əvvəldən aydın idi ki, onların ifrat radikalizm platformasından
birgə çıxış etməsi v ə iqtidara şüurlu surətdə güc təzyiqi göstərməsi
Müsavat v ə ADP üçün yaxşı heç nə vəd etmirdi.
Ə.Kərimliyə xeyli təsiri olan E.M əmmədov daha praqmatik
oldu v ə İsa Qəmbərin onun blokuna qoşulmaq barədə təklifini rədd
etdi. İsa Qəmbər belə bir faktı da qulaqardına vurdu ki, onun üçün
başlıcası partiyanın simasını qoruyub saxlamaqdır. Bunun əvəzinə,
Müsavat özünün m əğlubiyyətində digər partiyaları qınamağa
başladı.
AMİP sədri Etibar M əmm ədov İsa Qəmbəri və onun yaxın ə t
rafını destruktiv fəaliyyətdə təqsirləndirməklə yanaşı, 2003-cü il
oktyabrın 15-16-da baş vermiş kütləvi iğtişaşlara görə məsuliyyəti
də onların üzərinə atır: “Toqquşmalar zamanı kütləni idarə etm ə
m əyə görə buna m əsul şəxslər m əsuliyyət daşıyır. Siz düşdüyünüz
vəziyyətdə də çapalaya-çapalaya yenə də başqalarına cırmaq at
maqla məşğulsunuz. Siz h ələ düşdüyünüz vəziyyəti dərk edə
bilmirsiniz. Başqalarına şər-şəbədə toxuyursunuz. Düşdüyünüz
vəziyyətə görə başqalarını günahlandırmaq, böhtan atmaq siyasə
tindən əl çəkin. Düşdüyünüz vəziyyətə görə məni, AMİP-i günah
kar çıxarırsınız. Buna görə də m üxtəlif böhtanlar, şərlər fikirlə
şirsiniz” 168.
AXCP (islahatçılar) sədrinin müavini Asim Mollazadə hesab
edir ki, İsa Qəmbərin bütün fəaliyyəti m üxalifət hərəkatına z i
yandan başqa, müsbət heç nə gətirməmişdir. O yazır: “Hansısa
siyasi üsullarla mübarizə apara bilm əyən İsa Qəmbər siyasi mü
barizəsini ancaq siyasi m ünaqişələrdə... görür. İqtidarla mübarizə
aparmağı bacarmayan, siyasəti münaqişə kimi başa düşən səriştə
siz siyasətçilər siyasi mövcudluqlarını ancaq münaqişələrlə təsdiq
edirlər.
Onun bütün fəaliyyəti hər zaman sıfırla nəticələnib. İsa Q əm
bər sıfırla nəticələnən bir siyasətçidir: əməkdaşlığı bacara bilm ə
yən, əməkdaşlıq edə bilm əyən və hər zaman məğlub olan. M ən
çox təəssüflənirəm ki, bu adamın fəaliyyəti hətta ona da xidmət
edir ki, onun partiyasından həbs olunmuş adamlar da azadlığa ç ıx -
Ramiz Mehdiyev, Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
340
maşın. Çünki çıxandan sonra İsa Qəmbərə müəyyən suallar verilə
bilər” 169.
ADP-nin baş katibi Sərdar Cəlaloğlu əmin idi ki, müxalifət
2003-cü ilin prezident seçkilərində qalib g ələ bilm əsə, tam iflasa
uğrayacaqdır: “B elə vəziyyət yaransa, Azərbaycan xalqı müxalifə
tin perspektivinə yeni gözlə baxmalı olacaqdır. Biz bu seçkiləri
uduzsaq, xalqa nə cavab verəcəyik? Xalqı necə inandıracağıq ki, on
ildə hakimiyyəti dəyişdirmək üçün heç nə edə bilmədik? Müxali
fətin bu istiqamətdə ciddi iş gördüyünü iddia edənlər həqiqəti de
mirlər. Bu müddət ərzində müxalifət ancaq öz varlığını qoruyub
saxlamağın qeydinə qalmışdır” 170.
Artıq dediyim kimi, üm um iyyətlə, yaranmış v əziyyət 1992-ci
ili, Xalq Cəbhəsində iki cərəyanın m ənafelərinin milli siyasi m ə
kanda ilk dəfə toqquşduğu ili xatırladırdı. Onda AXC rəhbərləri
nin əksəriyyəti mərhum Ə .Elçibəyin prezidentliyə namizədliyini
təkid edirdi. N ə y ə görə? Ona görə ki, hətta AXC rəhbərliyində də
çoxları İ.Qəmbərə şübhə və inamsızlıqla baxırdı. O vaxt “cəbhə-
çilər” arasında digər real namizəd E.M əm m ədov olduğuna görə,
İ.Qəmbərin namizədliyinin irəli sürülməsi təkcə təşkilatın özünü
deyil, ümumən cəm iyyəti də parçalaya bilərdi. Bundan başqa,
m əhz iddialılığına görə İ.Qəmbərin nam izədliyi A X C -d ə çoxla
rını qane etmirdi. Üstəlik, çoxları onu Əbdürəhman Vəzirov və
M ixail Qorbaçovun xüsusi nümayəndəsi - Bakıda 1990-cı ilin
yanvar hadisələrinin təşkilatçılarından biri olan Yevgeni Prima-
kov tərəfindən AXC rəhbərliyinə yeridilmiş adam hesab edirdi.
İsa Qəmbərin efirdə səslənm iş “simpatiçnı parenyok” (“qəşəng
oğlan”) xarakteristikasını o dövrün yüksək siyasi dairələri birmə
nalı şəkildə D T K -ya yaxınlıq kimi qiymətləndirmişdi. AXC fəal
larını son dərəcə qıcıqlandıran bir də o idi ki, İsa Qəmbər səla
hiyyəti olmadan, “cəbhəçilər”in yeganə lideri rolunu tez-tez öz
üzərinə götürürdü.
Təhlilçilərin fikrincə, 2003-cü ilin oktyabrında sarsıdıcı m əğlu
biyyətə uğrayan İsa Qəmbər müxalifət düşərgəsində özünün
əvvəlki reytinqini daha bərpa edə bilməyəcəkdir. O, 2003-cü ilin
_____________
Vfəsil. Hakimiyyət və müxalifət: inkişaf naminə rəqabət
341
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
prezident seçkilərindən ə v v əl və sonra da cidd-cəhdlə oynamağa
çalışdığı müxalifətin əsas lideri rolundan istəsə də, istəm əsə də əl
çəkm əli olacaqdır. Üm um iyyətlə demək lazımdır ki, 2003-cü ilin
oktyabrından sonra aparıcı m üxalif siyasi partiyalardan heç biri y e
tərli v ə fəaliyyət qabiliyyətli siyasi qüvvə deyildir. Müxalifət dü
şərgəsində ümumi düşkünlük, şaşqınlıq və məyusluq ab-havası
müşahidə olunur. Bunun nə vaxtadək davam edəcəyini söyləm ək
mümkün deyildir. Lakin bir şey aydındır: radikal müxalifətin başçı
ları 2003-cü il oktyabrın 15-16-da azğınlığa səbəb olmuş öz m əsu
liyyətsiz əm əllərinə qiymət verməyincə, həmin hadisələrə görə
səhvlərini və təqsirlərini açıqca boyunlarına almayınca, müxalifət
düşərgəsində ayılmanın v ə təzələnm ənin baş verəcəyinə ümid
bəsləm ək çətindir, bəlkə də mümkün deyildir.
Hər dəfə seçkilərdə uğursuzluqla əlaqədar müxalifət liderləri
öz m əğlubiyyətini səsverm ənin nəticələrinin saxtalaşdırılması,
seçkilər haqqında qanunun pozulması v ə inzibati vasitələrdən isti
fadə olunması ilə izah etm əyə çalışırlar. Hər dəfə də bu nəticələr
elektoratın siyasi davranışının ağıllı və sabit olduğunu təsdiqləyir.
Etibar M əmm ədov gileylənir ki, əgər beynəlxalq strukturlar müxa
lifətin hakimiyyətə gəlm əsini çox istəsəydi və ona daha fəal kö
mək göstərsəydi, onda 2003-cü ilin oktyabrında qələbə təmin edi
lərdi. Lakin onlar “müxalifətin hakimiyyətə gəlm əsini istəmir” 171.
B elə çıxır ki, hakimiyyəti onlara xalq deyil, beynəlxalq təşkilatlar
verməlidir? Əslinə qalsa, müxalifətin özü də başa düşür ki, vətən
daşlarımızın böyük əksəriyyəti müxalifətin fəaliyyət qabiliyyətinin
və konstruktivliyinin olmamasına çoxdan əmindir.
Radikal müxalifətin beynəlxalq strukturların maliyyə yardımın
dan asılılığını digər partiyaların rəhbərləri də təsdiqləyirlər. Müsa
vat Partiyası başqanının birinci müavini Vurğun Əyyub 2004-cü il
mayın ortalarında öz ətrafındakılarla söhbətdə bildirmişdi ki, ma
liyyə problemini həll etmək məqsədi ilə aparıcı müxalifət partiya
larının iqtidara yeni güc təzyiqi mərkəzi yaratmaq cəhdlərinə bax
mayaraq, son beş ayda beynəlxalq təşkilatlar öz yardımını kəskin
surətdə azaltmışdır v ə yaxın dövrdə pul ayrılacağı gözlənilmir.
342
Təxm inən elə o dövrdə AXCP (islahatçılar) sədri Əli Kərimli
də öz ətrafındakılara həmin problem barəsində danışmışdır. Onun
sözlərinə görə, AXCP fəallığı artıraraq beynəlxalq təşkilatlar qar
şısında siyasi dividend toplayır v ə bununla da öz maliyyə problem
lərinin xeyli hissəsini həll etmək imkanı qazanacaqdır. Bu isə cari
ildə (2 0 04-cü il) keçirilən b ələd iyyə seçkilərində AXCP-nin
müəyyən uğurlar əld ə etm əsinə şərait yaradacaqdır.
Avropa Şurası Parlament Assambleyasının (AŞPA) Azərbaycan
üzrə monitorinq qrupunun nümayəndəsi Martines Kassan Azərbay
can müxalifətini vətənpərvərsizlikdə və şəxsi m ənfəət güdməkdə
açıq-aşkar təqsirləndirir: “Azərbaycanda siyasi partiyaların liderlə
rindən heç biri öz Vətənini sevmir. M ən belə bir məntiqi başa düşə
bilmirəm ki, bu m əntiqə görə, qanunvericilik müxalifətin mənafe
lərinin təminatçısı rolunu oynamalıdır. S izə hansı qanunvericilik
lazımdır: beynəlxalq standartlara uyğun olan demokratik qanunve
ricilik, yoxsa müxalifətin mövcud olması imkanlarını müdafiə edən
qanunvericilik? Qanunvericiliyə belə münasibət demokratiyanın
bərqərar edilm əsi v ə demokratik qanunlar qəbul olunması baxımın
dan qeyri-məqbuldur”. Kassan müxalifətin xalq tərəfindən dəs
təklənməsi v ə seçkilərin saxtalaşdırılması m əsələsinə toxunaraq
bildirir: “Siz haradan bilirsiniz ki, xalq müxalifəti dəstəkləyir? Bu,
hansı seçkilərdə təsdiqlənmişdir? Əgər seçkilərin keçirilm əsi
şəraiti və nəticələri xalqı razı salmasaydı, onda Azərbaycanda pro
seslər tamam başqa istiqamətdə inkişaf edərdi. Əgər bütün bunlar
xalqı razı salırsa, onda xalqı qane etm əyən digər prosesə can atma
ğınızı necə başa düşmək olar?” 172.
Daim eyni bir m əsələdən yapışıb qalmaq və elə hey iqtidarı
qeyri-demokratiklikdə təqsirləndirmək mümkün deyildir. Dövlət
müstəqilliyi illəri, iqtidarın beynəlxalq qurumlarla, o cümlədən
Avropa Şurası, ATƏT v ə digərləri ile əməkdaşlığı göstərmişdir ki,
müxalifətin bu cür mövqeyinin ciddi əsası yoxdur.
M əsələ tamam başqa m üstəviyə keçirilməlidir: müxalifət real
lıqla hesablaşmalı, güzgünün qarşısında dayanıb öz simasındakı
eyiblərə diqqətlə baxmalıdır. B elə bir sadə həqiqəti anlamalıdır ki,
______________
Vfəsil. Hakimiyyət və müxalifət: inkişaf naminə rəqabət
343
Dostları ilə paylaş: |