Rasim GƏNZƏLİ qiyamət qopanda…
Yüklə 3,86 Mb. Pdf görüntüsü
|
174 Mərmər pillələri qalxıb içəriyə daxil oldular. Liftlə yuxarıya, on dördüncü mərtəbəyə qalxdılar. Liftin qapısında onları kök, yaraşıqlı qadın qarşıladı. Şahnazı öpəndən sonra müştəri gözü ilə Dəryanı başdan-ayağa süzdü. - Hə, gedər. Şahnaz, birinci əldi? - Yox, Nazpəri, birinci əl deyil. Ancaq birinci əl qədər təravəti var. - Bunu sən deyəmməzsən, müştərinin özü bilər. Nazpəri onları ərəb dilində nəsə yazılmış qapının qarşısına gətirdi. Əyilib Şahnazın qulağına nələrisə pıçıldadı və qapını açıb onları içəri dəvət elədi. Otaqda bir xeyli qadın var idi. Hamısı da açıq gecə paltarlarında oturmuşdular. Dərya onların yanında özünü qərib kimi hiss elədi. Divanın bir küncündə oturub Şahnaza qısıldı. - Şahnaz, qızla niyə bizi tanış eləmirsən? Şahnaz Dəryanın başını çiynindən aralayıb, hamının onu görməsi üçün başını qabağa çəkdi. - O qədər utanır ki, tanış eləmək yadımdan çıxıb. - Niyə utanır? Burda utanmalı bir şey yoxdur. Bax, bu qızı görürsən? Bir həftə əvvəl buraya gələndə səndən betər utanırdı. İndi, maşallah, kişilərin çiyninə çıxır. Özü də birinci əl idi. Sən utanan olsaydın, buraya ikinci əl gəlməzdin… Yaxşı, vaxt keçir. Şahnaz, qızın adı nə oldu? - Dərya. - Dəryanı apar Svetlanaya təhvil ver, özü yerbəyer edəcək. Ancaq ondan qabaq mütləq çimsin. Yaxşı iyisi gələn ərəb şampunu ilə. Tər qoxusu gələr, şeyxin yanında biabır olarıq… Dərya it qoxusu gələn varlı şeyxin qucağından çıxandan sonra bir müddət ürəyi bulandı. Vanna otağına keçib ögüdü. Və elə başı dumanlı-dumanlı fikirləşdi ki, görəsən nəyə görə Nazpəri onu yaxşı iyi gələn ərəb şampunu ilə yuyundurub, 175 şeyxin gərdəyinə göndərirdi? Axı onsuz da, şeyxin yekəpər bədənindən başgicəlləndirən it iyi gəlirdi. Bu işin sirrini Dərya Bakıya qayıdana qədər anlaya bilmədi. Ancaq hər dəfə pis iy gələn yekəpər ərəblərin yatağından qalxanda bu barədə düşündü və bu sualın cavabını tapmaq üçün bir qədər zamanın ötməsini gözlədi. İkinci dəfə, üçüncü dəfə, dördüncü dəfə… Və sonralar anlayıb başa düşdü ki, bu pis iy gələn varlı ərəblər azca tər iyisi gələn xarici qadınlara az pul verirlər. Hər dəfə Bakıya qayıdanda Şahnaz Dəryanın çantasına bir xeyli pul basırdı. Dərya da o pullarla satdıq mallar alıb Bakıya dönürdü. Bu minvalla Dəryanın bir səfərinin gəliri Bakıda orta işdə işləyən qadının gəlirindən otuz, qırx dəfə artıq olurdu. Bakıda olanda Dərya ayrı gecə işləri ilə məşğul olmurdu. Burada kim idi onun qəşəng canına ərəb şeyxləri qələr pul verən? Bir də yorulurdu axı. On on-beş gün canının ağrısını alıb, yenə gəldiyi yerə qayıdırdı. Evlərində olanda darıxırdı və Dubaya getməyin həsrətini çəkirdi. Dubayda olanda isə tez-tez Bakı yadına düşürdü. Və hərdən pünhan tənhalığa çəkilir, xısın-xısın ağlayırdı. *** Nazənin Vanqanı oxuyanda tükləri ürpəşdi. Əlinin içi ilə başının damarlarını ovxaladı. Bu görücü qadın barəsində çox söhbətlər eşitmişdi, onun haqqında yazılanları oxumuşdu. Ancaq belə sinəsi sirlərlə dolu bir qadın olduğunu bilməmişdi. Bir anlığa xəyala dalıb, Vanqanın yaşadığı yerlərə getməyi arzuladı. İstədi bu kor qadının əllərindən tutsun, onun sehrindən bir damcı götürüb öz ruhuna qatsın. Axı Nazəninin görücü olduğuna inananlar olsa da, ona o qədər də inam bəsləmirdilər. Nə qədər çalışırdı, qəzetlərə müsahibələr verirdi, 176 amma yenə də çoxlarında ona olan inamsızlıq hissini öldürməyi bacarmırdı. Qapısına gələnlərin də sayı az deyildi. Ancaq ona falçı Gövhərə inandıqları kimi inanmırdılar. Falçı Gövhərə verilən pulu da ona vermirdilər. Bu da Nazənini təbdən çıxarır, qəlbində paxıllıq hissi baş qaldırır, bu qadına olan nifrəti günü- gündən çoxalırdı. Falçılığın, görücülüyün əsasını ona Gövhər öyrətmişdi. Sonralar Nazənin bir-iki həftə xəstə yatdı. Və ölüm yatağından qalxandan sonra camaata məlum oldu ki, Nazəninin xəstəliyi elə-belə xəstəlik deyilmiş. Bu ağır məqamlarında Tanrı ona vergi verirmiş. Ağappaq geyinmiş mələklər başının üstündə dayanıb ona yelpənək çəkir, onun qulağına insanlar üçün nicat yeri olacağını pıçıldayırmışlar. Bunları Nazənin sonralar danışdı. Xəstə yatağından qalxandan sonra. Adamların bəziləri onun dediklərindən dəhşətə gəldilər, bəziləri üz-gözünə döyüb ağladılar, bəziləri də, onun danışdıqlarını lağa qoyub, arxasınca güldülər. Elə bu lağa qoyanlardan, gülənlərdən şübhələndi Nazənin. Elə bildi ona inanmayanlar falçı Gövhərin adamlarıdır. Ona görə falçı Gövhəri suçlu bildi. Onun arxasınca danışdı, ağır söyüşlərə qərq elədi. Şeytana züy tutanlar bütün bunları falçı Gövhərə çatdıranda, arvad özündən çıxdı. Pal-paltarını əyninə atıb düz Nazəningilin evinə gəldi. Salamsız-kəlamsız onun üstünə yeridi. - Ağəz, ağzını hara yetirmisən?! Yəni bu qədər qudurmusan ki, mənim dalımca danışırsan? Dediklərim, öyrətdiklərim haramın olsun. Mənim hesabıma qazandıqların, yediklərin burnundan gəlsin! - Dayan, səs-küy salma, qonşulardan ayıbdır. Mənə vergini sən verməmisən ki. - Bəs kim verib? - Allah. Yüklə 3,86 Mb. Dostları ilə paylaş:
|