Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
218 Bəlkə də mənim evdə deyil, iĢdə olmağımın səbəbi o idi ki, əgər Azğın Billi Uorton baĢqa oyunlar çıxarmaq fikrinə düĢərsə, ya da Persi Uetmor öz axmaq və potensial olaraq dağıdıcı hərəkətlərindən birini etməyə qalxarsa, onların bu özbaĢınalıqlarının qarĢısını alım. Hə, nə deyirəm, qoy belə olsun. Onda mən ayıq olaram və möcüzə haqında heç kimə bir söz demərəm. Mənim yaxĢı görünməyimə heç kim təəccüblənməyəcək, çünki hamıya artıq demiĢdim ki, yavaĢ-yavaĢ sağalmağa doğru gedirəm, elə özüm də buna bu günə qədər ürəkdən inanırdım. Hətta rəis Mursa da sağalmağa baĢladığım haqqında demiĢdim. Bircə, Delakrua deyəsən nəsə görüb, amma düĢündüm ki, elə o da öz ağzını bağlı saxlayacaq (əgər danıĢmağa baĢlasa, Con Koffinin ona cadu edəcəyindən qorxaraq susar, yəqin). Koffinin özünə gəlincə, o, yəqin ki, baĢ verənləri hətta unudub. Çünki o, əslində, sadəcə vasitəçi, ötürücü boru idi. Dünyadakı heç bir boru, yağıĢ dayandıqdan sonra, onun içindən nə qədər su axdığını xatırlaya bilməz. Buna görə də mən bu məsələ haqqında susmaq qərarını verdim və bu hekayəni nə vaxtsa, özü də kiməsə danıĢa biləcəyimi heç cür ağlıma sığıĢdıra bilmirdim. Lakin boynuma almalıyam ki, bu nəhəng oğlan məndə böyük maraq oyatmıĢdı. Həm də deyim ki, onun kamerasında baĢıma gələnlərdən sonra ona olan marağım birə on artmıĢdı.
www.vivo-book.com
219
Həmin axĢam evə getməzdən əvvəl Brutusla danıĢdım ki, əgər sabah geciksəm, məni əvəz eləsin. Səhərisi gün isə yuxudan oyanan kimi Trapinqus qraflığının Tefton Ģəhərinə yola düĢdüm. – Bu, Koffidir-nədir, ona görə bu qədər narahatlıq keçirməyin heç xoĢuma gəlmir, – deyə səhər yeməyi qoyduğu paketi uzadan arvadım məni yola salarkən gileyləndi. Cenis yol kənarındakı hamburger piĢtaxtalarına etibar eləmirdi; həmiĢə deyirdi ki, onların hər birində qarın ağrısı pusquya durub, öz qurbanını gözləyir. – Əvvəllər sən belə Ģeylər eləməzdin, Pol. – Ona görə narahat deyiləm, – izah etməyə çalıĢdım. – Mənim üçün sadəcə maraqlıdır, vəssalam. – Öz təcrübəmdən bilirəm ki, bunların biri o birinə aparır, – deyə Cenis fikrindən dönməyərək israr etdi və sonra bərk-bərk dodaqlarımdan öpdü. – Nəsə son vaxtlar gözümə yaxĢı dəyirsən. Son zamanlar lap narahat olmağa baĢlamıĢdım. Deyəsən, “su boruların” tam düzəlib, hə?
www.vivo-book.com
220 – Hə, tamam sağalıb, – deyə cavab verəndən sonra arvadımla sağollaĢaraq yola düzəldim. Bütün yol boyu baĢımı qatmaq üçün, “Gəl, səni aeroplanımda gəzdirim, Cozefina”, “Biz varlandıq” kimi mahnılar oxudum. Əvvəlcə, Teftondakı “Ġntellicenser” qəzetinin redaksiyasına getdim və orda mənə dedilər ki, axtardığım adam – Bört Hammersmit – yəqin, qraflıq məhkəməsindədir. Məhkəmə binasında isə dedilər ki, Hammersmit burada idi, amma su boruları partladığından, məhkəmə iclası təxirə salındı və o getdi. Məhkəmədə zorlama ilə bağlı iĢə baxılırmıĢ (“Ġntellicenser” qəzetinin səhifələrində bu cinayət “qadına hücum” kimi qeyd ediləcəkdi, Riki Leyk ilə Karni Uilson səhnəyə çıxana qədər belə cinayətlər məhz bu cür adlandırılırdı). Onların fikrincə, indi o, evdə olmalı idi. Evinin səmtini öyrənib, yola düĢdüm. Bu, elə çala-çuxurlu və dar bir yol idi ki, mən öz “Ford”umu ora salmağa çox böyük çətinliklə cürət etdim. Yolun sonunda, nəhayət, axtardığım adamı tapdım. Con Koffinin məhkəməsi haqqında əksər yazıların müəllifi Hammersmit idi və Koffinin ələ keçməsinə gətirib çıxaran axtarıĢlar və təqiblər haqqında bir çox təfsilatları məhz ondan öyrənmiĢdim. Əlbəttə ki, “Ġntellicenser” qəzetinin səhifələrində çap olunmaq üçün həddən artıq dəhĢətli hesab edilən təfsilatları demək istəyirəm. Missis Hammersmit paltar yumaqdan əlləri qızarmıĢ, yorğun baxıĢlı, amma yenə də qəĢəng və gənc bir qadın idi. O, nə üçün
www.vivo-book.com
221 gəldiyimi soruĢmadan məni gözəl yemək ətri gələn evdən keçirərək arxa artırmaya çıxardı. Orada onun əri əlində bir ĢüĢə qazlı içki, dizlərinin üstündə isə hələ qatı açılmamıĢ “Liberti” jurnalı ilə oturmuĢdu. Evin arxasındakı bağça balaca, amma qəĢəng və səliqəli idi, onun yamac kimi aĢağı meyillənən uzaq baĢında yelləncək üstündə gah dalaĢan, gah da barıĢıb gülən iki körpə uĢaq oynayırdı. Artırmadan onların qız, ya oğlan olduğunu demək çətin idi, lakin mənə elə gəldi ki, onlardan biri oğlan, o birisi isə qızdır. Bəlkə də əkizdirlər. Əgər belə idisə, onda bu fakt onların atasının Koffinin məhkəməsində iĢtirakına maraqlı bir çalar qatırdı. Yaxınlıqdakı tapdanmıĢ və üstündə peyin izləri olan torpaq sahəsində balaca bir ada kimi duran it damı vardı, amma damın sahibi gözə dəymirdi. Həmin gün də mövsümünə görə çox isti idi. Ona görə də düĢündüm ki, yəqin, içəridə mürgü vurur.
– Bört, bax bu da sənə yoldaĢ, – missis Hammersmit dedi. – YaxĢı, – deyə o cavab verdi. Əvvəlcə, mənə, sonra arvadına baxdı, yenə nəzərlərini bağçanın o biri baĢında oynayan uĢaqlarını yönəltdi. BaxıĢlarından baĢa düĢdüm ki, o, uĢaqları ilə nəfəs alır və ürəyi uĢaqlarının yanındadır. O, çox arıq idi – elə arıq ki, elə bil, çox ağır bir xəstəlikdən yenicə sağalmıĢdı; saçları seyrəlməyə baĢlamıĢdı. Arvadı paltar yumaqdan qızararaq ĢiĢmiĢ əlini tərəddüdlə onun çiyninə toxundurdu. O, nə arvadına tərəf baxdı, nə də onun əlinə toxundu, bir neçə an sonra qadın dinməzcə əlini geri çəkdi. Ġlk baxıĢda onlar ər-
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|