Maddi Məntiq
qizm alırıq və bunlara Allah-taala Quranda ən-Nəhl surəsinin 125-ci
ayəsində belə işarə edir:
-
öyüd-nəsihət (moizə) ilə Rəbbinin yoluna (İslama) dəvət et,
onlarla ən gözəl surətdə (şirin dillə, mehribanlıqla, əqli
səviyyələrinə müvafiq şəkildə) mübahisə et. Həqiqətən, Rəbbin,
yolundan azanları da, doğru yolda olanları da daha yaxşı ta-
nıyır!"w2
Allah yoluna çağırmaq həqiqətə dəvətdir. Bu həqiqətə dəvət
hər bir sahədə ola bilər. Məsələn, "Allahm varlığı və birliyi",
"Allahın cisim olmaması", "Namazm vacibliyi" və s. Bu mövzular
hərəsi ayrılıqda müzakirə ediləcək mövzulardır. Belə ki, birinci
ateistlərə, ikinci Allahı cisim kimi qəbul edənlərə, üçüncüsü isə
müsəlman olub namaz qılmayanlara aiddir. Yəni bu üç qisim
şəxslərlə aparılan uyğun müzakirə və mübahisələr Allaha dəvət
olsa da, hər biri bir təbəqə üçün həqiqətə dəvətdir. Deməli, hər bir
mövzuda həqiqətə dəvət AUah yoluna dəvətdir. Ümumiyyətlə, hər
hansı sahədə həqiqətə dəvət elə Allaha dəvət sayılır. Çünki Allah
yolu və din insarun bütün sahələrdəki vəzifəsini, istiqamətini təyin
edir. Deyə bilmərik ki, məsələn, fəlsəfə və ya riyaziyyat Allah
yolundan, dindən fərqli sahələrdir, elə isə bunlara ehtiyac yoxdur.
Deməli, ayədə gələn "Allah yolunda" sözündən məqsəd ümumi
mənadır və hər hansı sahədə olur olsun, həqiqətin aşkar
edilməsidir.
Allah ayədə buyurur ki, bu üç yolla dəvət edin. Əgər başqa yol
olsa idi, Allah onu da qeyd edərdi. Amma həqiqətə çatdıran başqa
yol yoxdur və varsa da, həqiqətə çatdırmır. Deməli, digər yollar
səhvdir. Allah ayrı yola onun admı çəkməməklə işarə etmişdir ki,
məntiqçilər də buna əsasən, həmin yolu "so- fizm" adlandırmışlar.
102
ən-Nəhl, 125
351
1-CI DƏRS
SÜBUT (BÜRHAN)
Sübut (bürhan);
məlumdur ki, elmlər iki yerə bölünür: "şərti"
və "həqiqi".
1.
Şərti
- İctimai qanunlar, yol hərəkəti qaydaları, qrammatika
qanunları kimi.
2.
Həqiqi
- Bu elmlərdə məqsəd, tnsam onun qabiliyyəti
çərçivəsində həqiqətə çatdırmaqdır. Məsələn: riyaziyyat, fəlsəfə,
kəlam (sxolastika) və s. Maddəsinə görə, 5 növ silloqizm- dən isə
bizi, yalnız "sübut" (bürhan) həqiqətə çatdırır. Deməli, əqli elmlərdə
axır sözü sübut deməlidir. Elə isə, hər hansı sahədə həqiqətə çatmaq
istəyən şəxs sübut yolundan istifadə etməlidir. Bu zaman təqlid,
zənn, güman, güclü-iti zehin, vəhm və xəyal onu həqiqətə çatdıra
bihnəz, çatdırsa da, səhv ehtimalı olduğundan, bu yollarla həqiqəti
axtarmaq düzgün deyil.
Ola bilər ki, bir şəxs sübut vasitəsilə həqiqətə çatdığım
düşünsün. Belə olan halda həmin şəxs əvvəlcə sübutun nə demək
olduğunu, onun şərtlərini və s. dəqiqləşdirməlidir ki, sübut kimi
qəbul etdiyi nəticənin, doğrudan da, sübut olduğuna əmin olsun.
Bu müqəddimədən sonra Nəsirəddin Tusinin "sübut"a verdiyi
təriflə əsas mövzuya daxil olaq.
353
Məntiq ____________________________________________________________
Sübut (bürhan)
- Müqəddimələrinin hər biri yəqini hökm olan
silloqizmdir. Bu silloqizmin nəticəsi isə mütləq qəti və yəqini
hökmdür.
Bu tərifdə bir neçə diqqət ediləsi məqam vardır ki,
aşağıdakılardan ibarətdir:
1.
Sübut silloqizmdən ibarətdir.
2.
Müqəddimələrin hər biri yəqini hökm olmalıdır.
3.
"Mütləq" ifadəsi onu bildirir ki, əgər verilən müqəddimələr
qəti düzgündürsə, bu müqəddimələrin cəmi, formal əqli nəticəyə
əsasən, nəticəni mütləq olaraq verir. Yəni bu nəticənin belə
müqəddimələrdən törəməməsi qeyri-mümkündür.
4.
Nəticə, mütləq obnası ilə yanaşı, verilən müqəddimələrə
əsasən, yəqini hökmdür.
Sübutun şərti:
Silloqizmin sübut obnası üçün onun "forma" və "mad- də"sinin
şərti vardır.
1.
Tərifdən də göründüyü kimi, sübutun maddəsi yəqini
hökmlər olmalıdır, istər zəruri yəqini, istərsə də nəzəri yəqini olsun.
Hər iki halda silloqizmin verdiyi nəticə yəqini hökm olacaq.
2.
Eyni zamanda silloqizmin nəticə verməsi üçün onun "for-
ma"sı da nəticə verməlidir. Yəni formal məntiqdə oxuduğumuz
şərtlər də öz yerində ödənməlidir.
Səbəbdən nəticəyə və nəticədən səbəbə sübutları:
Sübut iki
yerə bölünür: - "səbəbdən nəticəyə" və "nəticədən səbəbə".
Bildiyimiz kimi, sübut "orta termin'T olan bir silloqizmdir. Bu
orta termin nəticədəki "böyük termin"in "kiçik termin"ə nisbət
verilməsində rol oynayır. Aşağıdakı silloqizmə baxaq:
Bu dəmirin hərarəti artırıirmşdır.
Hərarəti artırılan metal genişlənir.
Elə isə bu dəmir genişlənir.
354
Maddi Məntiq
Aldığımız nəticəni təsdiq etməyimizin səbəbi orta termindir
(hərarəti artırılan). Yəni əgər orta termini dəyişsək, məsələn,
"rənglənmiş" sözü ilə əvəz etsək, bu zaman da "rənglənmiş" orta
termin olaraq nəticədək! subyekt və predikatı bir-bi- rtnə nisbət
vermiş olur. Daha dəqiq desək, aşağıdakı sillo- qizmdə orta termin
(q) böyük terminin (p) kiçik terminə (s) nisbət verilməsində rol
oynayır:
sq+
+qp+
• . sp+
Burada, məzmununun nə olmasmdan asılı olmayaraq, orta
terminin (q), "s" ilə "p" arasmdakı nisbətdə rol oynayır. Sillo-
qizmdə belə rol oynamağa "nisbət vermə", yaxud "predikasi- ya"
deyilir.
Amma bəzi silloqizmlərdə orta termin nəticəni "isbat" edir. Yəni
orta termin "nisbət vermə"dən (predikasiyadan) başqa, həmçinin
nəticənin predikatımn xarici aləmdəki səbəbidir. Həqiqətən də,
"gerüşlərtmə"rıin səbəbi hərarətin artırılmasıdır. İndi də orta
termini aşağıdakı küni əvəz edək:
Bu dəmir genişlənmişdir.
Hər genişlənən metalın hərarəti artır.
Elə isə bu dəmirin hərarəti artmışdır.
Bu misalda isə orta termin (genişlənmiş) nəticəni təsdiq
etməyimizdə rol oynayır. Yəni orta termin nəticəni "isbat" etmir.
Məlumdur ki, burada, orta termin (genişlənmə) hərarətin
artmasmm səbəbi deyil. Əksinə, orta termin (genişlənmə) böyük
terminin (hərarətin) səbəbi yox, nəticəsidir.
Başqa bir misal:
Bu otaqda od var.
Od olan yerdə tüstü da var.
Elə isə bu otaqda tüstü var.
355
Dostları ilə paylaş: |