SeyfəDDİn qəNİyev tariyel qəNİ
Yüklə 2,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
y əhudi və gənc bir məhbus söhbət edirdilər. Yəhudi özünün kiçik m əsləkdaşına darıxmamağı, səbr etməyi məsləhət gördü. – H əmişə qış ola bilməz, dostum, onun ardınca mütləq bahar g əlməlidi. Sən bilirsən ki, bizim illər uzunu çəkdiyimiz əziyyətlər hədər getməyəcəkdir və gedə də bilməz. İndiki bu sakitlik s əni qorxutmasın, bu tufandan əvvəlki bürküdən başqa bir şey deyil, mən inanıram ki, bu bürkü tezliklə sovuşub ge- d əcək və xalq haqqı nahaqdan seçəcəkdir. O zaman biz də bu əziyyətlərdən xilas olacaq və xalqımızla birlikdə xoşbəxt hə- yatda yaşayacağıq. – Eh, – dey ə onun müsahibi dolğun bədənli, girdə sifətli, qalın, çatma qaşları olan qarayanız gənc köksünü ötürdü: – Doğrusu, sizin dedikləriniz nə qədər inandırıcı olsa da, m ən yenə şübhə etməkdə davam edirəm. Sizin dediyiniz o xalq el ə bir məngənə içərisində, elə bir qorxu içərisindədir ki, o ç ətin ki, haqqı nahaqdan seçə bilə. – El ə demə, oğlum! Xalqı incitmək, qorxutmaq, ac saxlamaq mümkündür. Lakin xalq h ər hansı bir şəraitdə haqqı axtarıb tapır. Dünyada xalqın ədalətliliyindən daha ədalətli olan bir qanun tapmaq mümkün deyil. Bu zaman hiss olunmadan iç əri girən nəzarətçi Baykov qo caya yanaşdı: – Ey, qoca qarğa, sən hələ çoxmu qırıldayacaqsan? – dedi. Qarayanız oğlan yəhudini müdafiə etmək məqsədilə: – Bağışlayın, vətəndaş nəzarətçi, – dedi, onu mən söhbətə tutmuşdum, başa düşmədiyim şeyləri aydınlaşdırmağı xahiş edirdim. – K əs səsini, çuçmek! Sənin qaralığına çox şey bilməkmi yaraşır? (Молчи, чучмек, много ли полагается тебе знатъ с твоей черной шкурой)? Qarayanız gənc cavab əvəzinə öz qüvvətli yumruğunu n əzarətçinin başına endirdi. Nəzarətçi vəhşiyanə bir səslə çığır- ~ 207 ~ dı. Onun səsinə qonşu barakları yoxlayan nəzarətçilər tökülüb g əldi. Barakdakılar da yerlərindən qalxıb gəldilər. Böyük bir dalaşma başladı. Qaranlıq içərisində kimin kimi vurduğu bəlli deyildi. Lakin tezlikl ə müdafiə batalyonundan silahlı əsgərlər tökülüb g əldilər və şil-küt edilmiş nəzarətçiləri məhbusların əlindən alıb bayıra çıxartdılar. Dalaşma qurtarandan sonra hər k əs öz yerinə çəkilib uzandı və pıçıltı ilə olsa da, dalaşmanın n əticəsini və ona nə ola biləcəyini müzakirə etməyə başladılar. Hamı nəzarətçinin haqsız olduğunu, onun məhbusları, xüsusil ə qeyri-rusları təhqir etdiyini bilsə də, işin məhbusların xeyrin ə qurtarmayacağını da bilirdi. S əhər tezdən düşərgə müdafiə batalyonunun silahlı əsgər- l ərilə doldu. Onlar məhbusları bir-bir tüfəng qundağı ilə döyə- döy ə baraklardan çıxarıb düşərgənin aralığına yığmağa başla- dılar. Y əhudi kürəyinə dəyən zərbədən yıxıldı və bir daha aya- ğa qalxmadı. Əsgər onun başına bir-iki tüfəng qundağı endirib ayağa qaldırmağa çalışdı. İlk anda biz çaşıb qaldıq. Birdən yəhudinin ölmüş oldu- ğunu görüb dəli kimi əsgərin üstünə atıldıq. Əsgərlər başımızın üstünd ən güllə atdılarsa da, bu sanki həyəcan siqnalı oldu. Bütün düşərgə bir-birinə qarışdı. Əli silahlı əsgərlər silahsız və zəif dustaqları amansızcasına döyməyə başladılar. Bu vaxta q ədər davaya qarışmayan o biri baraklar da bizə köm əyə gəldi. Bu dəfə biz əsgərləri və nəzarətçiləri döyürdük. El ə bu anda nəzarət postlarından pulemyot atəşi açıldı. Dörd t ərəfdən bizi gülləyə tutdular. Cəmisi 2-3 dəqiqə ərzində sakitlik b ərqərar oldu. Bu pulemyot at əşinin nəticəsində 42 məhbus və 4 əsgər öldürülmüş, çoxları ağır və yüngül yaralanmışdı. İnsan! Sən nə qəribə və mürəkkəb bir vücudsan. Sən h əyat üçün doğulur, həyat üçün yaşayır və həyat üçün də ~ 208 ~ ölürs ən. Lakin vaxtsız öləndə adətən müəyyən bir məqsəd uğrunda ölürsən. Ey insanlar! Siz v ətən uğrunda vuruşanları, quldurlara qarşı mübarizə aparanları və başqa qəhrəmanları əsrlər boyu yaddan çıxarmır, onlara n əğmələr, dastanlar qoşur, abidələr qoyursunuz. Lakin, m əhz siz insanların sədaqətli dostu olan, sizi ürək- d ən sevən, sizin xoşbəxtliyiniz üçün çalışan və bu yolda canını qoyan bu adsız qəhrəmanları yada salacaqsınızmı? Yazıçı Hüseyn Mikayılzadənin məktubları burada qurtar- dısa da, Ayaz bu məktubların arxasından sanki müəlliminin özünü görür, onunla söhb ət edirdi. O, m əktubun sonuncu sözlərini – “Bu adsız qəhrəmanları yada salacaqsınızmı?” sözlərini oxuduqdan sonra xəyalən böyük ustada müraci ət edib: – B əli, əziz müəllim, – deyirdi, yada salarıq. Sizin və yol- daşlarınızın son dəqiqələrinə qədər sədaqətli olduğu xalq Stalinin şəxsiyyətinə pərəstiş dövründə edilmiş qanunsuzluqları aşkara çıxartdı və onun bütün zərərli nəticələrini aradan qaldırdı. Sizin çoxunuz həlak oldusa da, qalan yoldaşlarınız yenid ən həyata qaytarıldı və indi bütün dünyada haqq, ədalət v ə sülh işi uğrunda əzmlə mübarizə aparırlar. Siz heç də adsız q əhrəmanlar deyilsiniz. Hamınızın təmiz adı bərpa edilmiş, adınızla çoxlu küçələr, parklar, klublar, məktəblər, teatrlar ad- lan dırılmış, haqqınızda çoxlu əsərlər yazılmışdır. Sizin son arzunuz da – m əktublarınızın xalqa çatdırılması yerin ə yetirilmişdir. M ənə elə gəlir ki, Siz ölməmiş, bizimlə bir sırada addım- layırsınız. Siz, xalqımızın mətin, mübariz, adsız qəhrəmanları! ~ 209 ~ Yüklə 2,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|