38
Bəli, bədbəxt Qidar öz qorxulu çöhrəsi ilə göründü. Birdən zahir oldu və
onların yolunu bağladı. Onun əlində qılınc var idi. Anası uzaqlaĢmaq istədi.
Amma, Qidar ona çox möhkəm bir zərbə endirdi. Yazıq dəvə yerə yıxıldı.
Qidar onun boynuna daha bir zərbə vurmaq istədi. Dəvə qüssə içində öz
körpəsinə nəzər saldı. Sanki ona demək istəyirdi: Özünü xilas et! Körpə
qorxaraq dağa tərəf qaçdı.
Həmin doqquz nəfər gəlib, bıçaq və xəncərlə dəvənin canına düĢdülər. Qan
hər yeri bürüdü. Yer və daĢlar qırmızı rəngə boyandı.
GÜNAHSIZ DƏVƏ BALASI
Səmud qəbiləsinin cinayətkarları etdikləri iĢlə kifayətlənmədilər. Onların əli
günahsız dəvənin qanına batmıĢdı.
Bütpərəstlər gəlib, vəhĢi və yırtıcı canavar kimi onun ətinin üstündə bir-birləri
ilə dava saldılar. Onunla da kifayətlənməyib, dəvənin balasını tə’qib etdilər.
Dəvə balası qorxaraq, dağa qalxırdı. Onu qovan vəhĢilərin əlindən qurtulmaq
üçün bir yer axtarırdı: canavardan da yırtıcı olan vəhĢilərin.
Dəvənin körpəsi dağın zirvəsində dayanıb, bıçaqlarla tikə-tikə doğranan
anasına və ələrində xəncər dağın yuxarısına qalxan cinayətkarlara baxırdı. Xilas
olmaq üçün bir yer yox idi. Göyə baxıb nə’rə çəkdi. Bütpərəstlərdən hansınınsa
ona iti bir bıçaq sancmasından qabaq üç dəfə fəryad etdi. Bala dəvə böyük
daĢlar üzərindən yerə düĢdü. Qanı fəvvarə vuraraq daĢları öz saf qırmızı rənginə
boyadı. Cinayətkarlar iti bıçaqlarla ona hücum edib, vəhĢicəsinə tikə-tikə
etdilər. Hətta canavarlar da bu kafir qatillərdən rəhimli idilər.
Həzrət Saleh və digər mö’minlər bu dəhĢətli cinayətdən xəbər tutdular. O,
imanlı insanlarla tələsdi ki, Allahın dəvəsinin baĢına nə gəldiyini görsün Lakin,
yeri və dağın baĢını boyayan qanlardan baĢqa heç bir Ģey görmədilər.
Üfüqdə qara buludlar göründü. Fəza təhlükə ilə doldu. Bu fasiq və zalım
insanlar xeyir və yaxĢılıq istəmirdilər. Onlar, hər gün süd verən sakit və zərərsiz
dəvəni məhv etmiĢdilər. Onlar dəvəni Allahın niĢanəsi və Salehin
peyğəmbərliyinin doğruluğuna sübut olduğu üçün öldürmüĢdülər. Saleh onlara
buyurdu:
-Yalnız üç gün evlərinizdə xoĢgüzəranlıq edin. Tezliklə əzab sizi tutacaqdır.
Çünki, siz zalım insanlarsınız. Siz Allahın risalətinə kafir olub, Onun dəvəsini
qətlə yetirdiniz. Siz xeyir və yaxĢılıq istəmirsiniz.
Səmudlular nəinki üzr istəyib, tövbə etmədilər, hətta indi də Salehi öldürmək
fikrinə düĢdülər. Onun ailəsini də qətlə yetirmək istədilər. Onlar yenə də bir
yerə yığıĢıb, qərara gəldilər ki, Salehin evinə hücum edib, onu qətlə yetirsinlər.
Onlar yalnız bundan sonra zəif mö’minlərə qələbə çala bilərlər. Amma, nə
oldu?
Onlar öz növbəti cinayətlərini həyata keçirməzdən qabaq çox dəhĢətli bir
hadisə baĢ verdi. Qara buludlar göydə toplandılar. Ulduz, ay və planetlər
gözlərdən itdi. Dağ və dərələr tamamilə qaranlığa qərq oldu. O gecənin
ortalarında göydən çox güclü ildırım çaxıb, Səmud qəbiləsini alt-üst etdi.
Zalımlır ürəkləri lərzəyə gətirən dəhĢətli gurultu səsindən oyandılar.
39
O fasiq qəbilənin evlərinə dağıdıcı ildırımlar endi. Onların saray və
mənzillərini bir-birinə vurub, tökdü. Dərələri od tutdu.
Saleh və mö’minlərdən baĢqa heç kəs o mə’rəkədən salamat çıxmadı.
Səmud qəbiləsinin aqibəti bu idi. Dəvənin öldürülməsindən dörd gün sonra
günəĢ, artıq o zalımların sakin olduqları yerin xarabalıqlarına saçırdı. Sübh
vaxtı isə onların cansız cəsədləri evlərində qalmıĢdı.
40
BÜT SINDIRAN
HƏZRƏT İBRAHİMİN (Ə) ƏHVALATI
Bahar gəldi. Dəclə və Fərat çayları su ilə doldu. Ġnsanlar sevindilər. Onlar Ur
Ģəhərində və Babilin digər yerlərində bayram məclisləri qurdular.
Bahar çatdıqda insanlar sevinirdilər. Çayların səviyyəsi yuxarı qalxdıqda
əkinçilr Ģad olurdular. Ġnsanlar sevinirdilər, çünki, əkdikləri məhsulları
artacaqdı.
Ur Ģəhərinin əhalisi piramidaya bənzər yumurtavari Zəqurə adlı mə`bədlərinə
gedirdilər. Onlar özləri ilə nəzir və hədiyyələr aparır, allahlarının, xüsusilə də
Mordux allahının qarĢısına qoyurdular.
Babil əhalisi öz bayram məclislərini Ģəhərdən çöldə gözəl bir yerdə
keçirirdilər. Onlar baharın gəliĢini bayram edirdilər. Atılıb-düĢür, oynayır və
yeyirdilər. Bayram məclisi qurtarandan sonra isə öz Ģəhərlərinə qayıdıb,
mə`bədlərinə gedirdilər.
Mə`bəd, Ur Ģəhərində Zəqurənin yuxarısında yerləĢirdi. Orada sıra ilə allahlar
düzülmüĢdülər. Bütün o allahların hamısı daĢlardan yonulub düzəldilmiĢdi.
Babil camaatı günəĢə, aya və ulduzlara, həmçinin Zöhrə (Venera) ulduzuna -
da ibadət edirdilər. Onlar həmçinin yerə sahib olan padĢaha da ibadət edirdilər.
O zaman, yə`ni dörd min il öncə Kən`an oğlu Nəmrud həmin yerin padĢahı və
sahibi idi. Bə`zi insanlar ona ibadət edirdilər. Çünki, ondan qorxurdular. O,
insanları öldürür, həbsə salır və məhsullarından istədiyi qədər götürüb,
mənimsəyirdi.
Bahar fəslində insanlar öz nəzirlərini götürüb, mə`bədə sarı yollandılar.
Özləri ilə keçi balası və buğda sünbülləri aparır və allahlarının yanına
qoyurdular. Onlar istəyirdilər ki, allahları onlardan razı olsun, onlara xeyir və
bərəkət bəxĢ etsin.
Bütün nəzirlər keĢiĢlərə çatırdı. Onlar münəccim idilər. Ona görə də insanlar
onlara hörmət edirdilər. PadĢah da onlarla məsləhətləĢirdi.
İBRAHİMİN (Ə) DOĞULMASI
Bir gün mə`bədin keĢiĢləri Nəmrudun yanına gəlib dedilər:
-Ulduzlar bir körpənin doğulacağından xəbər verirlər. Sənin səltənətin onun
əli ilə sona çatacaqdır. Nəmrud nigaran olub, narahat halda dedi:
-O nə vaxt doğulacaqdır?
KeĢiĢlər dedilər:
-Bu il.
O il Nəmrud əmr etdi ki, doğulacaq bütün oğlan uĢaqlarını qətlə yetirsinlər.
Həmin ildə Həzrət Ġbrahim (ə) anadan oldu. Anası övladı üçün qorxurdu. O bir
mağaraya sığındı və özünün günahsız körpəsini orada qoyub, evinə qayıtdı. Heç
kəsin macəradan xəbəri yox idi. Nəmrud o ildə saysız hesabsız körpəni qətlə
yetirdi. Analar öz körpələri üçün ağlaĢırdılar. UĢaqların bə`ziləri bir neçə aylıq,
Dostları ilə paylaş: |