanlardan olarıq! ...” (əl- Əraf, 23). 2 “...Mən ondan daha yaxşıyam (daha üstün, daha şərəfliyəm). Çünki Sən məni oddan, onu isə palçıqdan yaratmışsan!” (Sad, 76). Yüklə 9,74 Kb. Dostları ilə paylaş:
|