www.vivo-book.com
607
mənə baxdı və mən indi onun təmiz qırxılmıĢ baĢının dərisinin qatları
arasında parıldayan iri tər damcılarını görə bilirdim. Bu tər damcıları
birəbitdən quĢunun yumurtaları boyda olardı.
– Lütfən, boss, o Ģeyi mənim üzümə taxmayın, – o, alçaq və
yalvarıcı bir səslə mənə dedi. – Lütfən, məni qaranlığa salmayın, məni
qaranlığa getməyə vadar etməyin, mən qaranlıqdan qorxuram.
Brutus əlində maska ilə yerindən tərpənməyərək qaĢlarını da
qaldırıb mənə baxırdı. Onun gözləri mənə deyirdi ki, mən necə desəm,
elə də edəcək. Mən, mümkün olduqca, çevik düĢünməyə çalıĢırdım,
baĢımın içindəki bu səs-küylə bunu etmək heç də asan deyildi. Maska,
əslində qanunun tələbi yox, ənənə idi və onu müĢahidəçilərin
sinirlərini qorumaq üçün məhkumlarına baĢına geyindirirdilər. Və
birdən düĢündüm ki, onların sinirlərinin qayğısına qalmağa heç bir
ehtiyac yoxdur. Bu dəfə yox. Əslində, Con baĢına maska taxılaraq
edam edilməsi üçün bütün həyatı boyu heç nə etməmiĢdi. Onlar bunu
bilməsələrdə, biz ki bilirdik. Ona görə də, onun son xahiĢini yerinə
yetirmək qərarına gəldim. Marcuri Detterikə gəlincə, o yəqin ki sonra
mənə təĢəkkür məktubu da göndərəcəkdi.
– YaxĢı, Con, – deyə mən astadan mırıldandım.
Brutus maskanı qaytarıb yerinə asdı. Homer Kribus öz dərin və
bəm səsi ilə arxadan hiddətlə qıĢqırdı:
– Ey, cavan oğlan! O maskanı onun baĢına geyindir! Elə bilirsən
onun gözlərinin yerindən necə çıxdığına tamaĢa etmək istəyirik?
www.vivo-book.com
608
– Sakit olun, ser, – mənə ona tərəf çevrilmədən dedim. – Bu bir
edamdır və burada əmrləri siz vermirsiniz.
– Onu həbs edəndə heç aralıqda yox idin, sən bağırsaq torbası, –
deyə Harri astadan pıçıldadı. Harri 1982-ci ildə vəfat etdi və o zaman
onun təxminən səksən yaĢı olardı. Ġxtiyar qoca. Əlbəttə, mənim kimi
deyildi, çünki belələri çox azdır. Onun ölümünə bağırsaq xərçəngi
səbəb olmuĢdu.
Brutus aĢağı əyilərək vedrədən yumru süngəri gotürdü. O,
barmağını süngərə batırandan sonra barmağını dilinə çəkdi,
baxmayaraq ki, bunu etmək vacib deyildi, çünki o iyrənc qəhvəyi
rəngli süngərdən yerə damcılayan suyu görmək olurdu. Süngəri
dəbilqənin içinə yerləĢdirəndən sonra, Brutus dəbilqəni Conun baĢına
qoydu. Həyatımda ilk dəfə Brutusun rənginin qaçdığını gördüm, onun
rəngi ağappaq olmuĢdu və az qala huĢunu itirəcəkdi. Birdən onun
mənə, həyatında ilk dəfə cəhənnəmə düĢəcəyindən qorxduğunu
söylədiyini xatırladım, onun dediyinə görə, o səbəbdən ki, biz Allahın
hədiyyəsini məhv etməyə hazırlaĢırdıq. Mən qəfildən ürəyimin bərk
bulandığını hiss etdim. Mən çox böyük çətinliklə də olsa, bu hissi
boğa bildim. Conun yanaqlarıyla süngərdən axan su aĢağı süzülürdü.
Din Stanton isə qayıĢı maksimal uzunluğuna açaraq Koffinin
sinəsinin üstündən çəkdi və bir ucunu mənə verdi. Dinin körpə
uĢaqları olduğuna görə, gecə səfərinə çıxan zaman biz onu var
qüvvəmiz ilə qorumağa çalıĢmıĢdıq, çünki bu edamdan sonra onun
www.vivo-book.com
609
təxminən dörd aydan da az yaĢayacağını bilmirdik. Con Koffinin
edamından sonra, o bizim blokumuzdan çıxarılıb “C” blokuna
keçirilməsi haqqında ərizə verdi və onun bu xahiĢi nəzərə alındı. Elə
orada da bir məhbus onun boğazına bıçaq batırdı və onun qanını çirkli
taxta döĢəməyə tökərək Dini qətlə yetirdi. Mən bu cinayətin səbəbini
heç vaxt öyrənə bilmədim. BaĢqalarının da bunu bildiklərini
sanmıram. Ġndi həmin günləri xatırlayarkən, Old Sparki mənə çox
axmaq və eyni zamanda, çox qorxunc bir Ģey kimi görünür. Biz onsuz
da çox kövrək varlıqlarıq, hətta ən yaxĢı Ģəraitdə belə. Bir-birimizi qaz
və elektriklə öldürərkən mühakimələrimiz yerindəydimi görəsən?
Axmaqlıq. DəhĢət.
Brutus qayıĢı yoxladı, sonra bir addım geri çəkildi. Mən onun
ağzını açıb lazım olan əmri verəcəyini gözləsəm də, o susurdu.
Əllərini arxasına çarpazlayıb paradda azad vəziyyətində durmuĢ əsgər
kimi durmağından anladım ki, o, ağzını açan deyil. Bəlkə də bir söz
deməyə halı yox idi. Elə mən də bir söz demək iqtidarında olduğumu
sanmırdım, amma Conun qorxmuĢ, ağlayan gözlərinə baxanda, dərk
etdim ki, bunu mən etməliyəm. Hətta əbədi olaraq lənətlənsəm belə,
bunu etməli idim.
– Ġkincini qoĢ, – mən öz səsimə qətiyyən oxĢamayan, boğuq və
qırılan bir səslə dedim.
Dəbilqə uğuldamağa baĢladı. On dənə iri barmaq stulun yoğun
qoltuqaltlarından ayrılaraq havaya qalxdı və gərgin bir vəziyyətdə on
www.vivo-book.com
610
müxtəlif istiqamətə aralandı, barmaqların ucları isə titrəyirdi. Onun
qandallanmıĢ nəhəng dizləri porĢenlər kimi zərblə bir neçə dəfə qalxıb
endi, amma bəndlər buna dözüĢ gətirdi. BaĢımızın üstündə asılmıĢ üç
dənə lampa çılık-çılık olaraq yerə töküldü – Part! Part! Part! Bu səsi
eĢidəndə, Marcuri Detterik qıĢqırdı və ərinin qolları arasında huĢunu
itirdi. Bu edamdan on səkkiz il sonra, Marcuri Detterik Memfisdə
vəfat etdi. Onun ölümü haqqında nekroloqu mənə Harri göndərmiĢdi.
Marcuri tramvay qəzasında həlak olmuĢdu.
Con döĢünə bağlanmıĢ qayıĢı tarım çəkərək irəliyə Ģığıdı. Bir
anlıq bizim nəzərlərimiz rastlaĢdı. Onun huĢu hələ baĢında idi: bu
dünyanın kənarından onu itəliyib salanda, onun gördüyü son adam
mən olmuĢdum. Sonra o, yenidən stulun söykənəcəyinə tərəf əyildi, bu
zaman onun baĢındakı dəbilqə bir balaca yana sürüĢdü. Dəbilqənin
altından kömürləĢmiĢ duman kimi tüstü çıxırdı. Amma, ümumiyyətlə,
hər Ģey kifayət qədər sürətlə baĢ verib bitdi. Bunun, elektrik stulunda
edamı dəstəkləyən insanların (bu edam üsulunun ən qızğın tərəfdarları
belə, bunu öz üzərilərində yoxlamaq istəməzdilər) iddia etdiyi kimi
tamamilə ağrısız olduğunu düĢünmürəm, amma hər Ģey tez bitdi.
Conun əlləri yenidən boĢaldı, dırnaqlarının dibindəki mavi rəngli
hilallar ağararaq tünd-bənövĢəyi rəng aldı və onun süngərin suyundan
və gözlərindən axan yaĢlardan hələ də nəm olan yanaqlarından tüstü
burumları qalxırdı.
Con Koffinin son göz yaĢlarından.
Dostları ilə paylaş: |