SeyfəDDİn qəNİyev tariyel qəNİ
Yüklə 2,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
– H ə, nə deyirsiniz, – dedi, – hər şeyi olduğu kimi bizə açıb danışırsınızmı? M ən başımla “yox” işarəsi verdim, çünki danışılası bir sözüm yox idi. – Dem ək, canınıza yazığınız gəlmir? Axı siz mədəni bir insan, yazıçısınız. Sizə yaşamaq, yaratmaq, vətən naminə çalış- maq lazımdır. Bir düşünün, siz bu sarsaq inadkarlığınızla özü- nüzü nec ə də pis günə salırsınız. Bizə onsuz da hamısı bəllidir. Siz dövl ət əleyhinə təbliğat aparmış və əksinqilabi təşkilatda işləmişsiniz. Bu olduqca böyük cinayətdir. Lakin bunu özünüz biz ə boyun alsanız, bəzi aydın olmayan məsələləri şərh etsəniz, t əşkilatda daha kimlərin olduğunu desəniz sizi inandırıram ki, tam azad edilm əsəniz də, bir neçə aylıq cəza alarsınız. M ən ağır-ağır dedim: – M ən nə dövlət əleyhinə təbliğat aparmış, nə də əksin- qilabçı təşkilatda çalışmışam. Odur ki, sizə heç nə deyə bilmə- y əcəm. Müst əntiq hirsindən qıpqırmızı qızardı: – Dem ək belə! Demək, siz hələ də öz düşmən fikirləri- nizd ən əl çəkməmişsiniz. – M ən düşmən deyiləm, - deyə mən az qala bağırdım. – Sus, alçaq! – dey ən müstəntiq əlində oynatdığı kiçik tapanç anın dəstəsini başıma vurdu. Qan fışıltı ilə yuxarı atıldı v ə sonra üstümə tökülməyə başladı. Müstəntiq stolunun yeşi- yini açıb oradan götürdüyü bir parça binti mənə atdı. M ən bintlə başımı sarıdım, lakin isti qan yavaş-yavaş boynuma süzülür v ə oradan bədənimə keçərək məndə xoşagəl- m əz bir gizilti əmələ gətirirdi. Müst əntiq yenə kommutator vasitəsilə 48-dən bir icra qrupu g ətirdi. Gələn 3 nəfər məni aralarına alıb apardılar. Yeraltı binada kiçik bir kameraya salıb, qapını bağladılar. M əni təəccüb bürüdü. “Əgər məni cəza üçün buraya g ətirmişlərsə, burada nə var ki?” – deyə düşündüm. Təqribən ~ 145 ~ 3-4 d əqiqədən sonra divarlarda nə isə qəribə bir fışıltı səsi eşidildi. Doğrusu, mən bir qədər qorxdum da. Bird ən divarların arasından yüzlərcə yerdən buğ çıxmağa başladı. Buğ bir an içərisində qatılaşdı. Nəfəsim təngləşirdi. Qapının bağlı olduğunu bilsəm də, onu itələyir, açmaq istəyir- dim. M ən boğulurdum, gözlərim yaşarır, ürəyim hədsiz sürətlə çırpınırdı. isti buğu udmamaq üçün əlimlə ağzımı və burnumu tuturdumsa da, bu çox az köm ək edirdi. Tezlikl ə huşumu itirdim. Ayılarkən başqa bir yerdə idim. Üstümə su tökdükləri üçün paltarım tamam yaş idi. Başımın üstündə duran həmin “h əkim” nəbzimi tutdu və yanındakılara: – Götürün, – dedi, – bir şey olmaz. Qollarımdan və qıçlarımdan yapışıb məni əvvəlki yerimə g ətirdilər və isti buğun içinə atdılar. Mən “atdılar” deyirəm, çünki üsulluca yer ə qoymayıb, məhz tulladılar. Hətta mən bir q ədər əzildim də. Dey əsən, bu dəfə əvvəlkindən bir az artıq dözdüm. İsti buğu udduqca qəfəsə salınmış vəhşi heyvan kimi otağın içində çırpınır, bircə udum təmiz hava axtarır, təəssüf ki, tapmırdım. Bir q ədərdən sonra yenə huşumu itirdim və ayılarkən yen ə də o “həkim”i və iş icraçılarını başımın üstündə durmuş gördüm. M ənim üstümə bir vedrə soyuq su töküb, təzədən buğun iç ərisinə tulladılar. Görünür, bu d əfə huşumu lap tez itirmişəmmiş. Çünki heç bir şey yadıma gəlmir. Fəqət ayrılarkən özümü öz kame- ramda gördüm. Yaxşı ki, daha başımın üstündə duran yox idi. M ən yorulmuşdum. Döyülmək, üç dəfə o müdhiş buğun iç ərisinə atılmaq məni yormuşdu. Mən dincəlmək, doyunca yatmaq ist əyirdim. ~ 146 ~ Lakin istintaq orqanları da deyəsən bunu bildikləri üçün m əni dincəlməyə qoymur, müxtəlif cəza tədbirlərini təcrübədən keçirir, m əni etmədiyim cinayətləri boynuma almağa məcbur etm ək istəyirdilər. T əxminən, 2 saat keçdi. Məni ayağa qaldırıb kameradan çıxartdılar. Qarovullar məni dövrəyə alıb həbsxananın həyətinə çıxardılar və burada biz bir yeraltı binaya – karsera daxil olduq. Bura t əxminən 10 metr yerin altında idi. Mən bunu en- diyimiz pill ələrin sayından müəyyən etdim, çünki biz 62 pillə enmişdik. H ər tərəf zülmət qaranlıq idi. Yalnız qarovullar arabir əllərindəki cib fənərləri ilə yolu işıqlandırırdlar. Nəhayət, biz lazım olan yerə çatdıq. İrəlidə gedən qarovulçu durdu, əyilib yerd ə olan dəmir qapının qıfılını açdı, o biri iki nəfər məni götürüb aşağı salladı və qapını qıfıllayıb uzaqlaşdı. M ənim düşdüyüm yer, təxminən, 2 metr dərinliyində olub, qurşağıma qədər su ilə dolu idi. Mən əllərimi sürtə-sürtə mü əyyən etdim ki, buranın eni və uzunu təxminən bir metrdir. Yorulduğum üçün divara söykəndim, lakin sən demə suyun qıraqlarında xüsusi oyuqlar qayrılıbmış və bu oyuqlara iri siçovullar salınıbmış. Mən divara söykənən kimi onlardan bir neç əsi mənim paltarımı çeynəməyə başladı. Doğrusunu deyim ki, h ələ azadlıqda olanda belə mən siçan və siçovullardan çiyrin ərdim. Onları görəndə, nə isə ətim ürpəşdi. İndi burda onlarla bir yerd ə, özü də qaranlıqda qalmaq mənə pis təsir etdi. C əld bu divardan ayrılıb o birisinə söykəndim. Buradakı siçovullar lap h əyasız imiş. Onlardan birisi mənim kürəyimə dırmaşdı və boynumu çeynəmək istədi. Mən dəli kimi yerim- d ən tullandım və siçovul üstümdən suya düşdü. O civildəyə- civild əyə suyun içindən çıxıb yuvasına girdi. M ən daha divarlara söykənməkdən qorxduğum üçün kar- sın dik ortasında dayandım. ~ 147 ~ Yüklə 2,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|