Q.Ş. Kazimov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ 10 cilddə Q.Ş. Kazimov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ



Yüklə 3,71 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə49/243
tarix08.07.2018
ölçüsü3,71 Mb.
#54094
1   ...   45   46   47   48   49   50   51   52   ...   243

nəticəsində   yaranmış  

donluq


  sözünü   ədəbi   dilimizdə   əslən 

yaşayış,   azuqə   vasitəsi   mənasında   ərəb   mənşəli  

maaş

  sözü 


məhdudlaşdırmışdır. Əksinə vəziyyətə daha çox təsadüf edilir: 

fars   mənşəli  

şanə,biyaban

  sözləri  

daraq,   çöl

,   ərəb   mənşəli 

libas,əyal

  sözləri  

paltar,   uşaq

  sözləri   ilə   əvəz   edilmişdir;   ərəb 

sözü  

təməssükü



  rus   dilindən   alınmış  

veksel


,   ərəb   və   fars 

ünsürlərindən yaranmış  

sovdagar

 sözünü ərəb   dilindən alınmış 

tacir

, farsca  



kürsü

  sözünü rus dilindən alınmış  

stul

  sözu   əvəz 



etmişdir və s.

Pyesdə elə sözlər də vardır ki, cəmiyyətin bugünkü həyatında 

heç bir rolu olmadığı üçün onların ifadə etdiyi əşya və hadisələr 

sıradan çıxmışdır. Ona görə də işlənmə imkanları məhdudlaşaraq 

arxaikləşmiş belə sözlərin dildə sinonimlərinə də ehtiyac yoxdur. 

Lakin, şübhəsiz, belə sözlər birdəfəlik unudulmur, tarix kitablarında, 

lazım   gəldikdə   bədii-tarixi   əsərlərin   dilində   yenidən   canlandırılır. 

Odur ki belə sözləri bəzi dilçilər "tarixi çalarlı" sözlər, tarixizmlər 

(istorizmlər)   adlandırmışlar.

95

  Pyesdə,   ifadə   etdikləri   əşya   və 



hadisələrin     köhnəlməsi,   sıradan   çıxması   ilə   istifadədən   qalan 

sözləri aşağıdakı qruplara ayırmaq olar:

1. Köhnə vəzifə, rütbə, üsul-idarə ilə bağlı olan sözlər: 

xan, 


həzarat, bəy, bəyzadə, nökər, dabbaq, yüzbaşı, kəniz, murov, 

murovluq, mülkədar, müamilə, məlfufə

 və s.

2. Məişətlə bağlı olan əşya və alət adları



: fərş, çəprast, 

çuval, xurcun, çatı, imarət, qamçı, kürsü, səndəl

i və s.

3.   Dini   rütbə   və   mərasimlərlə   bağlı   olan   sözlər:  



molla, 

müctəhid, dərviş, təziyə, fitrə, ziyarət, canamaz, möhür

 və s.

«Dağılan tifaq» pyesində elə sözlərə də təsadüf olunur ki, 



onlar bu gün də ədəbi dildə müəyyən anlayışların ifadəçiləri kimi 

mühüm   rola   malikdir,   lakin   həmin   sözlər   fonetik   tərkibcə   – 

şəkilcə müəyyən dəyişikliyə uğramışdır. Bu dəyişiklik Azərbaycan 

dili   sözlərində   tarixi   mahiyyət   daşıyır   və   dilimizin 

formalaşmasında iştirak edən etnik qrupların – müxtəlif qəbilə və 

tayfa dillərinin qalığı hesab olunur. Belə sözlərdən  

yürək, yüz 

95

 



.:  .  .              -             . 

 

 



,

Бах Е М Г а л к и н а Ф е д о р у к Современный русский язык  

, 1954, 


 126;  .  . 

              . 

   

Лексика Москва



сящ

И Р Га л ь п е р и н Очерки по сти-

 

 



, 1958, 

.67    .


листике английского языка Москва

сящ вя с


142


(üz),   yil

  öz   izlərini   şimal,   qərb   və   cənub   şivələrində   indi   də 

saxlamışdır.

96

  Bu   cür   bəzi   sözlərin   əvvəlində   indiki   ədəbi 



dilimizdən fərqli olaraq, «y» səsinin işlənməsi,  

vurmaq


 sözünün 

əvvəlində «v» səsinin olmaması tarixi abidələrin dilində tez-tez 

müşahidə   edilən   müvaziliyin   (

ürək//yürək,   il//yil,   üz//yüz, 

vurmaq//urmaq

) qalıqları və izləridir.

Şəkilcə dəyişmə – arxaikləşmə alınma sözlərdə də özünü 

göstərir.   Bizim   klassik   ədəbiyyatımızda,   ardıcıl   şəkildə,   ərəbcə 

olan

 övrət


 sözü işlənmişdir. L.Budaqov XIX əsrin ikinci yarısında 

bu sözün Azərbaycan sadə danışıq dilində  

arvad

  şəklində, həm 



də   həqarətli   və   axmaq   bir   mənada   işləndiyini   göstərmişdir.

97 


Ə.Haqverdiyev bu sözü canlı dildə olduğu kimi – 

arvad


 şəklində 

işlətmiş   və   məlum   olduğu   üzrə   son   dövrlərdə   –   XX   əsrin 

əvvəllərində bu sonuncu forma tamamilə sabitləşmişdir.

Fonetik tərkibcə dəyişilmiş başqa bir sözə diqqət yetirək. 

«Dağılan   tifaq»   da   daxil   olmaqla   Haqverdiyevin   bütün 

pyeslərinin 1956-cı il nəşrində 

abır

 sözü III şəxsin təkində 



abrısı 

şəklində redaktə edilmişdir. Məsələn: P ə r i  x a n ı m. 

Bir də 

baxıb  görər   ki,  daha  oynamaq  ona   layiq   deyil,  oynasa  abrısı  



gedər… 

(«Dağılan tifaq»); H a c ı  S ə m ə d  a ğ a. 

Sən necə 

razı olarsan ki, sənə indiyədək ata yerində olan əminin abrısı  

tökülsün?

 («Bəxtsiz cavan») və s. Müasir dilimizdə 

abır

 sözü III 



şəxs təkdə  

–ı

  nisbət şəkilçisini qəbul edir və söz qapalı hecalı 



olduğu üçün bitişdirici «s» samitinə ehtiyac duyulmur. Belə ol-

duqda, sözə ikinci bir mənsubiyyət şəkilçisi artırılması və sözün 

abrısı

 şəklinə salınması maraq doğurur.



Doğrudur,   dil   tarixindən   bir   sözə   eyni   mənalı   bir   neçə 

şəkilçinin artırıldığı hallar məlumdur (məsələn, 

dışqarıya

 sözündə 

olduğu kimi). Lakin belə hallarda, sonuncu müstəsna olmaqla, 

həmin şəkilçilər öz funksiyasını bir növ itirmiş və sözə daşlaşmış, 

birikmiş  olur.  Nəzərdən keçirdiyimiz  

abrısı


  sözündə  isə  hər  iki 

şəkilçi   fəal   və   mütəhərrikdir.   Haqverdiyevin   öz   sağlığındakı 

96

 

.:  .  .                  . 



 

Бах М Ш Ш и р я л и й е в Азярбайъан диалектолоэийасынын 

, 1962, 


.99

ясаслары Бакы

сящ

97

  .              . 



… 

Л Б у д а г о в Сравнительный I. 

. 33, 766.

сящ


143


Yüklə 3,71 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   45   46   47   48   49   50   51   52   ...   243




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə