ŞİRİn bünyadova



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə34/118
tarix15.03.2018
ölçüsü2,8 Kb.
#32361
1   ...   30   31   32   33   34   35   36   37   ...   118

 
108 
 
Maraqlıdır ki, Ə.Çələbizadənin verdiyi məlumatlardan da aydın 
olduğu  kimi  qıza  verilən  cehiz  məclisə  təqdim  olunur  və  molla 
verilən  əşyaları  bir-bir  siyahıya  alır.  Xüsusən  də  güzgü  ilə  lampa 
birinci  olaraq ortaya  gətirilir.  Lampanı  yanan vəziyyətdə  gətirirlər. 
Bundan əlavə,  gətirilən  əşyalar içərisində aftafa  da olur ki,  onu da 
içi su ilə dolu olaraq gətirirlər. Su aydınlığa, xoşbəxtliyə, lampanın 
yanması  da  aydınlığa  (işlərin  avand  olmasına,  getdiyi  yerdən 
yarımasına)  dəlalət  edir  (54,  47).  Orta  əsrlərdə  də  belə  nikah 
əqdlərinin  mövcudluğu  Qul  Əlinin  məlumatıyla  təsdiqlənir.  Şair 
əqd-nikah qılınmasını qeyd etmişdir (55, 83).  
Orta əsrlərdən qalan əqd məsələsi İran Azərbaycanında hələ də 
mövcuddur.  Məsələn,  Təbrizdə  «toydan  əvvəl  qızla  oğlanın  nikahı 
kəsilir  və  kəbin  kağızı  təsdiqlənir.  Buna  «əqd  oxunma»  deyilir  və 
bu  mərasim  qız  evində  keçirilir.  Kəbin  kağızı  tərtib  edildikdə  qız 
başqa  otaqda  mis  teştin  üzərində  oturdulur  və  başının  üstündəki 
parçaya  iki  tikə  qənd  sürtürlər  (qəndlərin  biri  qızı,  ikincisi  oğlanı 
təcəssüm  etdirir).  Keçmişdə  və  qismən  indi  kənd  yerlərində  kəbin 
duası oxunan zaman qızı atın yəhərinə oturdurlar. Bu adətin mənası 
olur  ki,  tezliklə  qız  atla  ər  evinə  köçsün.  Bu  adət  indi  də  qismən 
qalmaqdadır»  (37,  15-16).  Azərbaycanda  yalnız  sovet  hakimiyyəti 
qurulduqdan sonra vətəndaşların vəziyyətləri barədə qəbul olunmuş 
dekretlər şəriət qaydasıyla kəbin kəsilməsini ləğv etdi. 
Q.Paşayev  İraqın  Kərkük  əyalətindəki  toy  adətlərini  şərh  et-
mişdir. Maraq doğuran toy adətlərindən biri odur ki, toy evində oğ-
lanın  sağdışı və bəy damda durub  gəlinin  üstünə şəkər  atırlar. Mə-
nası budur ki, əgər atılan şəkərlər qızın başına dəyirsə, oğlan evdə 
hökmlu  olacaq,  dəymirdisə,  əksinə  qız  hökmlu  olacaq  (65,  370-
373). Bütün bu adətlərin təsviri onu deməyə əsas verir ki, qızbəyən-
mə,  elçilik,  kəbin  kəsilməsi  və  toy  mərasimi  eynilə  Azərbaycanda 
olduğu kimidir.  
Əsrlərin sərhəddini aşan toy adətlərimiz bölgələr üzrə müxtəlif-
liyi  ilə seçilmişdir. Toyla bağlı adətlər uzunömürlü olaraq bugünü-
müzədək  yaşamışdır.  Göyçə  mahalında  qədimlərdən  bəri  qorunub 
saxlanılan  toy  mərasiminin  özünəməxsus  çalarları  olmuşdur.  Bu 


 
109 
 
barədə  məlumatçının  söylədikləri  maraq  doğurur.  Gəlin  otağında 
qırmızı ipəkdən gərdək tikilirdi. Onun paltarı və üstünə salınan şal 
da  qırmızı  rəngdə  olurdu.  Gəlinin  gətirildiyi  atın  boğazına  qırmızı 
rəngli  şal  və  ya  kalağayı  bağlayırdılar.  Yəhərin  üstünə  də  qırmızı 
parça salınırdı. Özü də atın başını gərək oğlan uşağı çəkəydi. Gəlin 
gələndə ayağının altında qurban kəsilir, bu qurbanın üzərindən bəy-
lə gəlin addayırdı. Qurban qanından  gəlinin  alnına çəkirdilər.  «Al-
lah qəbul eyləsin» - deyirdilər. Oğlan evinə daxil olanda Quranın al-
tından keçirirdilər. Gəlin oturmurdu. Gəlinə gördüyün sənə peşkəş-
dir, nə istəyirsən götür deyilirdi. Sonra qaynana qızıl bir şey bağış-
layırdı.  Oturandan  sonra  yağ-bal  verirdilər.  Gəlin  bundan  dada  bi-
lərdi.  Maraqlı  adətdir  ki,  gəlinin  əlinə  barama  piləsi  verirdilər.  Bu 
da gəlinin pilə kimi yumşaq olması üçün edilirdi. Gəlinin qucağına 
qoyulan  uşağı  götürəndə  uşağın  yiyəsi  gəlinə  hədiyyə  verib  sonra 
uşağını ondan geri ala bilərdi. Qızın sağdışı şah bəzəyirdi. Oğlanın 
sağdışı isə ondan şahı nəmər verib alaraq toyda oynadırdı (57). Təb-
rizdə isə gəlini atla apararkən atın tərkinə oğlan uşağı oturdurdular 
ki, ilki oğlan olsun (37, 17). Göstərilənlər onu deməyə əsas verir ki, 
icra olunan mərasimlər zamanı edilən davranışlarda artıq sözə gərək 
olmurdu. Elə bu davranışların özü böyük bir məna kəsb edirdi. 
Abşeron  kəndlərində  gəlin  bəy  evinə  aparılarkən  atlı  çaparlar 
«gəlin pərdəsi»ni götürüb yarışardılar. İrəli keçən digərindən pərdə-
ni  alıb  atını  çapardı.  Bəy  evinə  kim  bu  pərdəni  tez  çatdırsa,  ona 
xələt bağışlar və atının alnına bir çiy yumurta çırpardılar (60, 18).  
Azərbaycanda orta əsrlərdə patriarxal münasibətlər mövcud idi. 
Babək birindən soruşanda ki, səni burda saxlayan nədir? O burada 
evlənmişəm-deyə cavab verir.  «Babək dedi: Haqlısan, çünki məsəl 
var, deyərlər: Birindən soruşurlar haralısan, o cavab verir ki, arva-
dım olan yerdən.»  (63, 87) Bu mövcud el məsəlinə işarədir. İndi də 
zarafatyana haralısan sualına hələ evlənməmişəm deyirlər. 
Azərbaycan  ərazisində  İslamın  yayıldığı  dövrlərdən  sonra  dər-
viş sözünə rast  gəlmək mümkündür, lakin onların toyları haqqında 
orta əsr mənbələrində məlumat yoxdur. Sufizm təriqətinin təbliği ilə 
əlaqədar olan dərvişliyin tarixi çox qədimdir. Onlar tarixdə özlərinə 


 
110 
 
məxsus  iz  buraxmışlar.  Müasir  dövrdə  «dərviş  toyları»  adlanan 
mərasimlər keçirilir. Bu heç də sufi təriqət numayəndələri olan dər-
vişlərin  müşayiətilə  icra  olunan  toy  mərasimi  demək  deyildir.  Əs-
linə qalsa, belə məclislərdə adi toyladan fərqli bir mühit nümayiş et-
dirilir.  Bu  zaman  kişi  qonaqlardan  ibarət  toyun  keçirildiyi  belə 
məclislərdə  bam-başqa  abı  hava  mövcud  olur.  Yəni  bilinən  toy 
adətlərində musiqisiz məclis keçməz, lakin dərviş toylarında musiqi 
səslənmir, çalğıçılar olmur. Bu cür toylarda adəti üzrə dindar kişilər 
özləri  iştirak  edərlər.  Özünəməxsus  şəkildə  toyu  idarə  edən  iki  və 
daha  artıq  məddah  dərviş  arasında  məclisdə  xüsusən  deyişmələr 
olur və müxtəlif söhbətlər edilir. Bütün toy mərasimlərində olduğu 
kimi  belə  toylarda  da  ilk  olaraq  yemək  təqdim  edilir.  Lakin  bu 
yeməklər  və  içkilər  şəriətlə  haram  buyrulmuş  şeylərdən  uzaq  bir 
təamlardan ibarət olur. Süfrəyə düzülən yeməklərin çeşidləri də arzu 
olunan  tərzdə  hazırlanır.  Təbrikdən  sonra  Qurandan  söz  açılaraq 
Məhəmməd peyğəmbərdən, müxtəlif hədislərdən bəhs edilir, ibrəta-
miz rəvayətlər, şerlər söylənilir və gələcək həyatla bağlı arzular dilə 
gətirilir.  Həzrət  Əli  və  digər  imamların  həyatından  mənzumələr 
avazla oxunur. Toy zamanı  yalnız ilahi  nəğmələr səsləndirilir. Ma-
ğarın  yuxarı və aşağı başında dayanan dərvişlər «Bismillah» deyə-
rək on iki imamın şəninə təriflər söyləyirlər: 
 
Tərif elədikcə, 
Oluram şad  Əlidən. 
Xeyir işlər olur 
Cümləsi icad Əlidən. 
Ey münkiri mövla! 
Bu qədər etmə ləcacət. 
Vallahi olur, 
Din evi  abad  Əlidən. 
 
Dərviş  toyunda  dini  mövzularla  bahəm,  cavanlara  ata-ana  və 
böyüklərə  hörmət  edilməsi  haqqında  nəsihətlər  də  verilir.  Bu  cür 
şeirlər  ibrətnamə  adlanır.  Mərasimdə  hədislər  danışılır,  Nizami, 


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   30   31   32   33   34   35   36   37   ...   118




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə