223
yaq. Deyək ki, fiziki cəhətdən zəif bir insan televizorda çox
güclü və məhşur bir boksçunun döyüşünə baxır və döyüşə
baxa-baxa qarşısına belə bir məqsəd qoyur: Mən bir ildən
sonra bu boksçunu rinqdə məğlub edəcəyəm. Və məşqlərə
başlayır. Əlbəttə ki, sıfırdan başlayaraq bir il ərzində o
səviyyəyə çatmaq mümkün deyil, bir il keçdikdən son-
ra həmin insan boksçunu məğlub edəcək gücdə olmur.
Amma bir il əvvəlki kimi zəif də olmur. Etdiyi məşqlər
sayəsində həm bədəni fiziki cəhətdən xeyli qüvvətlənir,
həm də özünü hər cür təhlükədən müdafiə edə bilir.
-İndi başa düşdüm. Deməli, burada əsas məsələ hədəfə
çatmaq deyil, hədəfə çatmaq üçün çalışarkən qazandıqla-
rındır.
-Tamamilə doğrudur. Həmin insan məqsədinə çatmır,
ancaq etdiyi idman ömürlük onunladır. Deyək ki, kasıb
bir insan ikimərtəbəli böyük bir supermarketin yanından
keçərkən qarşısına belə bir məqsəd qoyur: Mən gələn il bu
vaxt bu supermarketin yanında bundan da böyük bir super-
market tikdirəcəyəm və çalışmağa başlayır. Bazar və bayram
günləri əlavə işlərə gedir. Gündüz bir yerdə işləyib, gecə
başqa bir yerdə gözətçi qalır. Lazımsız xərclərin üstündən
xətt çəkir və sairə. Əlbəttə ki, bir il ərzində fəhləliklə o qədər
pulu yığmaq mümküm deyil və həmin insan xəyalındakı
supermarketi tikdirə bilmir. Amma bir il əvvəlki kimi ka-
sıb da olmur. Üçmərtəbəli supermarket tikdirə bilməsə də,
özünə kiçik bir mağaza açaraq fəhləliyin və kasıbçılığın da-
şını atıb, əziyyət çəkmədən dolana bilər.
-Çoxları qarşılarına qoyduqları məqsədə çatmayanda
ruhdan düşərək özlərini məğlub sayırlar. Ancaq həmin
məqsədə doğru gedərkən qazandıqlarımız sonradan bizim
onlarla hədəfə çatmağımıza vəsilə olurmuş və biz bunu
hiss etmirmişik.
224
-Əlbəttə. Ancaq burada bir şeyi unutmaq olmaz. Nəyin
uğrunda mübarizə aparırsan apar, bu hətta çatmayacağı-
nı bildiyin məqsəd olsa belə, gərək məqsədə doğru inam,
səbr, möhkəm iradə, ağılla və planlı şəkildə irəliləyəsən.
Yoxsa heç bir faydası olmaz və sən də ömrünün bir ilini
boşa vermiş olarsan.
-İnamla, səbrlə, möhkəm iradəylə, ağılla və planlı şə-
kildə.
-Əlbəttə.
-Bəs ikinci? Sən dedin iki variant var. Bəs o necədir?
-Onun adı virtual rəqabətdir. Amma onu indi danış-
mayacağam. Bu günlük bəsdir, qoy ikincisi qalsın sabaha.
Artıq gecdir, get yat.
Akif oğluna, gecən xeyirə qalsın deyib yatmağa getdi.
Onun ardınca Asif də televizoru söndürərək otağına keçdi.
Karabük. Türkiyə
Pedro gətirdiyi ağac budaqlarını qucağından yerə
tökəndə Samir soruşdu:
-Dünən axşam dedin ki, kibrit qurtarıb. Bəs tonqalı
necə yandıracaqsan? Yəqin ki, odun parçalarını saatlarla
bir-birinə sürtmək fikrində deyilsən.
-Elə düşünürsən ki, hər şeyi sən bilirsən? Bizim də
nədənsə başımız çıxır.
Pedro ağac parçalarını üst-üstə yığaraq altında kiçik
oyuq düzəltdikdən sonra çantadan iki dənə şüşə qab çı-
xartdı. Əvvəlcə şüşələrdən birini götürərək düzəltdiyi
oyuğa bir az maye tökdükdən sonra qabın ağzını bağla-
yıb, digər qabdan oyuqdakı mayenin üzərinə nə isə səpdi
və bir neçə saniyədən sonra oyuqda alov göründü. Tonqal
225
çırta-çırtla yanmağa başlayanda Pedro özündən razı halda,
qürurla soruşdu:
-Necədir?
-Bunu necə elədin? – Samir təəccüblə soruşdu.
-Deyim də. Özümlə məzara aparmayacağam ki. Əv-
vəlcə oyuğa tökdüyüm maye antifriz idi. Maşında var idi,
qaba töküb götürmüşdüm. Üzərinə səpdiyim isə marqan-
sofka idi. Antifrizlə marqansofka reaksiyaya girəndə alışır.
– Samirə göz vuraraq, - 1000 pesodan mərcə gələrəm ki,
bu nu bilmirdin.
-Mərcə ehtiyac yoxdur. Həqiqətən bilmirdim.
Ətrafda eşidilən səslərə görə hər ikisi qeyri-ixtiyari su-
sub dinləməyə başladılar. Otların xışıltısı, quru budaqların
qırılması və digər anlaşılmaz səslər yırtıcı hevanın olması-
na işarə edirdi.
-Təsəvvür edirəm, ocaq olmasaydı burada nə baş
verərdiş – Samir sükutu pozdu.
-Gərək tonqalı bir az daha gurlaşdıraq, yoxsa bunların
qarşısında dayanmaq mümkün deyil.
Samir yerdən yoğun bir budaq götürərək onu ortadan
bir neçə sm kəsdi. Yerdən yığdığı quru otları və kiçik budaq
qırıntılarını həmin kəsiyə doldurdu. Sonra Pedrodan ayaq-
qabısının dabanından bir parça kəsərək ona verməsini istədi.
Ayaqqabı dabanını da ora yerləşdirib üstünü köynəyindən
cırdığı parçayla bərk-bərk sarıyaraq məşəl düzəltdi.
-Hər ehtimala qarşı. Birdən lazım olar.
-Əgər lazım olmasa, bunu səndən yadigar saxlayaca-
ğam. Səndən və bu meşədə keçirdiyim günlər dən.
-Yorğun görsənirsən. Əti çıxart bişirək. Bir az ye, yat.
-Heç iştahım yoxdur. Al özünçün bişir, ye.
-Onda qoy qalsın. Mənim də iştahım yoxdur.
226
Pedro uzandı. Samir isə gözünü ocağa dikərək, İspani-
yaya getdiyi gündən-bu günədək başına gələnlər haqqın-
da fikirləşməyə başladı.
Hadisədən 5 gün sonra
Karabük. Türkiyə
Samir yuxudan oyananda Pedro tonqalın üzərinə
torpaq tökürdü ki, küləyin təsirindən alovlanıb yanğın
törətməsin. Samir qalxıb oturdu:
-Buenos dias senyor.
-Buenos dias. Bir şey yeyirsən?
-Yox, sadəcə su içəcəyəm. Nə qədər tez yola düşsək,
bir o qədər yaxşıdır. Tezliklə, bu qorxunc meşədən canımı
qurtarmaq istəyirəm.
- Mən də. Polislərin qorxusundan bir neçə gün meşədə
qalsam da, sonradan həbsə düşməyi belə burada qalmaq-
dan üstün tutdum.
-Nə qədər torpağın üstündə yatmaq olar? Hər tərəfim
ağrıyır. Bütün bədənim müxtəlif cücülərlə, həşəratlarla do-
ludur. Zoologiya parkına oxşayıram. Daim yırtıcı heyvan-
ların iştahlı baxışları altında yaşamaq isə məni lap təngə
gətirib.
-Yəqin ki, ailə üzvlərin də indi səndən ötrü çox nara-
hatdırlar.
-Mənim altı yaşındakı qardaşım oğlundan başqa heç
kimim yoxdur. – Samir başını aşağı salaraq kədərli şəkildə
dedi. – Bütün ailə üzvlərim və yaxın qohumlarım avtomo-
bil qəzasında həlak olublar.
-Bağışla. Mən bilmirdim. – Pedro gəlib onun yanında
oturdu. – Bu necə ola bilər? Hamısı eyni anda. Bu nə vaxt
baş verib?
Dostları ilə paylaş: |