aksial
(bunda axborot ayrim konkret odamlargagina
yo'naltiriladi) yoki
retial
(bunda axborot bir qancha ehtimol qilinayotgan
retsipiyentlarga y o'naltiriladi) xarakterda bo'lishi mumkin.
Kommunikator retsipiyent uni qanchalik tushunayotganini «kommunikativ
rollar» o'zgargach biladi. Chunki bunda retsipiyent kommunikatorga aylanib
avvalgi kommunikatorga qabul qiigan axborotning mazmunini qanday
tushunganligini bildiradi. Noverbal kommunikatsiyada belgilar tizimi sifatida
quyidagi tizimlardan foydalaniladi:
1.
Optik-kinetik tizimga imo-ishoralar (qo'l motorikasi), mimika (yuz
motorikasi), pantomimika (butun gavda motorikasi) kiradi. Ushbu belgilarning
muloqotdagi ahamiyati shunchalik kattaki, ularni o'rganish uchun alohida soha-
kinesika shakllangan.
2.
Paralingvistik tizim ovoz vokalizatsiyasidan iborat bo'lib, unga ovoz sifatlari,
diapazoni kiradi. Ekstralingvistik tizimga to'xtalishlar, yo'talib qo'yishlar, yig'i,
kulgu, nutq tempi kiradi.
3.
Proksemik tizimga kommunikativ jarayon ishtirokchilarining fazodagi
joylashuvi va kommunikatsiya vaqti kiradi.
4.
Vizual kontaktga ko'zlar orqali muloqot qilish kiradi. Dastlab muloqotning
bunday turi faqat intim muloqot doirasidagina bo'lishi
mumkin, deb hisoblangan. Ammo so'nggi tadqiqotlar vizual kontakt boshqa
sohalarda, ya'ni tibbiyot, pedagogika, boshqaruv kabilarda ham kuzatilishini
isbotlamoqda.
Noverbal kommunikatsiya tizimlari kommunikatsiya jarayonida muhim rol
o'ynaydi. Ular nutqni to'ldiradi, uning o'rnini bosadi, kommunikativ jarayon
ishtirokchilarining emotsional holatini aks ettiradi.
Muloqot ikki va undan ortiq kishilar o'rtasida bilish yoki baholash tarzidagi
axborot almashishda namoyon bo'luvchi o'zaro ta'sirdir.
Muloqotning o'zaro birgalikda harakat qilish va faoliyat ko'rsatish jarayonida
odamlarni birlashtiradigan umumiy narsa ishlab chiqarish tarzida tushunilishi ana
shu umumiy narsa muloqot vositasi sifatidagi tildan iborat ekanligini bildiradi. Til
muloqotga kirishuvchilar o'rtasida aloqa bog'lanishini ta'minlaydi. Uni bu maqsad
uchun tanlangan so'zlar mohiyatiga ko'ra kodlashtirgan holda axborotni ma'lum
qilayotgan kishi ham, bu mohiyatning kodini ochgan, ya'ni uning ma'nosini oshkor
etgan va ana shu axborot asosida o'z xulq-atvorini o'zgartirgan holda bu axborotni
qabul qilayotgan kishi ham tushunadi.
A.V. Petrovskiy fikricha, axborotni boshqa kishiga yo'llayotgan kishi
(kommunikator) va uni qabul qilayotgan kishi (retsipiyent) munosabat va
birgalikdagi faoliyat maqsadlariga erishish uchun mohiyatlarni kodlashtirish va
kodini ochishning bitta yagona tizimidan foydalanishlari, ya'ni bitta tilda
so'zlashishlari kerak. Mohiyat — belgining tevarak-atrofdagi voqelikni bilishni
ifoda etadigan qism sifatidagi mazmunga ega bo'lgan jihatidir. Qurol odamlarning
mehnat faoliyatini ifodalagani singari belgilar ham ularning bilish faoliyati va
munosabatini namoyon qiladi.
So'zlar belgilari tizimi hayot kechirish, ijtimoiy-tarixiy tajribani o'zlashtirish va
uzatish vositasi sifatidagi tilni tarkib toptiradi. Til yordamida muloqotga kirishish
tufayli borliqning alohida bir kishining miyasidagi in'ikosi boshqa odamlarning
miyasida aks etayotgani bilan doimiy ravishda to'ldirilib turadi — o'y-frkrlarini
ayirboshlash, axborot uzatish ro'y beradi. O'qituvchi u yoki bu so'zni ishlatganda
uning o'zi ham, uning tinglovchilari ham yolg'iz o'sha bitta hodisani nazarda
tutishadi va ularda anglashilmovchilik yuz bermaydi. Mohiyatlar tizimi kishining
butun hayoti davomida rivojlanib va boyib boradi.
Hamkorlikdagi faoliyatda zaruriyat tufayli inson boshqa kishilar bilan
birlashishi, ular bilan munosabatga kirishishi, aloqa o'rnatishi, o'zaro tushunishga
erishishi va kerakli axborotni olishi, shunga mos javobni berishi kerak. Bunda
muloqot faoliyatning bir tomoni, uning axborot jihati — kommunikatsiya sifatida
namoyon bo'ladi. Biroq predmet yasash bilan birga inson o'zi yasagan predmetda
o'zini
«translyatsiya» qiladi, ya'ni o'zini boshqalarda davom ettiradi. Hosil qilingan
predmet (qurilgan bino, yozilgan qatorlar, o'tqazilgan daraxt) bir tomonidan
faoliyat predmeti, ikkinchi tomondan inson o'zini ko'rsatadigan vositadir. Chunki
bu boshqa kishilar uchun hosil qilingan. Shunday qilib, faoliyat muloqotning bir
qismi, uning tomoni; muloqot faoliyatning bir qismi va tomonidir. Lekin muloqot
va faoliyat barcha hollarda yaxlit (buzilmas) birlikni tashkil etadi.
Til muomala vositasidir. Til muomalaga kirishuvchilar o'rtasidagi
kommunikatsiyani ta'minlaydi, chunki uni axborot beruvchi ham, axborotni qabul
qiluvchi ham birday tushunadi. Boshqa kishiga axborot beruvchi (kommunikator)
va uni qabul qiluvchi (retsipiyent) muloqot jarayonida bir xil tildan foydalanishi
kerak, aks holda bir-birini to'g'ri tushunolmaydi. Axborot almashishda bola onasiga
savollar beradi va u javob beradi, bu javoblardan bola o'z faoliyatida keyinchalik
foydalanadigan umumiy bilimlarning faqat ozgina qismini oladi. Umumiy
bilimlarning bu qismini bola til shaklida, til yordamida so'z belgilari tizimida hosil
qila oladi. Maktabda ham xuddi shunday bo'ladi: o'quvchi olam haqida barcha
bilimlarni o'qituvchining tushuntirishidan yoki darslikdan, ya'ni til yordamida
o'zlashtiradi. Bu yerda til o'zining muhim vazifalaridan birini bajaradigan, ya'ni
yashash vositasi, ijtimoiy-tarixiy tajribani berish va o'zlashtirish vositasi tarzida
namoyon bo'ladi.
Ikkinchidan, har bir alohida odamning ish-harakati va faoliyatini ko'pincha
ijtimoiy qiymatga ega bo'lmagan o'zga kishilarning bevosita tajribalari belgilaydi.
Masalan, men oshxona tomon yo'l olaman. Yo'lda o'rtog'im uchrab menga:
«oshxona yopilgan», deydi. Shu paytda bu xabar mening faoliyatimni ma'lum bir
tarzda boshqaradi: men qayrilib, boshqa oshxona tomon jo'nayman. Bu yerda til
o'zining boshqa muhim vazifasi bilan, ya'ni vosita yoki kommunikatsiya usuli yoki
odamning xatti-harakatlarini boshqaruvchi bir vosita sifatida namoyon bo'ladi. Har
qanday kommunikatsiya, har qanday munosabat suhbatdoshiga ta'sir qilishdan
iboratdir.
Uchinchidan, har bir alohida odamning ish-harakatlari va fao-liyatlarini har bir
ayrim kishilarning shaxsiy tajribasi belgilaydi. Odamning «shaxsiy» tajribasi, o'z
individual tajribasi boshqa kishilarning tajribalari va ijtimoiy tajribaning o'ziga xos
aralashmasidan iborat. Odam hayvondan farqli o'laroq, o'z harakatlarini rejalashtira
oladi. Bunday rejalashtirishning va umumiy fikriy masalalarni hal qilishning asosiy
quroli tildir. Demak, biz tilning uchinchi vazifasi aqliy faoliyatning (idrok, xotira,
tafakkur, xayol) quroli sifatidagi vazifasidir. So'z belgilar tizimi sifatida tildan nutq
faoliyatida foydalaniladi.
Nutq faoliyati — odam tomonidan ijtimoiy-tarixiy tajribani o'zlashtirish va
avlodlarga berish yoki kommunikatsiya o'rnatish, o'z harakattarini rejalashtirish
maqsadida tildan foydalanish jarayonidir. Nutq faoliyati aloqa jarayonining o'zidir.
Nutq faoliyatining quyidagi turlari farqlanadi: faol va passiv nutq. So'zlovchining
nutqi faol nutq, tinglovchining nutqi passiv nutq hisoblanadi. Nutq ichki, tashqi
nutqqa bo'linadi. Tashqi nutq — yozma va og'zaki nutqqa, og'zaki nutq esa
monolog va dialogik nutqqa bo'linadi. Monolog — bir kishining o'ziga yoki
boshqalarga qaratilgan nutqdir. Bu — o'qituvchining bayoni, o'quvchining toiaroq
javobi, ma'ruza va boshqalar. Monologik nutq maium qiyinchiliklarga ega.
Monologda gapirayotgan kishi fikrlarning aniqligiga, grammatik qoidalarning
saqlanishiga, mantiq va aytilayotgan fikrlarning izchilligiga e'tibor berish kerak.
Dialogik nutqqa nisbatan monologik nutq kechroq shakllanadi. Maktabda
o'quvchilarda monologik nutqni rivojlantirishga alohida e'tibor berish kerak. Ikki
yoki undan ortiq kishilar o'rtasidagi nutq dialog deyiladi. Dialogik nutqda bayon
qilinayotgan fikr ko'p jihatdan undan oldingi fikrga bog'liq bo'ladi. Dialogik nutqda
suhbatdoshlarga ma'lum bo'lgan ayrim so'zlar tushirib qoldiriladi. Shuning uchun
yozib olingan dialog boshqalarga unchalik tushunarli bo'lmasligi mumkin.
Dialogik nutqda har xil turdagi shablonlar, ya'ni odatlanib qolgan so'z birikmasi
ko'p uchraydi (qoyil, marhamat qilib aytingchi).
Nutqning ichki nutq deb atalgan turi nutq faoliyatining alohida turi hisoblanadi.
Ichki nutq amaliy va nazariy faoliyatni rejalashtirish fazasi (bosqichi) sifatida
namoyon bo'ladi. Biz ba'zida so'zni chala — yarim aytishimiz bilanoq
tushunaveramiz. Ichki nutq ayrim og'zaki nutq aktlaridan, xususan ixtiyoriylik
darajasi ancha yuqori bo'lgan og'zaki nutqdan yuksakroq sodir bo'lishi mumkin.
Yozma nutq monologik nutqning turlaridan biri bo'lib, yozma nutq monologik
nutqqa nisbatan batafsilroqdir. Yozma nutq tufayli kishilar to'plagan tajribani
avloddan avlodga eng yaxshi tarzda yetkazish imkoniyati bor. Yozma nutq
piktografiyadan (biror narsa yo hodisa ifodalangan ramziy surat) minglab so'zlar
bir necha o'nlab harflar yordamida ifoda etilayotgan hozirgi zamon yozuviga qadar
rivojlandi. Ko'pincha bir narsani yozib qo'yish — uni anglab olish va eslab qolish
demakdir.
Dostları ilə paylaş: |