İkinci kitab. Müsəlman qadının sosial həyatda iştirakı̇
422
Sərəxsinin “əl-Məbsut” kitabında deyilir:
“İmam və ona uyanlar arasında böyük bir divar olarsa və
bu divarda dəlik (keçid) yoxdursa, onda bu, imama uymağın
səhihliyinə xələl gətirir”
1
.
“əl-Müdəvvənə əl-kübra” kitabında deyilir:
“İbn əl-Qasim demişdir: “Malikdən məscidə gələn, amma
məscidin qadınlarla dolu olduğunu görüb qadınların arxasında
imamla namaz qılan bir dəstə kişi haqda soruşdum. Dedi: “Na-
mazları səhihdir, yenidən qılmağa ehtiyac yoxdur”
2
.
Qadınların ən yaxşı
cərgəsi axırda olandır
Əbu Hüreyrə
(Allah ondan razı qalsın!)
rəvayət edir ki, Peyğəmbər
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
demişdir:
“Kişilərin ən yaxşı cərgəsi – əvvəldə, ən pisi isə axırda
olandır. Qadınların isə ən yaxşısı – axırda, ən pisi isə qabaqda
olandır”
3
.
Kişilərin birinci cərgədə dayanmağa hərislik göstərmələri
məscidə erkən gəlməyi, imama yaxınlığı, ona gözəl şəkildə uy-
mağı ifadə edir. Bütün bunlar yaxşıdır.
Qadınlara gəlincə, məscidə erkən gəlmək onların işini çətinə
sala bilir, çünki evə və uşaqlara baxırlar. Həmçinin kişilərin
cərgələrinə yaxınlıq həm qadınların, həm də kişilərin könlünə
pis şeylər sala bilər. Bununla yanaşı, qadınlar üçün cərgələrin
1
Sərəxsi. əl-Məbsut, I cild, səh. 184.
2
İmam Malik. əl-Müdəvvənə əl-kübra, I cild, səh. 106.
3
Hədisi İmam Müslim rəvayət etmişdir.
Beşinci fəsil. Peyğəmbərin zamanında qadınların sosial həyatda...
423
axırıncısının fəzilətli olmağı imkan verir ki,
onlar məscidə tez-
tələsik getməsinlər. Bu da öz növbəsində məscidə girişdə qa-
dınlar və kişilərdən ibarət qələbəliyin yaranmasının qarşısını
alır. Qadın da evə vaxtında qayıdıb, əlindəki işi görüb qurtara
bilir.
Onu da deyək ki, qadınların arxada cərgə tutmaları imam
salam verdikdən dərhal sonra onların məscidi tərk etmələrinə
şərait yaradır.
Aydın olur ki, bu məsələdə də islam qadına şəfqətlə yanaşır,
onların ev işlərindəki məsuliyyətinə diqqəti yönəldir.
Kişi və qadınlar arasında pərdə
olmazsa, qadınlar başlarını
səcdədən gec qaldırmalıdırlar
Rəvayət olunur ki, Səhl ibn Sə`d
(Allah ondan razı qalsın!)
deyib:
“İnsanlar Peyğəmbərlə
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
namaz
qılırdılar. Paltarları gödək olduğundan boyunlarından asmışdı-
lar. Bu zaman qadınlara deyilmişdi: “Kişilər (səcdədən qalxıb)
oturmadıqca başlarınızı qaldırmayın”
1
.
Hədisin digər versiyasında deyilir:
“Uşaqlar kimi paltarlarını boyunlarından asmışdılar”
2
.
Hafiz ibn Həcər demişdir:
“Qadınlara bu ona görə qadağan edilmişdi ki, başlarını
səcdədən qaldırdıqlarında kişilərin ayıb yerlərini görməsinlər”
3
.
1
Hədisi İmam Buxari rəvayət etmişdir.
2
Hədisi İmam Buxari və İmam Müslim rəvayət etmişlər.
3
İbn Həcər əl-Əsqəlani. Fəth əl-Bari, II cild, səh. 19.
İkinci kitab. Müsəlman qadının sosial həyatda iştirakı̇
424
Peyğəmbərin
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
dövründə olduğu
kimi indi də qadınlar pərdə olmadan kişilərin arxasında namaz
qılarlarsa, başlarını səcdədən gec qaldırmalıdırlar. Çünki dar
şalvarlar ayıb yerlərinin cizgilərini hiss etdirir.
Kişilər “təsbih” deməli, qadınlar isə
əllərini bir-birinə vurmalıdırlar
Səhl ibn Sə`d əs-Saidi
(Allah ondan razı qalsın!)
rəvayət edir ki,
Peyğəmbər
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
demişdir:
“Nə olub mən sizi hey əl çalan görürəm. Kimə namazında
bir şey olarsa, “sübhənallah!” desin! Kim də ki “sübhənallah!”
dedi, ona diqqət yetirərəm. Əl çırpmaq isə qadınların işidir”
1
.
Qadınlara şəfqət məqsədilə yatsı
namazının gec qılınması
Rəvayət olunur ki, Həzrəti Aişə
(Allah ondan razı qalsın!)
demişdir:
“(Yatsı namazını qılmaq üçün) Peyğəmbər
(Ona Allahın xeyir-duası
və salamı olsun!)
gecə qaralanadək gözləyərdi. Ömər ona: “Qadın-
lar və uşaqlar yatmışlar!” – deyə səsləndikdə (evindən) çıxıb
deyərdi: “Onu (yatsı namazını – mütərcim) yer üzündə yaşa-
yanlar arasında sizdən başqa heç kəs gözləməz.” (Həzrəti Aişə
deyir:) “Həmin günlərdə yatsı namazı yalnız Mədinədə qılınır-
dı; yatsı namazını günəşin qırmızılığının yox olmağı və gecənin
ilk üçdə biri arasında qılırdılar”
2
.
1
Hədisi İmam Buxari və İmam Müslim rəvayət etmişlər.
2
Hədisi İmam Buxari və İmam Müslim rəvayət etmişlər.