501
hücuma keçirlər. Bu döyüşə hazırlaşan araukanlar rəqibləri-
nin bu cür kobud səhvə yol verəcəklərini gözləmirdilər.
Uzun çəkməyən bu döyüşdə konkistadorlar darmadağın
edilir və onlardan cəmi 6 nəfəri ağır məngənəni xatırladan,
sıx mühasirəni yarmağa müvəffəq olurlar. Hindular əllərinə
keçirdikləri bütün ərzaq ehtiyatını arabaların köməyi ilə
Osorno vulkanı istiqamətində aparırlar. Həmin döyüşdə
araukanlar 30 nəfərə yaxın döyüşçü itirdiklərindən düşmən-
lərinin meyidləri toxunulmaz halda döyüş meydanında
qalır. Araukanların bu uğurlu hücumu ispanlara ikiqat zərbə
vurur; 19 nəfər əsgər öldürülmüş, bütün ərzaq ehtiyatı isə
arabalar qarşı qənimət kimi düşmənin əlinə keçir. Bununla
da “qanlı vadi”dəki konkistadorlar aclığa məruz qalırlar.
XXI fəsil. Əlacsız qalan konkitadorlar
Araukaniyadan getməli olurlar
Əməliyyata yollanan süvari dəstəsi bir həftədən sonra
heç bir müsbət nəticə əldə etmədən kor-peşman halda
“qanlı vadi”yə qayıdır. Orada konkistadorlar arasında
502
yavaş-yavaş nizam-intizam pozulmağa başlayırdı. Aclıq və
fəaliyyətsizlik onların psixologiyasına mənfi təsir göstərir
və gərginlikdən öz hərəkətlərinə nəzarət edə bilmirlər.
“Qanlı vadi”nin mühafizəsində duran konkistadorların
əksəriyyəti bu torpaqda heç bir perspektivin olmadığını
görub Araukaniyadan getməyi tələb edirlər. Çünki araukan-
ların partizan taktikası onların hamısını təngə gətirmişdi.
Gündüzlər gizlənir, gecələr isə hücum edirdilər. Ova
çıxmağa imkan vermirdilər, açıq döyüşdən ümumiyyətlə
boyun qaçırırdılar. Belə bir şəraitdə konkistadorlar əmin
idilər ki, heç vaxt buradakı aborigenləri tam məğlubiyyətə
uğrada bilməyəcəklər. Bu üsul ilə isə araukanlar bir-bir
konkistadorları məhv edəcəklər. Məhz buna görə də onlar
komandanlıqdan tələb etməyə başladılar ki, burada başla-
nan mənasız müharibə dayandırılsın və hamı evlərinə
buraxılsın. İş o yerə gəlib çatır ki, konkistadorlar hətta
onlara verilən torpaq payından imtina edirlər. Onsuz da hin-
dular burada məskunlaşan ispanlara rahat yaşamağa imkan
verməyəcəklər. Bu amili komandanlıq da çox yaxşı başa
düşürdü. Qraf Ferdinandın buraxdığı səhvlər bağışlanılmaz
idi. O, ispan qılıncından yaxa qurtarmış araukanları
lazımınca qiymətləndirə bilməmiş və Perudan bura yeni
qüvvə gəlməmiş xeyli sayda konkistadorları ekspedisiyanın
sıralarından tərxis etmişdir. Bundan əlavə qraf qış fəslindən
503
də səmərəli istifadə edə bilməmişdir. Dağlarda və
meşələrdə gizlənən hindular daim tonqal qalayırdılar ki,
qışın sərt soyuğuna tab gətirsinlər. Kiçik qruplu cəza
dəstələri təşkil etməklə, onlar tonqalların vasitəsilə gedib
hinduları tapa bilərdilər. Ən nəhayət isə qraf peşəkar
döyüşçulərin təcrübəsiz döyüşçülər ilə əvəz olunmasına öz
razılığını bildirmişdir.
Hindu kasikləri ispanların buraxdıqları səhvləri çoxdan
nəzərə almışdı və işğalçıları öz ölkələrindən qovmaq üçün
bütün imkanlarından istifadə etmişdilər. İndi isə konkista-
dorların sırasında baş verən sarsıntıdan və çaşqınlıqdan
agah olaraq təbliğat mexanizmini işə saldılar. Kasiklər
məsafəli rabitədən istifadə edərək ispanlara bildirdilər ki,
“qanlı vadi” təcavüzkarlardan azad edilməsə, istehkamda-
kılar ciddi mühasirə halqası ilə əhatə olunacaq və qısa
müddət ərzində həm aclıqdan, həm də hinduların hücumu
nəticəsində məhv
ediləcəklər. Bura yığışan əsgərlərin
əksəriyyəti təcrübəsiz olsa da, onların qeyrətinə söz ola
bilməzdi. Lakin fəaliyyətsizlikdən və düşmənlə üz-üzə
gəlməməkdə onların daxili aləmində ruh duşgünlüyu əmələ
gəlmişdir. Qraf Ferdinand bütün bu amilləri çox yaxşı
anlayırdı. O, kasiklərə bildirdi ki, hindular qardaşlıq
qəbristanlığında basdırılan döyüşçülərin məzarlarına toxun-
masalar, ispanlar “qanlı vadi”ni tərk etməyə hazırdılar.
504
Müsbət cavab alandan sonra qraf Araukaniyaya gətirilən
bütün qüvvələrini Anqud körfəzi sahilində yerləşən fortda
cəmləşdirdi.
Hazırda konkistadorlar, vaxtı ilə polkovnik Alonsonun
bu ölkədə yaratdığı dörd sektordan yalnız birinə nəzarət
edirdilər, o da ki, qismən. Araukanların döyüşkən dəstələri
fortun sərhədinədək gəlib, burada kəşfiyyat işləri ilə məşğul
olurdular. İspanların gördükləri bütün işlər onların diqqət
mərkəzində idi. Ərzaq ehtiyatının istifadə olunmasına
qənaətlə yanaşan döyüşçülər fortun möhkəmlənməsi
üçün
heç bir tikinti işlərində işləmək istəmirdilər. Onların yalnız
bir istəyi vardı, o da ki, Araukaniyanı tezliklə tərk etmək.
Konkistadorların istək və tələblərinə birtəhər sinə gərən
qraf Ferdinand da bir rəis kimi fortda boş-bekar oturmurdu.
O, ölkənin içərilərinə iki dəstədən ibarət kəşfiyyatçılar
göndərdi. Kəşfiyyatçılardan alınan məlumata görə silahlı
araukanların sayı 300 nəfərdən çox idi. Bu rəqəm qraf üçün
heç də real rəqəm kimi sayılmırdı. Çünki hamı bir nəfərə
kimi bilirdi ki, araukanların tərkibində 150 nəfərə kimi
döyüşçü var. Sonradan kəşfiyyatçılar təyin edirlər ki,
Araukaniyadakı döyüşçülərin sırası Çiloe adasından gələn
döyüşçülərin sayı ilə genişlənirdi. Bunun qarşısı alınmasa,
araukanlar qısa bir müddət ərzində böyük bir qoşun
toplamağa müəssər olacaqlar. Qraf Ferdinand Çiloe adasına
Dostları ilə paylaş: |