Rozdział H

Warto też zapewne wiedzieć, że utożsamienie działa w obu kierunkach. Jeśli więc jakiś obiekt utożsamiony został z czymś lub kimś bardzo potężnym czy wojowniczym, wtedy nabiera on również podobnych cech, zaś podczas ewentualnej próby zniszczenia obiekt ten może użyć swojej mocy aby się bronić przeciwko niszczącemu. Przykładowo autor spotkał się z przypadkiem kiedy przydrożne drzewo utożsamione zostało z wigorną i pełną życia miejscowością tubylczą której mieszkańcy uważali je za swój święty symbol. Kiedy zaś wysłani robotnicy drogowi przyszli aby je wyciąć, obsugującemu piłę nagle buchnęła krew z ust i zmarł na miejscu. Aczkolwiek było to trudne do przełknięcia przez nowocześnie edukowanych inżynierów drogowych, drzewo to dało się wyciąć dopiero kiedy na interwencję rządu miejscowi "kapłani" dokonali "magicznego" przeniesienia jego utożsamienia na inne drzewo. W innym przypadku z jakim autor się zetknął, w 1997 roku przed wejściem do wioski Benok na Borneo zamieszkałej przez szczep Bidayuh stał stary słup totemowy utożsamiony z ową miejscowością (być może że stoi on tam do dzisiaj). Lokalni zawsze ostrzegali przybyszy, że słup ten "nie lubi być fotografowany". Relacjonowali oni też autorowi, że jakiś niemiecki turysta nie posłuchał ostrzeżenia i wykonał fotografię. Natychmiast po tym zaczął szybko słabąć i w jakiś pół godziny później padł nieprzytomny. Gdyby nie pomoc miejscowej starszyzny która "przebłagała" słup totemowy o jego zdrowie, biedny Niemiec zapewne w krótkim czasie by wykitował.

W stosunku do obiektów które mogły zostać z kimś lub czymś "utożsamione" zachowywać należy szczególną ostrożność. Przykładowo w przypadku konieczności ich zniszczenia najpierw należy je "odtożsamić". Ponadto podczas samego niszczenia konieczne jest wyzbycie się wszelkich negatywnych uczuć które mogłyby wyzwolić niezamierzoną czarną magię. Pamiętać przy tym warto, że utożsamienie może mieć miejsce w przypadku jakiegokolwiek obiektu posiadającego dla kogoś duże znaczenie uczuciowe, np. pamiątki, zdjęcia, starego listu, planów domu, mapy, lalki, zabawki, ubranka, itp. Ponadto utożsamione mogą też być wszelkie obiekty kultu religijnego, jak krzyże, figurynki świętych patronujących danej miejscowości, itp., obiekty używane przez kogoś w celu przynoszenia szczęścia, talizmany, totemy wiosek i szczepów, itp., itd.

Zarówno magia, jak i czarna magia oraz niezamierzona magia, a także wszelkie inne następstwa wyzwalane silnymi uczuciami, również generują odpowiednią karmę (patrz podrozdział H8.2.2.1). Stąd cokolwiek ktoś uczyni za ich pośrednictwem musi to potem spłacić - podobnie jak za sprawą praw moralnych dzieje się to z każdym innym naszym działaniem. Nawet więc jeśli magia jest niezamierzona, ciągle karma z niej wynikająca obciąża jej wyzwoliciela w sposób podobny jak karma ze spowodowanego niechcąco wypadku też obciąża jego sprawcę (patrz opisy praw moralnych z podrozdziału H8.2.2). To zaś oznacza, że podobnie jak w życiu trzeba bardzo uważać aby nie spowodować nieszczęśliwego wypadku bowiem zgodnie z prawami moralnymi bierze się wtedy moralną odpowiedzialność za jego następstwa, również unikać należy niechcącego wyzwolenia niezamierzonej magii. Aby udostępnić jakieś wytyczne dla tego unikania autor rozpracował i włączył do totalizmu jego dodatkowy dział poświęcony kontrolowaniu silnych uczuć, szczególnie negatywnych takich jak złość, zazdrość i zawiść, tak aby ci co zechcą, byli w stanie neutralizować niszczycielskie efekty jakie uczucia te mogą wyzwolić - patrz wyjaśnienia z podrozdziału II4.

Na zakończenie tego podrozdziału warto tutaj też zwrocić uwagę na jeden fakt który od stuleci stara nam się przekazać tradycja ludowa, jednak którego przyjęcia do wiadomości uparcie odmawiamy. Jest nim nie zawsze i nie przez wszystkich uświadamiana prawda, że: "wszystko co można dokonać za pomocą urządzeń technicznych, można też dokonać za pomocą naturalnych zdolności ludzkiego organizmu, a także że wszystko co organizm ludzki jest w stanie dokonać naturalnie, dokonane też być może za pomocą odpowiednich urządzeń". Przykładowo koparka może wykopać dół, może go więc też wykopać i zwykły robotnik. Z kolei nasze serce pompuje płyn (krew), można więc też zbudować i urządzenie (pompę) które dokona dokładnie takiego samego pompowania. Powyższa prawda ma ogromne zastosowanie w odniesieniu do magii. Magia wszakże jest tym kierunkiem wykorzystania zdolności ludzkiego organizmu który prowadzi do skutków jakie dzisiejsze ludzkie urządzenia nie są jeszcze w stanie osiągnąć, ale jakie osiągalne są już przez urządzenia techniczne okupujących Ziemię kosmitów. Stąd magia jest naturalnym odpowiednikiem technicznych działań UFOnautów. Ponieważ nie posiadamy jeszcze technicznego odpowiednika dla tych działań, byłaby ona jedynym narzędziem w naszej dyspozycji jakie moglibyśmy ewentualnie przeciwstawić naszym okupantom gdybyśmy je dobrze opanowali. Na nieszczęście dla nas, nasi okupanci doskonale wiedzą o tej zdolności magii, na wszelki więc wypadek całkowicie wytępili z naszego społeczeństwa jej użycie (m.in. poprzez zasianie inkwizycyjnej histerii w okresie Średniowiecza) - patrz też podrozdział V5.1.1. W ten sposób kosmici wytrącili nam z rąk jedyną broń jaką do czasu zbudowania naszych własnych urządzeń technicznych uwalniających możliwości przeciw-świata ewentualnie mogliśmy im przeciwstawić. Na dodatek do tego, zwalczając upowszechnianie się użycia magii wśród ludzi, okupujący nas kosmici zamknęli w ten sposób też i nasze zainteresowania w kierunku który być może pozwoliłby nam na wcześniejsze poznanie faktu istnienia przeciw świata oraz rozparacowanie teorii podobnej do opisywanego w tym rozdziale Konceptu Dipolarnej Grawitacji. Z uwagi na powyższe, negującego nastawienia do magii ze strony dzisiejszych naukowców nie należy wcale traktować jako wyrazu naukowości ich poglądów, a jako dowód pełnego sukcesu w zamanipulowaniu ich umysłami przez okupujących Ziemię kosmitów. Wszakże magia wliczona została do wykazu umiejętności usilnie zwalczanych na Ziemi przez okupująych nas UFOnautów - patrz ten wykaz zestawiony w podrozdziale V5.1.1, zaś każdy kto przyczynia się do wytłumiania naszej wiedzy na jej temat, zamiast oddawać przysługę ludziom faktycznie wysługuje się interesom pasożytujących na nas kosmitów.

H6.3. Doskonała Baza Danych (DBD) jako teoretyczny model ESP
Generacje osób praktykujących analityczne ESP zakumulowały różne obserwacje empiryczne jakie ujawniają potencjał i ograniczenia tej metody pozyskiwania użytecznej informacji. Jednakże jak dotychczas nie istniał żaden model teoretyczny jaki dostarczyłby narzędzia dla przewidywania co jest możliwym za pośrednictwem ESP oraz w jaki sposób należy to osiągać. Autor wprowadza teraz taki właśnie model jaki będzie tutaj nazywany "doskonałą bazą danych (DBD)".

Przez DBD rozumieć należy taki hipotetyczny komputer jakiego działanie i możliwości naśladują działanie i możliwości całego przeciw-świata. DBD posiada dostęp do wszystkich rejestrów zawartych w przeciw-świecie (t.j. zawiera w swojej pamięci szczegółowe i kompletne bazy danych (rejestry) o każdym obiekcie materialnym jaki kiedykolwiek istniał, istnieje obecnie, lub będzie istniał w przyszłości w całym wszechświecie). DBD nie zawiera jednak oddzielnych danych (rejestrów) o zasadach, konceptach, ideach, oraz innych nie-materialnych abstrakcjach, aczkolwiek informacje o nich wpisywane są do zawartości rejestrów obiektów które w jakiś sposób związane są z tymi abstrakcjami (np. do rejestrów naukowców którzy wymyślili te abstrakcje). Stąd też DBD nie rozumie zapytań referujących do owych abstrakcji, chyba że pytania te adresowane są do obiektów które przechowują o nich informacje. DBD dokonuje wszelkiego przetwarzania w sposób natychmiastowy, niezależnie jak odległy w czasie lub przestrzeni byłby obiekt którego rejestry są przeglądane. DBD rozumie i wykonuje polecenia/zapytania sformułowane w ludzkim języku (a ściślej w uniwersalnym języku myśli DMLT w którym każda osoba myśli) oraz odczytuje ona adresowane do siebie zapytania bezpośrednio z umysłu pytającego kiedy są one jeszcze w formie myślowej. DBD jest w stanie dokonywać każdego rodzaju przetwarzania jakie wszelkie inne komputery mogą dokonywać, zaś wyniki jej działania są zawsze absolutnie poprawne (aczkolwiek błąd może się wkraść podczas zadawania pytań lub interpretacji odpowiedzi przez osobę zapytującą). DBD jest tylko naturalnym komputerem (t.j. jakby tylko "hardware" uformowanym z przeciw-materii zdolnej do myślenia w stanie naturalnym) zdolnym do wykonania każdego polecenia, ale nie obejmującym/posiadającym własnego programu/intelektu rozumiejącego nasze intencje stojące za poszczególnymi poleceniami i stąd zdolnego do przetłumaczenia naszych zapytań na formę kompatibilną z działaniem tego komputera. W przypadku więc wykorzystywania DBD użytkownik musi tak formułować myślowo (t.j. za pośrednictwem języka DMLT) szczegółowe instrukcje które interakcyjnie kierują procesem wyszukiwania potrzebnych mu danych, aby te instrukcje zgodne były ze zasadami działania owego komputera. (W tym miejscu należy zauważyć, że nie powinno się mylić DBD, czyli naturalnego komputera/hardware pozbawionego programów, z wszechświatowym intelektem opisanym w podrozdziale H8.1. Wszechświatowy intelekt łączy w sobie bowiem nie tylko ów komputer/DBD, ale także rodzaj hierarchicznie najważniejszego programu w nim rezydującego, oraz całą materię wszechświata której losami ów komputer i program kierują.)

Wprowadzenie konceptu doskonałej bazy danych umożliwia nam łatwe przewidzenie działania, możliwości i ograniczeń analitycznego ESP. Każdy bowiem problem jaki daje się rozwiązać za użyciem DBD daje się też rozwiązać za pomocą ESP. Także sformułowanie problemu rozwiązywalnego przez ESP musi być podobne do sformułowania wymaganego dla DBD. Powyższe praktycznie więc oznacza, że doskonałość w opanowaniu i stosowaniu ESP wymaga opanowania tych samych zasad i reguł jakie muszą być przestrzegane przez programistów komputerowych używających bazy danych. Stąd dla osób użytkujących lub badających ESP znaczne podniesienie efektywności i niezawodności ich działań mogłoby zostać uzyskane poprzez zapoznanie się ze sposobami (i wymogami) z użyciem jakich programiści komputerowi formułują zapytania adresowane do ich baz danych.

Z dotychczasowych badań autora wynika, że koncept DBD jest kluczem dla zrozumienia, rozbudzenia i wykorzystania ESP. Nawet nie mając pojęcia o jego istnieniu użytkownicy ESP ciągle spełniają każdą z jego zasad. Poniżej wyliczono kilka najistotniejszych atrybutów ESP które dzięki wprowadzeniu konceptu DBD stają się całkowicie wyjaśnialne i zrozumiałe.

1 . Ludzie (a także wszelkie inne istoty żyjące) rodzą się całkowicie wyposażeni jako terminale dla DBD. Nasz mózg jest urządzeniem czytającym jakie przekazuje do DBD zapytania sformułowane w uniwersalnym języku myśli DMLT (Data Manipulation Language of Thought). Nasze całe ciało jest urządzeniem wyprowadzającym (piszącym) jakie przechwytuje i ujawnia odpowiedzi DBD. Po odpowiednim treningu, odpowiedzi te przez to samo ciało mogą zostać przetransformowane na powszechnie zrozumiałą postać taką jak znaczące ruchy wahadełka, ugięcia różdżki radiestezyjnej, itp.

2 . Istnieje rodzaj uniwersalnego języka (nazywany DMLT   patrz podrozdział H5) jaki używany jest przez cały wszechświat. Język ten używany jest w przeciw-świecie do wyrażania wszelkich informacji zapisywanych w rejestrach przeciw-materialnych. Także cały proces myślowy dokonywany jest w tym samym języku (włączając w to procesy myślowe zwierząt, roślin, oraz istot z innych światów). DMLT jest też językiem w którym formułowane są zapytania ESP. DMLT nie odpowiada żadnemu językowi ludzkiemu i kiedy rozmawiamy nasze myśli są tłumaczone automatycznie przez nasze organy wymowy z DMLT na język mówiony. Czasami zdajemy sobie sprawę że wiemy coś w DMLT języku, jednakże zapomnieliśmy odpowiednie słowo jakie wyraziłoby tą ideę w języku mówionym. Także wiele osób które zmieniły kraj zamieszkania i stąd także język mówiony bardzo wyraźnie doświadczają na określonym etapie swej adaptacji iż ich myślenie następuje w uniwersalnym języku jakiegoś rodzaju, który całkowicie różni się od języków mówionych. W modelu DBD ilustracją dla DMLT byłby język maszynowy w którym komputery dokonują swoich procesów myślowych, podczas gdy nasz język mówiony byłby tylko odpowiednikiem dla języków programowania (jak wiadomo ów język maszynowy wyraźnie różni się od języków programowania w jakich komputery komunikują się ze swoimi użytkownikami).

3 . Każde zapytanie ESP musi zostać sformułowane w tak samo jednoznaczny i rozwiązywalny sposób jak zapytania skierowane do komputerowej DBD. Musi więc ono referować do rozpoznawalnego obiektu materialnego którego rejestr powinien zostać przeglądnięty dla znalezienia odpowiedzi na dane zapytanie, a także musi jasno precyzować rodzaj przetwarzania jakie powinno zostać przeprowadzone dla jego zrealizowania. Poprawne zapytanie ESP nie może zostać zaadresowane do abstrakcji (np. konceptów lub idei) jako że abstrakcje te nie posiadają swoich rejestrów w przeciw-świecie. Dla przykładu zapytanie: "jaka temperatura w stopniach Celsjusza panuje w tym pokoju?" zaadresowane jest do abstrakcji (stopni Celsjusza), stąd jeśli zapytująca osoba nie wyeliminuje swego błędu poprzez odpowiednią referencję myślową do jakiegoś znanego jej termometru, wtedy zapytanie to nie może uzyskać poprawnej odpowiedzi. Jednakże to samo zapytanie sformułowane w odmieny sposób, np.: "jaki byłby odczyt temperatury na termometrze z mojego biura gdyby zawieszony on został na tej ścianie tego pokoju?" uzyska poprawną odpowiedź całkowicie zgodną z naszymi poprzednimi intencjami (oczywiście w przypadku gdy termometr z naszego biura wyskalowany jest w stopniach Celsjusza). Ponieważ w praktyce nie jest możliwym całkowite wyeliminowanie niejednoznaczności i pomyłek w formułowaniu zapytań ESP, stąd każdy użytkownik powinien rozwinąć w sobie wyraźny sygnał znaczący "NIEJEDNOZNACZNOŚĆ LUB BŁĄD W FORMUŁOWANIU ZAPYTANIA" (sygnał ten zwykle jest skrzyżowaniem sygnału TAK oraz sygnału NIE - patrz podrozdział H6.1). Po jego zaś pojawieniu się zawsze powinien on/ona przeredagować swoje pytanie. Brak takiego sygnału stawia zapytania ESP w sytuacji źle zaprogramowanego komputera (DBD) jaki dla nieważnych zapytań ciągle musi dostarczyć poprawną odpowiedź jako iż w swojej dyspozycji posiada jedynie dwie odpowiedzi: TAK lub NIE.

4 . Z uwagi na natychmiastowe działanie DBD, odpowiedź ESP aktualnie pokazywana zawsze dotyczy tylko najbardziej ostatnio zadanego pytania myślowego. Osoby które nie zdają sobie sprawy z tej reguły, twierdzić więc mogą że ESP dostarcza im błędnych odpowiedzi. Przykładowo ktoś w czwartek zadał błędnie sformułowane zapytanie ESP: "czy dzisiaj jest czwartek" (pytanie jest błędne ponieważ adresowane jest do abstrakcji - t.j. do dnia tygodnia, nie zaś do obiektu). Z uwagi na błąd w zapytaniu pokazywana odpowiedź nie może więc zostać zinterpretowana ani jako TAK ani też jako NIE. Widząc niezdecydowane ruchy swego wahadełka pytający zadaje więc bezwiednie w myśli dodatkowe pytanie wcale nie zdając sobie z tego sprawy. Pytanie to przykładowo brzmi: "czy te wskazania wahadełka powinienem interpretować jako TAK". W odpowiedzi na to bezwiedne dodatkowe zapytanie wahadełko natychmiast pokazuje jednoznaczną odpowiedź NIE. Wtedy pytający interpretuje ją jako odpowiedź na swoje oryginalne pytanie (nie wiedząc iż unieważnione już ono zostało późniejszym bezwiednym pytaniem dodatkowym) i dochodzi do wniosku iż wahadełko myląco wskazało iż "dzisiaj wcale nie jest czwartek".

5 . Wszystkie rodzaje przetwarzania danych jakie możliwe są w komputerach, możliwe też są w ESP. Aby uzyskać określony rodzaj przetwarzania, po wglądnięciu do rejestru danego obiektu wystarczy jedynie jednoznacznie zdefiniować w myślach co powinno zostać uczynione z danymi zawartymi w tym rejestrze. Oczywiście powyższa reguła działa także i w kierunku odwrotnym. Przykładowo rodzaje zapytań jakie nie byłyby możliwe do odpowiedzenia przez dzisiejsze komputery (np. formułowanie nowych idei) nie będą także odpowiedziane za pośrednictwem ESP.

6 . Adres każdego obiektu jakiego rejestr przeglądany jest za pośrednictwem ESP musi zostać jednoznacznie zdefiniowany. Jego definicja musi być tak pełna, że obiekt ten musi być jednoznacznie odnaleziony pośród milionów podobnych obiektów istniejących we wszechświecie. Jedynie w przypadku gdy rejestr właściwego obiektu jest wskazany przez osobę formułując dane zapytanie ESP, zapytanie to uzyska poprawną odpowiedź. W przeciwnym wypadku zapytujący znajduje się w pozycji programisty próbującego przeszukiwać za pośrednictwem DBD dane o niewłaściwym obiekcie.

Istnieją jedynie dwa sposoby identyfikowania właściwego obiektu w zapytaniu ESP: (1) zapytujący w czasie formułowania danego zapytania musi znać ten obiekt osobiście i wyraźnie wyobrażać go sobie w myślach, lub jeszcze lepiej bezpośrednio patrzeć na niego; lub (2) zapytujący musi wyobrażać sobie w myślach, lub patrzeć, na inny obiekt jaki posiada bezpośredni i znany zapytującemu związek materialny z danym obiektem (w takim przypadku otwarty zostanie rejestr tego drugiego obiektu, zaś w rejestrze tym znaleziony zostanie aktualny adres obiektu do jakiego dane zapytanie się odnosi). Ów drugi obiekt, jaki umożliwia zapytującemu odnalezienie aktualnego adresu danego obiektu, zwany tu będzie "kluczem identyfikującym" lub "ID". W przypadku formułowania zapytań dotyczących jakiejś nieobecnej i osobiście nam nieznanej osoby, jako klucz ten może zostać użyta np. jego/jej fotografia, włos, czy przedmiot do niej/niego należący. Ponownie należy tu podkreślić, że ID nie może być abstrakcja (np. nazwisko czy opis słowny) jako że abstrakcje te nie posiadają swoich rejestrów w przeciw-świecie które mogłyby zostać przeszukane dla znalezienia aktualnego adresu danej osoby.

H7. Jak Koncept Dipolarnej Grawitacji wyjaśnia niektóre tajemnicze zjawiska

Liczni ludzie doświadczają niezwykłych zjawisk jakie dotychczasowa nauka bazująca na starym koncepcie monopolarnej grawitacji nie była w stanie wyjaśnić. Ich przykładami może być uzdrawianie, spontaniczne samospalanie się osób (spontaneous human combustion), chodzenie po ogniu, doświadczenia przy śmiertne (near death experience - NDE), duchy, itp. Koncept Dipolarnej Grawitacji wprowadza jednak nową jakość do naszego zrozumienia wszechświata która dostarcza stosunkowo prostego wyjaśnienia dla wszystkich tych zjawisk. Poniżej streszczono naistotniejsze z tych wyjaśnień wywodzące się z Konceptu Dipolarnej Grawitacji.

1 . Różnorodność efektywnych metod uzdrawiania. Jak to wyjaśniono w podrozdziale I8, dzisiejsza nauka i edukacja wpajają w ludzi błędne przekonanie, że dla każdego problemu istnieje tylko jedno poprawne rozwiązanie. Jednym więc z faktów najbardziej potem szokujących tych ludzi jest uświadomienie sobie na jakimś tam etapie ich życia, że istnieje ogromna różnorodność drastycznie różniących się metod uzdrawiania, jakie wszystkie prowadzą do tego samego efektu końcowego, t.j. do odzyskania zdrowia. W starym koncepcie monopolarnej grawitacji różnorodność ta pozostawała niezrozumiała, bowiem zgodnie z nim poprawa stanu naszego fizycznego ciała powinna być jedynie skuteczna jeśli zabiegom medycznym poddane zostało owo ciało (a ściślej jego chora część), nie zaś np. stan emocjonalny rodziny chorego (który np. w tradycyjnym uzdrawianiu nowozelandzkich Maorysów jest jednym z pierwszych aspektów poddawanych leczeniu). Dopiero opisany tu Koncept Dipolarnej Grawitacji ujawnił, że dla każdego obiektu - włączając w to ciało ludzkie, istnieje jego materialny komponent zawarty w naszym świecie, oraz przeciw-materialny duplikat zawarty w przeciw-świecie. Ponieważ każdy z nich (t.j. zarówno ciało materialne jak i jego przeciw-materialny duplikat) niezależnie od siebie może zostać poddany procesowi uzdrawiania, zaś uzdrawianie to dla obu komponentów może zostać dokonane albo metodami fizycznymi, albo też metodami telekinetycznymi, stąd opisywany tu koncept ujawnił, że dla wyeliminowania tej samej choroby użyte mogą być z równym powodzeniem co najmniej cztery drastycznie różne grupy metod uzdrawiających. Powyższe wskazanie Konceptu Dipolarnej Grawiatacji, zostało następnie dodatkowo wzmocnione stwierdzeniami filozofii totalizmu, która to filozofia informuje, że każdy problem posiada nieograniczoną liczbę rozwiązań, i że ograniczenia liczby rozwiązań tego problemu jakie poznaliśmy wynikają jedynie z naszego aktualny poziom wiedzy i filozofii (patrz podrozdział I8).

Owe cztery grupy równorzędnie efektywnych metod uzdrawiania, jakie w zrozumieniu Konceptu Dipolarnej Grawitacji dają się wyodrębnić i oddzielnie zaklasyfikować, polegają na następujących działaniach: (1) leczeniu fizycznym ciał fizycznych, (2) uzdrawianiu telekinetycznym duplikatów przeciw-materialnych, (3) uzdrawianiu ciał fizycznych z użyciem telekinetezy, oraz (4) energetycznym (fizycznym) manipulowaniu duplikatów przeciw-materialnych. Leczenie fizyczne (czasami nazywane też "medycyną ortodoksyjną") jest owym wykładanym na uczelniach medycznych i praktykowanym przez dzisiejszych lekarzy medycyny. Polega ono na uzyskiwaniu fizycznych efektów leczniczych poprzez bezpośrednie oddziaływanie na ciało materialne. Przykładami leczenia fizycznego może być połykanie pigułek przeciw grypie, wstrzykiwanie antybiotyku, wyrywanie zęba, czy operacja chirurgiczna. Uzdrawianie telekinetyczne ogranicza swoje oddziaływanie wyłącznie do przeciw-materialnych duplikatów ciał ludzkich (lub zwierzęcych). Z kolei po uzdrowieniu tych duplikatów, ich stan przenosi się następnie na ciało fizyczne i objawia się w formie odzyskania przez nie zdrowia. Obejmuje ono takie zjawiska jak: religijne uzdrawianie (faith healing), radiestezyjne uzdrawianie (radionic healing), itp. Ich przykład opisany jest w punkcie #1H4. Z kolei uzdrawianie ciał fizycznych metodami telekinetycznymi oddziaływuje bezpośrednio na nasze materialne ciała, używając jednakże w tym celu manipulacji telekinetycznych. Obejmuje ono, m.in: bezkrwawe operacje (psychic surgery) polegające na otwieraniu ciał fizycznych za pośrednictwem działań telekinetycznych, psychiczną dentystykę (t.j. telekinetyczne hodowanie lub wypełnianie zębów), itp. Po praktyczne szczegóły patrz książka [2H4]. Ich przykład opisany jest w punkcie #3H10. W końcu manipulowanie energetyczne polega na takich oddziaływaniach na materialne ciało ludzkie aby w efekcie doprowadzić do poprawy zdrowotnej w jego przeciw-materialnym duplikacie, jaka z kolei przeniesie się z powrotem na to ciało. Jednym z jego najlepszych przykładów jest akupunktura. Inne przykłady obejmują europejskie "leczenie kolorami", japońskie "reiki", chińskie "tai chi" (czyli usprawnianie naszego przeciw-materialnego ciała poprzez specjalnie dobraną serię odpowiednio balansowanych ruchów podobnych do wolnego tańca - patrz też podrozdział P1), oraz kilka innych metod.

Warto tu zauważyć, że każda metoda efektywnego uzdrawiania telekinetycznego (t.j. wykorzystująca efekt telekinetyczny opisany w podrozdziale J2) musi prowadzić do emisji "światła pochłaniania" z uzdrawianego ciała (patrz punkt #3H10) a niekiedy także i z ciała uzdrowiciela. Stąd też fotografowanie tego ciała podczas procesu uzdrawiania powinno prowadzić do utrwalenia owego świecenia. To z kolei w przyszłości może zostać użyte do wypracowania metod instrumentalnego rozróżniania pomiędzy fałszywymi i faktycznymi uzdrowicielami, a także do oceniania energetycznej efektywności danego uzdrowiciela i być może nawet do wydania mu odpowiedniego świadectwa.

2 . Hipnoza. Koncept Dipolarnej Grawitacji definiuje hipnozę jako stan w którym świadomość danej osoby przestawiona jest na odbiór sygnałów z przeciw-świata. Z tego powodu podczas hipnozy możliwe jest otwarcie i odczytanie rejestrów zawartych w przeciw-świecie, jakie w świadomym stanie nie są dostępne dla naszego odbioru.

Mechanizm działania hipnozy jest dokładnie tym samym mechanizmem który wyzwala działanie praw moralnych opisanych w podrozdziale H8.2.3. Tyle tylko, że zamiast z przeciw-świata w hipnozie nakazy wykonawcze pochodzą z naszego świata. Experymenty nad zahipnotyzowanymi osobami ujawniają więc sposób w jaki nasze duplikaty przeciw-materialne sterują funkcjami naszego ciała same jednocześnie będąc sterowane za pomocą programów wykonawczych składających się na nasze rejestry.