262
Qəhrəmanın və onun arvadının təsviri, dəbilqənin müxtəlif
şəkildə təkrarlanması, batırın qırğı, yaxud ağ şahin kimi veril-
məsi onların ən yaxşı və gözəl olduğunu bildirir. “Ağ” epiteti
burada o qədər geniş ümumiləşdirilmiş şəkildə istifadə olun-
muşdur ki, bu qəhrəmanlıq eposu üslubunun qədim elementlə-
rindən olan xoşbəxtliyi, şadyanalığı əks etdirir. Burada türk
eposu üçün xarakterik olan “qara” epitetinin
daim istifadə olun-
ması da məqsədəuyğundur. A.N.Kononov qeyd edir ki, “qara”
epiteti türk dillərində qara rəngi ilə yanaşı, həm də pisliyi,
solğunluğu, bədbəxtliyi və s. əks etdirir (5, 259). Dastanda həm
də “çıraq” sözündən geniş istifadə olunur ki, bu da batıra müra-
ciətdə əziz, doğma, yaxınım, gözümün işığı mənasında işlədi-
lir. Onun müsəlmançılığa qədər dini ayinlər, rituallarla əlaqə-
dar olduğu konkret göstərilir. Yağdan qidalanan və yundan
olan çırağı qazaxlar vaxtı ilə dualar oxuya-oxuya müqəddəs-
lərin məzarları üstündə yandırırdılar. Bu,
həm də köçəri düzlərə
islam gəldiyi ilk dövrlərdə də özünü göstərir. Yuxarıda biz
batırların, ümumilikdə türklərin həm də pələnglər, şirlər,
şahinlər və qırğılarla ümumi şəkildə eyniləşdirilməsini demiş-
dik. Onlar məğrurluq və ruhun gücü kimi dəyərləndirilir. Batır
düşməni sürüyə soxulmuş canavar kimi, qulanları sürüsünə
dadanmış pələng kimi qovur, düşməni qamış bağı kimi sıxır,
batırın atı döşünü nər döşü kimi irəli verir (xalq poeziyasında
nər güclü dəvə - dözmlülük simvoludur – N.T). Batırın düş-
məndən elini azad edib doğma torpaqlarına qayıtması, heyvan-
ların mələşməsi, atların kişnərtisi ilə müşayiət olunur. Dastanda
ifadəli metaforalar ənənəvi obrazlılığa söykənilərək verilir. Bu
da köçəri həyat tərzi keçirən insanların ətraf mühitlə, ətraf
təbiətin zənginliyi ilə bağlılığını göstərir.
Qazax epik nəğmələrini – jırlarını jıraular və akınlar
reçitativlə deyir və dombra musiqi alətinin müşaiyəti ilə oxu-
yurdular. Bu günün özündə də akınların sənətə belə münasibəti
öz aktuallığını itirməmişdir. Ənənəvi dastanları ifa edən akınlar
epik nəğmələri yeni mövzuda səsləndirməklə, çoxəsrlik ənənə-