Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
599 Mən ayağa qalxmaq istəyəndə, Con Koffi mənim qolumdan tutub saxladı. O mənim üzümə həm utancaq, həm də ümid dolu bir ifadə ilə baxdı. – Mən balaca olanda, kiminsə mənə öyrətdiyi bir duanı xatırladım. Ən azından, xatırladığımı düĢünürəm. Onu oxuya bilərəmmi? – Əlbəttə, oxu, – deyə Din dilləndi. – Hələ vaxtımız çoxdur, Con.
Con gözlərini yumdu və qaĢlarını çataraq diqqətini topladı. Mən “Ruhuma rəhmət elə” ya da “Bizim Atanız” duasının təhrif edilmiĢ bir versiyasını eĢidəcəyimi gözləyirdim, amma yanılmıĢdım. Nə ondan əvvəl, nə də sonra mən onun dediklərinə bənzər bir dua heç vaxt eĢitmədim, ona görə yox ki, onun dedikləri nəsə qeyri-adi sözlər idi. O, əllərini yuxarı qaldırıb yumulmuĢ gözlərinin qabağında tutaraq: “Körpə Ġsa, rəhmli və mərhəmətli rəbbim, mənim üçün, yetim uĢaq üçün dua elə. Mənim gücüm-qüvvətim ol, mənim dostum ol və son saatımda mənim yanımda ol, məni tərk eləmə. Amin.” O, gözlərini açdı və ayağa qalxarkən diqqətlə mənə baxdı. Mən göz yaĢlarımı qolumla sildim. Ona qulaq asarkən Del yadıma düĢmüĢdü, o da sonda öz duasını oxumaq istəmiĢdi: “Əziz Məryəm, Rəbbimizin Anası, bizim üçün, günahkar bəndələr üçün öz dualarını nə indi, nə də ölüm saatında əsirgəmə.” – Mən təəssüf edirəm, Con.
www.vivo-book.com
600 – Heç etmə, – Con dedi. Sonra mənim qolumu sıxdı və gülümsədi. Ayağa durmaq üçün köməyə ehtiyacım olduğunu düĢünməyə macal tapmamıĢ, o, əlini uzadıb mənə yardım etdi.
10
Həmin gün elə də çox müĢahidəçi yox idi, bəlkə də on dörd nəfər, Delakruanın edamında olan müĢahidəçilərin təxminən yarısı qədər. Homer Kribus, həmiĢə olduğu kimi, stulunda yayxanaraq oturmuĢdu, amma ġerif köməkçisi Makci gözə dəymirdi. Yəqin rəis Murs kimi, o da bu edamda iĢtirak etməmək qərarına gəlmiĢdi. Ön sırada yaĢlı bir cütlük oturmuĢdu. Əvvəlcə, mən onları tanıya bilmədim, baxmayaraq ki, noyabrın üçüncü həftəsinin həmin gününə qədər onların fotoəĢkillərini bir çox qəzet məqalələrində görmüĢdüm. Biz Old Sparkinin durduğu platformaya yaxınlaĢanda, fısıldayaraq dedi:
– YavaĢ-yavaĢ öl, qancıq köpək oğlu! Və mən baĢa düĢdüm ki, onlar Detteriklərdir: Klaus və Marcuri. Mən onları ona görə tanımamıĢdım ki, otuz yaĢlarınıdan yuxarı hələ adlamamıĢ qocalara nadir hallarda rast gəlirsən. www.vivo-book.com
601 Con qadının səsini və ġerif Kribusun mırıldanmasını eĢidəndə, belini donqarlatdı. Azsaylı müĢahidəçilər qrupunun önündə keĢikdə dayanmıĢ Hank Bitterman bir an olsun belə gözlərini Detteriklərdən çəkmirdi. Bunu mən ona əmr etmiĢdim, amma həmin gecə Detteriklər Con Koffiyə tərəf heç bir hərəkət etmədilər. Detteriklər həmin axĢam baĢqa planetdəymiĢlər kimi görünürdülər. Biz plarformaya çıxanda, Old Sparkinin yanında dayanmıĢ Brutus gizlincə mənə barmağı ilə iĢarə etdi. O, əlini uzadaraq Con Koffinin biləyindən tutdu və onu elektrik stula tərəf elə ehtiyatla apardı ki, elə bil gənc bir oğlan öz sevgilisini ilk dəfə rəqs meydançasına çıxarırdı. – Hər Ģey qaydasındadırmı, Con? – deyə o, alçaq səslə soruĢdu. – Hə, boss, amma... – Onun gözləri ora-bura qaçırdı və o, ilk dəfə idi ki, həm danıĢığından, həm də görünüĢündən qorxmuĢa bənzəyirdi. – Amma buradakı insanların çoxu mənə nifrət edir. Onların çoxu. Mən bunu hiss edə bilirəm. Bu da mənə ağrı-acı verir. Arı sancması kimi məni dəlir və mənə ağrı-acı verir. – Bizim hiss etdiklərimizi duymağa çalıĢ, – Brutus yenə həmin alçaq səslə dedi. – Biz sənə nifrət eləmirik, sən ki bunu hiss edə bilirsən, elə deyilmi? – Hə, boss. – Amma onun səsi indi çox pis titrəyir və gözlərindən yenə yaĢlar axmağa baĢlamıĢdı. www.vivo-book.com
602 – UĢaqlar, onu iki dəfə öldürün! – deyərək Marcuri Detterik qəfildən qıĢqırdı. Onun kobud səsi – saçyolmaya çıxan qadınların səsinə bənzər – havada Ģapalaq kimi səsləndi. Con mənə qısılaraq inildədi. – Hə, nə dayanmısınız, bu uĢaq qatilini iki dəfə öldürün, ona hələ bu da azdır! Hələ də yuxudaymıĢ kimi görünən Klaus arvadını özünə tərəf çəkdi. Qadın hönkürərək ağlamağa baĢladı. Harri Tervilligerin də ağladığını görəndə, içimi həyəcan bürüdü. YaxĢı ki, müĢahidəçilərdən heç kim onun göz yaĢlarını görməmiĢdi, çünki o, arxasını müĢahidəçilərə tərəf çevirmiĢdi, amma əməlli-baĢlı ağlayırdı. Bu əzaba son vermək, hər Ģeyi tez bitirməkdən baĢqa, əlimizdən nə gələrdi ki? Brutusla mən Conu özümüzə tərəf döndərdik. Brutus Conun çiyinlərindən basıb onu stula otuzdurdu. Con əlləri ilə Old Sparkinin yoğun palıd qoltuqaltılarını sıxdı, onun gözləri hələ də durmadan ora- bura fırlanaraq təlaĢla ətrafa baxırdı və o, hərdən bir dilini çıxarıb qurumuĢ dodaqlarını yalayırdı. Harri ilə mən onun yanında diz üstə çökdük. Bir gün əvvəl, etibar etdiyimiz usta məhbuslardan birinə stulun ayaq hissələrinə müvəqqəti olaraq daha böyük bəndlər qaynaq etməsini sifariĢ etmiĢdik, çünki Con Koffinin topuqları, adi adamların topuqlarından çox yoğun idi. Bununla belə, mən bir anlıq həyəcan yaĢadım, çünki düĢündüm ki, əgər bu bəndlər də onun topuqlarına balaca olsa, həmin
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|