[419]
Bu əsərin müəllifi məşhur şiə alimi Şeyx Məhəmməd Tağı ət-Tusturi olmuşdur.
13.
Ətil-mərfua anil-axbariş-şəni ətil-mövzua.
Bu əsər Əli bin Məhəmməd bin Əli əl-Hicazi İbn Arraqə (öl. 963 h. / 1556 m.)
məxsusdur.
14.
Təzkirətül-mövzuat fil-əhadisil-mərfuat.
Bu əsəri isə Məhəmməd bin Tahir bin Əli əs-Siddiqi Fəttani (öl. 986 h. / 1578
m.) yazmışdı.
15.
Mövzuat
Bu əsər Əli bin Sültam Məhəmməd əl-Hərəvi Əli əl-Qariyə (öl. 1014 h. / 1605
m.) məxsusdur.
1497
Burada qeyd edilən və həmçinin qeyd edilməyən əsərlər hədis ədabiyyatı
tarixində adı çəkilən mövzu haqqında ən yaxşı əsərlərdən olmasına baxmayaraq,
bəzən həmin əsərlərdə müəlliflər öz şəxsi ictihadlarına əsaslanıb bəzi səhih hədisləri
də uydurma adlandırmışlar. Əlbəttə bu yolverilməz olsa da, həmin əsərlərdə biz buna
rast gəlirik. Bəzi səhih və ya həsən hədisləri də öz şəxsi rəyi əsasında zəif hədis
adlandıranlar içərisində İbn Teymiyyəni və onun tələbəsi İbn Qəyyim əl-Cövziyyəni
qeyd etmək olar. Bəzən bu və ya digər müəlliflər hədisi müdafiyə edirmiş kimi öz
həvavu-həvəsinə və tutduğu ifrat görüş və təəssübkeşliyinə görə mötəbər rəvayətləri
də uydurma adlandırmışlar. Müasir hədis tədqiqatçılarından olan Talat Koçyigit
yazır: “Movzu hədislərinİslam dini yönündən səbəb ola biləcəyi zərərlər çox böyük
olduğu üçün hədis alimləri digər hədislər qədər bunlar üzərində də duraraq
isnadlarıyla birlikdə hamısını müstəqil kitablar halında bir araya gətirməyə
çalışmışlar. Bu kitabların ən məşhuru Əbülfərəc Əbdürrəhman İbn əl-Cövzinin (öl.
597) “Kitabül-mövzuat”ıdır. Bu kitabın ehtiva etdiyi hədislərin çoxu əl-Cüzikaninin
“Kitabül-əbatil”indən alınmışdır.Ancaq əl-Cüzikani sünnətə müxalif bütün hədislər
haqqında mövzu (uydurma) hökmünü verdiyi üçün İbn Cövzi də onun təsiri altında
qalaraq bir çox həsən, hətta səhih mərtəbəsində olan hədisləri mövzuaat arasında zikr
etmək xətasına düşmüşdü. İbn Həcərin ifadəsinə görə Müslimin “Səhih”ində yer alan
bir hədisin İbn Cövzi tərəfindən mövzu olaraq vəsf edilməsi, onun böyük bir
qəflətidir.”
1498
Zəif hədislərin hamısının uydurma olduğuna alimlər icazə verməmişlər. Çünki
zəif hədis mövzu hədisdən fərqlənməkdədir. Belə ki, mövzu hədis zəif hədis deyə
başa düşülən hədislərin ən aşağı dərəcəsidir. Halbuki zəif hədisə əməl etmənin bəzi
məqamlarda caiz olması bütün məzhəblərdə qeyd olunmuşdur. Diqqəti bu istiqamətə
yönəldən Cəfər Sübhani yazır: “Əgər isnadı zəif olan bir hədis görsən, gərək deyəsən:
bu hədis sənəd və ya mətn baxımından zəifdir. Sənin belə hədisə “mövzu” deməyinə,
heç bir surətdə icazə verilmir. Mütləq zəif ilə uydurma hədisin arasında açıq-aşkar
fərq vardır. Uydurma hədisi zəif hədisin əksinə nəql etmək caiz deyildir. Həqiqətən
1497
Cəfər Sübhani, Üsulul-hədis və əhkamuhu, səh. 122-123, Geniş məlumat üçün bax: Y. Kandemir, Mövzu hədislər,
səh. 138-168, T. Koçyigit, Hədis istilahları, səh. 234-236
1498
Hədis istilahları, səh. 234, İbn Həcər, əl-Qəvlül-müsəddəd fiz-zəbbi anil-müsnəd, səh. 31
[420]
də zəif hədislər bəzən səhih hədisləri başa düşmək üçün əlamət olurlar... Həmçinin
onlar yerinə görə digər faydalar da daşımaqdadırlar.”
1499
7.4.ZƏİF HƏDİSİN BİLİNMƏSİ
İslam dinində hədis çox mühüm əhəmiyyət daşıdığından və Qurandan sonra
dinin ikinci əsas qaynağı olduğundan hər bir hədismüsəlman alimləri tərəfindən
incələnmişdir. Hədisşünaslar müxtəlif metodlar vasitəsiylə zəif hədisləri seçmiş və
onların digər səhih və ya bu kimi mötəbər olan hədislər arasına girməsinə imkan
verməmişlər. Onlar uydurma hədislərdə olan əlamətləri kəşf edərək onların
vasitəsiylə mövzu hədisləri digərlərindən fərqləndirmişlər. Mövzuat ədəbiyyatının
məşhur nümayəndələrindən olan İbn Qəyyim əl-Cövziyyə demişdir: “Əgər bir hədisi
ağıla və ya sağlam olaraq bilinən hədislərə və yaxud İslamın əsaslarına zidd tapsan,
onun uydurma olduğunu bilməlisən deyən kimsənin sözü nə qədər isbatlıdır.”
1500
Hədis tədqiqatçıları, hədislərin mövzu olduğunu aşağıdakı əlamətlər vasitəsiylə
tanıyırlar:
1.
Hədis uyduranların etrafı.
Mövzu hədisi tanımaq üçün, ən isbatlı və doğru yol budur. Çünki hədis uyduran
şəxs, bilavasitə hədis uydurduğunu söyləyərsə, hədisin üzərində heç bir araşdırma
aparılmır və uydurucunun sözü əsas götürülür.
2.
Quran və səhih hədislərə müxalif olması.
Şübhəsiz ki, əgər bir hədis Qurana və səhih hədisə qarşı müxalif olarsa, o
uydurma hədis adlanır.
3.
Ağıla müxalif olması.
Quran və səhih hədislər insan ağlının onun həyatında çox mühüm rol oynadığını
vurğulamış və hətta ağılı olmayanlara heç bir dini məsuliyyət tapşırmamaışdı. Bu
baxımdan ağıla uyğun gəlməyən hədis və ya hər bir şey uydurma hesab edilmişdir.
Bunun bariz misalı aşağıdakı hədisdəözünü göstərməkdədir: “Nuhun gəmisi Kəbəni
yeddi dəfə təvaf etdi və Məqamın arxasında iki rükət namaz qıldı.” Bu hədis ağıla
uyğun olmadığından “mövzu” adlanmışdı. Həmçinin buna misal, “Allah atı yaratmış,
sonra onu qaçırtmış, at tərləyəndən sonra, ondan da özünü yaratmışdı.”
4.
Məzhəbə ifrat bağlılığı.
Hədis alimləri şəxsin öz məzhəbinə ifrat dərəcədə bağlanıb digər məzhəblərin
əleyhinə hədis uydurmanı hədis uydurmağın səbəblərindən bilmişlər. Buna misal
aşağıdakı hədis göstərilir: “Ümmətimdən Məhəmməd bin İdris (əş-Şafei) adında biri
çıxacaq ki, bu adam ümmətimə iblisdən daha zərərli olacaq.”
1499
Cəfər Sübhani, Üsulul-hədis və əhkamuhu, səh. 124
1500
Süyuti, Tədribür-ravi, c. I