11
o
Siyasi fenomenlərin öyrənilməsi elmi
Bəziləri Aristotelin siyasət elminin əsasını qoyduğunu və bu elm üçün xüsusi
üslub, münasib bölgülərin ayrılması və xüsusi bir dili hazırladığını güman edirlər.
Ona görə ki, o, çoxlu sayda siyasi hadisə və xəbərləri ilk dəfə bir yerə toplamış
olan kəsdir. Eyni zamanda, Aristotelin "Siyasət" kitabı həmin məsələlərə
şamildir. Yəni, o, öz dövrünün əksər siyasi rejimlərini bu kitabda tədqiq
obyektinə çevirmişdir. Onun nəzərincə, siyasət əməli (praktiki) olaraq elmlər
silsiləsin in başında yer tutur, çünki onun mövzusu hakimiyyətdir və siyasət elmi
ölkəni formalaşdırmaq və ona və şəhərə rəhbərlik etməkdən ibarətdir.36
Əbülhəmd "Məbaniye seyasət" kitabının otuz birinci səhifəsində yazır:
"Siyasət elmi siyasi fenomenlərin, dövlətin müxtəlif formalarının, hökumətin,
qüdrət münasibətlərinin, onların hər birininn maddi, əxlaqi və etiqadi
mənbələrinin müxtəlif zaman və məkanlarda araşdırılma və öyrənilməsi haqda
olan və siyasi fenomenlər arasındakı rabitə və onların meydana çıxma
səbəblərinin kəşfi, eyni zamanda, ölkə cəmiyyəti və beynəlxalq münasibətlərin
öyrənilmə və araşdırılmasına çalışan bir emdir."37
"Siyasi sistem" məfhumu
o
Tərif və xüsusiyyətlər
Siyasi sistem bunlardan ibarətdir: "Tənzimin keyfiyyəti, hər bir insan
cəmiyyətində istənilən tərəqqiyə nail olmaq üçün rabitə, mədəni və iqtisadi
məsələlərin idarə edilməsi."
Siyasi sistemlə bağlı qeyd edilən tərif aşağıdakı xüsusiyyətlərə malikdir:
a) Siyasi sistem proqram təminatı və proqramlaşdırma xüsusiyyətlidir və daha
çox teoriyaya – əlbəttə, cəmiyyətin müxtəlif məsələlərinin tənzimlənməsinə
diqqət yetirən əhatəli bir teoriyaya – yaxındır. Nəticədə, ümumi (külli) və qeyri-
müəyyəndir.
b) Məkan və zamanla məhdudlaşmır. Yəni, xüsusi bir zamana məxsus deyil və
onun müxtəlif zamanlarda həyata keçərək formalaşması mümkündür. Eyni
zamanda, müxtəlif məntəqələr və cəmiyyətlərdə meydana çıxma qabiliyyətinə
malikdir. Beləliklə, islami siyasi sistem müxtəlif islami cəmiyyətlərdə formalaşa
bilər. Əlbəttə, siyasi sistem real şəkildə formalaşması üçün bütün şərait və
imkanlara malik olmaq mövzusuna istinad eləmir, əksinə onun həyata keçməsinin
ilkin və ən aşağı mərhələsi onun proqramlaşdırma və ya teoriya baxımından var
olasıdır. Belə ki, İslamın Məkkədə zühur etdiyi ilkin illərdə islami dövlət və
hökumətin olmamasına baxmayaraq, İslam siyasi sistemi özünün ilkin formasını
əldə etmiş idi.
36 Müraciət edin: Seyid Cəlaləddin Mədəni, "Məbani və kulliyyate ulume seyasi", səh. 34.
37 Əbülhəmd Əbdülhəmid, "Məbaniye siyasət", səh. 29.
12
c) Nəzm və siyasi tənzimləməni formalaşdırmağa diqqət yetirən siyasi sistem
mövzu baxımından siyasətin ümumi məfhumu ilə mütənasibdir. Bu mənada ki,
siyasi və rabitə məsələləri ictimai məsələlərin strukturu hesab edilməklə yanaşı,
rabitə, iqtisadi və mədəni olmasından asılı olmayaraq cəmiyyətin məsələlərinin
tənzim və idarə edilməsini, həmçinin, bu üç sahə arasındakı məntiqi rabitələrin
yaradılmasını, əmtəə və siyasi idarəetmənin mahiyyətini əhatə edərək siyasi
sistem qəlibində özünü nişan verir.
d) Qeyd edilən tərifdəki ictimai dəyişikliklərin hədəfi ünvanında təkamül kimi
əhəmiyyətli məsələyə diqqət yetirməklə onun digər xüsusiyyəti anlaşılır. Əlbəttə,
hər bir xüsusi siyasi sistemin etiqad və məktəb baxımından təkamül, tərəqqi və
səadəti necə tərif etməsini nəzərə almaq lazımdır. Bəzən inkişaf və tərəqqi ilahi
və insan xislətləri ilə bağlı olan dəyərlər, bəzən də başqa bir prizmadan dünyadan
daha çox faydalanmaq, ləzzət almaq və maddi imkanlar baxımından tərif olunur.
Beləliklə, müxtəlif dünya görüşündə inkişaf və tərəqqi müxtəlif məfhum və
mənalarla bəyənilən və siyasi sistemin hədəfi ola bilər. Sübhəsiz ki, siyasi sistem
barədə mütəfəkkirlər tərəfindən çoxlu sayda, müxtəlif və bir-birindən fərqli
təriflər də bəyan edilmişdir. Daha çox tanışlıq (məlumat) əldə etmək üçün onların
bəzisinə işarə edirik:
Mütəfəkkirlərin əksəriyyəti "siyasi sistem" məfhumunu onun Qərb
terminindəki qarşılığı olan "siyasi rejim (quruluş)" mənasında istifadə edir
və deyir: "Siyasi sistem dövlət qüdrəti və siyasi, idarəetmə, iqtisadi,
məhkəmə, hərbi, dini olmasından asılı olmayaraq bütün ümumi təşkilatlara
və bu təşkilatların, qanun və onlara hakim müqərraratların keyfiyyətinə
malik olan qəlib və formaya sahibdir."38
Marksın nəzərincə, siyasi sistem iki ünsürdən təşkil edilmişdir: Birincisi,
siyasi rəhbərlərvə onlara mənsub məqamlar və ikincisi, təşkilat və dövlət
müəssisələri.39
Maks Veberin əqidəsinə görə, siyasi sistem bunlardan ibarətdir: Ölkə və ölkə
başçısı. Bu təşkilatın mərkəzi olan dövlət aparatı ölkədə hərbi qüvvələrin istifadə
edilməsində qanuni inhisarın bir hissəsini təşkil edir. Buna əsasən, belə bir
təşkilat qüdrət axtarışında olan qruplar üçün münasib zəminə yaradır.
Parsonz "siyasi sistemin hədəfə nail olmaq metodlarını diqqət mərkəzində
saxlayan ictimai sistemin inhisarçı bir hissəsi olması" etiqadına malikdir. Onun
etiqadına əsasən, təkmilləşmiş bir cəmiyyətdə təsirlər və ya siyasi sistemlə bağlı
proseslər ciddi şəkildə əhəmiyyət kəsb edir. Qüdrət bu təsirlərin ən mühüm
nümayəndələrindən biridir və ümumi və simvolik bir vasitə olaraq dövriyyədə
olan pul kimi inkişafetmiş cəmiyyətlərə öz fəaliyyətlərini primitiv
38 Əbülhəmd, "Məbaniye seyasət", səh. 41.
39 Əhməd Pişavər, "Cameeşenasiye seyasi (Siyasi sosiologiya) ", səh. 41.