www.vivo-book.com
620
olaraq xahiĢ etmiĢdim, onun iĢlədiyi Ģirkət tütün məmulatları da
satdığından, belə bir qutunu tapması heç də çətin olmamıĢdı. Mən bu
qutu üçün ona pul təklif etdim, çünki mən Kold Mountində iĢləyərkən,
belə qutuların qiyməti vardı, amma o mənim bu təklifimə, sadəcə,
güldü.
Qutunun kənarından muncuq kimi parıldayan bir cüt göz baxırdı.
– Mister Cinqlz – deyə mən astadan pıçıldadım. – Bura gəl. Bura
gəl görüm, səni qoca oğlan. Bura gəl və bu xanımla tanıĢ ol.
Mən çömbələrək oturdum – bu mənə ağrı-acı versə də, bir təhər
dözdüm – və əlimi ona tərəf uzatdım. Əvvəlcə, elə düĢündüm ki, o bu
dəfə qutunun kənarından aĢaraq çölə çıxa bilməyəcək, amma sonuncu
cəhdində özünü sərt bir Ģəkildə irəli ataraq qutudan çıxdı və böyrü üstə
döĢəməyə düĢdü. Mister Cinqlz yenidən ayağa qalxdı və mənim
yanıma gəldi. O qaçarkən arxa ayaqlarından biri açıq-aĢkar axsayırdı;
bir vaxtlar Persinin ona vurduğu bu zədə Mister Cinqlzın ahıl
yaĢlarında geri qayıtmıĢdı. Onun ahıl yaĢlarında. Onun təpəsi və
quyruğunun ucundan baĢqa, bütün bədənindəki tüklər çallaĢmıĢdı. O
mənim ovcumun içinə hoppandı. Mən onu yerdən qaldırdım. O,
qulaqlarını arxaya qısaraq və canlı gözlərini məndən çəkmədən
boynunu irəli uzadıb nəfəsimin qoxusunu iynəyirdi. Mən əlimi
heyrətdən gözləri bərəlmiĢ və dodaqları aralanmıĢ Eleynə tərəf
uzatdım.
www.vivo-book.com
621
– Bu ola bilməz, – o dedi və nəzərlərini siçandan çəkərək mənə
baxdı. – Aman Tanrım, Pol, bu ola bilməz... ola bilməz!
– Əvvəlcə, bax, – mən dedim, – sonra danıĢarsan.
Masanın üstündəki kağız torbanın içindən makaranı çıxardım,
onun öz əlimlə rəngləmiĢdim, amma mum karandaĢlar ilə yox, 1932-ci
ildə yuxumuza belə girməyən markerlər ilə. Bununla belə, nəticə eyni
alınmıĢdı. Bu da Delin makarası kimi al-əlvan alınmıĢdı, bəlkə də
onunkundan daha əlvan idi. “Messieurs et mesdames!” (Xanımlar və
cənablar!), – deyə düĢündüm. “Bienvenue au cirque du mousie!”
(Siçan sirkimizə xoĢ gəlmisiniz!)
Mən yenə yerə çömbəldim və Mister Cinqlz mənim əlimdən
yerə endi. O, qoca olsa da, əvvəllər olduğu kimi həvəsli idi. Mən
makaranı torbadan çıxardığım andan bəri gözlərini bir an olsun belə,
ondan çəkmirdi. Mən makaranı sarayın taxta döĢəməsinin nahamar
səthi ilə diyirlətdim və siçan dərhal makaranın arxasınca götürüldü.
Əlbəttə, o, əvvəlki kimi sürətli deyildi, onun axsamağına baxanda
adamın ürəyi ağrıyırdı, amma o, nə üçün sürətli və çevik olmalıydı
axı? Dediyim kimi o, artıq qocalmıĢdı, lap siçanların Mafusaili
(Adəmdən bu yana ən uzun ömür – 969 il yaĢadığı güman edilən adam
– tərcüməçidən) olmuĢdu. Onun indi, ən azı, altmıĢ dörd yaĢı vardı.
Mister Cinqlz uzaq divara çırpılaraq geri qayıdan makaranı
haqladı və onun ətrafında bir dövrə vurandan sonra, böyrü üstə uzandı.
Eleyn ona tərəf getmək istəyəndə, mən onun qolundan tutaraq
www.vivo-book.com
622
saxladım. Bir neçə saniyə sonra Mister Cinqlz yenidən ayağa
qalxmıĢdı. O, çox ləng, lap çox ləng hərəkət edərək makarını burnu ilə
itələyərək bizə tərəf diyirlətməyə baĢladı. Mən onu ilk dəfə tapanda, o,
mətbəxə gedən pilləkənlərin üstündə uzanmıĢdı, elə bil uzun bir yol
gələrək çox yorulmuĢdu. O vaxt o hələ, uzun illər bundan öncə YaĢıl
Mildə olduğu kimi, makaranı ön pəncələri ilə diyirlədə bilirdi. Ġndi
bunu etmək üçün onun gücü qalmamıĢdı, onun bədənin arxa hissəsi
daha onun sözünə qulaq asmırdı. Amma burnu, həmiĢə olduğu kimi,
öz iĢini yaxĢı bilirdi. Makaranı düzgün istiqamətləndirmək üçün o, gah
makaranın bir tərəfindən, gah da o biri tərəfindən itələməli olurdu.
Siçan mənim yanıma çatanda, mən onu bir əlimə – o, quĢ lələyi kimi
yüngül idi – makaranı isə o biri əlimə aldım. O, parlaq qara gözlərini
bir an belə makaradan çəkmirdi.
– Daha etmə, lazım deyil, Pol, – Eleyn, səsi qırıla-qırıla dedi. –
Mən buna baxa bilmirəm.
Mən onun hansı hisləri keçirdiyini yaxĢı baĢa düĢürdüm, amma
onun bu xahiĢinin yanlıĢ olduğunu düĢünürdüm, çünki makaranı
qovmaq və onu geri diyirlətmək Mister Cinqlzın çox xoĢuma gəlirdi;
bütün bu illərdən sonra, o. hələ də bunu eyni Ģövqlə edirdi. KaĢ biz
hamımız öz arzu və istəklərimizə onun kimi sadiq olaydıq.
– Torbada nanəli konfetlər də var, – mən dedim. “Kanada
Mints”. Məncə, o, hələ də bu konfetləri sevir, çünki mən bu
konfetlərdən birini ona uzadan da, siçan onları iynəməkdən yorulmur.
www.vivo-book.com
623
Amma onun həzm sistemi artıq onları həzm edəcək vəziyyətdə deyil.
Konfet əvəzinə, mən ona qızardılmıĢ çörək gətirirəm.
Mən yenə çömbələrək solarium otağından özümlə gətirdiyim
qızardılmıĢ çörəkdən balaca bir tikə qopardım və döĢəməyə qoydum.
Mister Cinqlz, əvvəlcə, onu iynədi, sonra isə tikəni pəncələri ilə
götürüb yeməyə baĢladı. Bu zaman onun quyruğu səliqə ilə
ayaqlarının ətrafına dolanmıĢdı. Yeməyini bitirəndən sonra o, baĢını
qaldırıb intizarla yuxarı baxdı.
– Bəzən biz qocalar sizi öz iĢtahamızla təəccübləndirə bilərik, –
mən Eleynə dedim və qızardılmıĢ çörəyi ona uzatdım. – Ġndi sən ver
görək nə olur.
O da balaca bir tikə qoparıb döĢəməyə atdı. Mister Cinqlz tikəyə
yaxınlaĢdı, onu iynədi və sonra Eleynə baxdı... və nəhayət, tikəni
götürüb yeməyə baĢladı.
– Görürsənmi? – mən dedim. – O səni müvəqqəti adam
olmadığını bilir.
– O buraya haradan gəlib çıxıb, Pol?
– Heç bir anlayıĢım yoxdur. Bir dəfə səhər tezdən gəzintiyə
çıxanda, o, sadəcə mətbəxin pilləkənlərində uzanmıĢdı. Baxan kimi
onun kim olduğunu anlamıĢdım, amma buna tam əmin olmaq üçün
camaĢırxanadakı səbətlərin birindən makaranı götürdüm. Sonra da
onun üçün bir siqar qutusu tapdım və onun içini tapa bildiyin ən
yumĢaq Ģeylər ilə döĢədim. Məncə, o da lap bizim kimidir, Elli, çünki
Dostları ilə paylaş: |