61
süzgəc materialı tökülür. Süzgəc təbəqəsinin hünd. 1,5-2 m, dənələrinin
ölçüləri 30-40 mm, alt döşənək təbəqəsi dənələrinin ölçüləri isə 60-100
mm-dir. Çirkab süzgəc materiallarından keçərkən onun üzərində bakte-
riya və göbələklərdən ibarət bioloji təbəqə əmələ gəlir. Həmin təbəqə
çirkabın üzvi maddələrini oksidləşdirmək və minerallaşdırmaq yolu ilə
təmizləyir.
BİOTA (yun. biote -həyat) – biosenozun, assosiasiyanın, həmçinin
daha böyük taksonların bitki və heyvanat aləminin növ məcmusu (flora
və fauna). B.-nın orqanizmləri (biontlar) bir-birilə mürəkkəb biotik,
mühitlə isə trasabiotik əlaqələrlə bağlıdır. B. termini ən çox
biocoğrafiyada istifadə olunur.
BİOTAKSİYA, SİSTEMATİKA, TAKSONOMİYA – canlı
orqanizmlərin təsnifatı ilə məşğul olan elmi fənn.
BİOTEXNİYA – faydalı heyvanların sayını artırmaq və
məhsuldarlıq xassələrini yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə tətbiq olunan
tədbirlər kompleksi.
BİOTEXNOLOGİYA – bioloji proseslərin, obyektlərin və
materialların sənayedə istifadə olunması. B. – perspektiv sahə olub ətraf
mühitə mənfi təsiri minimuma endirir.
BİOTERMOGENEZ – Kimyəvi energiyanın istiliyə çevrilməsi bio-
fiziki prosesi. B. proses zamanı hər orqanizm üçün xarakterik olan tem-
peratur realizə olunur.
BİOTİK AMİLLƏR – orqanizmlərə digər orqanizmlərin təsiri
(bitki və heyvanın bir-birilə və birinin digəri ilə əlaqəsi, yırtıcıların və
parazitlərin təsiri, yemlə təmin etmə və i.a.).
BİOTİK DÖVRAN – bax bioloji dövran.
BİOTİK ƏLAQƏ – biosenozda orqanizmlərin bir-birilərilə
əlaqələrinin müxtəlif formaları.
BİOTİK FAKTORLAR – orqanizmə təsir göstərən canlı təbii
faktorların məcmusu (məs. qida, sıxlıq, parazitlər).
BİOTİK MÜHİT – canlı orqanizmlərin (heyvan, bitki,
mikroorqanizmlər) mühiti və onların təsiri (qarşılıqlı və abiotik mühitə).
BİOTİK POTENSİAL – növ populyasiyasının nəzəri maksimal
artması sürəti.
BİOTOKSİN – canlı orqanizmlərin ifraz etdiyi toksin.
BİOTOP, EKOTOP – eyni relyef, iqlim və digər abiotik amillərə
malik olan su hövzəsində və ya quruda müəyyən biosenozun məskən
saldığı sahə. Aşağıdakı B.-ları ayırmaq olar: polipedon, yəni torpaq su-
dibi məskəni, klimatop, yəni fitosenozun yerüstü hissəsi məskəni və hi-
drotop, su dibinin üst hissəsi məskəni. Bunlardan asılı olmayaraq müx-
62
təlif mikropopulyasiyalar məskən salan mikrotoplar da ayırırlar. B. ter-
mini adətən ekoloqlar tərəfindən işlədilir.
BİOTROFLAR – digər orqanizmlərin bioloji kütləsi ilə qidalanan
orqanizmlər (yırtıcılar, parazitlər, simbiontlar).
BİRƏBÖCƏKLƏR – (Chrysomelidae) – yarpaqyeyən böcəklər
fəsiləsi. 5000-ə yaxın növü var. Azərbaycanda zolaqlı taxıl birəsi, qara
xaççiçək birə, cənub çuğundur birəsi, böyük taxıl birəsi və s. növləri
var. Əksər növləri taxıla, kartofa, bostan-tərəvəz bitkilərinə və s. zərər
verir. Mübarizə tədbirləri: alaqlar məhv edilir, kimyəvi maddələr (meta-
fos, heksaxloran, xlorofos və s.) tətbiq olunur.
BİRƏLƏR (Aphaniptera) – parazit həşərat dəstəsi. 1000-ə yaxın
növü məlumdur. Azərbaycanda 58 növü qeydə alınmışdır: insan birəsi,
it birəsi, pişik birəsi, cənub siçan birəsi və s. daha çox yayılmışdır.
İnsan, at və pişik birəsi, taun və bir çox yoluxucu xəstəliyin keçirisidir.
Mübarizə tədbirləri: binalar təmiz saxlanmalı, döşəmə 2-5%-li sabun-
karbol məhlulu ilə yuyulmalı və s.
BİRİLLİK BİTKİLƏR – həyatını bir vegetasiya dövründə (adətən
2-5 aya) başa vuran bitkilər. B.b.-in toxumu yazda və ya yayda cücərir,
bitki payızda toxum verib, məhv olur. B.b.-ə kətan, qarabaşaq, yazlıq
buğda, yulafca, əkin qərənfili və s. daxildir. Öz inkişafını daha tez (1-2,5
aya) başa vuran B.b. efemerlər (erkən baharotu, şərq bozağı, xırda qa-
rayonca və s.) adlanır. Əlverişsiz şəraitdə öz həyatını bir il ərzində ta-
mamlaya bilməyən bəzi B.b. çoxilliklərə çevrilir. (məs., Arktikada və
yüksək dağ şəraitində bitən qırtıc bitkisi).
BİRLƏPƏLİLƏR (Monocotyledones) – örtülütoxumlular şöbəsinin
bir sinfi. Toxumunda bir ləpənin olması ilə xarakterizə edilir. 65 mindən
artıq növü məlumdur. Keçmiş SSRİ-də 2600-dən çox növü yayılmışdır.
Əksəriyyəti ot bitkiləridir. Subtropik və tropik ölkələrdə ağac
formalarına da təsadüf edilir. Ərzaq (buğda, çovdar, çəltik, qırtıc və s.)
dekorativ (zanbaq, sünbülçiçək və s.), lifli, dərman və s. bitkilərin
əksəriyyəti birləpəlidir.
BİSSİNOZ – pambıq tozu ilə uzun müddət nəfəs aldıqda insanın ağ
ciyər xəstəliyinə tutulması.
BİTKİ ANATOMİYASI – botanikanın bitki orqan və
toxumalarının daxili quruluşunu öyrənən elm bölməsi.
BİTKİ BAKTERİOZLARI – bakteriyaların törətdiyi bitki
xəstəlikləri. B.b-nın törədiciləri bitkiyə zədələnmiş yerlərdən, yarpaq
ağızcıqlarından, çiçək nektarisindən və b. məsamələrdən keçir. Onlar
xəstə toxum və bitki qalığı, habelə həşərat, molyusk, nematod və s. ilə
ətrafa yayılır. B.b. pambıq, pomidor, kələm, kartof, alma, armud, qoz,
63
fındıq və s. bitkilərə böyük zərər vurur.
BİTKİ COĞRAFİYASI (FİTOCOĞRAFİYA) – yer səthində bitki
növləri və onların digər taksonomik kateqoriyalarının yayılması
qanunauyğunluqlarını öyrənən elmi sahə. Floristik, ekoloji və tarixi B.c.
sahələrinə bölünür.
BİTKİ DOMİNANTLARI – bitki qruplaşmalarında (fitosenozlar-
da) və ya biosenozların əsas qatlarında üstünlük, yəni dominantlıq edən
bitki növləri. Aşağı qatlarda üstünlük təşkil edən növlər subdominantlar,
əsas qatda (üst yarusda) nisbətən üstünlük təşkil edən növlər isə kondo-
minantlar adlanır. Bir çox bitki qruplaşmalarında (o cümlədən meşədə)
əsas yarusda mütləq üstünlük təşkil edən dominantı ayırmaq çətin olur.
Belə fitosenozlar polidominant fitosenoz adlanır. Bir növ üstünlük təşkil
edən isə monodominant fitosenoz adlanır. Fitosenozların təsnifatı domi-
nantlara görə verilir.
BİTKİ FORMASİYASI – Eyni bitki növündən təşkil olunmuş ha-
kim yarusdakı assosiasiyların məcmusu. B.f.-na genetik və ekoloji
cəhətdən müxtəlif assosiasiyalar daxil ola bilər.
BİTKİ GENEFONDUNUN QORUNMASI – bitkinin
növmüxtəlifliyini saxlamaq üzrə təbdirlər kompleksi. B.g.q. üçün qoruq-
lar, təbii parklar, botaniki və kompleks yasaqlıqlar, rezervatlar və digər
qorunan obyektlər təşkil olunur; botanika bağlarında və təcrübə
stansiyalarında yerli və introduksiya olunmuş növlərin genefondunun
bankı yaradılır; qiymətli bitkilərin mədəni yetişdirilməsi metodları
işlənib hazırlanır; introduksiya, reintroduksiya və repatriasiya üzrə işlər
genişləndirilir; bitkinin bitmə mühitinə ümumi bioloji və ekoloji qiymət
və onun gələcəkdə dəyişməsi proqnozlaşdırılır, qırmızı kitab burxılır və
s. B.g.q. təbiəti mühafizənin tərkib hissəsidir.
BİTKİ XƏSTƏLİKLƏRİ – xəstəlik törədiciləri və əlverişsiz mühit
şəraiti kimi müxtəlif təsirli səbəblərin nəticəsində baş verən pataloji hal.
B.x. bitkilərin quruluşunun, funksiyalarının (fotosintez, tənəffüs, su
cərəyanı, qida maddələri) pozulması zamanı baş verir və orqanizmin
vaxtından əvvəl məhvinə və ya onun ayrı-ayrı orqanlarının
zədələnməsinə səbəb olur. 30 mindən çox müxtəlif B.x. məlumdur. B.x.
kənd və meşə təsərrüfatına böyük zərər vurur. B.x. məhsulun
keyfiyyətini, toxumun cücərmə qabiliyyətini aşağı salır və s. B.x-ni
öyrənən və onlara qarşı mübarizə tədbirləri hazırlayan elm fitopatolo-
giya adlanır.
BİTKİ QRUPLAŞMASI – bir-biri ilə, eləcə də mühitin biotik və
abiotik komponentləri ilə mürəkkəb qarşılıqlı əlaqədə olan avtotrof və
heterotrof bitkilərin məcmusu (müəyyən sahədə).
Dostları ilə paylaş: |