Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
587 – O, pis adam mənim qolumdan yapıĢanda mən hər Ģeyi gördüm, – Con dedi. – Qızları öldürmüĢ qatilin o, olduğunu da elə onda baĢa düĢdüm. Həmin gün mən onu ağacların arasında, qızları atıb qaçanda, görmüĢdüm, amma... – Sən unutmuĢdun, – mən dedim. – Düzdü, boss. O mənə toxunana qədər, mən heç nə xatırlamırdım. – Bəs qızlar niyə qıĢqırmamıĢdılar, Con? O qızlara elə xəsarət yetirmiĢdi ki, onların qanı axırdı. Valideynləri isə üst mərtəbədə, lap yaxınlıqda idilər. Bəs onlar niyə qıĢqırmamıĢdılar? Con öz dalğın gözləri ilə mən baxdı. – O. qızlardan birinə belə dedi: “Əgər səsini çıxarsan, səni yox, bacını öldürəcəyəm”. O biri qıza da eyni Ģeyi deyir. BaĢa düĢürsənmi? – Hə, – deyə mən pıçıldadım və hər Ģeyi görə bildim. Detteriklərin qaranlığa qərq olmuĢ eyvanını. Onların üstünə qulyabanı kimi əyilmiĢ Uortonu. Qızlardan biri kömək çağırmaq üçün ağzını açan anda, Uorton onu vurmuĢ və qızın burnundan qan açılmıĢdı. Eyvandakı qan da elə bu idi. – O, qızları onların sevgisi ilə öldürüb, – Con dedi. – Onların bir-birinə olan sevgisi ilə. Hər Ģeyin necə baĢ verdiyini anlayırsanmı? Mən bir söz belə demək iqtidarında olmadığımdan, dinməzcə baĢımı yırğaladım. www.vivo-book.com
588 O gülümsədi. Onun gözlərində yenə yaĢlar axırdı, amma o gülümsəyirdi. – Bax hər gün belədir, – o dedi. – Bütün dünyada belədir. – Sonra o, çarpayısına uzandı və üzünü divara çevirdi. Mən dəhlizə çıxdım, onun kamerasını bağladım və növbətçi masasına tərəf getdim. Mən hələ də özümü yuxuda gəzən bir adam kimi hiss edirdim. Birdən anladım ki, mən Brutusun düĢüncələrini oxuya bilirən, deyəsən, onun fikrində “almaq” sözünün necə yazıldğını düĢündüyünü çox zəif bir pıçıltı kimi eĢitdim. O düĢünürdü ki, görəsən, “a” hərfindən sonra “q”, yoxsa “ğ” hərfi yazılır. Sonra o, baĢını qaldırıb mən baxaraq gülümsədi, amma bir qədər mənə diqqətlə baxandan sonra, onun üzündəki təbəssüm qəflətən yox oldu. – Pol? – deyə o mənə səsləndi. – Vəziyyətin yaxĢıdırmı? – Hə. – Sonra mən ona Conun mənə dediklərini danıĢdım, əlbəttə ki, onun toxunuĢunun mənə göstərdiyi təsir kimi təfsilatları buraxdım (bu haqda mən heç Cenisə də danıĢmamıĢam; yazımın əvvəlini oxuyandan sonra, qalan hissəni də oxumaq istəsə, Eleyn Konnolli bunu öyrənən ilk adam olacaq), amma Conun daha getmək istədiyi haqqında mənə dediklərini ona söylədim. Bu xəbər Brutusu bir qədər rahatlatdı, amma mən onun daxilən bütün bunları onu rahatlatmaq üçün uydurub-uydurmadığımı düĢündüyünü hiss etdim (eĢitdim?). Sonra onun mənə inanmaq qərarına gəldiyini hiss etdim, çünki zamanı yetiĢəndə, onun üçün iĢlər daha asan olacaqdı.
www.vivo-book.com
589 – Pol, sənin infeksiyan gerimi qayıdıb? – deyə o soruĢdu. – Nə yaman qızarmısan. – Yox, mən yaxĢıyam, – deyə cavab verdim. Mən özümü elə də yaxĢı hiss eləmirdim, amma əmin idim ki, bir azdan hər Ģey düzələcək, çünki Con belə olacağını demiĢdi. Mən artıq iynə batmalarının bir xeyli azaldığını hiss edə bilirdim. – Yenə də, öz kabinetinə gedib bir balaca uzansan, ziyanı olmaz.
Həmin an yatmaq ən az istədiyim Ģey idi, bu fikrin özü mənə elə gülünc gəldi ki, mən hətta, demək olar ki, güldüm də. Həmin anda mən, bəlkə də, balaca bir ev tikmək, onun damını nazik taxtalar ilə örtmək, evin arxasında bağça salmaq və orada güllər əkmək istəyirdim. Və bütün bunları Ģam yeməyinədək bitirmək. “Gör bir nə söyləyir” – deyə düĢündüm. – “Hər gün. Bütün dünyada. Bu qaranlıq. Bütün dünyada.” – Yox, mən yatmaq əvəzinə, inzibati binaya getsəm yaxĢıdı. Orada bəzi Ģeyləri yoxlamalıyam. – Necə istəyirsən. Mən qapıya yaxınlaĢdım, onu açdım və geri çevrilərək dedim: – Sən sözü düz yazırsan: a-l-m-a-q, sonuncu “a” hərfindən sonra “q” hərfi yazılır. Əksər hallarda bu belədir. Amma, məncə, bütün qaydaların istisna halları da olur. www.vivo-book.com
590 Mən geriyə baxmadan bayıra çıxdım, çünki onun mənim arxamca təəccübdən ağzını açaraq baxdığını bildiyim üçün geri çevrilməyə ehtiyac yox idi. Həmin gün iĢ növbəmin qalan hissəsi ərzində mən bir yerdə beĢ dəqiqə qərar tuta bilmədiyimdən, elə hey ora-bura vurnuxdum. Mən, əvvəlcə, inzibati binaya getdim, sonra gəzinti həyətində boĢ-boĢuna ora-bura var-gəl etdim. Qüllələrdə növbədə dayanmıĢ gözətçilər yəqin mənim dəli olduğumu zənn etmiĢdilər. Amma iĢ növbəm sona yaxınlaĢanda, mən yenə öz vəziyyətimə qayıdaraq sakitləĢməyə baĢladım və baĢımda payız yarpaqları kimi xıĢıldayan düĢüncələrin səs-küyü də bir xeyli azalmıĢdı. Lakin həmin səhər evə qayıdanda, yolun yarısına çatmağa az qalmıĢ, içimdəki həmin hislər yenidən gücləndi. Mənim sidik yollarımın infeksiyası geri qayıdarkən gücləndyi kimi. Mən öz “Ford”umu yolun kənarında saxlamalı oldum. Sonra baĢımı aĢağı dikib qollarımla sürətlə iĢləyərək təxminən yarım mil qaçdım, ciyərlərimdən çıxan nəfəs elə qızmar idi ki, elə bil onu qoltuğumun altında saxlayaraq isitmiĢdim. Bundan sonra mən, nəhayət, özümü həqiqətən yaxĢı hiss etməyə baĢladım. Mən “Ford”u saxladığım yerə yolun bir hissəsini yüngül qaçıĢ addımları, qalan hissəsini isə sakit addımlarla yürüyərək qayıtdım, soyuq havada ağzımdan ağımtıl buğ çıxırdı. Evə çatan kimi, Con Koffinin artıq hazır olduğu və getmək istədiyi haqqında mənə söylədiklərini Cenisə danıĢdım. Arvadım
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|