yüngül olması ekoloji məsuliyyətin hüquqi aspektlərinin forma
laşmasına mənfi təsir göstərir. Ekoloji məsuliyyətin hüquqi as
pektlərinin zəif olması mənəvi aspektlərin də, inkişafına mane
olur. Bu baxımdan ekoloji məsuliyyətin həm hüquqi, həm də mə
nəvi aspektlərinin formalaşdırılması üçün bütün vasitələrdən isti
fadə edilməlidir. Çünki, bütövlükdə ekoloji məsuliyyətin forma
laşmasında hüquqi və mənəvi aspektlər biri - birini tamamlayır.
Analoji müqayisə üçün göstərə bilərik ki, bəzi ölkələrdə ətraf
mühiti çirkləndirən müəssisələr üçün daha sərt hüquqi tədbirlər
görülür. Məsələn, ABŞ-da təmizləmə qurğularından istifadə et
məyən, tullantısız və az tullantılı texnologiyalan tətbiq etməyən
müəssisələrin ətraf mühiti çirkləndirdiyinə görə ödədiyi cərimənin
məbləği onun gəliri ilə proporsionallıq təşkil edir. Belə hallarda
bir çox müəssisələrin ödədiyi cərimələrin miqdarı bəzən gündə 25
min ABŞ dolları təşkil e d ir.1
Mülki - hüquqi məsuliyyət dedikdə öz təsərrüfat fəaliyyəti nə
ticəsində insan sağlamlığına və ətraf mühitə vurduğu ziyana görə
təşkilat və müəssisələrin əmlakı məsuliyyəti nəzərdə tutulur. Eko
loji qanunvericilikdə təbiətdən istifadə və ətraf mühitin çirklən
məsi üçün nəzərdə tutulan müxtəlif ödənişlər təbiəti mühafizənin
iqtisadi mexanizmlərində öz ifadəsini tapsa da sosial - mənəvi
məsuliyyətin şərh edilməsinə ehtiyac vardır.
Qeyd edək ki, insan - təbiət münasibətlərinin gərginləşməsi nə
ticəsində insan həyatına vurulan zərər orqanizmin həyati təmina
tının bir hissəsinin, yaxud bütövlükdə itirilməsində ifadə olunur.
Müalicə və dərm anlar pullu olsa da bütövlükdə sağlamlığı pulla
alm aq mümkün deyildir. Lakin, mülki qanunvericilikdə sağlam
lığın itirilməsi ilə bağlı insana dəyən ziyan (əgər bu ziyanı pulla
ifadə etmək mümkün olarsa) ödənilməlidir.
Qeyri - sağlam ətraf mühit nəticəsində əgər insanda genetik
defekt, psixi xəstəlik, mənəvi zədə, tədricən və bütünlükdə əmək
qabiliyyətinin itirilməsi, yaxud ailə başçısının ölməsi halı baş ve
rərsə dəyən ziyan maddi itki kimi dəyərləndirilir. Təəssüf ki, belə
hallarda sosial - mənəvi itki öz ifadəsini tapmır. Qeyri - sağlam
ətra f mühit nəticəində vətəndaşların sağlamlığına dəyən ziyanın
ödənilməsi üçün aşağıdakı kompensasiya xərcləri nəzərdə tutulur:
1 Экологические основы природопользования: Учеб, пособие, М., Изд -й Дом
«Дошков и К0», 2002, с 209.
178
1. Sağlamlığın müalicəsi və bərpası üçün çəkilən xərclər.
2. İş qabiliyyətinin itirilməsi ilə əlaqədar maddi ziyanın ödəniş
xərcləri.
3. Digər ziyanlara görə (yeni yaşayış yerinə məcburi köçməyə,
vaxtından qabaq çıxmağa, peşə imkanlarının itirilməsinə, mənəvi
zədəyə və psixoloji gərginliyə və s. görə) ödəmələr. Kompensasiya
xərclərinin təyin edilməsində insan orqanizminə dəyən ziyan və
bu ziyamn mənbələri ilə səbəb əlaqələri mühüm əhəmiyyət kəsb
edir ki, bu vəziyyət də tibbi - sosial ekspertiza nəticəsində sübut
edilir.
Qeyri - sağlam ətraf mühit nəticəsində insan sağlamlığına vu
rulan ziyanm ödənilməsi ilə əlaqədar hüquqi məsuliyyətin təhlili
nə diqqət yetirək. Qanunvericiliyə görə sağlamlığa vurulan ziya
nın ödənilməsi haqqında iddianı zərərçəkən özü, onun ailə üzvlə
ri, ailə başçısını itirənlər, zərərçəkənin və onun ailəsinin mənafey
ini qorumaq məqsədilə həmkarlar təşkilatı, təbiəti mühafizə or
qanları, ictimai ekoloji təşkilatlar və s. qaldıra bilər. Sağlamlığa
vurulan ziyanın konkret mənbəyi haqqında məlumat olmadıqda
iddia dövlətin səlahiyyətli orqanlan (ekologiya və təbii sərvətlər
nazirliyi və onun rayon, şəhər şöbələri) şəxsində bütövlükdə döv
lətə qarşı qaldırılır. Zərərin ödənilməsi haqqında məhkəmə qərar
çıxararkən vətəndaşa vurulan ziyanı müəyyənləşdirmək üçün
müvafiq sənədlərlə təsdiq olunan hüquqi faktlar əsas kimi
götürülür. Bu sənədlərə ətraf mühitin çirklənməsi faktı haqqında
akt, tibbi müəssisə tərəfindən tərtib olunmuş tibbi - sosial eksper
tiza və s. aiddir. Bütün bunlar ətraf mühitin çirkləndirilməsi nə
ticəsində vətəndaşlara dəymiş ziyanm ödənilməsinin hüquqi tərəf
lərini əhatə edir.
Bundan başqa iddiaçı və cavabdeh tərəflər arasındakı razılaş
maya görə dəymiş ziyanla əlaqədar zərərçəkənə ödənilən pul
kompensasiyası natural kompensasiya ilə əvəz oluna bilər. Bura
da natural kompensasiya dedikdə, zərərçəkənin sağlamlığının
bərpası və səmərəli müalicəsi üçün əlverişli imkanın təmin olun
ması, ona öz həyat və fəaliyyətini davam etdirməsi üçün yeni peşə
və ixtisasların öyrədilməsi və s. güzəştlər nəzərdə tutulur.
Mütəxəssislər qeyri - əlverişli ətraf mühitin təsirilə insan
sağlamlığına vurulan ziyanm ödənilməsi ilə bağlı iddiaların ilk
179
dəfə Y aponiyada qaldırıldığını göstərirlər.1 Belə iddiaların qaldı
rılması həm də Y aponiyada kütləvi ekoloji hərəkatın yaranması
na səbəb olmuşdur. Ə traf mühitin çirkləndirilməsi ilə əlaqədar
70-ci illərdə Y aponiyada yaranan xəstəliklərin adı həmin xəstəlik
lərin yarandığı yaşayış məskənlərinin adı ilə adlandırılmışdır.
Həmin dövrdə baş vermiş ekoloji fəlakət nəticəsində Yaponiyada
yaranan xəstəliklərə «M inamata» (1971), «İtay - itay» (1971),
«Ekaşi - astma» (1971), «İmiqata - M inamata» (1973) və s. misal
göstərmək olar. Məsələn, «M inamata» xəstəliyi kimya müəssisə
lərində istifadə olunan texniki sulara civənin qarışması və bu zə
hərli suların körfəz sulam a qarışması nəticəsində balıqların xəstə
lənməsi, xəstə balıqlardan istifadə edən balıqçıların kütləvi şəkil
də zəhərlənməsi nəticəsində baş vermişdir. Xəstələnmiş balıqçı
lardan 77-si həmin vaxt yerli idarəetmə orqanlarına, müəssisə və
təşkilatlara qarşı iddia tələbi ilə məhkəməyə müraciət etmişlər.
«İtay-itay» xəstəliyi isə zəhərli kimyəvi element olan kadmiumun
çaylara tökülməsindən sonra baş vermişdir. Kadmiumun qarış
dığı çayın suyu ilə suvarılan düyü və tərəvəzdə toplanan zəhərli
maddələr bu məhsullardan istifadə edənlərin orqanizminə daxil
olaraq onları xəstələndirmişdir. Bu hadisələrlə bağlı zərərçəkənlə
rin cavabdehlərə qarşı qaldırdıqları iddialar məhkəmələr tərəfin
dən təmin olunm uşdur. Bütün bu faktlar 70-ci illərdə Yaponiya
da ekoloji məsuliyyətin hüquqi və mənəvi tərəflərinin vəhdətini
göstərən faktlardır.
Təəssüf ki, respublikamızda baş verən ekoloji hüquq pozuntu
larının qarşısının alınmasında qanunvericilik qənaətbəxş olsa da,
ekoloji məsuliyyətin hüquqi və mənəvi tərəflərinin praktiki cəhət
dən təmin edilməsində hələ xeyli çatışmazlıqlar mövcuddur.
Respublikamızda isə ətraf mühitin qeyri - əlverişsiz olması nə
ticəsində insan sağlamlığına dəyən ziyanın ödənilməsinin iddia -
məhkəmə forması inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisədə ekoloji şüu
run aşağı səviyyədə olması ilə əlaqədar hələlik epizodik xarakter
daşıyır. Sağlamlığa dəyən ziyanm ödənilməsi prosesində ekoloji
məsuliyyətin həyata keçirilməsində cavabdehlik mülki - inzibati
və hüquqi iltizam yolu ilə təmin edilir və çox vaxt bu məsuliyyəti
dövlət orqanlan öz öhdələrinə götürürlər. Bu isə keçmiş SSRİ -
1 Экологические основы природопользования: Учеб, пособие, М., Изд -й Дом
«Дошков и К0», 2002, с. 214
180
nin hüquqi prinsiplərinə uyğundur. Bütün bunlar isə ətraf mühitə
münasibətdə mənəvi - ekoloji məsuliyyəti azaldır.
Vətəndaşla
rın sağlamlığına dəyən ziyanm ödənilməsinin inzibati forması
praktiki cəhətdən Çemobıl (1986, aprel) qəzasından sonra daha
geniş tətbiq olunmağa başlamışdır.
Respublikamızın qanunvericiliyinə görə ətraf mühitə və insan
sağlamlığına kütləvi şəkildə ziyan vurulması əsasən fövqəladə
ekoloji şərait zonasında həyata keçirilir. Bununla əlaqədar «Ə traf
mühitin mühafizəsi haqqında» Q anunun 68-ci maddəsində göstə
rilmişdir ki, fövqəladə ekoloji fəlakət nəticəsində zərər çəkən və
həmçinin təhlükəli ekoloji zonalarda yaşayan vətəndaşlar onlara
dəymiş zərərin ödənilməsi (müavinətlər, güzəştlər və müəyyən
kompensasiya almaq) hüququna malikdirlər.
Qeyd edək ki, ətraf mühitə həm antropoloji təsir vasitəsilə,
həm də təbii fəlakətlər nəticəsində vurulan ziyan sosial - ekoloji
xarakter daşıyır və bu da son nəticədə sosial fəsadlara gətirib çı
xarır. Ə traf təbii mühitə vurulan ziyan təbii xüsusiyyətlərin bərpa
edilməsi yolu ilə aradan qaldırılır. Lakin, təbii mühitin xüsu
siyyətlərinin bərpası üçün birincisi, təbiətə zərərli təsirin kəsilməsi
yolu ilə aradan qaldırılır, ikincisi isə bunun üçün uzun vaxt tələb
olunur. Təbiətə zərərli təsir kəsilməsə təbiətin özü-özünü bərpası
çətinləşir və təbii obyektlərdə deqradasiya baş verir. Belə hallarda
səlahiyyətli orqanların ətraf təbii mühitin bərpası ilə əlaqədar
ciddi hüquqi tədbirlər görməsi tələb olunur. İnsan - təbiət müna
sibətlərində yaranmış gərginliyi azaltmaq və tədricən aradan qal
dırmaq üçün qanunvericilikdə ekoloji məsuliyyətin təsbit olun
duğu hüquqi tələblərə əsaslanmaq zəruridir. Belə hallarda qa
nunvericilikdə hüquqi cəhətdən aşağıdakı təxirəsalınmaz tədbirlə
rin görülməsi irəli sürülür:
- Əlverişli olmayan ekoloji şəraiti yaradan təsərrüfat fəaliyyə
tini dayandırmaq;
- İnsanın sağlamlığına və ətraf mühitə zərərli təsir göstərən
təşkilatların istehsal fəaliyyətini müvəqqəti dayandırmaq;
- Təbiətdən istifadənin ayn - ayn sahələrini məhdudlaş
dırmaq;
- Zəruri hallarda insanların köçürülməsinə dair işlər aparm aq
(«Ə traf mühitin mühafizəsi haqqında» AR Qanunu, maddə 67).
Qeyd etmək lazımdır ki, bu maddədə göstərilən «ətraf mühitə
ciddi ziyan vuran müəssisələrin bağlanması» tələbini həyata ke
181
Dostları ilə paylaş: |