119
və müstəqil dövlət idi. Qonşu ölkələrin feodalları kömək üçün tez-tez Şirvanşaha müraciət edir və ona
sığınırdılar.
Şeyx İbrahim qonşu ölkələrlə, Gürcüstanla, bir sıra iri yaşayıs məntəqələrini öz nüfuzuna tabe etdiyi
Dağıstanla müttəfiqlik və dostluq münasibətləri saxlayırdı. I Şeyx İbrahim zamanında Dərbənd və mahalı,
Cənubi Dağıstanın Samur vadisindəki kənd və icmaları Şirvanın siyasi asılılığında idi. Şeyx İbrahimin fərmanı
ilə XIV əsrin sonu-XV əsrin əvvəllərində Axtı, Miskinçi, Doqquz-para, Mükrək Kürə kəndlərinin, Xakül-Məkə,
Xınalıq, əl-Fiy, əl-Məzə qalalar idarə olunması qaytaq usmisinin (hakiminin) oğlu Məhəmməd bəyə həvalə
edilmişdi. Şirvanın vassalı Məhəmməd bəyin nəsilləri sonralar da həmin ərazini, habelə Kurax və Təbərsəranı
idarə etmişlər. Şirvanla Dağıstan arasında əlaqələr daha əvvəllərdə də mövcud olmuşdur. Şirvan hakimləri hərbi
əməliyyatlar və təhlükə zamanı Cənubi Dağıstanda, xüsusilə Təbərsəranda gizləndikləri kimi, Dağıstanın feodal
hakimləri də Şirvanşahın yanında sığınacaq tapırdılar. Şeyx İbrahim qaytaq usmisinin Şirvana qaçmış oğlunun
məsləhəti ilə Teymura könüllü surətdə itaət göstərməklə özünün bütün torpaqlarının qoruyub saxlaya bilmişdi.
30
Qızıl Orda xanı Şadi bəy onu məhv etmək istəyən Cuci əmiri Yedigeydən yaxasını qurtarmaaq üçün Dərbəndə
qaçmışdı. O, Şirvanşah İbrahimin yanında pənah taparaq Şirvanda ölmüşdür. Yedigeyin Şadi bəyin ələ
verilməsini tələb etməsinə baxrnayaraq, İbrahim buna məhəl qoymamışdır. Görkəmli dövlət xadimi, cəsur
sərkərdə və mahir diplomat olan İbrahim Şirvanı güclü və müstəqil dövlətə çevirə bildi. Qara Yusifdən vassal
asılılığı kağız üzərində qalmış, Şirvan üçün praktik əhəmiyyətə malik olmamışdır.
Dərbənd əvvəlki kimi Şirvanşaha məxsus idi. Bunu Dərbənddəki aşağıdakı kitabə də təsdiqləyir:
"Xalqlarının ixtiyar sahibi olan əzəmətli sultan Şeyx İbrahimin - Allah onun hökmranlığını əbəbi etsin -
hakimiyyəti zamanında..."
32
Sultan İbrahimin adı daha iki kitabədə də çəkilir: onlardan biri Abşeronun Maştağa kəndindəki "Birə
Arğutay məscidinin portalındakı kitabə h.817 (1414/5)-ci ilə, ikincisi - Bakının İçəri-şəhər hissəsindəki Xacə
Əmir şah məscidinin qapısı üzərindəki kitabə h.818 (1415/6)-ci ilə aiddir: "Sultan Şeyx İbrahimin oğlu sultanın
dövründə".
33
Şeyx İbrahimin hakimiyyəti dövründə Şirvanın şəhər və kəndlərində qala binaları, məscidlər,
karvansaralar, ovdanlar tikilmişdi. Ehtimal ki, Bakıdakı Şirvanşahlar sarayının tikintisinə də Şeyx İbrahimin
vaxtından başlanılmışdır. Tanınmış şairlər və alimlər Şirvanşahın sarayında yaşayırdılar. Hökmdar onlara
səxavətlə hədiyyələr verir, hamilik edirdi. Dövlətşahın verdiyi məlumata görə məşhur fars şairlərindən biri -
Katibi Turşizi Şirvanşahların saray şairi Bədr Şirvani ilə gorüşmək üçün Şirvana gəlmişdi. Şeyx İbrahim bir şerə
görə Katibi Turşiziyə 10.000 qızıl dinar bağışlamışdır. Sonralar Katib Turşizi özünün
[217 - 218]
savadlı və
səxavətli hamisi Şirvanşah Şeyx İbrahimi tərk edərək, heç bir diqqət və qayğı görmədiyi Qara Yusifin saray
şairi olmasına acı-acı təəssüflənmişdir.
34
Şeyx İbrahimin hakimiyyəti dövründə şəhər mədəniyyətinin, incəsənət
və poeziyanın dirçəlişi müşahidə edilir. XV əsrin əvvəllərindən Şirvanşahlar dövlətinin 100 ilə yaxın davam
edən müstəqillik və inkişaf dövrü başlayır.
I XƏLİLÜLLAH İBN ŞEYX İBRAHİM
H.820 (1417)-ci ildə Şeyx İbrahimin ölümündən sonra onun yerinə böyük oğlu və varisi Şirvanşah I
Xelilüllah keçdi. Xelilüllah da atası kimi, xarici siyasətində Qaraqoyunlu hökmdarları ilə Şiddətli mübarizə
aparan Teymurilərə meyl göstərmək mövqeyində dururdu. Gənc Xəlilüllah Şirvanşah taxtına çıxan kimi
Qaraqoyunlu padşahlarından asılılığını tanımaqdan imtina etdi. 65 yaşlı Qara Yusifin 1420-ci ilin noyabrında
Teymurun oğlu Şahruxla (1405-1447-ci illər) müharibə zamanı qəfil ölümü Azərbaycanın siyasi əhalini dəyişdi
və köçəri ərnirlərin arasına çaşqınlıq saldı. Onların Qara Yusifin düşərgəsini tərk edərək dağılışdı. Qara Yusifin
oğlu İsgəndər (1420-1429 və 1431-1435-ci illər) bu vaxt ağqoyunlu tayfasının başçısı Qara Yoluq Osmanla
vuruşurdu. Qara Yusifin digər oğlu Cahanşah atasının ölümündən sonra baş verən hadisələrdən xəbər tutaraq
Şahruxa tabe oldu və Sultaniyyə şəhərini təslim etdi. Təbriz Şahruxun əmiri Əliyə Kükəltaş tərəfindən tutuldu.
Burada məscidlərdə xütbə onun adından oxunmağa basladı Təbriz tutulandan bir az sonra h.823 (1420)-cü ildə
Şahrux özü Arazı keçərək Qarabağa qışlamağa gəldi.
35
Orta Asiyaya və demək olar ki, bütün İrana sahib olan
Şahrux Qarabağda qışlayarkən bir sıra iri feodallar öz sədaqətini bildirmək və iltifata nail olmaq məqsədilə
onun
görüşünə gəldilər. Bu feodallar və hakimlər arasında h.823 ci-il zilhiccə ayının 10-da (17 dekabr 1420-ci il)
Şirvandan bol hədiyyələrlə gəlmiş gənc Şirvanşah Xəlilüllah və onun qardaşı Mənuçöhr də var idi. Xəlilüllah
çox böyük iltifatla qəbul olunaraq, qiymətli kəmərə və sultanın digər hədiyyələrinə layiq görüldü. Şahrux
Xəlilüllahın igidlik və mərdliyi ilə tanınmış qardaşı əmir Mənuçöhrü yanında xidmətə götürdü.
36
Şahruxla
Şirvanşahlar - Şeyx İbrahim və onun oğlu Xəlilüllah çoxdan müttəfıq idilər. Mənbələr xəbər verirlər ki, Şeyx
İbrahim hələ 807 (1405)-ci ildə qiymətli hədiyyələrlə Aladağa, sonra isə Qarabağa Miranşahın oğlu Ömər
Mirzənin görüşünə gələrək öz sədaqətini bildirmişdi. H.8İ4 (141 l/2)-cü ildə o, qiymətli hədiyyələrlə Şahruxun
yanına elçilər göndərmişdi." Şirvanın müstəqilliyinin qorunub-saxlanılması öz mülklərini İranda və Cənubi
Azərbaycanda Şahruxa məxsus torpaqlar hesabına genişləndirməyə can atan Qara Yusiflə, sonralar isə onun
oğlu İsgəndərlə mübarizədə etibarlı müttəfıq tapmağa çalışan Şahruxun mənafeyinə uyğun idi. Şirvanşahın
Dostları ilə paylaş: |