Rasim GƏNZƏLİ qiyamət qopanda…
Yüklə 3,86 Mb. Pdf görüntüsü
|
177 - O Allaha mən inanmıram ki, sənin kimi nankora vergi versin. Nazənin çox çalışsa da, falçı Gövhərin səsini azalda bilmədi. Falçı Gövhər onu yerdən alıb, yerə verdi, şeytana, iblisə bənzətdi. Onun keçmişini dilə gətirəndə isə Nazənin daha dözə bilmədi. Əl atıb falçı qadının saçlarından tutdu. - Ay qəhbə, bəs özün mənə demirdin cavanlıqda nə oyunlar çıxardığını? Falçı Gövhər də Nazəninin saçlarından yapışdı. Bir az dartışandan sonra nəsə düşünüb sakitləşdilər. Falçı Gövhər əlini Nazəninin saçlarından götürdü. Nazəninin də əlləri boşaldı. Falçı Gövhər düz Nazəninin gözlərinə baxdı, sonra qapıya tərəf yönəlib, bir röya kimi yox oldu. Bundan belə onlar bir daha görüşmədilər. Bir-birinə nifrət edə-edə yaşasalar da, üz-üzə gəlməkdən çəkindilər. Nazəninə xəstəlikdən sonra vergi verilməsinə ən çox sevinən bacısı Şahnaz idi. Tez-tez bacısının yanına gəlir, adamlar tapıb gətirir, bacısının bu vergisindən doyumsuz zövq alırdı. Dərya da sevinirdi. Ancaq qəlbində fala-mala inam olmadığından ürəyinin gizlin yerində bunu zəmanənin istehzası sayırdı və adamların avamlığına gizlin-gizlin gülürdü. Elə ərə gedəndə də gülə-gülə getdi. Düzdü, qəlbinin hansı gizli yerindəsə qorxu işartıları da var idi. Lakin Şahnaz onu sakitləşdirir, bəyin qarşısında mərdi-mərdanə dayanmağı tövsiyə edir, ona göz vurub hər şeyin əla olacağından ağız dolusu danışırdı. Dəryanı oğlanla Şahnaz tanış eləmişdi. Oğlan Şahnazgilin yaxınlığında yaşayırdı. Şahnaz bilirdi ki, Şahmar adında bu oğlan bir varlı ailənin yeganə övladıydı. Şahmar bütün ömrü boyu yağ-bal içində yaşamışdı. Düz-əməlli savadı olmasa da, universiteti fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdi. Onu tanıyanlar deyirdilər ki, Şahmar ilə bir-iki maşın dəyişməsə bağrı 178 partlayar. Bir də deyirdilər… Orasını Şahnaz çoxdan öyrənmişdi. Öyrənməsəydi bu yükün altına girməzdi ki. Bu haqda Dəryaya deyəndə qız gülüb, qəşş eləməkdən özünü zorla saxlamışdı. Toy gecəsi heç bir müşkülləri çıxmamışdı. Hələ Şahmar Dəryanın çılpaq canını öpə-öpə «bakirə canına canım qurban» da demişdi. Onun bu sözlərindən Dərya sehrlənmiş, soyumuş canı yenidən ehtirasa gəlmiş, Şahmarın başını iri, yumru, ağ, yumşaq qoşa məmələrinin arasına basaraq, ürəyində Şahnaza əhsən demişdi. Hamilə qalmağı da yubanmamışdı. Gedəndən iki ay sonra Şahnaz sevinə-sevinə Nazəninin yanına gəlmiş, bacısına gözaydınlığı verərək qızının uşağa qaldığını xəbər vermişdi. Bu xəbəri Şahnaz məzəli, açıq-saçıq halda Ziyada da çatdırmışdı. Ziyad nədənsə bu xəbərə heç əhəmiyyət verməmişdi. Siqaretini götürüb həyətə çıxmışdı. Bundan pərt olan və qeyzlənən Şahnaz onun arxasınca boğma vermişdi, sonra da «piyanıska köpəyoğlu» - deyib ürəyini bir az sakitləşdirmişdi. Son vaxtlar Nazənin də Ziyadın üzünə piyanıska sözünü çox işlədirdi. Nədənsə Ziyad bu sözdən heç pozulmurdu. Bundan daha da əsəbiləşən Nazənin ona dindən, Qurandan, Allahdan danışır, Məhəmməd ümməti üçün belə hərəkətlərin sonsuz günah olduğunu ərinə başa salmağa çalışırdı. Belə sözləri Ziyad heç vecinə almırmış kimi özünü etinasız göstərir, ancaq dərində, qəlbinin lar dərinliyində köks ötürməklə Nazəninə etirazını bildirirdi. - Bilirsən ki, Ziyad, mən külli-aləmin insanlarını nə qədər sevirəm. O da ola sən, bir yastığa baş qoyduğum ömür-gün yoldaşım. Bunları ona görə sənə deyirəm ki, bizə yox, heç olmasa özünə rəhmin gəlsin. Başa düşürsən? - Düşürəm. - Başa düşürsənsə, onda bu zəhrimar içkiyə olan məhəbbətini bir az söndür. Belə getsə, işdən də vurub atacaqlar. 179 Onsuz da iş vaxtı içki qəbul etdiyinə görə ona sonuncu dəfə xəbərdarlıq eləmişdilər. Demişdilər, içmə, dözə bilmirsənsə onda zəhmət çək, işdən sonra nə qədər istəyirsən iç. Nazənini narahat edən təkcə Ziyadın içməsi, sərxoşluq eləməsi deyildi. Onda narahatçılıq hissi yaradan bir də onun indiki məqamı ilə bağlıydı. Qapısına fal açdırmağa gələnlər Ziyadı sərxoş vəziyyətdə görsəydilər, bu, Nazəninin işinə əngəl törədə bilərdi. Ona görə Ziyadı ayıq tutanda uşaq kimi danlayır, peyğəmbərlərin, imamların sözlərindən sitatlar gətirir, bir şey alınmayanda, heç olmasa, onun evdən uzaq qalmasına çalışırdı. Belə vaxtlarda Ziyad çox dirəşmirdi, arvadı ilə söz güləşdirmək, əsəblərini pozmaq istəmirdi. Çıxırdı, yolu qabağına salırdı və gedirdi. *** Yenə Şəfəqnurun yanına gəlmişdi. Son günlər arvadın vəziyyəti heç də yaxşı deyildi. Qızdırma, baş ağrısı, halsızlıq arvadı əldən salırdı. İştahı da kəsilmişdi. Ziyad nə bacarırdısa bişirib arvadın qabağına gətirirdi. Onu dikəldib mütəkkələri yan-yörəsinə qoyurdu. Körpə kimi nazını çəkirdi ki, bəlkə arvad bir tikə yemək yeyə. Bu gün arvad heç su da içmirdi. Yerinin içində zarıyır, hərdən sakitləşib gözünü köhnə televizorun ekranına dikirdi. Ziyad iki-üç dəfə həkim gətirmişdi. Həkim arvadı yoxlamışdı, orasına, burasına baxmışdı. Sonra da başını bulayıb, bir-iki dərman yazmışdı və çıxıb getmişdi. Ziyad stulunu arvadın yanına çəkdi. - Bir stəkan araq verim? Arvad başıyla «yox» dedi. - İç ki, bəlkə iştahan açıla. Arvad yenə astadan başını buladı. - Siqaret çəkirsən? Yüklə 3,86 Mb. Dostları ilə paylaş:
|