SAM-ın İCMALI
| 27
“Yol xəritəsi”nin hazırlanması
46
razılaşdırılmışdır. Hətta xarici işlər nazirləri bu
çərçivədə ilk toplantılarını da məhz ABŞ-dakı nüvə təhlükəsizliyi üzrə sammitdə
həyata keçirdilər. Birinci “səssiz diplomatiya” prosesi protokolların hazırlanma-
sı ilə nəticələnmişdir. İkinci “səssiz diplomatiya” isə protokolların təsdiqlənməsi
üçün “Yol xəritəsi”nin müəyyən olunması ilə nəticələnəcəkdir və buradan sürprizlər
də gözləmək olar. Türkiyənin Ermənistanla başlatdığı “səssiz diplomatiya”da
Azərbaycanla əlaqələrin koordinasiya olunması Bakı ilə Ankara arasında ortaya
çıxa biləcək yeni gərginlikərin qarşısını ala bilər.
2.8. Siyasi prosedura
Türkiyə və Ermənistan hökumətləri protokolların təsdiqlənməsi üçün xaricdən,
təsdiqlənməməsi üçün isə daxildən təzyiqlərə məruz qalırlar. Protokollar imzalanan-
dan sonra Türkiyə-Ermənistan münasibətləri və protokollar haqqında mübahisələr
bitmədi, sadəcə məzmun dəyişdi. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, qarşılqılı
müzakirələr üçün psixoloji şərait yarandı. Protokollar imzalanandan sonra Türkiyənin
Qarabağ şərti ermənilər tərəfindən ciddi qəbul olunmurdu. Türk rəsmilərinin Qarabağ
haqqında açıqlamalarını Türkiyə və Azərbaycan ictimaiyyətlərini rahatlatmaq üçün
verilən mesajlar kimi dəyərləndirən Ermənistan Türkiyənin bu məsələdə qəti möv-
qeyini gec dərk etdi. Ermənistan protokolların “Qarabağsız” təsdiqlənməsi üçün Ru-
siya və ABŞ vasitəsilə Türkiyəyə qarşı təzyiqi artırmağa çalışdı və Qarabağın rəsmi
olaraq protokollarda yer almamasını siyasi manevr üçün vasitə kimi istifadə etdi.
İrəvanın özünün isə Türkiyəyə qarşı ata biləcəyi addımlar məhduddur. Ermənistan
protokolları gah Türkiyədən sonra, gah da ondan əvvəl təsdiqləyəcəyini bildirdi. Hər
iki halda da ABŞ vasitəsilə Türkiyəyə qarşı təzyiq göstərməyə çalışdı. Lakin nə
protokollarla əlaqədar qətiyyətli bir siyasət ortaya qoya bildi, nə də Türkiyəyə qarşı
təzyiq siyasəti bir nəticə verdi. Bu səbəbdən Ermənistanın “protokollar” siyasətinin
İrəvan mərkəzli olduğuna dair şübhələr özünü doğrultmağa başladı. Ermənistanın
protokollardan imzasını geri çəkmə ehtimalı azdır. Bu addım onun həm Türkiyə, həm
də beynəlxalq aləmə qarşı haqsız vəziyyətə düşməsinə səbəb ola bilər. Ermənistan
parlamentinin protokollardan imzasını geri çəkmək üçün ölkə prezidentinə verdiyi
səlahiyyət onun protokollardan imzasını geri çəkəcəyi mənasına gəlmir.
Tərəflər arasında yaranmış fikir ayrılığı yalnız Qarabağ məsələsi ilə bağlı de-
yil. Protokolların imzalanmasından sonra Ermənistan Türkiyə tərəfindən yaradılma-
sı istənilən tarix komissiyasının 1915-ci il hadisələrinin “soyqırım” olub-olmadığını
araşdırmaq məqsədi güdmədiyini qeyd etdi. Ermənistan 21 dövlətin parlamenti
tərəfindən qəbul edilmiş məsələnin tarix komissiyasında müzakirə edilməsinə razılıq
verməklə mövqeyini zəiflətmək istəmirdi. Ermənilər protokolların imzalanmasından
sonra da 1915-ci il hadisələrinin beynəlxalq aləmdə “soyqırım” olaraq tanınması
üçün təbliğat kampaniyasını davam etdirdilər. 2010-cu ilin mart ayında ABŞ Konq-
resi Nümayəndələr Palatasının Xarici əlaqələr komitəsində və İsveç parlamentində
46 Top Dışişleri Bakanlarında, Yenişafak, (13.04.2010)
28 |
SAM-ın İCMALI
qəbul olunan “soyqırım” qətnamələri bu təbliğatın nəticələri idi.
Beləliklə, Qarabağ və tarix komissiyasının yaradılması kimi məsələlərlə bağlı ya-
ranmış fikir ayrılığı protokolların təsdiqlənməsini çətinləşdirdi.
Təzyiqlərə baxmayaraq, protokolların Türkiyə Böyük Millət Məclisində yaxın
vaxtlarda təsdiqlənmə ehtimalı olduqca azdır. Bunun özünəməxsus daxili və xarici
səbəbləri vardır. Bu səbəblər aşağıdakılardır:
1. Protokolların təsdiqlənmə prosesində AKP millət vəkilləri arasında parçalan-
ma ehtimalı. Bunun da iki səbəbi ola bilər:
- Məlumdur ki, AKP millət vəkillərinin sayı protokolları parlamentdə təsdiqləmək
üçün kifayətdir. Lakin partiya daxilindəki millətçi millət vəkilləri Qarabağ məsələsi
həll olunmadan protokolların TBMM-nin gündəliyinə salınmasına qarşı çıxır. Bu
səbəbdən Baş nazir Ərdoğan “protokolların təsdiqlənməsi üçün Türkiyədə uy-
ğun şərait meydana gəlməlidir” açıqlamasını vermişdir. Bu uyğun şərait Qarabağ
məsələsi və Ermənistanın Türkiyəyə qarşı tələblərində dəyişikliklərin yaşanması-
dır. Bundan başqa, AKP daxilindəki kürd əsilli millət vəkilləri də əvvəlcə “kürd
açılımı”nın başa çatdırılmasını istəyir. Çünki “erməni açılımı”na qarşı xalq arasında
mövcud mənfi reaksiya “kürd açılımı”na da mənfi təsir göstərir.
Parlamentdəki AKP-dən olan millət vəkilləri arasında parçalanma təcrübəsi
əvvəllər də yaşanmışdır. Belə ki, 2003-cü il martın 1-də ABŞ-ın İraqa müdaxiləsi
məsələsi ilə bağlı partiya daxilində fikir ayrılığı baş vermişdi. İraqa keçəcək ABŞ hərbi
kontingentinin Türkiyə torpaqlarından istifadə etməsinə dair sənəd AKP hökuməti
tərəfindən dəstəklənsə də, parlamentin müzakirəsindən keçmədi. Parlamentdəki
AKP millət vəkilləri də sənədin əleyhinə səs vermişdi. Türkiyə hökuməti bu proble-
min təkrar yaşanmasını istəmir, çünki bunun təkrarlanması hökumətin xalq arasın-
dakı imicinə böyük zərbə vurar. Lakin hökumət millət vəkilləri arasındakı bu fikir
ayrılığını xarici təzyiqlərə qarşı da istifadə edir.
2. Azərbaycanla Ermənistan arasında davam edən Dağlıq Qarabağ müzakirələrində
istənilən nəticənin əldə olunmaması və Ermənistanın mövqeyini sərtləşdirməsi.
3. 2009-cu il Türkiyə üçün “açılımlar ili” oldu. AKP Türkiyə üçün iki ənənəvi
problem olan və cəmiyyəti ikiyə bölən kürd və erməni məsələlərinin həlli yönündə
ciddi addımlar atdı. Bu açılım prosesində yaşanan bəzi hadisələrdən sonra AKP
hökuməti seçkilərdə qazandığı səslərin bir qismini itirdi. Açılım prosesində səhvlər
davam edərsə, səs itkisi daha da arta bilər. Digər tərəfdən aparılan sorğular nəticəsində
məlum oldu ki, türk xalqı “kürd açılımı”na “erməni açılımı”na nisbətdə daha müsbət
yanaşır.
4. Türkiyədə hal-hazırda qeyri-rəsmi seçki təbliğatına başlanılmışdır. 2010-
cu il sentyabrın 12-də Türkiyə hökumətinin təklifi ilə konstitusiyaya müəyyən
dəyişikliklər etmək üçün referendum keçirilməlidir. 2011 və 2012-ci illərdə isə
ölkədə parlament və prezident seçkiləri olmalıdır. Türk xalqının böyük əksəriyyəti
Azərbaycanı dəstəklədiyi üçün müxalifət partiyaları Ermənistan məsələsini hökümət
əleyhinə istifadə edə bilərlər. Azərbaycanın bu həssas məsələyə reaksiyası Türkiyədə
seçicilərin rəyinə təsir göstərə bilər. Nəticədə, seçicilərin milli konservativ hissəsinə