Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
liyyə, kredit-maliyyə tənzimlənməsindən geniş istifadə olunması.
Elmi ədəbiyyatda sosial-iqtisadi proseslərin tənzimlənməsinin
müxtəlif modellərindən bəhs olunur. Belə hesab olunur ki, onlardan
sosial iqtisadi proseslərin bazar və dövlət vasitəsilə birgə
tənzimlənməsinə əsaslanan Çin modeli, qarışıq iqtisadiyyata
əsaslanan İsveçrə modeli, habelə öz tənzimlənmə xüsusiyyətləri ilə
seçilən alman və Avstriya modelləri daha geniş yayılmışdır.
Təcrübə göstərir ki, dövlətin müdaxiləsi olmadan inhisarçılı- ğın
artması, inflyasiyanın güclənməsi və işgüzar fəallığın aşağı səviyyəyə
düşməsi ilə bağlı problemləri həll etmək mümkün deyil. Digər
tərəfdən, cəmiyyətdə gəlirlərin yalnız bazar mexanizmi vasitəsilə
bölünməsi sosial ədaləti və sosial müdafiəni təmin etməyə imkan
vermir. Odur ki, həmin sahələr üzrə dövlətin sosial-iqtisadi proseslərə
müdaxiləsi zəruridir. Bu zaman, əsas problem dövlətin iqtisadiyyata
müdaxiləsinin optimal həddini müəyyənləşdirməkdən ibarətdir.
Optimal müdaxilə həddi bütün ölkələr üçün eyni ola bilməz. Bu, hər
bir ölkənin iqtisadi inkişaf səviyyəsindən, sosial-iqtisadi şəraitdən
asılıdır. Hər bir halda dövlət iqtisadi inkişaf strategiyasını
müəyyənləşdirir və cəmiyyətin inkişaf modeli işlənib hazırlanır.
Dövlətin hazırladığı iqtisadi inkişaf strategiyası iqtisadiyyata
müdaxilənin həddini müəyyənləşdirir. Dövlət iqtisadiyyatın inkişaf
strategiyasını formalaşdırarkən xarici ölkələrin təcrübəsindən də
istifadə edir. Yəni digər ölkələrdə uğurla həyata keçirilmiş model
mənimsənilir və tətbiq olunur.
Beləliklə, bazar iqtisadiyyatı şəraitində iqtisadiyyatın dövlət
tənzimlənməsi həm dövlət, həm də qeyri-dövlət sektorlarını əhatə
etməklə inzibati (birbaşa) və iqtisadi (dolayı) üsullarla həyata keçirilir.
iqtisadiyyatın dövlət tərəfindən tənzimlənməsinin inzibati
(birbaşa) üsullarına aşağıdakılar aid edilir;
1)
qanunvericilik aktlarının qəbul edilməsi;
2)
dövlət mülkiyyətinin idarə olunmasının tənzimlənməsi;
İqtisadi nəzəriyyə. Dərslik. Bakı, 1999, s. 451-452.
339
ilqar Məmmədov
3)
dövlət mülkiyyəti formasına aid olan müəssisələrin idarə
olunması;
4)
dövlət sifarişinin tənzimlənməsi;
5)
investisiyanın tənzimlənməsi;
6)
kreditlərin və subsidiyaların verilməsi;
7)
kvotalaşdırma və iisenziyalaşdırmanın həyata keçirilməsi;
8)
ətraf mühitin mühafizə olunması ilə bağlı tədbirlərin həyata
keçirilməsi.
İqtisadiyyatın dövlət tərəfindən tənzimlənməsinin iqtisadi
(dolayı) üsullarına isə bilavasitə iqtisadi xarakterli üsuliar aid edilir.
Həmin üsullara həm dövlət büdcəsi, vergi sistemi, amortizasiya
siyasəti, bank rezervi və faizinin ölçüsünün tənzimlənməsi,
tarif-qiymət tənzimiəməsi vasitəsilə iqtisadiyyatın tənzimlənməsi,
həm də proqnozlaşdırma, planlaşdırma, pul siyasətinin həyata
keçirilməsi və pul kütləsinin tənzimlənməsi, antiinflyasiya siyasəti və
s. aiddir. İqtisadiyyatın dövlət tərəfindən tənzimlənməsində «inzibati
üsullarla yanaşı sosial yönümlü dövlətin iqtisadi inkişafın keyfiyyət
göstəricilərinin yaxşılaşmasına istiqamətlənmiş fəaliyyəti: xalqın
həyat səviyyəsinin və keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması, işçilərin peşə
qabiliyyətinin hərtərəfli inkişaf etdirilməsi, istehlak mallarının
keyfiyyəti və təhlükəsizliyi üzərində nəzarət, istehlakçıların
hüquqlarının müdafiə olunması, ətraf mühitin mühafizəsi, ekologiya
və s. də ön plana keçir».''
İqtisadiyyatın dövlət tərəfindən tənzimlənməsinin iqtisadi
üsulları içərisində fiskal siyasət xüsusilə mühüm yer tutur. Fiskal
siyasət dövlət xərcləri və vergi ilə bağlı tənzimləmə sistemini ehtiva
edir. Fiskal siyasət, hər şeydən əvvəl, büdcə vasitəsinin yaranması
və istifadə edilməsi ilə bağlı dövlətin həyata keçirdiyi maliyyə
tədbirlərini əhatə edir. Dövlətin öz xərclərini maliyyələşdirmək, maddi
baxımdan özünü təmin etmək məqsədilə formalaşdırdığı fiskal
mexanizmlər vergilərin yaranmasına səbəb olmuşdur.
'Волгин H.A., Гриценко H.H., Шарков Ф.И.
Социальное
государство.
М.,
2004,
S.
254.
340
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
Vergilər qanunvericiliyə uyğun olaraq fiziki və hüquqi şəxslərdən
məcburi qaydada tutulan vasitələrdir. Vergilərin tutulması yalnız
iqtisadi deyil, həm də hüquqi xarakterli hadisədir. Belə kl, vergi
münasibətləri, vergilərin tutulması vergi qanunvericiliyi ilə
müəyyənləşir. Məcburi ödəniş bilavasitə vergi sisteminə daxil
edildikdə və qanunvericilik aktı ilə müəyyənləşdikdə vergi ödənişi
statusu almış olur. Bundan fərqli olaraq, qeyrl-vergi ödənişləri
dövlətin vergi sisteminə daxil deyil və onlar digər qanunvericilik aktları
ilə müəyyənləşir.
Elmi ədəbiyyatda vergi ilə yığım və rüsumların fərqləndirilməsinə
xüsusi diqqət verilir. Tədqiqatçılar göstərirlər kl, vergi, yığım və rüsum
anlayışları arasında nəzəri xarakterli fərqlər mövcuddur. Belə ki,
«vergilər əvəzi ödənilmədən həyata keçirilən ödənişlərdir. Yığım və
rüsumlar İsə dövlət və yerli orqanlar tərəfindən qanunla müəyyən
edilmiş müəyyən xidmətlərin göstərilməsi və ya müəyyən hüquqların
verilməsi ilə əlaqədar tutulur. Onların tutulmasında əsas məqsəd
dövlət orqanlarının bu və ya digər funksiyaları yerinə yetirərkən
çəkdikləri xərclərin ödənilməsini təmin etməkdir. Yığım hər hansı bir
fəaliyyətin həyata keçirilməsi müqabilində tutulan vasitələrdir.
Rüsumlar vətəndaş və ya təşkilatlardan dövlət orqanları ilə hər hansı
bir fəaliyyətin həyata keçirilməsi müqabilində tutulan vasitələrdir».''
Yığımlara satış mərkəzlərində (bazarlarda, yarmarkalarda) satış
fəaliyyəti ilə məşğul olan fiziki şəxslərdən alınan vəsaitləri, rüsumlara
isə
gömrük
rüsumlarını,
notariat
əməliyyatlarının
həyata
keçirilməsinə, məhkəmələrdə iddia əsasında mülki işə baxılmasına
görə ödənilən rüsumları misal göstərmək olar.
Verginin dövlət üçün nə dərəcədə əhəmiyyət kəsb etdiyini
müəyyənləşdirmək üçün vergi almadan onun mövcud ola
bilməməsini söyləmək yetər. Vergilərin ümumi xarakteri büdcə
sistemi ilə şərtlənir. Büdcənin özü isə dövlətin maliyyə sisteminin
‘'Məmmədov F.Ə., Musayev A.F., Sadıqov M.M., Rzayev Z.H.,
Kəlbiyev Y.A.
Vergitutmanın nəzəri və metodoloji əsasları. Bakı, 2001, s. 36.
341
Dostları ilə paylaş: |