Şəfəq dolu bir nəğmə 1

Şəfəq dolu bir nəğmə 

 

 

69 

Ġlk məhəbbətim 

 

Könlümdə lövbər salan,  

Dalğalarla çarpışan,  

Yelkənsiz bir gəmidir- 

Mənim ilk məhəbbətim. 

 

Sevdasına çatmayan,  

Sübhə kimi yatmayan,  

Bir aşiqin  qəmidir- 

Mənim ilk məhəbbətim. 

 

Qanadları qırılmış,  

Qəfəslərə salınmış,  

Bülbülün naləsidir –  

 Mənim ilk məhəbbətim. 

 

Muğam səslənən zaman,  

Həzin-həzin ağlayan,  

Qırılmış tar simidir- 

Mənim ilk məhəbbətim. 

 

Nəbzim ilə bir vuran,  

Ürək döyüntüm olan,  

Həyatımın himnidir- 

Mənim ilk məhəbbətim. 

                                      

05.03.1978 

---

Əyyub Sabiroğlu 

 

 

70 

           

                  Vəfasıza 

 

    Sən mənim  qədrimi  biləsən  deyə,   

             Bu cavan yaşımda  ölümmü  indi? 

Əli  Kərim 

 

          (Bir əsgərin dilindən) 

 

Mənə söz vermişdin,  dilin qurusun! 

Nədir barmağında nişan üzüyü? 

Görüm üzük taxan əlin qurusun! 

Nədir barmğında nişan üzüyü? 

 

Bəlkə,  istəyirdin kölgə kimi mən,  

Dalınca sürünüm,  qulunam-deyə? 

Bəlkə, istəyirdin gecə sübhəcən 

Mənim ahu-naləm ucalsın göyə? 

 

Bəlkə,  düşünürdün sən ey vəfasız,  

Qul kimi alçaılır aşiq olanlar? 

Nifrət! Sənə nifrət! Yalnız və yalnız – 

Nifrətə layiqdir əhdi dananlar. 

                                                 

1997                                                   

---

Şəfəq dolu bir nəğmə 

 

 

71 

              

              Qələmim 

 

Əyyubam, Əyyub tək dözümüm vardır,  

Qəm-qüssə qəddimi əyəmməz mənim! 

Gül,  cavan qələmim,  hələ bahardır. 

Qoy qəmli görməsin məni düşmənim. 

Qəm-qüssə qəddimi əyəmməz mənim! 

 

Ayaq izlərinə həsrət zirvələr,  

Yolumu həsrətlə gözləyir mənim. 

Bizə yoldaş deyil bu yolda kədər,  

Ağlama,  ağlama,  cavan qələmim,  

Qoy qəmli görməsin məni düşmənim. 

Qəm-qüssə qəddimi əyəmməz mənim! 

                                   

                                         1980 

               

 

---

Əyyub Sabiroğlu 

 

 

72 

                              Hardasa 

 

Hardasa yenə də toplar atılır,  

Hardasa körpələr yuxusuz qalır.  

Hardasa bir cocuq tir-tir əsərək,  

Yadalra əl açır: çörək- deyərək. 

 

Hardasa bir ana əlləri göyə  

Allaha yalvarır:- Kömək ol...deyə. 

Hardasa bir gəlin öz körpəsiylə  

Şəhidlər içində  ağlar səsiylə,  

Ömür yoldaşını gəzir,  axtarır... 

Öpərək oğlunun solğun üzündən,  

Hardasa bir ana şivən qoparır. 

 

Hardasa atılan güllənin səsi  

Mənim ürəyimi yaralar  keçər. 

Dilsiz bir körpənin acı naləsi  

Gecənin qoynunu paralar keçər. 

 

Bəsdir! İnsan oğlu,  saxla əlini,  

Anamız Yer sülhə səsləyir səni! 

Bəsdir! Su yerinə axdı qızıl qan,  

Bəsdir,  qənim oldu İnsana insan. 

1980 

---

Şəfəq dolu bir nəğmə 

 

 

73 

                

            Qanlı 20 Yanvar 

 

Yenə cingildədi qanlı qədəhlər,  

Verdilər kiminsə «fatihəsini». 

Döndü qan  gölünə böyük bir şəhər,  

Dünya eşitmədi fəryad  səsini... 

 

Bir səmum yeliydi,  əsdi  şimaldan,  

Dənizdən şəhərə süründü duman. 

Gəzdi küçə-küçə,  dalanbadalan,  

İzlədi Bakını ölüm anbaan. 

 

Azadlıq meydanı  önündə  şərin... 

Nalə səslərindən tüklər ürpəşir. 

Şəhid qanı hopmuş qərənfillərin  

Bağrını sanki ah  güllə tək deşir... 

                                             

                                                1990 

 

 

 

 

 

---

Əyyub Sabiroğlu 

 

 

74 

            

              Güllə səsi 

 

 Meşədə bir güllə səsi eşitdim, -  

Bir cüyür balası anasız qaldı. 

Meşədə bir güllə səsi eşitdim, - 

Bir kəklik yuvası kimsəsiz qaldı.        

 

Bir güllə açıldı: bir ana dövşan  

Bir də yuvasına qayıtmayacaq. 

Turac balaları öldü acından... 

Bir durna qatarı başsız qalacaq. 

 

Amandır,  uçub get,  yaşılbaş sona! 

Qoy qana batmasın ağ  mərmər sinən. 

Uç  get,  zalım ovçu rəhm etməz sənə. 

Qurban gedəcəksən bir gülləsinə. 

                          

                             15.02.1978  

 

               

        

 

 

---