QəZƏNFƏr paşayev
Yüklə 1,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Bu kitabım isə Hüseyn Kürdoğlu şəxsiyyətinə və yaradıcılığına məhəbbətin bəhrəsidir.
28 həyatının bən--zərsiz əhvalatları onun bənzərsiz poetik deyimi ilə şeir dəftərinə köçürdü. Şəmkirin Qaracəmir-li kəndində pambıq yığımında olarkən yazdığı “Dönərmiş” adlı satirik şeiri o vaxt ellikcə pambıq yığımına göndərilən ali məktəb tələbələri arasında məşhur idi: Neçə gündür qonağıyıq Şəmkirin, Ömür yolu bu mahala dönərmiş. Qara geymiş ağ pambığın əlindən Yaşamaq da bir zavala dönərmiş. Ağ pambığı kim gətirdi bu kəndə, Yerə girsin əkdirən də, əkən də. Nahar vaxtı saat dördə çəkəndə Ac qarnımız tar-qavala dönərmiş. Boynumuza bir ağ torba salmışıq, Elmi qoyub, pambıq yığan olmuşuq. Aman allah, gör nə günə qalmışıq?! Bayramov 1 da ağsaqqala dönərmiş. Mətbuatda onun yaradıcılığını, ayrı-ayrı * Tələbə yoldaşlarından biri 29 şeir-lərini təhlil edir, yüksək qiymətləndirirdilər. Bu ba-xımdan “Literaturnıy Azerbaydjan” jurnalında (1956, №2) Bəxtiyar Vahabzadənin “Gənc poeziya” adlı məqaləsi maraq doğurur. Məqalə gənclərin yaradıcılığında məhəbbət mövzusuna həsr olunmuşdu: “...Xəlil Xəlilovun “Qopmuş düymə”, Hüseyn Kürdoğlunun “Ünvanım olsun”, Əli Kərimovun “İki məhəbbət”, Şükür Xanlarovun “Sürücü”, Rüfət Axundovun “Baxış” şeirləri bu köhnə və həmişəyaşar mövzuya həsr olunub. Mənim fikrimcə, onların içində ən uğurlusu Hüseyn Kürdoğlunun “Ünvanım olsun” şeiridir. Lirik şeirin məzmunundan söz açmaq və onun bütün cazibəsini, poetik tapıntılarının gözəlliyini təsvir etmək çox çətindir. Bütün bunlar isə adı çəkilən və təəssüf ki, rus dilinə tərcümə olunmayan şeirdə var. “Ünvanım olsun” böyük incəliklə, ölçü hissi ilə yazılıb. Əfsus ki, bu cəhətə bir çox lirik şeirlərdə rast gəlmirik. Onlarda “bülbül cəhcəhi” və digər sentimentallıq var, lakin əsl lirikaya xas olan zövq və duyğu yoxdur”. 1956-cı ildə “Uşaq və gənclər ədəbiyyatı” 30 nəşriyyatının çap etdiyi “Gəncliyin səsi” kitabında şairin çox maraqlı “Yol üstündə tək qovaq” adlı on bəndlik şeiri çap olunmuşdu. 1957-ci ildə isə Yusif Şirvan və Bəxtiyar Vahabzadənin redaktorluğu ilə ADU-nun Ədəbiyyat dərnəyinin üzvlərinin əsərlərindən ibarət “Gənclik nəğmələri” adlı böyük həcmli almanax nəşr edilmişdir. Almanaxın titul səhifəsinin arxasında yazılıb: “S.M.Kirov adına Azərbaycan Dövlət Universitetinin Ədəbiyyat dərnəyinin üzvlərinin əsərlərindən ibarət bu almanax 1956-cı il respublika ali məktəb tələbələrinin əsərlərinin konkursunda bəyənilmiş və ali məktəblər və elmi idarələrin Respublika Həmkarlar İttifaqının Fəxri fərmanı ilə mükafatlandırılmışdır”. Almanaxda Hüseyn Kürdoğlunun “Kəklik”, “Sa-ğı-cı qız”, “Uçuq kəhriz”, “İnanmıram”, “Bilmi-rəm” kimi maraqlı şeirləri də yer alır. “Gənclik nəğmələri” məni ağuşuna alıb ali mək--təbə qəbul olunduğum 1957-ci ilə apardı. İsmayıl Şıxlının təzəcə çapdan çıxmış “Ayrılan yollar” və Salam Qədirzadənin “Qış gecəsi” 31 kitablarını “Beşmərtəbə”nin yanında 18 saylı məktəblə üzbəüz kitabxanadan (deyəsən Krupskaya adına kitabxana idi) alıb acgözlüklə oxudum. Həyatımda birinci dəfə noyabr ayının sonlarında şairlə oxucuların görüşündə iştirak etdim. Məmməd İbrahimlə (Məmməd Arazla) izdihamlı bir görüş keçirilirdi. Kitabxanaçı qadın bədii ədəbiyyata marağımı görüb bir gün dedi ki, gənclərin yaradıcılığından bəhs edən bir kitab çıxıb. Apar oxu. Bu, “Gənclik nəğmələri” idi. Almanaxda şeir və hekayələri çap olunan gənc şair və nasirləri dünyanın xoşbəxti hesab edirdim. Nə gizlədim, məndə onlar kimi tanınmaq arzusu baş qaldırmışdı. Bəlkə elə bu arzu gələcək taleyimdə müsbət rol oynadı. Sonralar onların bir çoxu ilə dost oldum. Qürur hissi ilə Yaşar Qarayev, Tofiq Hacıyev, Firudin Ağayev, Abbasəli Sarovlu, Əlibala Hacızadə, Həmid Abbas, Ayaz Vəfalı, Aqşin Babayev və Hüseyn Kürdoğlunun adını çəkə bilərəm. Xalq qarşısında, ədəbiyyatımız qarşısında böyük xidmətləri olan bu görkəmli insanlardan Yaşar Qarayev, Tofiq Hacıyev, Ayaz 32 Vəfalı və ən çox da Hüseyn Kürdoğlunun yaradıcılığına əsərlər həsr etmişəm. Bu kitabım isə Hüseyn Kürdoğlu şəxsiyyətinə və yaradıcılığına məhəbbətin bəhrəsidir. Tam səmimiyyət və məsuliyyətlə deyirəm ki, Kürdoğlunun əsərlərini diqqətlə nəzərdən keçirəndə gördüm ki, hər şeiri ilk misrasından son misrasına qədər sənət nümunəsidir. Hələ I kursda oxuyarkən yazdığı “Bulaq” şeiri deyilənləri təsdiq edir: Şerimdən hər yanda min soraq olsun, Ellərin yanında üzüm ağ olsun. Qoy ürək sinəmdə bir bulaq olsun, Axıb tükənməsin sözüm, ey bulaq! Azərbaycanın Qərb bölgəsindən olan tələbə qı-zın “necə yazırsan” mənasında işlənən “Hancarı yazırsan?” sualına Hüseyn Kürdoğlunun şeirlə cavabı da deyilənləri təsdiqləyir. Şeirdəki məna dərinliyi adamı heyran edir: Heç özüm də bilmirəm mən hancarı yazıram, Qışın oğlan çağında qız baharı yazıram. Yüklə 1,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|