Məntiq ____________________________________________________________
Bu misalda orta termin (od) nəticənin alınmasmda rol oynayır.
Yəni nəticədəki "nisbət vermə"ni, yaxud predikasiyanı ifadə edir.
Burada da orta termin "nisbət vermə" rolunu oynamaqla bərabər,
həmçinin nəticəni isbat edir. İndi isə misalı dəyişək.
Bu otaqda tüstü var.
Tüstü olan yerdə od da var.
Elə isə bu otaqda od var.
Göründüyü kimi, orta termin (tüstü) nəticənin alınmasmda rol
oynayır. Amma nəticəni "isbat" etmir. Çünki xarici aləmdə orta
termin (tüstü) yekun nəticənin predikatmm (odun) səbəbi deyil.
Bu iki növ sübut öz növbəsində müxtəlif qisimlərə bölünür,
amma biz bu qədərlə kifayətlənirik.
Allahtanıma mövzularmda da dəlil üçün iki yol var. Birinci
yolda səbəbi tanımaqla nəticə tanmır. Yəni əvvəlcə Allah tam- mr,
sonra bunun sayəsində məxluqlar haqqmda məlumatlar əldə edilir.
Məsələn, Allah vardır, yaradandır. Allahı tanımaqla, Onun necə
yaratdığı haqqmda da bilik əldə edirik. Sonra da məxluqlar
aşkarlamr. Yəni bu, "səbəbdən nəticəyə" sübutu vasitəsilə əldə
edilir. Bu yol peyğəmbərlərə (s) və imamlara (ə) məxsusdur.
Əlbəttə, bunu qısa olaraq qeyd edirik.
"Nəticədən səbəbə" sübutundan isə adi insanlar istifadə edirlər.
Çünki insanlar, adətən, aləmin varlığı ilə Allahı dərk edirlər. Aləmi
araşdırdıqdan sonra belə nəticəyə gəlirlər ki, Allah vardır. Allahm
varhğmı isbat edən belə sübutlardan biri də "Nizam-intizam"
sübutudur.
Allah və "nizam-intizam" sübutu (bürhanı)
Allah Fussilət surəsinin 53-cü ayəsində buyurur:
"Onun
(Quranın) haqq olduğu onlara (müşriklərə) bəlli olsun deyə, Biz
Öz qüdrət nişanələrimizi onlara həm xarici aləmdə (üfüq-
356
_____________________________________________________ Maddi Məntiq
lərdd, kainatda, göylərin və yerin ətrafmda), həm də onlann öz
daxilində mütləq göstərəcəyik".
Yaxud, əl-Ğaşiyə surəsirdn 17- d
ayəsində buyurur:
"Məgər, dəvəyə baxmırlar ki, necə
yaradılmışdır?"
Ayələrdən məlum olur ki, həm xarici aləmdə, həm də insa- nm
daxili aləmində Allahm nişanələri vardır. Biz hələ ki, bu iki xarici və
daxili aləmi, yabnz fiziki aləm hesab edərək bu ayəni izah edəcəyik.
Fiziki aləmə və insan bədərıirıin anatomiyasma nəzər saldıqda
görürük ki, bu iki aləm eyni "atom" zərrələrindən təşkil
olunmuşdur. Eyni zamanda, bir-birindən fərqli olan hər bir atomun
daxili fizikası bərabər qanuna tabedir. Hər birinə eyni
nizam-intizam hakimdir. "Tam şərti zəruri" hökmlərdə də dedik ki,
ümumiyyətlə, aləm vahid qanun üzərindədir. Bu, dəqiq elmləri
bilənlərə daha aşkardır. Deməli, "Aləm nizamlıdır" (1) hökmü
yəqini hökmdür. Başqa tərəfdən, həmçinin "Hər bir ni- zamm
nizamlayıcısı var" hökmü zəruridir (11). Yəni hər bir nizam, onu
nizama salmaq üçün nizamlayıcı tələb edir. Bunu da ağıl isbatsız
olaraq qəbul edir. Əlbəttə ki, buna iradlar olsa da, öz yerində
cavablar
verilmişdir.
Belə
ki,
alimlər
tərəfindən,
uzun
mübahisələrdən sonra, dəqiq şəkildə isbat edilmişdir ki, "Hər bir
nizamm nizamlayıcısı var". (1) və (II) hökmlərini sil- loqizm
şəklində verək:
Aləm nizamlıdır.
Hər bir nizamın nizamlayiası vardır.
?
Bu, qəti silloqizmin birinci fiqurudur ki, burada omm
müqəddimələrinin hər biri yəqini hökmdür. Həmçinin silloqizmin
forması da nəticəlidir. Elə isə yekun nəticə olaraq, "Aləmin
nizamlayıcısı vardır" hökmünü alarıq.
Bununla görürük ki, Allah yuxarıdakı ayə ilə, bu izaha əsasən,
Öz varlığım isbat edir. Təmiz şərti zəruri hökmlərdən də
357
Məntiq ____________________________________________________________
göründüyü kimi, Allahm Özünün də dediyi kimi, O hikmətlidir.
Yəni Allah Quranm bir çox yerində sübutlar (bürhanlar) vermişdir,
amma bir hikmət sahibi olaraq bu qədər böyük izaha ehtiyacı olan
sübutu bircə ayə ilə göstərmişdir. Quranm möcüzə oknağmm bir
cəhəti də buna görədir.
Siddiqin (sadiqlərin) sübutu (bürhanı):
İslam filosofları və
başqa teist filosoflar Allahm varlığım isbat etmək üçün müxtəlif
sübutlar vermişlər. Bu sübutlarm hər biri Quranda yuxarıda qeyd
edildiyi kimi, müxtəlif ayələrdə cəmlənmişdir. Bunlardan
"sonradan yaranma", "nizam-intizam" sübutunu, İbn Sinanm
"vacibəl-vücud" sübutunu, "inkar", "məhəbbət" sübutlarım
göstərmək olar. İbn Sinanm gətirdiyi sübutdan başqa, demək olar
ki, bütün bunlar "nəticədən səbəbə" sübutlarıdır. İslam və teist
filosofları tarix boyu çalışmışlar ki, Allahm varlığma "səbəbdən
nəticəyə" sübutu gətirsinlər. Yəni Allahm varlığım aləmdən, yar
anmışlar dan istifadə etmədən isbat etsinlər. Başqa sözlə,
görünməyən bir şeyi, heç bir nişanəsi olmadan, olsa da, nəzərə
almadan isbat etmək. Bu sübut fəlsəfədə "siddiqin" sübutu adlanır.
Bizim sadə ağlımız bunun qeyri- mümkün olduğunu deyir. Çünki
necə mümkün ola bilər ki, heç bir ünsürdən istifadə etmədən, nəsə
isbat edilsin?
İlk dəfə belə bir iddiam İbn Sina etmişdir. Əvvəlki dərslərdə
qeyd etdiyimiz kimi, təqribən, onunla eyni zamanda yaşamış
Məsihi filosofu Anselm də belə bir iddiada olmuşdur. Amma alman
fllosofu Kant göstərdi ki, nəinki Anselmin sübutu "səbəbdən
nəticəyə" sübutu deyil, əksinə, sofizmdir.
İbn Sinanm dəlili sübut olsa da, fəlsəfədə Sədrül-mütəəlli- hin
Şirazi (Molla Sədra) göstərdi ki, İbn Sinanm sübutu "siddiqin"
sübutu deyil, amma ona ən yaxm sübutdur. Molla Sədra, İbn
Sinanm sübutunun siddiqin olmadığım göstərdikdən sonra,
özünün sübutunu gətirərək isbat etdi ki, Allahm heç nəyə ehtiyacı
yoxdur. Hətta isbat olunmağa belə ehtiyacı yoxdur. Onun varlığı
aşkardır. Onun varlığım aləmlə, yaran- 358