www.vivo-book.com
624
əksər günlərdə onun da bütün bədən ağrı-acı verən yara kimidir.
Bununla belə, o, həyat eĢqini itirməyib. O, hələ də öz makarasını sevir
və hələ də öz blok yoldaĢının onun yanına gəlməsinə sevinir. Mən
altmıĢ ildir ki, Con Koffinin hekayəsini içimdə saxlayırdım, hətta
altmıĢdan da artıq il ərzində, indi isə onu danıĢdım. Onu görəndə,
düĢündüm ki, o, məhz bunun üçün mənim yanıma gəlib. Yanıma gəlib
ki, məni bu hekayəni danıĢdırmağa tələsdirsin, nə qədər ki gec deyil,
nə qədər ki hələ vaxt var, mənə bu hekayəni söylətsin. Çünki, onun
kimi mən də, demək olar ki, köç etməyə hazıram.
– Hara köç etməyə?
– Həəə, sən də bunu bilirsən, – deyə cavab verdim və biz bir
müddət susaraq Mister Cinqlza tamaĢa etdik. Sonra mən qeyri-ixtiyari
yenə makaranı yerə atdım, baxmayaraq ki, Eleyn məndən bunu
etməməyi xahiĢ etmiĢdi. Bunu bəlkə də ona görə etdim ki, onun üçün
makaranı qovmaq bir növ qoca adamların sekslə məĢğul olmalarına
bənzəyirdi: bəlkə də qocaldığınız vaxt sizin üçün istisna ediləcəyinə
əmin olan siz cavanlar buna baxmaq istəməzdiniz, amma bununla belə,
qocalar da sekslə məĢğul olmaq istəyirlər.
Mister Cinqlz yenə də makaranın arxasınca qaçdı. Onun ağrı-acı
çəkdiyi hiss olunsa da, bunu böyük həvəslə etdiyi də aĢkar görünürdü
(ən azından mənim üçün).
– Jelatin ĢüĢəli pəncərələr, – deyə Eleyn ona baxaraq pıçıldadı.
www.vivo-book.com
625
– Jelatin ĢüĢəli pəncərələr, – deyə mən gülümsəyərək onunla
razılaĢdım.
– Con Koffi ona da sənə toxunduğu kimi toxunmuĢdu? O səni,
sadəcə, sağaltmayıbmıĢ, həm də səni daha... necə deyim, yəni daha
dayanıqlımı edibmiĢ?
– Hə, məncə, bunu ifadə etmək üçün çox dəqiq bir söz tapdın.
– BaĢqalarını, içini termitlər yemiĢ ağaclar kimi yerə yıxan
Ģeylərə qarĢı səni dayanıqlı edibmiĢ. Səni... və onu. Mister Cinqlzı.
Mister Cinqlzı öz ovcuna alıb o biri əli ilə onun üstünü bağlayarkən.
– Düz deyirsən. Con Koffi vasitəsilə bizə təsir edən qüvvənin nə
olduğunu bilmirəm – mən məhz belə düĢünürəm – amma bilirəm ki,
indi o da, nəhayət, bitmək üzrədir. Sonunda, termitlər bizim
qabıqlarımızı dələrək özlərinə yol aça biliblər. Bunu etmək üçün onlar
adi hallarda olduğundan bir qədər daha uzun müddət əlləĢməli olsalar
da, nəticədə, onlar lazım olana yetiĢə biliblər. Mən, bəlkə də, daha bir
neçə il hələ yaĢadım, çünki insanlar onsuz da siçanlardan çox
yaĢayırlar və məncə, Mister Cinqlzın vaxtı artıq tamam olmaq üzrədir.
O, yenə makaraya çatdı, onun ətrafında axsaya-axsaya dolandı
və ağır-ağır nəfəs alaraq böyrü üstə döĢəməyə sərildi (biz tüklərinin
dalğavari Ģəkildə qalxıb-enməsindən onun necə nəfəs aldığını görə
bilirdik), sonra isə yenidən ayağa qalxdı və burnu ilə makaranı böyük
Ģövqlə geriyə, bizə tərəf itələməyə baĢladı. Onun tükləri çallaĢmıĢdı,
www.vivo-book.com
626
yeriĢi də sabit deyildi, amma onun muncuq gözləri həmiĢəki kimi par-
par parıldayırdı.
– Sən düĢünürsən ki, o sənin yazdığın hekayəni yazmağını
istəyirdi? – deyə Eleyn soruĢdu. – Eləmi düĢünürsən, Pol?
– Mister Cinqlz yox, – deyə cavab verdim, – o yox, onu
indiyədək yaĢadan qüvvə...
– Bir baxın burada kimlər var... Hə... Polli! Və Eleyn Konnolli!
– deyə açıq qapıdan kiminsə dediyini eĢitdik. Bu səsdə istehzalı bir
dəhĢət vardı. – Sağ və salamat! Deyin görüm siz ikiniz burada nə iĢlə
məĢğulsunuz?
Mən geri çevrilərək qapıda Bred Dolanı görəndə qətiyyən
təəccüblənmədim. Onun üzündə öz qurbanını məharətlə aldadıb tora
salmıĢ bir adama xas təbəssüm vardı. Növbə bitəndən sonra o öz
maĢınını nə qədər uzağa sürmüĢdü? Yəqin “Rənqler” barından o yana
getməyibmiĢ və yəqin bura qayıtmazdan öncə, bir ya da iki parç pivə
içib və bəlkə də bir az rəqs edib.
– Buradan gedin, – Eleyn soyuq və sərt bir səslə dedi. – Elə bu
dəqiqə buradan gedin.
– Mənə buradan gedib getməyəcəyimi sən deyə bilməzsən, qoca
qırıĢlı qancıq, – Bred hələ də gülümsəyərək dedi. – Bəlkə də orada,
təpənin üstündə sən mənə bu sözləri deyə bilərsən, amma biz indi o
təpənin üstündə deyilik. Siz, ümumiyyətlə, bura gələ bilməzsiniz. Bura
bizim ərazimizin sərhədlərindən kənardadır. Hə, Polli, nədi özünüz
www.vivo-book.com
627
üçün eĢq macəraları yaĢayacağınız balaca yuvamı tapmısınız? Sənin
burada eĢq yuvanmı var, Polli? Qocalar üçün bir növ pleyboy
koması... – Sarayın içində bizdən baĢqa kimin olduğunu görəndə, onun
gözləri heyrətindən bərəldi. – Lənət Ģeytana, bu nədi belə?
Mən onun göstərdiyi Ģeyə baxmaq üçün geri çevrilmədim.
Birincisi, orada nə olduğunu mən çox gözəl bilirdim, inkincisi isə
keçmiĢ qəfildən indiki zamanla qoĢalaĢaraq qəribə və qorxunc bir üç
ölçülü reallıq yaratmıĢdı. Qapıda duran adam Bred Dolan deyildi, indi
o, artıq Persi Uetmor idi. Mənə elə gəldi ki, bir an sonra o, içəri
Ģığıyaraq ayağı ilə Mister Cinqlzı tapdalayacaqdı (indi siçanın qaçıb
canını qurtarmaq Ģansı yox idi). Üstəlik Con Koffi də yox idi ki, onu
yenidən həyata qaytarsın. Alabamadakı həmin yağıĢlı gündə də Con
Koffinin peyda olmasını mən belə can-dildən arzulamıĢdım.
Mən ayağa qalxdım – bu dəfə nə oynaqlarımda, nə də
əzələlərimdə ağrı hiss etdim – və Dolanın üstünə Ģığıdım.
– Ona toxunma, – deyə bağırdım. – ona toxunma, Persi, yoxsa,
Allaha and içirəm ki, mən...
– Sən kimə Persi deyirsən? – o dedi və məni elə bərk geri itələdi
ki, az qala yerə yıxılacaqdım. Eleyn mənim qolumdan yapıĢdı və bunu
edərkən onun da ağrılar hiss etməsinə baxmayaraq məni yıxılmaqdan
saxladı. – Bu birinci dəfə deyil ki, sən belə eləyirsən. Bəsdi Ģalvarını
batırdın. Ona toxunmaq fikrim yoxdur. O məni maraqlandırmır. O
gəmirici onsuz da canını tapĢırıb.
Dostları ilə paylaş: |