(İkinci hissə)
Məqalənin birinci hissəsində İmam Mehdinin
(ə.f) xüsusi nümayəndələrinin əsas vəzifə və
fəaliyyətlərindən üçü haqqında söhbət etdik.
1. İmam Mehdinin (ə.f) adını və yerini gizli
saxlamaq; 2. Vəkillərə (nümayəndələrə)
rəhbərlik etmək; 3. İmama məxsus olan şəri
vergilərin toplanıb paylanması. Bu məqalədə
isə digər iki vəzifə haqqında izah veriləcək.
4. Fiqhi suallar və əqidəvi şübhələrə cavab
vermək
İmam Mehdinin (ə.f) xüsusi nümayən-
dələrinin fəaliyyəti təkcə qeyd etdiyimiz
bəndlərlə qurtarmır. Onlar eyni zamanda
müxtəlif şəri və fiqhi sullara cavab verir,
əqidəvi çətinlikləri həll edir və müxaliflərin
irəli sürdüyü şübhələri aradan qaldırırdılar.
İmamın xüsusi nümayəndələri bu vəzifələri o
Həzrətin təlimindən istifadə edərək öz yüksək
elmləri sayəsində layiqincəsinə yerinə yeti-
rirdilər. Bu nümayəndələrin həyatına qısa bir
baxış onların bu sahədəki səy və uğurlarını
çox yaxşı şəkildə oxucuya çatdırır. Onlar bir
tərəfdən İmamın olmamasına dair yürüdülmüş
iddiaları dəf edir, bu yolda bəzi vaxtlar məcbur
olub İmamla gizli əlaqələrinin üstünü açır,
1
bəzi vaxtlar isə bu barədə İmamdan məktub
gələrək o Həzrətin özü onların köməyinə
gəlirdi.
2
Digər tərəfdən də, şiələrin müxtəlif
şəri və fiqhi suallarını İmama göndərib onların
cavabını öyrənir, sonra da camaata çatdırır-
dılar. Nümunə olaraq İmamın Məhəmməd ibn
Osmana yazdığı və onda İshaq ibn Yəqubun
1- Kəmalüddin, səh. 440–441.
2- Əl-Qeybət, səh. 176–177
suallarına cavab verdiyi məktubu qeyd etmək
olar.
3
Həmçinin, İmamın Qum camaatının
nümayəndəsi Məhəmməd ibn Abdullah ibn
Cəfər Himyərinin suallarına verdiyi geniş
məktubu da qeyd etmək olar.
4
Qeyd etdiklərimizdən əlavə, bəzi vaxtlar xü-
susi nümayəndələr müxaliflərlə elmi müba-
hisələr edib onları məhkum edir və verdikləri
cavabların İmamdan öyrəndiklərinə təkid
edirdilər. Məsələn, Hüseyn ibn Ruh bir
mübahisə zamanı İmam Hüseyn əleyhis-
salamın şəhadətinə dair şübhə irəli sürmüş bir
müxalifə çox gözəl cavab verir. Onun səhərisi
gün isə bu cavabın onu öz şəxsi fikrinə əsasən,
verilməsini güman edən bir şiəyə deyir:
“Göydən yerə düşərək quşlara yem olmağım,
yaxud şiddətli bir küləyin məni uzaqlara
aparıb atması mənim üçün Allahın dinində
şəxsi nəzərimi söyləməkdən daha yaxşıdır.
Dünən eşitdiklərinin hamısı Allahın höccətinin
(İmam Mehdinin (ə.f)) buyurduqlarıdır.”
Həmçinin, o, əqaid elmində öz dövrünün
görkəmli şəxslərindən birinin İmam Museyi-
Kazim əleyhis-salamın şəhadətinin səbəbi,
məsum İmamların qılıncla, yoxsa zəhərlə
öldürülməsi və eləcə də, xanım Zəhranın
(səlamullahi əleyha) Peyğəmbərin (səlləllahu
əleyhi və alih) digər qızlarından üstün
olmasının səbəbini soruşduqda, ona aydın və
qaneedici cavab vermişdir. Belə ki, onun bu
cavabı həmin şəxsi heyran qoymuş, nəticədə
o, “bu barədə bundan gözəl və qısa cavab
eşitməmişəm”,- demişdir.
5
3- Ə’lamül-vəra, səh. 452–453
4- Əl-Qeybət, səh. 229–236
5- Əl-Qeybət, səh. 238–239
İmam Mehdinin
(Allah zühurunu tezləşdirsin)
xüsusi nümayəndələrinin əsas vəzifə və fəaliyyətləri
10
11
Məhdəvilik
5. İmamın naibi olmaq haqda iddia
edənlərlə mübarizə
Qulat
1
və İmamın nümayəndəsi olub onunla
camaat arasında bir vasitə olmaq haqda iddia
edənlərə qarşı mübarizəni də, xüsusi
nümayəndələrin fəaliyyəti sırasına daxil
etmək lazımdır. İmam Əliyyən-Nəqi əleyhis-
salamın həyatından danışarkən qeyd etdik ki,
yolunu azmış və bir sıra məqampərəst şəxslər
İmamları Allah səviyyəsinə çatdırmaq kimi
əsassız məsələləri irəli sürməklə özlərini
onların nümayəndəsi, onların bəndələr
arasındakı vasitəçisi adlandıraraq İmamın adı
ilə camaatdan xüms və bu kimi şəri vergiləri
təhvil alırdılar. Təbii ki, bu məsələ də, şiənin
adını ləkələyərək İmamlar üçün bir sıra
çətinliklər yaradırdı. Kiçik qeyb dövründə
bunlardan əlavə, özlərini yalandan İmamın
xüsusi nümayəndəsi adlandıran şəxslər də
meydana çıxır. Onlar İmama məxsus olan
əmlakda yersiz təsərrüf edir, fiqhi və əqidəvi
məsələlərdə azdırıcı və həqiqətdənkənar
sözlər deyirdilər. Belə olduqda İmamın xüsusi
nümayəndələri İmamın öz göstərişi ilə onlarla
mübarizə etməyə başladılar. Bəzi vaxtlar
onların qeyri-məqbul və lənətlənmələrinə dair
İmamdan məktublar da gəlirdi. Əbu
Məhəmməd Şərii, Məhəmməd ibn Nəsir
1- Əqidədə yollarını azmış bir qrup
Nümeyri, Əhməd ibn Hilal Kərxi, Əbu Tahir
Məhəmməd ibn Əli ibn Bilal, Hüseyn ibn
Mənsur Həllac və Məhəmməd ibn Şəlməğani
bu cür şəxslərdən olmuşlar.
2
Adını sonda
qeyd etdiyimiz Şəlməğani əvvəllər şiə
fəqihlərindən olmuş və hətta “Təklif” adlı bir
kitab da yazmışdı. Lakin sonradan yolunu
azıb ifrat dərəcəsinə vararaq küframiz iddialar
irəli sürmüşdür. O cümlədən “Ruhun başqa
bədənə keçməsi” nəzəriyyəsinə təkid edərək
deyirdi ki, Peyğəmbərin (səlləllahu əleyhi və
alih) ruhu (ikinci nümayəndə) Məhəmməd ibn
Osmanın, Əli əleyhis-salamın ruhu (üçüncü
nümayəndə) Hüseyn ibn Ruhun, xanım
Fatimeyi-Zəhranın (səlamullahi əleyha) ruhu
isə Məhəmməd ibn Osmanın qızı Ümmü-
Külsümün bədəninə keçmişdir. Hüseyn ibn
Ruh onun bu fikrini kafirlik əqidəsi hesab
etmiş, onu məsihilərin əqidələrindən sayaraq
Şəlməğaninin batil fikirlərini öz tayfası
arasında ifşa edərək onu rüsvay edir.
Şəlməğaninin ziyankar təbliğatı nəticəsində
hicrətin üç yüz on ikinci ilinin zil-hiccə ayında
İmam Mehdidən (ə.f) onun kafir və mürtəd
(dindən çıxmış) olması haqqında Hüseyn ibn
Ruha bir məktub gəlir. Nəhayət hicrətin üç
yüz iyirmi üçüncü ilində Şəlməğani öldürülür.
3
2- Əl-Qeybət, səh. 244
3- “Sireye Pişvayan”, İmam Mehdinin (ə.f) həyatı bölməsi
(ixtisarla)