113
və cavabdehin bildirdiyinə əsasən, həmin akta Vergi
Məcəlləsinin 39.5-39.7-ci maddələrinə uyğun olaraq 18
iyun 2013-cü il tarixdə vergi orqanında iddiaçının iştirakı
ilə baxılmışdır. Hərçənd, cavabdehin iddiaçı barədə tərtib
etdiyi iş materiallarında həmin akta vergi orqanında
baxılmasında iddiaçının iştirakına dair məlumat yoxdur.
Cavabdehin iddiaçının 18 iyun 2013-cü il tarixdə vergi
orqanında olması ilə bağlı bildirdikləri doğru olduğu halda
belə, Vergi Məcəlləsinin 49.1.2-ci maddəsinə əsasən qəbul
edilmiş məsuliyyətə cəlb etmə haqqında qərarda iddiaçının
qeyd etdiyi əsaslar və etirazlar əksini tapmalı və qərarda,
Vergi Məcəlləsinin 49.2-ci maddəsinin tələb etdiyi kimi,
onlara münasibət bildirilməli idi. Vergi Məcəlləsinin
49.5-ci maddəsinə görə, vergi orqanının vəzifəli şəxsləri
tərəfindən bu maddənin formal tələblərinin gözlənilməməsi
vergi orqanının qərarının məhkəmə tərəfindən ləğv edilməsi
üçün əsasdır. Bu isə o deməkdir ki, hər halda iddiaçının
mübahisələndirmə haqqında iddiası bu hissədə (9000 AZN)
təmin edilməlidir.
2. İş üzrə icraata dair prosessual xərclər məsələsi
İPM-in 110.1-ci və 111.1-ci maddələrinə əsasən həll olunur.
Nəticəvi hissə:
Yuxarıda göstərilənlərə və İPM-in 68, 69, 70.1, 81.1,
85.1, 110.1, 111.1-ci maddələrinə əsasən, məhkəmə qərara
aldı:
Cavabdehin 18 iyun 2013-cü il tarixli «vergi ödə-
yi cisinin vergi qanunvericiliyinin pozulmasına görə
114
məsuliyyətə cəlb edilməsi haqqında» qərarı 9 şəxslə əmək
müqaviləsinin bağlanmamasına görə iddiaçıya 9000 AZN
məbləğində maliyyə sanksiyası tətbiq edilməsini nəzərdə
tutan hissədə ləğv edilir.
İddia qalan hissədə rədd edilir.
Bütün prosessual xərclərin yarısı cavabdeh tərəfindən
ödənilir.
Qərardan, onun tam formada təqdim olunduğu gündən
30 (otuz) gün müddətində B İnzibati-İqtisadi Məhkəməsi
(ünvan: ...) vasitəsilə B Apellyasiya Məhkəməsinin
İnzibati-İqtisadi Kollegiyasına (ünvan: ...) apellyasiya
şikayəti verilə bilər.
Sədrlik edən:
imza
3-cü kazus üzrə qərardad və qərarla bağlı qeyd:
Məhkəmə bu qərarında bildirir: hüquqi mübahisənin
predmetini fərqli hüquqi taleyə malik iki tələb təşkil edir.
Buna müvafiq olaraq, iddia yalnız qismən uğurludur və bu,
qərarın nəticəvi hissəsinə də təsirini göstərir. Eyni zaman-
da, qərarda iddianın vaxtında qaldırılıb-qaldırılmadığı ilə
bağlı mümkünlük məsələsi də yoxlanılır/izah edilir. Bundan
başqa, bu qərar onun rəqəmlər vasitəsilə hissələrə bölünən
halda oxunaqlığının asanlaşdırılması üçün misal qismində
çıxış edir.
Bu iş üzrə qəbul edilən qərarın İPM-in 35.3-cü mad -
dəsinə əsasən qəbul edilmiş qərardada və qərara ayrıl-
ması iddianın qismən mümkün olmamasından irəli gəlir.
115
Belə hallarda, xərclər məsələsinin həlli mürəkkəbdir.
Çünki qəbul olunan qərarlardan (yəni həm qərar, həm də
qərardad) hər birində xərclər məsələsi barədə qərar əksini
tapır. Hər bir halda, bu kazusda iş üzrə həm qərardadın
(mümkünsüz iddiaya dair hissədə), həm də qərarın qəbul
edilməsi Azərbaycanın inzibati məhkəmələrinin artıq
təşəkkül tapmış təcrübəsindən irəli gəlir.
116
4-CÜ KAZUS
NOTARİAT HƏRƏKƏTİNİN APARILMASINDAN
İMTİNAYA QARŞI İDDİA
İŞİN FAKTİKİ HALLARI
Ə 15 noyabr 1993-cü il tarixdə N şəhəri, Y küçəsi, 5
saylı evin 34 nömrəli 3 otaqlı mənzilini mülkiyyət hüququ
ilə öz adına daşınmaz əmlakın dövlət reyestrində qeydə
aldırır və buna dair onun adına qeydiyyat vəsiqəsi verilir.
10 yanvar 1994-cü ildə o, V ilə nikaha daxil olur. Həmin
nikahdan onların iki uşaqları ( A və C) var. Ə arvadı və
uşaqları ilə birlikdə ona məxsus mənzildə yaşayır.
N Şəhər Məhkəməsinin 18 iyul 2002-ci il tarixli
qətnaməsi ilə Ə və V arasındakı nikah pozulur və bunun
əsasında N Şəhəri Qeydiyyat Şöbəsi tərəfindən nikahın
pozulmasına dair şəhadətnamə verilir. Nikahlarına xi-
tam verildikdən sonra V övladları A və C ilə birlikdə B
şəhərinə köçür. Bu zaman V iddiaçının mülkiyyətində olan
mənzildən qeydiyyatdan çıxsa da, uşaqlar hazırkı vaxtadək
həmin mənzildə qeydiyyatda qalırlar.
Bir müddət sonra Ə işləmək məqsədilə xaricə, D
Respublikasına gedir və orada bir qədər qalıb işlədikdən
sonra N şəhərindəki mənzilini satmaq qərarına gəlir.
Bu məqsədlə o, N şəhəri X saylı notariat kontorunun
notariusuna müraciət edir. Notarius 22 dekabr 2013-
cü il tarixli məktubla mənzilin satılması üzrə notariat
hərəkətinin aparılmasından imtina edir və imtinanı belə
əsaslandırır ki, “Azərbaycan Respublikasında notariat
117
hərəkətlərinin aparılması qaydaları haqqında” Təlimatın
49-cu bəndinə əsasən, mənzillərin özgəninkiləşdirilməsi
haqqında əqdlərin təsdiq edilməsi üçün həmin mənzillərdə
yaşayış yeri üzrə daimi qeydiyyatda olan yetkinlik yaşına
çatmış ailə üzvlərinin razılığı tələb olunur. Ə-nin yetkinlik
yaşına çatmış uşaqları A və C mənzilin satılmasına razılıq
vermədikləri üçün notariusun müvafiq notariat hərəkətini
aparmağa ixtiyarı yoxdur.
Ə hesab edir ki, notariusun notariat hərəkətini apar-
maqdan imtinası əsassızdır. Belə ki, onun mülkiyyət
hüququ qanunla qorunur və müvafiq hüquq hər hansı bir
inzibati orqan tərəfindən qəbul edilmiş təlimatla məh-
dudlaşdırıla bilməz. Bu səbəbdən Ə 25 dekabr 2013-cü
il tarixdə N şəhəri X saylı notariat kontoruna qarşı onun
üzərinə mənzilin satılması ilə bağlı formal baxımdan zəruri
olan hərəkətlərin edilməsi öhdəliyinin qoyulması barədə N
İnzibati-İqtisadi Məhkəməsində iddia qaldırır. Eyni zaman-
da, o, iddia tələbində hər hansı bir qüsur olacağı təqdirdə,
onun aradan qaldırılması üçün məhkəmənin yardım
etməsini xahiş edir.
N İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 27 dekabr 2013-cü
il tarixli qərardadı ilə iddiaçının övladları A və C üçüncü
şəxs qismində məhkəmə icraatına cəlb olunurlar. Lakin
onlar iddia ilə bağlı fikir bildirmirlər və şifahi məhkəmə
baxışı ilə bağlı məhkəmə iclasına gəlmirlər.
Bu işlə bağlı məhkəmə prosessual baxımdan necə
hərəkət edəcək və onun qərarı necə olacaq?
Hüquq normaları ilə bağlı:
Dostları ilə paylaş: |