______________Milli Kitabxana_____________
121
tayfalarının və şumerlərin nailiyyətləri əsasında yaranmışdır. Bu
mədəniyyət müstəqil inkişaf yolu keçmiş, Yaxın Şərqin bir çox
xalqlarının mədəniyyətinə müəyyən təsir göstərmişdi. İkiçayarası
xalqlarının memarlıq, incəsənət, ədəbiyyat, yazı, elmi biliklər
sahəsində əldə etdikləri nailiyyətlər Qədim Şərqin bir sıra
ölkələrinin mədəni həyatında öz əksini tapmışdı.
Qədim cəmiyyətlərin ideologiyasının
əsasını dini
təsəvvürlər təşkil edirdi. Dini təsəvvürlərin totemizm, animizm və
fetişizm növləri hələ erkən əkinçi tayfalarının həyatında mühüm
yer tuturdu. Yer və göy təbii hadisələri, insan taleyi və güzəranı
qeyri-təbii qüvvələrin əməlləri ilə bağlanılırdı. Tədricən belə təbii
qüvvələrə adlar verilmiş, bu və ya digər təbii hadisəni onların adı
ilə bağlamışdılar. İkiçayarasının erkən əkinçi icmaları ayrı-
ayrılıqda bu və ya digər allaha sitayiş edirdilər. Bu icmaların dini
təsəvvürlərini bərəkət və məhsuldarlıq bildirən ilahə təşkil edirdi.
Erkən dövrdə allah və ilahələr heyvan görkəmində təsvir
olunurdular. Təbiət qüvvələri ilahiləşdirilirdi. Hər bir icma özünün
himayəçi allahına sitayiş edirdi. Erkən əkinçilərin etiqadı üçün
politeizm, yəni çoxallahlılıq səciyyəvi idi. Bu hal ilkin sinifli
cəmiyyətdə öz varlığını saxlayırdı və İkiçayarasında vahid
dövlətin meydana gəlməsi nəticəsində dini ibadətlərin
birləşdirilməsi zərurətini ortaya atmışdı. İkiçayarasında bütün
allahları və ibadətləri birləşdirən ümum Şumer panteonu yaradıldı.
Şumer əsatirləri İkiçayarasının dini və allahları barədə
məlumat saxlamışdır. Qaynaqlarda e.ə. III minillik üçün bir neçə
yüz allahın adı çəkilir. Şumerlərin təsəvvürünə görə, ilk əvvəl
bütün dünya başdan-başa suya qərq olmuşdu. Okean suyunun
dərinliyində bütün varlığın «böyük anası» ilahə Nammu
yaşayırmış. Nammunun bətnindən yarımkürə şəkilli dağ
qalxıbmış. Dağın başında «böyük ata» allah An, dənizdə yastıvarı
lövhə üzərində ilahə Ki yaşayırmış. Hər iki ilahi qüvvə bir-birinə
bitişik imiş. Bu iki allahın nikahından allah Enlil (Ellil) dünyaya
gəlmişdi. Onun ardınca bu cüt allah xeyli uşaq törətmişdi. Onların
içərisində yalnız yeddi allah öz qüdrəti və müdrikliyi ilə
fərqlənirmiş. Bunlar allahların şurasını təşkil etməklə bütün
dünyanı idarə edirmişlər. Enlil allahların başçısı və ağsaqqalı
______________Milli Kitabxana_____________
122
hesab edilirdi. O, allahlar şurasının üzvləri Nuskunu və Enkini
özünə ən yaxın köməkçi təyin etmişdi. Nusku odu və qızmar istini
təmsil edirdi. Enki su və müdriklik allahı hesab olunurdu. Səma
allahı An, habelə Enlil və Enki şumer panteonunda allahların ali
üçlüyünü təşkil edirdilər. Onların xidmətində kiçik allahlar
dayanırdılar. Bunlar Anennak və İqiqi adlanırdılar. «Anunnak»
Anu allahının adından əmələ gəlmişdir. Anunnaklar Anunun
törəməsi kimi yer üzünün ruhları olmaqla allahların tapşırıqlarını
yerinə yetirirmişlər. İqiqilər göy üzünün ruhları idilər və eyni
vəzifəni icra edirdilər.
Şumer panteonunda hava allahı Enlil mühüm yer tuturdu. O,
allahların atası, göy və yerin hökmdarı, bütün dünyanın hökmdarı
adlandırılırdı. Göyün yerdən ayrılması onun əməli kimi qələmə
verilirdi. Əsatir bu əməli belə şərh etmişdi: «Allahlar ailəsi
getdikcə çoxalırdı. Bir nəslin ardınca o birisi gəlirdi. Allah və
ilahələr böyüyür, nikah bağlayır, uşaq doğurdular. Onlar göyün
atası Anın və Yerin anası Kinin darısqal ağuşunda sıxılırdılar və
sərbəstliyə can atırdılar. Onlar böyük qardaşları Enlildən kömək
diləyirdilər. Enlil günlə yox, saatla böyüyür, daha da zorbalaşır və
ipə-sapa yatmırdı. Enlil böyük bir əməli həyata keçirməyə cəsarət
etdi. O, mis bıçaqla göy qübbəsinin qırağını kəsdi. Səma allahı An
zarıya-zarıya yer ilahəsi, arvadı Kidən qopdu. Dünyəvi böyük
yastı lövhə onun qıraqlarını əhatə edən ibtidai okeanın səthində
qaldı, dünyanın əzəmətli yarımkürə örtüyü havada asılı qaldı».
İbtidai təfəkkür dünyanın əmələ gəlməsini qeyri-təbii qüvvələrin
əməli ilə bağlayırdı.
Eyni zamanda şumerlər insan cəmiyyətində mövcud olan
nikahı, doğum-görümü və həyat tərzini allahlara da şamil
edirdilər.
Ninhursaq (yaxud Ninmah, Nintu) Şumer panteonuna yer
səthi, məhəbbət və məhsuldarlıq ilahəsi kimi daxil olmuşdu.
Nanna (yaxud Nannar) ay allahı, Utu - günəş allahı, İnanna -
məhsuldarlıq və məhəbbət ilahəsi, onun əri Dumuzi (Tövratda
Tammuz) çoban allahı, Nerqal - yeraltı dünyanın allahı, onun
arvadı Ereşkiqal - yeraltı dünyanın ilahə hökmdarı, Ninurta -
cənub küləyi və müharibə allahı, Martu - köçərilər allahı və
______________Milli Kitabxana_____________
123
sairələrin adları şumer əsatirlərində çəkilmişdir. Bunlar ümum
şumer allahları cərgəsinə daxil idilər. Bundan başqa şumer
şəhərlərinin ayrıca himayəçi allah və ilahələri vardı. Laqaş
şəhərinin himayəçi ilahəsi Ninqirsu olmuşdu. Enlil, arvadı Ninlil
və oğlu Ninurta Nippur şəhərinin havadarları hesab olunurdular.
Şumerlər yeraltı, axirət dünyası haqqında təsəvvürlər
yaratmışdılar. O «geniş ölkə», yaxud «geriyə yol olmayan ölkə»
adlanırdı. Şumerlərə görə, axirət dünyası zülmət idi, orada insan
bədəni torpağa dönür, onun başını qurd-böcək çeynəyir, o, daima
susuz və yeməksiz qalır. Bunlar olmasın deyə qurban kəsilməli
idi. Buranın hökmdarı ilahə Ereşkiqal idi, onun əri isə müharibə
allahı Nerqal idi. Müxtəlif ruhlar, o cümlədən taun allahı İrra öz
növbəsində onlara xidmət edirdilər.
Akkadlar, amorilər, aramilər, haldeylər və başqa qədim
xalqlar şumer dininin bir çox əlamətlərini mənimsəmişdilər.
Adətən, sami tayfaları himayəçi allahı Bel, «ağa» adlandırırdılar.
İcmanın ilahəsi isə İştar adını daşıyırdı. Şumer və Akkad allah
anlayışları qovuşan zaman, akkadlar Enlilə Bel deyirdilər, sonralar
bu adı Babil allahı Marduka şamil etmişdilər. Tədricən şumer
ilahə adları An akkadlıların Anu, Nammu-Tiamat, Ki-Kinqu,
Enki-Ea, Utu-Şamaş, Nannar-Sin, İşkur-Adad, İnanna-İştar, İrra-
Namtar, Neunuqal-Nerqal ilə əvəz edilmişdi. Tədricən Babil
panteonunda ali allah yerini Marduk, Assur panteonunda isə Aşşur
tutmuşdu.
İkiçayarası əhalisi qədim totem təsəvvürlərini, yəni
heyvanlara sitayişi saxlamışdı. Allahları da müxtəlif heyvan
görkəmində təsvir edirdilər. Allah Ea bəzən balıq quyruqlu, yaxud
tısbağa şəklində təsvir olunurdu. Marduk əfsanəvi əjdaha, qrifon,
təbabət ilahəsi Qula - it, himayəçi xeyirxah ruhlardan Şedu və
Lamassu qanadlı öküz, yaxud insan başlı şir kimi təsəvvür
olunurdu. Misirdə olduğu kimi, şumer allahları da ibadətləri ilə
bağlı olan heyvanların üstündə təsvir edilirdilər.
Qədim İkiçayarası xalqları qədim ovsun formalarını
saxlamışdılar. Guya ovsun vasitəsilə adamı xəstəlikdən,
bədbəxtlikdən xilas etmək olarmış. Müxtəlif falabaxma növləri
mövcud idi. Heyvan içalatı, xüsusilə ciyərlə fal açırdılar. Müasir
Dostları ilə paylaş: |