101
Düz bir həftə Rauf bəyin qonağı oldu. Şəhəri gəzib-
dolandı. Kıbrısın mədəni, elmi, ədəbi dairələri ilə görüşlər
keçirdi.
Rauf Denktaşla bir həftəlik tarixi görüşü onun
yaddaşında əbədilik silinməz iz saldı. Bu sadə dövlət başçısı
ilə keçirdiyi hər saatın, hər günün önəmli olduğunu özü üçün
bir daha təsdiq elədi və gələcəkdə bu görüşdən qalan
xatirənin qələmdən çıxan vəsfinin indidən xəyalında
cizgilərini cızdı.
Sayın cümhurbaşkanı onunla ilk görüşündə üzünü
İsmayıl Bozkurta tutaraq:
-İsmayıl bəy, bizim cümhuriyyətlə bu qədər ilgilənən,
yazarlarımızın əsərlərini Azərbaycanda təbliğ edən qəhrəman
bəy əfəndimiz budurmu?-demişdi.
İsmayıl bəydən təsdiqini alandan sonra Elçin müəllimin
boynunu qucaqlamış, onu sinəsinə sıxaraq sıcaq hisslərini,
xoş duyğularını dilə gətirmişdi.
-Azərbaycan bizim üçün qardaş ölkə. Bu diyarı biz çox
sevərik. Bu diyarın sevincinə sevinər, kədərinə kədərlənərik.
Belə görüşlərdən birində Rauf bəy öz fotoaparatı ilə
onun şəklini çəkdi.
-Əfəndim, bilirsən, bilmirsən, mən əski fotoqrafçı
olmuşam. Bu işdə yaxşı səriştəm var. Bu fotonu çəkdim ki,
Bakıda hava atasan, fəxrlə deyəsən ki, sayın cümhurbaşkanı
mənim fotomu çəkib.
O tarixi fotonu Elçin müəllim hələ də bir əziz xatirə kimi
arxivində qoruyub saxlayır.
Cumhurbaşkanı ilə keçirilən görüşün son günlərinə
yaxın Rauf Denktaş yenə Elçin müəllimə yanaşıb, asta və
qəribə səslə ondan soruşdu:
-Sizin yazarlardan hansının kitabına cumhurbaşkanı ön
söz yazıb?
102
-Bizim öz cümhurbaşkanımızmı?
-Olsun.
-Bilmirəm. Elə bir hadisə yadıma gəlmir.
-Bəs başqa cümhurbaşkanlarından kitablarınıza söz
yazan olubmu?
Elçin müəllim bir az düşünüb-daşınsa da, belə bir halın
olduğunu yadına sala bilmədi.
-Ancaq
indi
sizin
bir
yazarınızın
kitabında
cümhurbaşkanının ön sözü olacaq.
-O xoşbəxt yazar kimdir elə?
Sayın Rauf Denktaş döş cibinə qoyduğu yazını çıxarıb
Elçin müəllimin qarşısına qoydu.
-O mutlu yazar Elçin bəy əfəndidir. Götür tanış ol. Əyər-
əskikləri haqqında fikrini bildir.
Elçin müəllim bir anlıq özünü itirib, nə edəcəyini
bilmədi. Bir yandan bu gözlənilməz xəbər, o biri yandan
sayın cümhurbaşkanının öz yazısına onun münasibət
bildirmək istəməsi onu şaşırdı.
Elçin müəllim etika naminə yazını götürüb nəzər yetirdi
və qaytarıb mizin üstünə qoydu. O anda əllərinin xırdaca
əsdiyini hiss elədi. Çünki türk dünyası üçun belə önəmli bir
şəxsiyyətin onun kitabına ön söz yazması onun özü üçün nə
qədər gözlənilməz oldusa, oxucuları üçün bundan da
gözlənilməz olacaqdı.
Ön sözdə qısa və konkret ifadələr yer almışdı.
Azərbaycan və Kıbrıs türklərinin dostluq və qardaşlığı önə
çəkilmiş, Elçin müəllimə yaradıcılığında və həyatında
uğurlar dilənmişdi.
Rauf Denktaşla Elçin İsgəndərin səmimi dostluğu onun
ömrünün sonunadək davam elədi. Ölümündən sonra hər dəfə
Kıbrısa gedərkən, Elçin müəllim onun qəbri üstünə gedərək,
ruhuna dualar oxudu. Və hər dəfə o, Kıbrısda olanda insanlar
103
onu Rauf Denktaşın sağlığında olduğu kimi çox sıcaq
qarşıladılar. Onların görüşünün ruhundan yaranan isti əhval
liderin ölümündən sonra da, adamların qəlbindən silinib
getmədi.
104
Xarici səfərlərdən anlar
105
Övlad xoşbəxtliyinin sevinci
106
Tanrının oğul payı - Əli
Ailənin doğmalarından biri - Zəlimxan Yaqubla
107
“Yüksəliş” qəzeti, Qərib Mehdi zirvəsini ziyarət
Ustadı Məmməd Arazla
108
Bəxtiyar Vahabzadəni ziyarət
Əfsanəvi rus şairi Sergey Mixalkovla
109
Xalq şairi Nəriman Həsənzadə ilə
Nazir Əbülfəz Qarayev poeziya üzrə
“Qızıl Kəlimə” mükafatını təqdim edir
110
Xalq yazıçısı Anarla
Elçin İsgəndərzadə, Aqil Abbas, Vahid Əziz,
Adil Mirseyid, 1996
111
Akademik Abel Məhərrəmova mükafat təqdim edərkən
Daimi oxucularından biri, nazir Natiq Əliyevə
növbəti kitabını təqdim edərkən
112
ÖMRƏ BƏRABƏR GÖRÜŞ
Etnosların tarixində elə şəxsiyyətlər olur ki, o
şəxsiyyətlər nəinki mənsub olduğu etnosun, bütünlükdə
bütün dünya xalqlarının ortaq dahisinə çevrilirlər. Belə
insanlar
bəşəriyyəti
yaşadan,
dünyanı
qoruyan
ruh
adamlarıdır ki, onların birbaşa və yaxud dolayısı ilə Tanrı ilə
əlaqələri olur. Qəbul etsək də, etməsək də bu belədir. Belə
Tanrı ilə əlaqəsi olan böyük bəşər övladlarından biri də
görkəmli qırğız yazıçısı Çingiz Aytmatovdur. O Çingiz
Aytmatov ki, təkcə manqurt obrazı ilə bəşəriyyətə yeni bir
ifadə gətirdi. Bu ifadə bütün insanları silkələdi, ruhunda,
qanında, canında zəlzələlər, tufanlar, qasırğalar qopardı.
İnsanlar anladılar ki, kölə qismətinə asi olan, elmdən uzaq
dayanan biçarə canlılar zavallı manqurt adını daşıyanlardan
başqa bir şey deyillər. Əgər sən adam balası nəslini, zatını,
kökünü, mənsub olduğun etnosu tanımırsansa, bil ki bir gün
keçəl başına dəri keçiriləcək, qızmar günəş altında
saxlanılaraq, manqurta çevriləcəksən. Ola bilsin bu prosesi
bir qədər mədəni formada həyata keçirsinlər. Hətta ruhuna
sığal çəkərək manqurtluq “şərbətini” sənə içirsinlər. Amma
bütün hallarda, fərq eləməz, sən manqurtsan ki, manqurt.
Necə ki, indiki çağdaş və “mədəni” dünyamızda elmsiz
adamları rahatca manqurta çevirirlər.
Manqurt obrazını yaradan Çingiz Aytmatova Elçin
müəllim də bir ideal şəxsiyyət kimi baxırdı. Onun bütün
həyatını, obrazını, hətta gəzib-dolandığı yerləri belə
Dostları ilə paylaş: |