Рассказы (На азербайджанском языке) Redaktoru İlyas Tapdıq Bədii redaktoru Y. Ağayev Nexniki redaktoru B. X. Qurbanova
Yüklə 480,31 Kb. Pdf görüntüsü
|
58
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları qardaş» deyərdilər. Zaman-zaman buradan ötüb keçən ovçular, yolçular yağışdan- yağmurdan qorqanmaq 4 üçün özlərini buraya salar, «Yeddi qardaş»ın gövdəsinə sığınar, ruzigar sakitləşincə sağ-salamat öz yollarına düzələrdilər. Heç zaman heç bir kəs «Yeddi qardaş»a heç bir balta vurub gövdəsini yaralamaz, altdan yuxarıya baxıb- baxıb heyran-heyran «Yeddi qardaş»ın duruşuna tamaşa edər, sonra da başını palıdın üzdə görünməyən kökünə əyər, ötüb gedərdi. «Yeddi qardaş» ilin hər bir fəslinə görə bir görkəm alardı, ildırımlı dağlar silsiləsində bir dağ kimi durardı. «Yeddi qardaş» qışda da dağ kimi qarla örtülüb öz üstünə yük götürərdi. Yaz başında «Yeddi qardaş» dağlarla birlikdə oynardı. Yaz girən zaman ildırımlı dağların qalın qarları əriyib tökülər, üzü aşağı şırıl-şırıl axıb, köpüklənən selli-sulu çaylara qarışardı. İldırımlı dağlar oradan-buradan tala-tala göyərməyə başlayınca, «Yeddi qardaş» da oradan- buradan tumurcuqlanıb tala-tala göyərməyə başlardı. İldırımlı dağlarda ildırımlar çaxıb şimşəklər oynaşanda və dağları dilə gətirəndə, «Yeddi qardaş» da dağ kimi dilə gələrdi, dağların nərilti-gurultusuna nərilti-gurultu ilə cavab verərdi... İldırımlı dağlarda çiçəklər açınca, «Yeddi qardaş» da özünə görə göyümtül çiçək açar, bəhrə- bar üçün özünü tutardı. Yazın ağlar-gülər çağında ildırımlı dağlar aqlayıb gülən kimi «Yeddi qardaş» da «ağlar-gülər», ildırımlı dağlardan geriyə qalmazdı. Dağlar da duyardılar ki, onların dərin kök, nəhəng, gövdə üstündə birləşib qalxan «Yeddi qardaş»ı vardır. Yaz keçib, yay gələndə dağlar öz səxavətini əsirgəməyib, qonaqlarını, daşlanıb gələn köçəriləri, quşları, qartalları qəbul edən kimi «Yeddi qardaş» da öz qonaqlarını, daşlanıb gələn köçəriləri, quşları, qartalları qəbul edərdi. «Yeddi qardaş»ın yeddi yanında yeddi təmdə, yeddi cürə bulaq qaynardı. Yeddi qardaşa qonaq gələnlər yeddi bulaqdan içib sirab olardılar. «Yeddi qardaş»ı sayıb saytallaşdırıb, sehrləşdirən adamlar yeddi dadda bulaq suyunu qoyub heç bir şəraba- şərbətə dil vurmazdılar. Qədim dədə-baba adəti belə idi, heç kəs də «Yeddi qardaş»ın adı olan yerdə bu adəti pozmağa cürət etməzdi.
4 Qorunmaq (red.) 59
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları Payız gələndə ildırımlı dağlarda qızıl saraltısı başlayan kimi,
«Yeddi qardaş»da da qızıl saraltısı başlardı. Diqqətlə baxanda «Yeddi qardaş»da bir tək qızıl saraltısı yox, alov qızartısı da görünərdi. Daha zəndlə
baxanda rəng rəngə qarışardı, «Yeddi qardaş» göyündən yerə bəhrə-bar yağardı. «Yeddi qardaş»ın dibi
özünün qıpqırmızı bəhrə-barı ilə
dolardı. Bu bəhrə-bardan — palıd qozalarından qartallar, quşlar öz dimdiklərilə daşıyıb ildırımlı dağların sərt sıldırımlarına salıb səpərdilər. Bir kök bir gövdə üstündə duran «Yeddi qardaş»dan əvvəlcə yeddi min, sonralar yetmiş min palıd ağacı, palıd şivi, palıd pöhrəsi, palıd şitili qalxmağa, ildırımlı dağların yalçın qayalarını bəzəməyə başlamışdı. Nə vaxtdan bəriyə bunların hamısına qıvrıla-qıvrıla göz qoyan, yandıqca- yanıxıb qaralan qaratikanın, qara ürəyi hövl edirdi, «Yeddi qardaş»a divan tutmaq üçün öz qara ürəyində vurnuxurdu. Vurnuxurdu ki, necə olsun ki, «Yeddi qardaş» da onun kimi yanıb yaxılsın, qaratikanın özü kimi qaralsın!.. Axı, bu qaratikan illərdən bəri hər necə ciddi-cəhd edirdisə, heç cürə gövdələnə bilmirdi, öz kökündən yeddi deyil, yetmiş qanad çıxarsa da «Yeddi qardaş» adını ala bilmirdi. Gəlib gedənlərdən heç birisi bu qaratikanı saymır, bu kola sığınmırdı. «Yeddi qardaş»ın dibində süfrə açan yolçuların itindən, ovçuların tulalarından savayı bu qaratikanın dibini heç kəs, heç nə tanımırdı. İldırımlı dağlar da bilmirdilər ki, onların ətəklərində «Yeddi qardaş»ın yanında belə bir kolpanpapaq qaratikan da vardır. Bu kolpanpapaq 60
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları qaratikan qışın qış çilləsində qarın altında itsin-itməsin, yazın qoxusu gələndə güc- bəla başına qaldırıb dikəltsin-dikəltməsin, yayın əvvəllərində dağlardan dolu düşüb qaratikanı dibinəcən şil-küt eləsin-eləməsin, payızın qırovlu soyuğunda Qaya baba gəlib «Yeddi qardaş»ın yan-yörəyə tökülən çır-çırpısına əl vurmadan, bu qaratikanın boynundan qoşaqulaq yabası ilə basıb iti dəhrəsi ilə qırıb aparıb, qarısının çardaq altında qurdurduğu təndirini qalasın-qalamasın, acı tüstüsünü ildırımlı dağlara ötürsün- ötürməsin birdi, təfavütü yoxdu; nə bu qaratikanı sayan, nə halına qalan, nə də hesabda saxlayan vardı! İstər qanadları qırılan qaratikan, üzünün sırtıqlığına salıb bu torpaqdan bir də çıxsın-çıxmasın, fərqi yox idi... Soruşub bilən tapılmazdı ki, desin, vardımı ildırımlı dağların ətəyində, «Yeddi qardaş»ın yanında belə bir qaratikan, ya da heç yerli-dibli yoxdu, belə bir qaratikan?! Bəli, getdikcə bu qonşunun o qonşuya paxıllıqı artırdı. Az qalırdı qaratikan öz qara üzünə salsın, kökündən köməcindən qopsun «Yeddi qardaş»ın üstünə atılsın, onun üz-gözünü cırmaqlasın!.. — Yox-yox, bir gün qaratikan daha özünü saxlaya bilməyib çır-çır çığırmağa başladı. «Yeddi qardaş» əvvəlcə elə bildi ki, bəs aranlarda dəyənək yeyib qaçan gürzədir, gəlib giribdir yolçu itlərinin, ovçu tulalarının yad etdikləri bu kolpanpapaq qaratikan kolunun dibinə. Ancaq gördü ki, yox çığırtı kəsmədi. Dönüb diqqətlə qulaq verdi, gördü ki, bəs bu çığırtı ilan çığırtısından yaman çığırtıdır. —Nədi, eşitmirsən, balam? —Nə var, nə olub, qaratikan? —Qonşuluqda heç bircə kərə də olsun soruşursanmı günün niyə belə qaradır? —Sən başdan-binadan belə yaranmısan, qaratikan! —Bəs sən, sən necə, ağa palıd? —Mən də belə bir palıd yaranmışam! —Palıd yaranan bəyəm bir soruşmaz ki, niyə sən, Qaya baba ildən-ilə gəlib mənim qonşumu kökünə qədər qırıb aparırsan, təndirinə basıb yandırırsan? —Qaya baba mənəgənəşirmi? 61
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları —Gənəşməsə də qışqırtı qoparıb, Qaya qocanı «Yeddi qardaş»ın səmtindən qovub uzaqlaşdıra bilmirsənmi ? —Sən ki, «Yetmiş qardaş»san qaratikan! —«Yetmiş qardaş»ın günü göydən qara gəlibdir! —İndi bəs mən nə edim, qaratikan? —Qoy sənin də günün mənimki kimi göydən qara gəlsin, ağa palıd! — deyə qaratikan görünməzin qaraqışqırıq qopardı: — Sən də artma, sən də çoxalma! Tum verən vaxtı mənim kimi qırıl, qurtar! Daha ildırımlı dağların sərt sıldırımlarını— qayalarını daşlarını başdan-başa bürüyüb daşlarını belə süpürləyib tutma! —Buna ağ-aşkara qara paxıllıq deməzlərmi, qaratikan? —Buna ağ-aşkar ədalət deyərlər, ağa palıd! Qaratikan belə qaraqışqırıq qoparan zaman yenə də əli qoşaqulaq yabalı, qabağı uzunqulaqlı Qaya baba həmin-həmin böyürdən çıxdı. Qoca qulaq verdi ki, bəs nə isə bir «qara xəbər» bu aranı başına alıbdır?! Qaya baba dönüb «Yeddi qardaş»ın gövdəsinə baş əydi, «Yeddi qardaş»ın yeddisi də ehtiram göstərib Qaya babanın salamını aldı. Qaya baba qayıdıb qaratikana sarı yeridi. Qoşaqulaq yabasını qaldırıb, ovxarlı iti dəhrəsini də toqqasından çəkdi. —Yoxsa, içində qara ilan gizləmisən, qaratikan!—deyə Qaya baba qorxmadan qoşaqulaq yabasını qaratikanın boğazına keçirib, boynunu əydi, qocanın əl-ayağını necə qanadıb-qanatmamağına baxmayıb, bu dəfə qaratikanı dibinəcən kəsdi, eşşəyinin belinə şələləyib apardı. Qarısını təndir qalayan görüncə, qaratikan şələsini uzunqulağın üstündən götürüb başlı-bütünlü təndirə basdı. —Bu nə hirsdi səndə, qoca? —Görmürsən necə də bu qaratikan bir qara qançıq kimi əl-ayağımı dağıdıbdır, deyə Qaya baba dönüb tezcə düsərini götürdü, bir də uzunqulağını qabağına qatıb, Qaya obasından qayıtdı, «Yeddi qardaş»a yetişdi. Əvvəlcə o qaratikanın yerini itirdi... Axtarıb gördü ki, deməyəsən bəs xəzəllərin altında gizlənibdir. Əl-ayağı cırmaqlanan qanı tökülən Qaya baba bu dəfə qaratikanı kökündən qazıyıb köməcindən çıxarmaq
62
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları istəyincə gördü ki, çalıb-çürütməyə fürsət tapmayan, qabaqkı dəfə qoşaqulaq yabanın zəhmindən qorxub qaratikanın kökünə girib gizlənən bir qara ilan, budur burada qıvrılıbdır. Fürsəti fövtə verməyən Qaya baba əyri-üyrü dişlərinin dibində zəhər torbalarını gizlədib, hansı qərəzlə isə yayın qızmarına saxlayan qara ilanın baş- gözünü əzib-əzişdirdi... Sonra da Qara ilanın qara quyruğundan götürüb, əl-ayaq dəyməyən sal qayaların arasına tulladı. Qəzəbə dolan Qaya baba dönüb həmin düsərlə bu qara tikanın kökünü köməcini kiçik rişələrinə qədər daşaxor torpaqdan çıxarıb uzunqulağına yüklədi. —Heç insafdan deyil ki,—deyə qoca yanıqlı nəfəsini dərdi.—Arandan dəyənək yeyib dağa qaçan bir qara ilanı öz kökündə gizlədən bu qaratikan bu kökdə-gövdədə «Yeddi qardaş»ın qonşusu olub yaraşığını itirsin, cıralıya-cıralıya paxıllığını çəksin, ildırımlı dağlara dayaq duran bu tamaşa palıdın üstünə hürsün! Öz-özünə söylənən Qaya baba uzunqulağını qaya obasına döndərib dəhmərlədi... Qaya obasına çatar- çatmaz, təndirdə bişirilən lavaşın qurtardığını, qohum-qonşunun onun təndirinə teşt-teşt xamır gətirdiyini görüb qışqırdı: —Gəlin, gətirin! — acığı soyumayan Qaya baba əlilə də arvadları tələsdirdi — gətirin tez teştləri. Öz kökündə qara ilan gizlədən bu qaratikanın kök-köməcini də sizin üçün qalayacağam!!. Qaya babanın qarısı dodaqaltı deyinsə də Qaya baba «Yeddi qardaş»ın yanından qazıyıb gətirdiyi kök-köməcin hamısını birdən təndirə tökdü. Bir azdan bu kök-köməc çırtaçırt yandı. İlanvarı qara tüstü ildırımlı dağlara yol aldı, qanadların tüstüsünə qarışıb birləşdi. Birləşib qatılaşan qara tüstü çəkilə-çəkilə getdi. —Haraya belə sürhaylayırsan? — deyə buludlar soruşanda qaratikanın qara tüstüsü qara iblis knimi məşum səs çıxardı: — İldırımlar padşahının yanına yollanıram! —İldırımlar padşahı ilə nə işin? —Şikayətim var. Sizə də heç bir qarışacağı yoxdur! —Necə heç bir qarışacağı yoxdur, biz onun keşikçiləriyik! —Keşikçi deyilən bəyəm göydən gəlibdir?
63
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları —Göydən-yerdən, — deyə qaratikanın qatılaşan qara tüstüsü elə bir haray-həşir salıb, elə bir qaraqışqırıq qopardı ki, buludlar qulaqlarını tutub gözlərini açınca bu qatı qara tüstü üz qoyub aralandı, qara nəfəs halında özünü ildırımlar padşahının səltənətinə yetirdi. Burada da qara tüstünün qabağını kəsdilər: — Haraya belə? —Padşahın yanına! —Hansı padşahın? —İldırımlar padşahının! —Axı, sənin ildırımlar padşahıyla nə işin vardır? —Bir tək özüm bilərəm! —Biz durüstünü bilməyincə, padşahın özündən izin almayınca, səni onun yanına buraxa bilmərik! —Buraxarsınız, əcəbcə buraxarsınız! — deyə qatılaşan qara tüstü burada da elə haray-həşir salıb, elə qaraqışqırıq qopardı ki, İldırımlar padşahının ildırımlardan ibarət keşikçiləri də quruyub qaldı. Qatılaşan qara tüstü heç nəyi vecinə almadan keşikçilərdən də ötdü, özünü birbaş İldırımlar padşahına yetirdi. İldırımlar padşahı izinsiz gələn qatı qaraltını gözdən keçirdi: —Nəçisən, nəkarasan? —Gör padşahsansa, bil nəçiyəm, nəkarayam? —Hər nəçisən, de görüm səni kim buraya buraxdı? —Özüm gəldim! —Bəs qabağına duran tapılmadı? —Buludları parçalayıb, ildırımlardan ötdüm! —Demək, ildırımlar padşahının yanına gəlmisən? —Bəli, gəldim xəbər verim ki!.. İldırımlar padşahı odlu əllərini qaldırdı, kainat gur-gur guruldadı. —Mənim... xəbərçi ilə... aram yoxdur! —Xəbərçi ilə aran oldu-olmadı şikayətə gəlmişəm! —Axı, sən nəçisən, nəkarasan, söylə görüm haranın belə qatı qara tilsimisən?
64
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları —Tilsim deyiləm, tüstüyəm! —Necə tüstü? Nə tüstüsü? —Yandırılıb-yaxılan xilqətin tüstüsü! —Hansı xilqətin? —Dedim ki, gör padşahsansa hamısını özciyəzin bilməlisən! —Görürəm ki, bir görünməzin qatı qara tüstüsüsən!.. İldırımlar padşahı heybətli gözlərini çevirib zəndlə baxdı: —Görürəm ki... görürəm ki, qaratikanın qatılaşan qara tüstüsüsən!.. —Bəli, qaratikanın qatılaşan qara tüstüsüyəm! İldırımlar padşahı kükrədi: —Dinmə, deyəsən axı, kökündə qara ilan gizlədən qaratikansan? Özün də elə neştər- neştər. Adamları didib, qanını tökənsən! —Adamlar mənə dəyib dolaşmasınlar, neştərlənib, didilib dalanmasın, qanları da tökülməsin! —Görünür sənin bu qatı qara tüstünün özündən də qan qoxusu gəlir. —Bəli, didib daladağım Qaya qocanın qanı mənim qatılaşan qara tüstülərimdədir! —Görünür Qaya qoca sənin kök-köməcini də qazıb, təndirinə yaxıb tüstüyə döndəribdir! Qatılaşan qaratikan tüstüsü başını ildırımlar padşahının odlu qədəmlərinə əydi. —Məhz sənin üstündə, şahım! —Necə mənim üstümdə?—İldırımlar padşahı belini büküb, başını onun odlu qədəmlərinə əyən qaratikan tüstüsünü dinləməyə başladı: — Mən ki, heç zaman Qaya qocanın komasına qığılcım da salıb, onun yuvasını külə döndərməmişəm! —«Yeddi qardaş»ın üstündə, şahım! —Necə «Yeddi qardaş»ın? —Səni saymayan «Yeddi qardaş»ın! —O «Yeddi qardaş»ın komalarını göstərərsənmi? Onlar ömürlərində koma deyiləni tanımırlar, şahım! —Necə koma deyiləni tanımırlar?
65
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları —Bəli, onlar komaya girmirlər, ildırımlar padşahına da baş əymirlər! —Necə-necə, baş əyməyirlər?—İldırımlar padşahı yeri-göyü bir-birinə vurub qızıb quduzlaşmağa başladı. — Mən «Yeddi qardaş»ın yeddisini də tək bircə göz qırpımında yerlə yeksan edərəm! —Yerlə yeksan eləsən qudurub quduzlaşmazlar, şahım! — deyə qatılaşan qara tüstü fitnə-felə keçib dil tökdü,— sənin təəssübünü çəkəni kökündən-köməcindən çıxartdırıb təndirə atdırıb, yandırıb-yaxdırıb qara tüstüsünü sənin üstünə göndərməzlər! —Demək «Yeddi qardaş» başdan-başa qudurğandır?! —Bəli, şahım, qudurğanlar qudurğanı!.. —Mən bir an içində onları külə-kösövə döndərərəm! — İldırımlar padşahının heybətli qışqırtısı göy aləmini gurultu ilə doldurdu.—Ta sən özün onların yurdunu- yuvasını göstər! Onda görərsən ki, necə də komalarının üstünə od ələnəcəkdir, necə də alovları asimana dirənəcəkdir! —Ərz etdim ki, şahım, «Yeddi qardaş» heç bir koma tanımır, ildırımlar padşahının özünü də hesaba alıb saya salmır! —Bəs onlar haradadırlar, belə? —İldırımlı dağların ətəklərində, şahım! Orada açıqdan-açığa qayalarla döşləşməkdədirlər! —Mən onları qayalar qarışıq cəhənnəm alovuna tutub tüstülərini bu göyün yeddi qatına qaldıraram! —Belə olsa yaxşıdır, şahım, bax belə! — Qaratikan qara kinilə irişə-irişə güldü. — Daha «Yeddi qardaş» öz tanrılarına təpik atmaz «gəmidə oturub gəmiçi ələ dalaşmazlar!». —Daha mənə baş əyməyən «Yeddi qardaş» birdəncə yanıb yerə enər, kösövləri təndirlərdə yanar, kömürləri də samovarlara salınıb, inilti-sızıltıları aləmi götürər! —Afərin, şahım! —Ancaq sən onların yer-yurdunu düz-düzünə göstərəsən gərək! —Mən sizin ildırımlar qoşununun qabağına düşərəm, şahım!
66
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları —Əsla yerini yayındırmayasan, ha!.. Qərəzkarlığa yol verib, qoşunumu aldatmıyasan, ha!.. —Nə yayındırmaqlıq, nə qərəzkarlıq! —deyə tara tüstü qarala-qarala xıxıldadı. — Sənin qoşununun sərkərdəsi görər ki, necə də «Yeddi qardaş» şax dayanıb, dik durubdur! Necə də «Yeddi qardaş» deyir ki, ildırımlar padşahı indiyə qədər yel olub yanımızdan ötə bilmədiyi kimi, innən belə də heç yel olub yanımızdan ötə bilməz!.. Biz artarıq, çoxalarıq, ildırımlı dağları tutarıq, bir gün girəvəsi keçəndə ildırımlar padşahının özünü taxt səltənətindən təpəsi üstə çevirib, başını daş-qayaya çaxarıq! —Yəni beləcə deyirlər o azğınlar, o qudurub- quduzlaşanlar? —Bundan da artıq, şahım! —Onda, onda! — deyə kükrəyən, ağzı köpüklənən, öz yerindən oynayan ildırımlar padşahı görünməzin nərilti-gurultu qopartdı. İldırımlar qoşunu səf çəkib şahın qabağında durdu. Sərkərdə qabağa yeridi: —Bizə görə əmriniz, şahım? —Bax, bu qaratikan tüstüsü göstərən «Yeddi qardaş»ı yerlə yeksan edib xəbərini də mənə gətirərsiniz! —Əmriniz yerinə yetirələcəkdir, şahım! —Onda hücum!—deyə ildırımlar padşahı müdhiş gurultu çıxarıb əmr verdi, ildırımlar sərkərdəsi qatılaşan qaratikan tüstüsünü qabağına qatdı: —Göstər bizə «Yeddi qardaş»ın yerini! Qaratikan tüstüsü ildırımlar qoşununun qabağını üzü aşağı çəkib «Yeddi qardaş»ın yerini göstərdi. —Budur, sizə, padşahınıza baş əyməyən «Yeddi qardaş!» İldırımlar padşahının sərkərdəsi nərilti-gurultu qoparıb əmr etdi: —«Yeddi qardaş» yerlə yeksan edilsin!
İldırımlar qoşunu üzü aşağı şığıdı, qırmızı alovlar ilan kimi qıvrılıb-açıldı, qaratikanın qatılaşan qara tüstüsü qara bir qəhqəhə çəkib qarala-qarala aradan əkildi. İldırımlar padşahından, ildırımlar sərkərdəsindən qəti əmr alan ildırımlar qoşunu şığıyar-şığımaz gördülər ki, bəs budur, ildırımlı dağlara yaraşıq verən «Yeddi
67
F.Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanasının Elektron Kitabları qardaş» öz əzəmət və qüruru ilə dik dayanıbdır. Onlar əmrə itaət göstərib nərilti- gurultu qopardılar, ildırımlı dağları başdan o başa titrətdilər, bir həmlədə «Yeddi qardaş »ı acı tüstülər içərisində itirdilər. İldırımlar qoşununun sərkərdəsi ildırımlar padşahına xəbər apardı ki, bəs əmriniz yerinə yetirildi, şahım! Cəhənnəm tüstüləri çəkiləndən sonra Qaya baba hadisəyerinə çatıb gördü ki, «Yeddi qardaş»ın biri başdan-başa yanıbdır, elə bil ki, altı qardaşı altısı da yetim qalıbdır. Gövdə də sağ tərəfindən kökünə qədər yaralanıb-parçalanıbdır... Görünür ildırımlar padşahının qoşununun içində «Yeddi qardaş»ın hamısına qıymayan, öz alovlarını onların başı üstündən keçirib onları bu bəladan sovuşduran da olmuşdu. Qaya baba baxdı, baxdı, yaxasını yırtıb, qan ağladı. Geriyə dönüb müsibəti qarısına nəql etdi. Qarı başını yırğaladı: —O qaratikanın, qara əməlidir, qoca! —Necə qaratikanın qara əməli, qarı? —Qara tikanın, qatılaşan qara tüstüsü baç alıb ildırımlı dağlara çəkiləndə bildim ki, «Yeddi qardaş»ının başı bəla gətirəcəkdir. —Heç bilmirəm biçarə gövdə necə olacaqdır? —Gör kökü dərinsə, gövdə öz ağır yarasına məlhəm tapacaqdır! —Yəni yeddinci qardaşı yerinə qaytaracaqdır? —Yox, yeddinci qardaşın yeri görünəcəkdir! Qaya baba, yetimləşən palıdın dibinə yeddi il gəlib-getdi, bu ildən o ilə yaranın qovuşduğunu gördü. Bir gün ona elə gəldi ki, yediinci qardaş geri qayıtmasa da, gövdənin yarası daha sağalıb. Qaya baba palıdın mamır bağlayıb cadarlanan qabığını əzəlcə üstdən tərpətdi, sonra içəridə əl gəzdirdi. Gördü ki, qaratikanın vurduğu ağır yara, üzdən hər necə sağalan kimi görünsə də, içəridə heç qaysaq da bağlamayıbdır!
S O N Yüklə 480,31 Kb. Dostları ilə paylaş:
|