64 Cənnət miiəllim
İslamda idman
ki, hardansa peyda olan bir canavar qardaşımız Yusifə hü
cum edərək onu parçalayaraq yedi» («Yusif», 12/17).
İSLAM ALİMLƏRİNƏ GÖRƏ
İDMAN
İslam işığında bədən tərbiyəsinə, onun növlərinə, yarış
maların islam şəriətinə uyğun keçirilməsinə, səhhətin
qorunmasına və s. nəzər saldıqdan sonra isə islam alim və
mütəfəkkirlərinin bir neçəsinin mövzumuz barədə fikir
lərini öyrənək:
1. Əbu Əli İbn Sina özünün «əl-Qanun fit-Tibb» əsərinin
birinci cildində belə qeyd edir:
İdman iradəyə tabe olan bir hərəkətdir. İdman edərkən
tənəffüs dərin, geniş və ardıcıl olur (bundan məqsəd dərin
tənəffüs və şiddətli nəfəs yuxarı çıxdıqca sərf olunan oksi
genin miqdarıdır). Hər kəs düzgün formada, münasib za
manda və mizacına (öz təbiətinə) uyğun idman etsə, prof-
laktik tədbirlərə riayət etmiş olar və xəstəliklərin də müa
licəsinə ehtiyac qalmaz. İdmandan bəhrələnmək üçün digər
faydalı məsləhətlərə də riyaət etmək lazımdır.
2. Xacə Nəsrəddin Tusi fikirlərində idmanın müsbət
cəhətlərdən işarə edir:
Təbii və instiktiv (qərizə) hərarəti təhrik etdiyi, sağlam
lığı qorumaq üçün tənbəlliyi və kütbeyinliyi dəf etdiyi, iti
zəka bəxş etdiyi və fəaliyyət meydana gətirdiyi üçün id
mandan hər fənni mənimsəyib öyrənin.
3. İbn Xəldun öz fikirlərində şəhər və kənd çamaatının
idmana marağını müqayisə edir:
Şəhərlərdə çirkli buxarlarla havanın qarışması nəticəsin
də hava çirklənir. Bildiyimiz kimi, hava ruhumuza cavanlıq
bəxş etdiyi üçün ruhun fəaliyyəti təbii hərarətin təsirindən
güclənir və qidanı həzm etməyə kömək edir. Buna əlavə
olaraq idman insanın halı və ruhi fəaliyyətinə də aiddir. Bu
Ruhi Seyfullayev
İslamda idman
65
hal və fəaliyyət şəhərdə yaşayanlarda daha azdır. Çünki
şəhərdə yaşayanlar idmanla daha az məşğul olub, çox vaxt
sükunətdə olurlar. İdmanın səmərələrindən bəhrələnmirlər.
Buna görə də xəstəliklər ən çox şəhərlərdə özünü büruzə
verir və şəhər camaatının da həkimə ehtiyacları çoxalır.
1.
İmam Xumeyni «Səhifəyi Nur» adlı kitabının 16-ci
cildində yazır:
İdmançıların iki vəzifəsi var: biri bədən tərbiyəsidir ki,
qüvvə və qüdrət meydana gətirir. İnsanda cismi qüdrət
meydana gəlsə öz məmləkətini müdafiə etməyi bacarar və
ona həmlə edən müxalifətdən özünü müdafiə edər. Biri də
ruhi təribiyədir. Əgər ruhi tərbiyə insanda meydana gəlsə
bu onun cismi qüdrətinə əlavə olar. İdmançılar həmişə sağ
lam ruha malik olublar. Buna görə də şəhvətlərə, ləzzətlərə
yönəlməyiblər. Ancaq cismani fəaliyyətə fikr veriblər ki,
sağlam ağıl, sağlam bədəndə qərar tutar. Əgər siz diqqət
etsəniz görərsiniz ki, cəmiyyətin müəyyən hisəssi; cavanlar
eyş-işrətlə vaxt keçirilər. Bu həqiqi eyş-işrət deyil. Bədənləri
saralmış, ruhları solmuş və tənbəllik başdan ayağa onları
bürümüşdür. Əgər iki saat eyş-işrətlə məşğul olursa, iyirmi
iki saat onun narahtılığını çəkirlər. O kəslər ki, Allah əhli
dirlər, Allaha yönəlirlər, cismi və ruhi tərbiyə edirlər. Onlar
elə adamlardır ki, heç vaxt bənizlərində solğunluq gör
məzsən. Bu da Allahın onlara verdiyi bir nemətidir. Allah-
təala hamıya nəsib etsin.
Fiziki tərbiyənin müdafiə xarakterli olduğunu nəzərə
alaraq Əmirəlmöminin «Əli (ə.s.) ın döyüş qaydalarının
izahına»na toxunuruq. O həzrət döyüş qaydalarım başa
salarkən buyurmuşdur:
«Mən sizin üstünüzdən bir dağınlıq yeli əsdiyini görü
rəm; qurtuluş, özünü ürəkdən bəlaya, dərdə atan kişinin
dir. Həlak olmaq isə zəif bir ürəklə geriyə dönənindir.
Zirehlərinizi sinənizə tutun, zirehlərinizi arxa cərgəyə
düzün. Dişlərinizi qıcayın; çünki savaşda tab gətirmək
66
Cənnət müəllim
İslamda idman
insanın başından qılıncı uzaqlaşdırır. Mizrağı vurarkən,
yaxud sizə mizraq vurularkən lazım gələndə əyilinin, yaxud
qamətinizi dikəldin; bu cür mizraq vurmaq daha təsirlidir.
Hər dəfə boylanmayın, boylanmamaq, yalnız bir səmtə
gözünü dikmək, göz yummamaq ürəkdəki gücü, qüvvəti
çoxaldar. Susun, susmaq, təmkinli olmaq insandan qor
xunu uzaqlaşdırar. Bayrağınızı sançdığınız yerdən başqa
bir yerə dəyişməyin, ətrafı da boş qoymayın. Eyni zamanda
bayrağı da hər yetənə tapşırmayın; onu ancaq sıranızdakı
igidlərin, ad-san sahiblərinin əlinə verin. Uğradıqları çətin
işlərə səbr edənlər, sağa, sola, irəliyə, geriyə atılıb vuruşan
ərlər (igidlər) bayrağın yanında qalıb onun düşmən əlinə
keçməsinə mane olan şəxslərdir, yaxud irəliyə keçib bay
rağın mühafisəz qalmasına imkan verməyən şəxslərdir.
Vuruşda düşmənlə üz-üzə gələrkən ona hücum çəkmək,
zəif qardaşına yardım etmək gərəkdir. Düşməni nəzarətsiz
qoyub öz qüvvətli silahdaşlaram yanma gəlmək də doğru
deyil. O vaxt düşmən qarşıda bir kimsəni görməz və sənin
silahdaşına hücum edər. And olsun Allaha ki, dünya
qılıncından qaçan şəxs axirət qılıncından qurtara biliməz.
Siz ərəbin sayılanlarısımz, böyüklərisiniz. Vuruşdan qaç
maq, Allahın qəzəbinə uğramağa, miskin bir hala düşməyə
səbəb olur və bu əbədi bir ayıbdır, daimi bir xəcalətdir.
Qaçan ömrünü uzatmaz, qaçmaq əcələ mane ola bilməz.
Allaha doğru gedən kişi su tapmış susuza bənzər və cənnət
mizraqlarınm kölgəsi altındadır. Həmin gün iş bəlli olar,
xətərlər aydın eşidilər. And olsun Allaha ki, düşmənlər bu
şəhərlərini nə qədər arzulayırsa, mən do onlarla qarşılaş
mağı bir o qədər, hətta ondan çox istəyirəm.
Dişlərinizi qıcayın, çünki, möhkəm dayanmaq qılıncları
başınızdan dəf edər. Zirehlərinizi geyinin, heç bir yeriniz
açıq qalmasın; qılınclarınızı sıyırmamış qınlarında oyna
dın. Gözlərinizin ucu ilə diqqətlə baxm; sağa, sola, mizraq
vurub hücum çəkin; addımlarınızı irəli ataraq qılınc vurun.
Ruhi Seyfullayev
İslamda idman
Heç vaxt bir-birinizdən ayrılmayın. Düşərgə salarkən
hamınız birlikdə düşün. Qalxarkən hamınız birlikdə qalxın.
Gecə düşən kimi ətrafınıza mizraq düzün. Dərin yuxuya
getməyin, çox az yatın. Sudan zərər çəkən adam ağzını su
ilə necə yaxalayırsa, yuxunuzda o cür olsun».
Qeyd olunan xütbədə ibtidai hərb hazırlığının zəruri
liyinə işarə olunur. Ümumiyyətlə, bədən təlimi hərb əsna
sında, normal həyata belə əhəmiyyəti kəsb edir. Lakin
insan hərb əsnasında düşmənlə qarşılaşdıqda fiziki hazır
lığa, bədən tərbiyəsi və təliminə daha çox ehtiyac duyur. Bu
ehtiyacı duymaması üçün insan məhz adi yaşayış halında
səhhətini qorumalı, möhkəmlətməli, yetişdirməli, mütə-
madi olaraq təmrinlər həyata keçirilməlidir.
İDMAN VƏ QADIN
Qədim zamanlarda qadınların idmanla məşğul olması
tam qadağan idi. Hətta qadınlar tamaşaçı kimi də idman
yarışlarında iştirak edə bilməzdi. Buna görə ona ən ağır
cəzaya - ölümə məhkum olunardı. Qədim rəvayətlərə görə
qədim yunanıstanda hər dörd ildən bir olimpiya yarışları
keçirilərdi. Hər dəfə do turnirdən əvvəl tanrılar tanrısı
Zevsin şərəfinə qurbanlar kəsilərdi. Bir neçə əsrdən sonra
yarışmanın proqramı daha da zənginləşdi. Belə ki, disk və
ox atmaq, güləş, yumruqdavası, arabada ötüşmə, silahla
qaçma və sair idman növləri turnirə salındı. Ümumiyyətlə,
o vaxtlar olimiyada indiki kimi demokratik keçirilmirdi.
Yarışmaya bir neçə vacib şərt qoyulmuşdu. Əvvəla, iştirak
çı yunan olmalı idi, ikincisi qul və ya cinayətkar olmamalı
idi, üçüncüsü, kişi cinsinə mənsub olmalı idi. Qadınların,
qulların və ya cinayətkarların turnirdə tamaşaçı kimi işti
rak etmlərinə də xüsusi qadağa qoyulmuşdu. Onlar aşkar
edilən zaman diri-diri qayadan aşağı atılırdılar. Deyilənə
görə, bir dəfə Ferenis (bəzi mənbələrdə bu cəsur qadının