258
S O N U N C U FAT E H
lacaq... Qoşunun sol cinahını Hacıxan bəy Əfşarın sü-
vari dəstəsinə tapşırıram. Sağ cinahda Təhmasib xan
Cəlairin süvariləri dayanacaq. Əfqanlar əsas zərbəni
çox güman ki, bu cinaha vuracaqlar. Ona görə mən öz
xüsusi dəstəmlə sağ cinahın arxasında mövqe tutaca-
ğam. Bununla da sağ cinah möhkəmlənəcək... Səlim
bəy Mərvi və əmim Bəktaş xan ehtiyatda qalan süvari
dəstələrə başçılıq edəcək.
Kafir qalası ətrafında sayca böyük üstünlüyə ma-
lik olan əfqanların xofu Nadirin döyüşçülərində az da
olsa təşviş yaratmışdı. Öz döyüşçülərini ruhlandır-
maq, qarşıdakı savaşa səfərbər etmək üçün o, mollaya
Qurani-Kərimdən surələr oxutdurdu. Sonra var gücü
ilə hamıya səsləndi.
Nadir xanın səsi döyüşçülərin qulağında mis kimi
cingildədi:
– On il bundan əvvəl bu yerdə əfqanlar Səfəvi or-
dusunu əzmişlər. Bu əsla sizdə xof yaratmasın. Qurani-
Şərifdən oxunan bu surələrdə deyildiyi kimi, düşmənə
arxa çevirib sağ qalmaqdansa, döyüşdə ölmək daha
şərəflidir. Mən yaddaşımda hər usdad aşığın sözü-
nü saxlamıram. Amma Məşhəddi-müqəddəsdən bizi
yola salanda Qədirqulu kişinin dostu haqq aşığı Xəstə
Qasımın sizə verdiyi öyüd-nəsihətdən bir-iki misrası-
nı yaxşı xatırlayıram.
Yaxşı iyid yaman etməz adını,
Çünki yaman addan ölüm yaxşıdı...
Baxın, elə bizim əfşarların da dədə-babadan belə
kəlamı var: «Qorxmaz igid adını yaman etməz». İgid-
259
N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R
lərim, əfqanların sayca çox olması onların sizdən üs-
tün olması deyil. Yalnız igidliklə, şücaətlə, mərdliklə
döyüşdə üstün gəlmək olar. Mən hər birinizi bu
döyüşdə yaxşı igid kimi ad çıxarmağa çağırıram. Bu
gün siz Allah yolunda, haqq uğrunda elə vuruşun ki,
düşmən ziri-zəbər olsun! İrəlidə gördüyünüz o qa-
lanın da adı bu gündən yadda Kafir qalası kimi yox,
İslam qalası kimi qoy qalsın... Biz sabahı o qalada aça-
cağıq. İgidlərim, bu gün İslam qalasının təməl daşını
sizlər öz qanınızla, canınızla qoyacaqsınız...
Qoşun cuşə gəlib, var gücü ilə bir neçə dəfə çığırdı:
– İslam qala! İslam qala!..
– Allahu–əkbər!.. Allahu–əkbər!
– Ya Allah! Ya Allah!
Əfqanların qoşunu səsdən lərzəyə gəlib öz
üstünlüklərini göstərmək üçün hücuma atıldı. Ölüm-
dirim savaşı başladı. Qışqırıq səsindən qulaq tutu-
lurdu. Əfqanların haray-həşir sala-sala irəli cumma-
sı əfşarların arasına çaxnaşma salmışdı. Nadir xan
cəld bu çaxnaşmanın qarşısını aldı, sonra bir hü-
cumla düşməni geri otuzdurdu. Bu zaman o, əfqan
sərkərdələrindən biri ilə təkbətək vuruşurdu. Atlar
döş-döşə gələndə, Nadir xan qılıncla rəqib sərkərdəni
vurub yerə sərdi. Onun həlak olduğunu görən əfqanlar
qaçmağa başladılar... Nadir xanın fədakarcasına vu-
ruşması döyüşçülərinə də sirayət etmişdi.
Niyazqulu bəy Qacar, Səlim bəy Mərvi, Bəktaş
xan Əfşar düşmən sərkədələri ilə təkbətək savaşda
böyük igidlik göstərdilər. Buna baxmayaraq, Nadir
xanın piyada qoşun dəstəsi çoxlu sayda tələfat verdi.
260
S O N U N C U FAT E H
Sağ cinahda vuruşan əmisi Bəktaş xan aldığı ağır ya-
radan həlak oldu. Döyüşün əsas taleyi bu cinahda həll
edildi. Nadir xan bu çox ağır döyüşdən qalib çıxdı.
– Yaşasın Nadir xan!
– Eşq olsun, Nadir xana!
Amma əfşarların qələbə əhval-ruhiyyəsi çox da
uzun sürmədi. Uzaq məsafədən atılan nizələrdən biri
Nadir xanın sağ ayağını ağır yaraladı…
Axşam düşdü, araya sakitlik çökdü. Döyüş daya-
nandan sonra isə hər iki tərəf öz mövqeyinə çəkildi.
* * *
…Səhər açılanda bir dəstə qarğa-quzğun göydə
dövrə vururdu. Onlar ara-sıra aşağı şığıyır, düzün
ortasında qalmış meyitlərin üstünə qonurdular. Qida
axtarmaqda çətinlik çəkməyən bu quşlar səs-küy sala-
sala, elə bil, bayram edirdilər.
Allahyar xanın qarğa-quzğunun leş kimi didib-par-
çaladığı meyitləri kənardan seyr edən qoşunu növbəti
döyüş ərəfəsi bərk xoflanmışdı. Saysız-hesabsız cə-
sədlər, bəzən də küləyin sovurduğu qum topalarının
altından görünən insan başları əfqanlara Nadir xanla
savaşmağın əbəs olduğundan soraq verirdi...
İlk günün ağır savaşından qorxuya düşüb, növbəti
döyüşdən vaz keçən əfqanlar gecə ikən Herat tərəfə
geri çəkilməyə məcbur oldular.
Ertəsi gün səhəri İslam qalasında açan Nadir xan
əmisinin cənazəsini dəfn olunmaq üçün Məşhədə
göndərəndən sonra sərkərdələri onun yaralı qılçasına
işarə edib döyüşə ara verməyi məsləhət bildilər.
261
N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R
262
S O N U N C U FAT E H
– Yox, mən bu əfqanlarla savaşı sona çatdırmaq
əzmindəyəm!
– Xan sağ olsun, bilirik ki, bu döyüş sizinçün
həlledici olacaq, ona görə üç günlük istirahət etməyiniz
döyüşçülərə də yararlı olardı...
– Nə deyirəm, dincəlmək istəyən qoy dincəlsin,
ancaq Niyazqulu bəy Qacar, Səlim bəy Mərvi, Al-
lahqulu bəy Əfşar, bir də Canəli bəy qoy mənimlə
gəlsin. Biz yüz nəfərlik kiçik bir dəstə ilə əfqanların
yeni düşərgə qurduğu yerə gedib, oranı kənardan
müşahidə edəcəyik.
...Bir azdan onlar Herat yaxınlığında düşərgə
salmış əfqanların yeni mövqeyini nəzərdən keçir-
dilər.
Əfqanlar qüvvələrini dörd əsas hissəyə bölüb
döyüşə hazır vəziyyətdə düzülmüşdülər.
– Onların niyyəti biz bura yaxınlaşan zaman hər
tə rəfdən üzərimizə hücum etməkdir. Belə hazır dayan-
maqda yəqin elə bilirlər ki, bızim qoşunlar onları dü-
nəndən təqib edir! Sözsüz, əgər belə olsaydı, bizi tələyə
salıb əzişdirərdilər... Baxın, orada topları da görünür!
Geri qayıdanda Nadir xan artıq beynində növbəti
döyüşü hansı şəkildə aparacağını düşünüb tapmışdı.
Döyüşdən əvvəl o, topçuları, zənburəkçiləri dörd
dəstəyə böldü:
– Tüfəngçilər də bu dəstələrə qatılsınlar, – dedi,–
əfqanlar hansı səmtdən hücum etsələr, bu dörd
dəstənin atəş zərbəsinə düçar olacaqlar.
Üç min nəfərdən ibarət əlahiddə bir dəstəni qo-
şunların mərkəzində yerləşdirdi:
Dostları ilə paylaş: |