SAM-ın İCMALI
| 35
güzəştlər kimi başa düşüldü. Ermənistanın bu düşüncəsi protokolların təsdiqlənmə
prosesinə də öz təsirini göstərdi və Ermənistan ABŞ-ın təzyiqi ilə Türkiyənin pro-
tokolları təsdiqləyəcəyini düşündü. Ermənistan bu protokollardan Türkiyənin ilkin
şərtlərinin ortadan qalxmasına və sərhədlərin açılmasına nail olmaq üçün istifadə
edir və bundan cəsarətlənərək həm Türkiyəyə, həm də Azərbaycana qarşı daha sərt
mövqe nümayiş etdirir.
Ermənistan Qarabağla bağlı danışıqlarda aprelin 24-dən əvvəl güzəştə getmək
istəmədi. Çünki aprelin 24-dən əvvəl Obamanın soyqırım kartının işləyəcəyini, yəni
Obamanın soyqırım deməməsinə qarşılıq Türkiyənin protokolları təsdiqləyəcəyini
düşündü. Protokollar təsdiqlənmiş olsaydı, Ermənistana qarşı ən ciddi təzyiq vasitəsi
olan sərhədlərin açılması məsələsi ortadan qalxacaqdı. Lakin proses Ermənistanın
istədiyi kimi irəliləmədi və ermənilərin 24 aprel ümidi puç oldu. Bu isə o deməkdir
ki, Ermənistanın ümidləri tükənir. Madrid prinsiplərinin yenilənmiş variantını
Azərbaycanın qəbul edib, Ermənistanın qəbul etməməsi Ermənistanın vəziyyətini
daha da çətinləşdirə bilər.
İstər Ermənistanın siyasi manevrlərinə, istərsə də daxildən və xaricdən gələn cid-
di təzyiq və tənqidlərə baxmayaraq, Türkiyə hökuməti protokollara sala bilmədiyi
Dağlıq Qarabağ şərtindən imtina etmədi və Azərbaycanla strateji müttəfiqliyini bir
daha sübut etdi. Ermənistanla protokolları imzalayan Türkiyə erməni problemini
“soyqırım” iddiaları xaricinə çıxararaq müdafiədən müzakirəyə keçmək istədi. ABŞ
Konqresi Nümayəndələr Palatası Xarici əlaqələr komitəsinin və İsveç parlamenti-
nin qəbul etdikləri qərarlar hələlik Türkiyənin bu istəyinə nail olmadığını göstərdi.
Bundan başqa, 1915-ci il hadisələri ilə bağlı olaraq 21 ölkənin parlamentində “soy-
qırım” haqqında qərarların qəbul edilməsi Ermənistanın deyil, erməni diasporu-
nun fəaliyyətinin nəticəsidir. Protokollar məsələsinə münasibətdə erməni diaspor
təşkilatları ikiyə bölünsə də, hər iki qrup “soyqırım” məsələsində eyni düşüncədədir.
Bundan əlavə, xüsusən ABŞ-da ən güclü erməni diaspor təşkilatları protokolların
imzalanmasına qarşı çıxmışdır. Elə bu səbəbdən Ermənistanla protokolları imzala-
yan Türkiyə beynəlxalq aləmdə “soyqırım” qərarlarının qarşısını alacağını düşünsə
də, qısa zamanda bunun mümkün olmadığını anladı.
Lakin Türkiyə bu protokolları erməni diasporuna 1915-ci il hadisələrini “soyqı-
rım” olaraq tanıyacağını söz verən Obamaya qarşı bu istifadə etdi. Eyni zamanda,
Türkiyə hökümətinə görə, protokol siyasətinin nəticəsi barədə danışmaq hələ tezdir
və bunun üçün vaxta ehtiyac vardır. Nəticədə, Türkiyə protokolları imzalayaraq bö-
yük bir risk etdi. Onun istədiyi nəticənin alınıb-alınmayacağı bilinmir. Türkiyənin
Ermənistanla protokolları imzalaması onun ilkin şərtlərinin ortadan qalxması
mənasına gəlmir. Əslində, Türkiyə hökumətinin protokolları imzalamaqda məqsədi
Ermənistanın Türkiyəyə qarşı tələblərini ortadan qaldırmaq və Qarabağ məsələsinin
həlli üçün fərqli bir taktika həyata keçirməyə çalışmaqdır.
Digər tərəfdən protokolların Türkiyə-Ermənistan münasibətlərində müsbət bir
36 |
SAM-ın İCMALI
əhvali-ruhiyyə yaratdığını da söyləmək mümkündür. 1915-ci ildən indiyədək bö-
yük güclərin təsiri ilə ermənilər türkləri və Türkiyəni təhlükə mənbəyi olaraq
görmüşlər. Türkiyə ermənilərlə bu vaxta qədər danışıqlar aparmamaqla erməni
millətçilərinin iddialarını doğrultmuş, Ermənistan ermənilərini diasporun və böyük
güclərin təbliğatı qarşısında, Türkiyə və türklərlə yaxşı əlaqələr qurmaq istəyənləri
millətçilər qarşısında tək qoymuşdur. Türkiyənin düşmən görüntüsü davam etdiyi
üçün bütün ermənilər türk düşmənçiliyi ideyası ətrafında birləşmişdir. Bu isə erməni
xalqında Türkiyə və Azərbaycan barədə fikirlərin parçalanmasını çətinləşdirmişdir.
Belə ki, münasibətlərin normallaşma prosesi və protokollar məsələsi göstərmişdir ki,
ermənilər arasında ciddi fikir ayrılığı yaratmaq mümkündür. Lakin bu fikir ayrılığı
“soyqırım” və Dağlıq Qarabağ nöqtəsində deyil, protokollar nöqtəsindədir. Yəni bəzi
mütəxəssislərin iddia etdiyi kimi, protokollardan sonra ermənilər arasında yaranmış
fikir ayrılığı “soyqırım” və Türkiyədən torpaq tələbi ilə bağlı deyil, protokolların
mövcud şərtlər altında imzalanıb-imzalanmaması məsələsi ətrafındadır.
Protokollardan sonra Dağlıq Qarabağla bağlı diplomatik görüşlərdə Türkiyənin
tərəf olma arzusu özünü büruzə verdi. Ermənistan buna qarşı olsa da, Türkiyə bu
məqsədinə nail olmaq üçün hələ də fəaliyyətini davam etdirməkdədir.
Protokollar imzalandıqdan sonra dünyada və Türkiyədə Qarabağ məsələsinə ma-
raq artdı. Lakin bu sadəcə Türkiyə ilə Ermənistan arasında imzalanan protokolların
deyil, eyni zamanda 2008-ci il Rusiya-Gürcüstan müharibəsinin və Ermənistanın
düşdüyü “blokada” halqasının daralmasının nəticəsidir.
Protokollar ilkin görünüşdə Cənubi Qafqazda status-kvonu dəyişdirə bilər. La-
kin status-kvonun kimin lehinə dəyişəcəyi bilinmir. Bağlı sərhədlər nəticəsində
Türkiyənin regional rəqibləri Rusiya və İran Ermənistan sərhədləri daxilində “həbs
olunub” saxlanılarkən, Türkiyə Gürcüstan və Azərbaycan üzərindən həm hərəkət
sahəsini artırdı, həm də Azərbaycanı və Gürcüstanı İranın və Rusiyanın təzyiqlərindən
sığortaladı. Sərhədlər açıq olsaydı, Türkiyənin Rusiya və İran kimi regional rəqibləri
Ermənistan üzərindən regionda təsir gücünü artıracaq və Türkiyənin hərəkət sahəsini
daraldacaqdılar.
Türkiyə hökuməti Dağlıq Qarabağ münaqişəsi həll olunmadan protokolları
parlamentdə ratifikasiya etməmə siyasətində israr edirsə, həm Azərbaycanın, həm də
Türkiyə müxalifətinin protokollora qarşı etirazlarından narahat olmamalıdır. Bu eti-
razlar Aİ və ABŞ-ın təzyiqlərinə qarşı Türkiyə hökumətinin mövqeyini gücləndirir.
Digər tərəfdən, Türkiyə protokolların TBMM-dən keçməsi üçün daxili siyasətində
süni psixoloji vəziyyət yaratmamalıdır. Eyni zamanda, Dağlıq Qarabağ məsələsində
həqiqi mənada bir irəliləyiş olmadan, yəni Ermənistan hərbi birləşmələri Azərbaycan
torpaqlarından çıxmadan protokollar TBMM-də ratifikasiya olunmamalıdır.
Qurulduğu 1918-ci ildə ərazisi 9 min km
2
olan Ermənistan 20-ci illərdə Zəngəzur
və Göyçə mahalını da torpaqlarına qataraq sahəsini 29 min km
2
-ə çatdırmışdır. Dağ-
lıq Qarabağı işğal edən, Türkiyə və Gürcüstana qarşı ərazi iddiası olan Ermənistan